Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

īn-fundo

  • 1 fundo

    fundo fundo, fudi, fusum, ere лить

    Латинско-русский словарь > fundo

  • 2 fundo

    fundo fundo, fudi, fusum, ere сыпать

    Латинско-русский словарь > fundo

  • 3 fundo

    fundo fundo, fudi, fusum, ere рассеивать, разбивать

    Латинско-русский словарь > fundo

  • 4 fundo

    fundo fundo, fudi, fusum, ere разбивать (врага)

    Латинско-русский словарь > fundo

  • 5 fundō

        fundō fūdī, fūsus, ere    [FV-], to pour, pour out, shed: sanguinem e paterā: liquorem de paterā, H.: vinum inter cornua, O.: vinum super aequora, O.: lacrimas, V.: parumne Fusum est Latini sanguinis? split, H.: sanguinem de regno (i. e. propter regnum), Cu.: ingentibus procellis fusus imber, pouring, L.: fusus labris amnis Inficit (i. e. fusa in labra aqua), V.— To make by melting, cast, found. quaerere, quid fusum durius esset, H.— To pour from, empty, pour: duo carchesia Baccho humi, V.: pateram vaccae inter cornua, V.— To pour forth in abundance, scatter, cast, hurl, spread, extend, diffuse: segetem corbibus in Tiberim, L.: res, quibus ignis excitari potest, Cs.: quas (maculas) incuria fudit, has scattered, H.: in pectora odores, O.: luna se per fenestras, V.: ne (vitis) in omnīs partīs fundatur, spread out: latius incendium, Cu.: fusus propexam in pectore barbam, V.: fusis circum armis, in full armor, V.— To bring forth, bear, produce abundantly, yield richly: flores: quem Maia fudit, bore, V.: te beluam ex utero.— To throw down, cast to the ground, prostrate: (hostes) de iugis funduntur, L.: septem Corpora (cervorum) humi, V.: puero fuso, O.— To overthrow, overcome, rout, vanquish, put to flight: hostīs: Gallos a delubris vestris, L.: Latini ad Veserim fusi: quattuor exercitūs, L.: omnibus hostium copiis fusis, Cs.— Fig., to pour out, pour forth, give up, waste, lose: verba, T.: vitam cum sanguine, V.: opes, H.— To spread, extend, display: se latius fundet orator, will display himself: superstitio fusa per gentīs. —Of speech, to pour forth, utter: inanīs sonos: verba poëtarum more: carmen: ore loquelas, V.: vocem extremam cum sanguine, V.: preces, Ta.
    * * *
    I
    fundare, fundavi, fundatus V
    establish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirm
    II
    fundere, fudi, fusus V
    pour, cast (metals); scatter, shed, rout

    Latin-English dictionary > fundō

  • 6 fundō

        fundō āvī, ātus, āre    [fundus], to lay the bottom, make a foundation, found, begin: puppis fundata carinā, O.: sedes Fundatur Veneri, is founded, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, fastened, V.—Fig., to found, establish, fix, confirm: imperium: res p. praeclare fundata: legibus urbem, V.: suas opes, Cu.: nitidis fundata pecunia villis, well laid out, H.
    * * *
    I
    fundare, fundavi, fundatus V
    establish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirm
    II
    fundere, fudi, fusus V
    pour, cast (metals); scatter, shed, rout

    Latin-English dictionary > fundō

  • 7 fundo

    [st1]1 [-] fundo, āre, āvi, ātum: - tr. - a - établir solidement, affermir sur une base, fonder, bâtir, asseoir.    - mea puppis valida fundata carina, Ov. P. 4, 3, 5: mon vaisseau affermi sur une solide carène.    - in vertice sedes fundatur Veneri, Virg. En. 5, 759: sur le sommet on fonde un temple pour Vénus.    - urbis sedes saxo fundata vetusto, Virg. En. 8, 478: ville assise sur un antique rocher. b - poét. assujettir.    - dente tenaci ancora fundabat naves, Virg. En. 6, 4: l'ancre de sa dent mordante assujettissait les vaisseaux. c - asseoir solidement, fonder.    - accurate non modo fundata, verum etiam exstructa disciplina, Cic. Fin. 4, 1: doctrine, dont on soigne non seulement les bases, mais toute la construction.    - cf. Cic. R. Post. 1.    - nihil veritate fundatum, Cic. FI. 26: rien de fondé sur la vérité.    - pecunia fundata nitidis villis, Hor. Ep. 1, 15, 46: argent assis sur de bonnes métairies. d - affermir, consolider, établir solidement, constituer fortement.    - nostrum imperium fundare, Cic. Balb. 31: établir solidement notre puissance.    - cf. Cic. Cat. 4, 19; Par. 10. [st1]2 [-] fundo, ĕre, fūdi, fūsum: - tr. - a - verser, répandre.    - sanguinem e patera fundere, Cic. Div. 1, 46: répandre du sang d'une coupe.    - lacrimas fundere, Virg. En. 3, 348: verser des larmes.    - parumne fusum est Latini sanguinis? Hor. Epod. 7, 4: n'a-t-on pas assez répandu de sang latin?    - de rege sanguinem fundere, Curt. 10, 5, 13: répandre le sang pour le choix d'un roi.    - picem fundebant, Caes. BG. 7, 24, 4: (les assiégés) versaient de la poix.    - animam corpore fundere, Lucr. 3, 1033: exhaler son âme de son corps.    - multo vitam cum sanguine fudit, Virg. En. 2, 532: il exhala sa vie dans des flots de sang. b - passif au sens réfléchi: se répandre, s'épancher.    - Strymon in septem lacus funditur, Plin. 34, 5: le Strymon s'épanche en sept bassins.    - ingentibus procellis fusus imber, Liv. 6, 8, 7: la pluie s'épanchant en violentes bourrasques.    - sanguis in corporibus fusus, Cic. de Or. 2, 310: le sang qui se répand dans le corps.    - arteria, per quam vox funditur, Cic. Nat. 2, 149: canal par lequel la voix se répand (se transmet).    - cf. Cic. Tusc. 2, 56. c - fondre des métaux, couler; faire en fondant.    - aes fundere, Plin. 34, 5: fondre l'airain.    - vitrum fundere, Plin. 34, 148: faire du verre.    - Theodorus ipse se ex aere fudit, Plin. 34, 83: Théodore a coulé sa propre statue en bronze.    - glandes fundere, Auct. B. Afr. 20, 3: fondre des balles de plomb. d - méd. relâcher.    - Cels. pr. 11, 3. e - répandre, disperser.    - segetem in Tiberim fundere, Liv. 2, 5, 3: répandre les épis dans le Tibre. g - étendre à terre, jeter à terre, renverser.    - septem corpora humi fundere, Virg. En. 1, 192: abattre sur le sol les corps de sept animaux.    - per campos ferro quae fusa jacebant, Virg. En. 11, 102: (les corps des guerriers) qui gisaient couchés par le fer à travers la plaine.    - cf. Ov. M. 13, 86. h - bousculer, chasser d'un lieu, déloger; mettre en déroute, disperser.    - hostes de jugis funduntur, Liv. 9, 43, 20: les ennemis sont bousculés des sommets.    - cf. Liv. 6, 16, 2.    - hostium copias fundere, Cic. Arch. 21: mettre en déroute les troupes ennemies.    - cf. Cic. Mur. 20; Phil. 14, 27, etc. k - laisser se répandre, répandre, déployer, étendre.    - cum lumina fundunt radii per opaca domorum, Lucr. 2, 115: quand les rayons répandent leur lumière dans l'obscurité des demeures.    - luna se fundebat per fenestras, Virg. En. 3,152: la lune versait sa lumière par les fenêtres.    - poét. fusus in pectore barbam, Virg. En. 10, 838: ayant sa barbe étalée sur sa poitrine.    - vitis funditur, Cic. CM 52: la vigne s'étend.    - homines fusi per agros ac dispersi, Cic. Sest. 91: les hommes répandus dans les champs et dispersés.    - tela fundere, Val. Fl. 3, 243: faire pleuvoir les traits.    - sagittam fundere, Sil. 7, 647: faire pleuvoir les flèches.    - fundunt se carcere equi, Val. Fl. 1, 611: les chevaux se répandent impétueusement au dehors des barrières. m - répandre au dehors, laisser échapper de sa bouche.    - inanes sonos fundere, Cic. Tusc. 5, 73: émettre des sons vides; voces inanes Cic. Tusc. 3, 42: émettre des mots vides.    - cf. Cic. Nat. 1, 66.    - preces pectore ab imo fundere, Virg. En. 6, 55: adresser du fond du coeur une prière.    - cf. Virg. En 5, 842 II laisser couler les vers de source: Cic. de Or. 3, 194; Tusc. 1, 64 n - produire en abondance; faire naître; déverser, répandre autour de soi.    - natura flores, fruges fundit, Cic. Tusc. 5, 37: la nature produit avec prodigalité les fleurs, les moissons.    - cf. Cic. CM 51; Nat. 2, 156.    - ova fundunt fetum, Cic. Nat. 2, 129: les neufs éclosent.    - quem Maia fudit, Virg. En. 8, 139: que Maia mit au monde.    - opes fundere, Hor. Ep. 2, 2, 121: déverser ses richesses (comme le limon d'un fleuve). p - au fig. répandre, étendre, déployer.    - se latius fundet orator, Cic. Or. 125: l'orateur se donnera carrière.    - hanc famam latius fudit, Quint. 11, 2, 14: il a répandu au loin cette renommée.    - superstitio fusa per gentes, Cic. Div. 2, 148: la superstition répandue dans les nations.    - funditur numerose oratio, Cic. Or. 210: le discours se déploie sous une forme nombreuse.    - semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur, Cic. Fin. 5, 92: c'est toujours d'après ce qui renferme les traits les plus caractéristiques, d'après ce qui s'étend au plus grand nombre de parties qu'on donne un nom à un tout.
    * * *
    [st1]1 [-] fundo, āre, āvi, ātum: - tr. - a - établir solidement, affermir sur une base, fonder, bâtir, asseoir.    - mea puppis valida fundata carina, Ov. P. 4, 3, 5: mon vaisseau affermi sur une solide carène.    - in vertice sedes fundatur Veneri, Virg. En. 5, 759: sur le sommet on fonde un temple pour Vénus.    - urbis sedes saxo fundata vetusto, Virg. En. 8, 478: ville assise sur un antique rocher. b - poét. assujettir.    - dente tenaci ancora fundabat naves, Virg. En. 6, 4: l'ancre de sa dent mordante assujettissait les vaisseaux. c - asseoir solidement, fonder.    - accurate non modo fundata, verum etiam exstructa disciplina, Cic. Fin. 4, 1: doctrine, dont on soigne non seulement les bases, mais toute la construction.    - cf. Cic. R. Post. 1.    - nihil veritate fundatum, Cic. FI. 26: rien de fondé sur la vérité.    - pecunia fundata nitidis villis, Hor. Ep. 1, 15, 46: argent assis sur de bonnes métairies. d - affermir, consolider, établir solidement, constituer fortement.    - nostrum imperium fundare, Cic. Balb. 31: établir solidement notre puissance.    - cf. Cic. Cat. 4, 19; Par. 10. [st1]2 [-] fundo, ĕre, fūdi, fūsum: - tr. - a - verser, répandre.    - sanguinem e patera fundere, Cic. Div. 1, 46: répandre du sang d'une coupe.    - lacrimas fundere, Virg. En. 3, 348: verser des larmes.    - parumne fusum est Latini sanguinis? Hor. Epod. 7, 4: n'a-t-on pas assez répandu de sang latin?    - de rege sanguinem fundere, Curt. 10, 5, 13: répandre le sang pour le choix d'un roi.    - picem fundebant, Caes. BG. 7, 24, 4: (les assiégés) versaient de la poix.    - animam corpore fundere, Lucr. 3, 1033: exhaler son âme de son corps.    - multo vitam cum sanguine fudit, Virg. En. 2, 532: il exhala sa vie dans des flots de sang. b - passif au sens réfléchi: se répandre, s'épancher.    - Strymon in septem lacus funditur, Plin. 34, 5: le Strymon s'épanche en sept bassins.    - ingentibus procellis fusus imber, Liv. 6, 8, 7: la pluie s'épanchant en violentes bourrasques.    - sanguis in corporibus fusus, Cic. de Or. 2, 310: le sang qui se répand dans le corps.    - arteria, per quam vox funditur, Cic. Nat. 2, 149: canal par lequel la voix se répand (se transmet).    - cf. Cic. Tusc. 2, 56. c - fondre des métaux, couler; faire en fondant.    - aes fundere, Plin. 34, 5: fondre l'airain.    - vitrum fundere, Plin. 34, 148: faire du verre.    - Theodorus ipse se ex aere fudit, Plin. 34, 83: Théodore a coulé sa propre statue en bronze.    - glandes fundere, Auct. B. Afr. 20, 3: fondre des balles de plomb. d - méd. relâcher.    - Cels. pr. 11, 3. e - répandre, disperser.    - segetem in Tiberim fundere, Liv. 2, 5, 3: répandre les épis dans le Tibre. g - étendre à terre, jeter à terre, renverser.    - septem corpora humi fundere, Virg. En. 1, 192: abattre sur le sol les corps de sept animaux.    - per campos ferro quae fusa jacebant, Virg. En. 11, 102: (les corps des guerriers) qui gisaient couchés par le fer à travers la plaine.    - cf. Ov. M. 13, 86. h - bousculer, chasser d'un lieu, déloger; mettre en déroute, disperser.    - hostes de jugis funduntur, Liv. 9, 43, 20: les ennemis sont bousculés des sommets.    - cf. Liv. 6, 16, 2.    - hostium copias fundere, Cic. Arch. 21: mettre en déroute les troupes ennemies.    - cf. Cic. Mur. 20; Phil. 14, 27, etc. k - laisser se répandre, répandre, déployer, étendre.    - cum lumina fundunt radii per opaca domorum, Lucr. 2, 115: quand les rayons répandent leur lumière dans l'obscurité des demeures.    - luna se fundebat per fenestras, Virg. En. 3,152: la lune versait sa lumière par les fenêtres.    - poét. fusus in pectore barbam, Virg. En. 10, 838: ayant sa barbe étalée sur sa poitrine.    - vitis funditur, Cic. CM 52: la vigne s'étend.    - homines fusi per agros ac dispersi, Cic. Sest. 91: les hommes répandus dans les champs et dispersés.    - tela fundere, Val. Fl. 3, 243: faire pleuvoir les traits.    - sagittam fundere, Sil. 7, 647: faire pleuvoir les flèches.    - fundunt se carcere equi, Val. Fl. 1, 611: les chevaux se répandent impétueusement au dehors des barrières. m - répandre au dehors, laisser échapper de sa bouche.    - inanes sonos fundere, Cic. Tusc. 5, 73: émettre des sons vides; voces inanes Cic. Tusc. 3, 42: émettre des mots vides.    - cf. Cic. Nat. 1, 66.    - preces pectore ab imo fundere, Virg. En. 6, 55: adresser du fond du coeur une prière.    - cf. Virg. En 5, 842 II laisser couler les vers de source: Cic. de Or. 3, 194; Tusc. 1, 64 n - produire en abondance; faire naître; déverser, répandre autour de soi.    - natura flores, fruges fundit, Cic. Tusc. 5, 37: la nature produit avec prodigalité les fleurs, les moissons.    - cf. Cic. CM 51; Nat. 2, 156.    - ova fundunt fetum, Cic. Nat. 2, 129: les neufs éclosent.    - quem Maia fudit, Virg. En. 8, 139: que Maia mit au monde.    - opes fundere, Hor. Ep. 2, 2, 121: déverser ses richesses (comme le limon d'un fleuve). p - au fig. répandre, étendre, déployer.    - se latius fundet orator, Cic. Or. 125: l'orateur se donnera carrière.    - hanc famam latius fudit, Quint. 11, 2, 14: il a répandu au loin cette renommée.    - superstitio fusa per gentes, Cic. Div. 2, 148: la superstition répandue dans les nations.    - funditur numerose oratio, Cic. Or. 210: le discours se déploie sous une forme nombreuse.    - semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur, Cic. Fin. 5, 92: c'est toujours d'après ce qui renferme les traits les plus caractéristiques, d'après ce qui s'étend au plus grand nombre de parties qu'on donne un nom à un tout.
    * * *
    I.
        Fundo, fundis, fudi, fusum, fundere. Fondre.
    \
        Fundere ex aere imaginem. Pli. Faire de fonte, Faire d'arain fondu.
    \
        Fundi et dilatari. Cic. S'eslargir et estendre, Se dilater.
    \
        Fusus in corpore humor et calor. Cic. Espandu, Espars.
    \
        Fusa per gentes superstitio. Cic. Espandue.
    \
        Fundere flores. Virgil. Bailler en abondance.
    \
        Fundit frugem spicae ordine structam. Cic. Met hors, Produit, Jecte en abondance.
    \
        Fundere lachrymas. Pli. Plourer à grosses larmes, Respandre beaucoup de larmes, Plourer fondeement, ou fondamment.
    \
        Fundit ex sese pastus varios terra. Cic. Produit abondamment.
    \
        Fundere corpora humi. Virgil. Ruer par terre, Estendre.
    \
        Fusus humi toto corpore. Martial. Couché contre terre tout de son long et estendue.
    \
        Fundere exercitum. Liu. Desfaire et desconfire une armee.
    \
        Fusa in fugam primo concursu acies. Liu. Desconficte et mise en fuite.
    \
        Fusi fugatique inimici. Liu. Espars et mis en fuite.
    \
        Talia fundebat lachrymans. Virgil. Il proferoit et disoit telles parolles.
    \
        Fundere verba. Terent. Dire parolles perdues, ou Ne cesser de parler, Parler beaucoup.
    \
        Fundere verba poetarum more. Cic. Dire parolles à la volee.
    \
        Sagittam. Sil. Tirer une fleiche.
    \
        Vrinam. Plin. Pisser.
    \
        Fundere in Tyberim. Liu. Jecter dedens le Tybre en abondance.
    \
        Funditur in Rhenum fluuius. Plin. Tombe et se respand dedens le Rhin.
    \
        Funditur latissime. Cic. Il s'espand largement.
    \
        Fundi in latitudinem. Plin. S'espandre en largeur, S'eslargir.
    \
        Fundere. Virgil. Verser quelque liqueur en un vaisseau.
    II.
        Fundo, fundas, fundare. Virgil. Fonder.
    \
        Fundata legibus ciuitas: cui opponitur Euersa. Pli. iunior. Establie par loix.
    \
        Fundare nauem. Plaut. Bastir et edifier.
    \
        Anchora fundabat naues. Virg. Tenoit fermes et stables.
    \
        Fundatissima familia. Cic. Bonne maison. B.

    Dictionarium latinogallicum > fundo

  • 8 fundo

    1. fundo, āvī, ātum, āre (fundus), I) mit einem Boden versehen, den Grund zu etwas machen od. legen, etwas gründen (vgl. Burmann Phaedr. 3, 9, 2), navem, carinam, Plaut.: puppim carinā, Ov.: arces, Verg.: urbem colonis, Verg.: sedem Veneri, Verg.: in eorum agro sedes Bastarnis, Liv.: parvas sibi aedes, Phaedr.: poet., fundatura citas robora naves, die den Grund bilden sollten zu usw., Ov.: dente tenaci ancora fundabat naves, befestigte am Grunde, Verg. – II) übtr.: A) begründen, accurate non modo fundata, verum etiam exstructa disciplina (System), Cic.: nihil veritate fundatum, Cic. – B) festmachen, a) etwas befestigen, ihm die Dauer sichern, urbem legibus, Verg.: nostrum imperium, Cic.: suas opes, Curt.: res publica tam praeclare fundata, Cic.: possessio Tarentina Partheniis in aeternum fundata, Iustin.: pecunia fundata nitidis villis, sicher angelegt in usw., Hor. – b) jmd. in etw. festmachen, si permanetis in fide fundati (fest im Glauben), Vulg. Col. 1, 23: fundati a doctore, gründlich unterrichtet, Lact. 6, 21, 4.
    ————————
    2. fundo, fūdī, fūsum, ere (zu Wurzel χυ von χέω = χέω, χυτος, gotisch giutan, ahd. giozan, gießen), gießen, fließen lassen, I) eig.: 1) Flüssigkeiten: sanguinem e patera, Cic.: pateram (das Gefäß = die Flüssigkeit im G.) vaccae media inter cornua, Verg.: humi merum, sprengen, Verg. – lacrimas, Verg.: lacrimas in vulnera, Ov.: ubertim lacrimas, Augustin.: sanguinem de regno, Verg. – von oben = hinab-, herabgießen, picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, Caes.: hanc (aquae magnam vim) locis superioribus in Caesaris partem, Auct. b. Alex. – medial = sich ergießen, fließen, ausströmen, Strymon funditur in sex lacus, Plin.: ingentibus procellis fusus imber, Liv.: funditur ater ubique cruor, Verg.: flamma fusa e capite, Liv. – 2) nicht-flüssige Körper: a) = ausschütten, segetem in Tiberim, Liv.: nuces fusae (die [in den Fluß] hineingeschütteten), Liv. – b) = flüssig machen, litterā fundente se, zerfließt, Plin. 13, 81. – dah. α) als t. t. der Gießerei, in Flußbringen, gießen, schmelzen, aes, Plin. 34, 5 u. 46. Iustin. 36, 4, 4. – β) prägn., als mediz. t. t., alqm, jmdm. flüssigen Leib machen, ihm ein Abführmittel geben (Ggstz. alqm comprimere, hartleibig machen), Cels. praef. p. 11, D. – 3) meton.: a) von etwas fließen machen, mit etwas benetzen, tempora multo mero, Tibull. 1, 7, 50. – b) gießend machen, gießen, glandes,
    ————
    Auct. b. Afr.: fistulas, Vitr.: vitrum, Glas machen, Plin.: Theodorus Sami ipse se ex aere fudit, Plin. 34, 83. – II) übtr.: A) gleichs. herab-, hingießen, 1) = herab-, niederstrecken, a) im guten Sinne, medial = sich hinstrecken, sich lagern, fundi in alga, Val. Flacc. 1, 252. – oft im Partiz., hingestreckt, gelagert, lagernd, fusi sub remis nautae, Verg.: fusus humi (auf dem Boden), Verg. u. Mart.: humi suppliciter fusus, Amm.: fusus per herbam, Verg.: fusi in omnem partem campi, Verg. – b) mit Gewalt zu Boden-, niederstrecken, hinstrecken, corpora (cervorum) humi, Verg.: alqm arcu, Val. Flacc.: alqm resupinum, Ov.: caesis ut forte iuvencis fusus humum viridesque super madefecerat herbas, Verg. – 2) (als milit. t. t.) eine Menge gewaltsam forttreiben, -drängen, α) aktiv: hostes de iugis, Liv. 9, 43, 20: Gallos de delubris vestris, Liv. 6, 16, 2. – u. = eine feindl. Menge aus dem Felde schlagen, copias hostium, Caes. u.a.: Mardonium, Nep.: oft verb. alqm caedere fundereque, Cic., fundere fugareque, Liv. u.a., selten umgekehrt fugare fundereque, Liv. u. Vell. (vgl. Drak. Liv. 2, 54, 9; 38, 53, 2 u. die Auslgg. zu Sall. Iug. 21, 2): primanos fundere sternereque, Tac. – β) medial, fortstürzen, turpi fugā fundi, Liv. – B) loslassen, 1) Zusammengefaßtes usw. loslassen, lösen, schießen lassen, sich ausbreiten lassen, comas, Lucan.: fusa late cauda, Plin.: poet., habenas fluvior-
    ————
    um, Val. Flacc.: medial fundi = sich ausbreiten, vitis funditur, Cic. – 2) in die Ferne loslassen, a) Geschosse u. dgl. = werfen, schleudern, abschießen, simul undique tela, Verg.: sagittam, Sil. – b) andere Objekte, late od. latius incendium, verbreiten, Curt. – refl., luna per fenestram se fundebat, drang durch usw., Verg. – 3) lebende Wesen in Menge herausschicken, refl. = herausstürzen, strömen, plenis se portis, Verg.: se carcere, v. Pferden, Val. Flacc. – 4) ausströmen = in Menge von sich geben, a) v. Pers. = dem Munde entströmen lassen, sonos inanes, Cic.: haec dicta, Verg.: oracula, Cic.: preces pectore ab imo, Verg. (u. so preces f. bei Apul. met. 11, 3 in. u. oft bei den Eccl.); u. diras preces, gräßliche Verwünschungen, Tac.: convicia in alqm, Ov. Vgl. Burmann Ov. met. 7, 590. – dah. v. Dichter, ergießen, ausströmen lassen, dichten, versus hexametros ex tempore, Cic.: grave plenumque carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu, Cic. – b) v. zeugenden Subjj. = von sich geben, erzeugen, Erzeugnisse des Bodens usw. hervorbringen, terra fundit fruges, Cic.: cum centesimo Leontini campi fundunt, tragen hundertfältig, Plin.: ova fundunt fetum, Cic.; vgl. die Auslgg. zu Verg. ecl. 4, 40. Jacobs' Blumenl. 2, 376. – v. Menschen = gebären (bes. v. leichter u. müheloser Geburt), quem Maia fudit, Verg. Aen. 8, 139: spelunca, in qua virgo puerpera dominum fudit
    ————
    infantem, Hieron. epist. 108, 10: Pharez geminos fudit infantes, Hieron. epist. 123, 13. – 5) Vermögen usw. vergeuden, opes, Hor. ep. 2, 2, 121. – III) bildl.: A) im allg., medial fundi = sich aus- od. verbreiten, utrumque eorum (virtutes et vitia) fundi quodammodo et quasi dilatari, Cic.: semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur (was die bedeutendsten Teile umschließt u. am meisten in ihnen verbreitet ist), tota res appellatur, Cic. – B) prägn.: 1) vergeuden, verschwenden, tu verba fundis hic, sapientia? Ter. adelph. 769. – 2) ausströmen lassen, multo vitam cum sanguine, Verg. Aen. 2, 532. – Parag. Infin. fundier, Ennod. carm. 1, 9, 103. Anthol. Lat. 649, 18 (543, 18).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fundo

  • 9 fundo

    1.
    fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;

    Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,

    Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.
    I.
    Lit., of fluids.
    1.
    In gen.:

    (natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,

    Lucr. 5, 812:

    sanguinem e patera,

    Cic. Div. 1, 23, 46:

    novum liquorem (i. e. vinum) de patera,

    Hor. C. 1, 31, 3:

    vina paterā in aras,

    Ov. M. 9, 160; cf.:

    vinum inter cornua,

    id. ib. 7, 594:

    vinum super aequora,

    id. ib. 11, 247:

    duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,

    Verg. A. 5, 78:

    laticem urnis,

    Ov. M. 3, 172:

    lacrimas,

    Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:

    fundit Anigros aquas,

    pours out, id. ib. 15, 282:

    parumne fusum est Latini sanguinis?

    shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:

    sanguine ob rem publicam fuso,

    Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:

    sanguinem de regno (i. e. propter regnum),

    Curt. 10, 5.—Mid.:

    memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,

    discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:

    ingentibus procellis fusus imber,

    pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:

    sanguis in corporibus fusus,

    Cic. de Or. 2, 77, 310.—
    2.
    In partic.
    a.
    Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:

    exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,

    Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:

    caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,

    id. 34, 8, 20, § 94:

    aere fuso,

    id. 34, 11, 24, § 107:

    vitrum,

    id. 34, 14, 42, § 148:

    glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,

    Plin. 34, 8, 19, § 83:

    ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,

    Quint. 2, 1, 12:

    fusis omnibus membris (statuae),

    id. 7 praef. §

    2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,

    Hor. S. 2, 3, 22.—
    * b.
    In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—
    B.
    Transf.
    1.
    To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):

    (ossa) niveo fundere lacte,

    Tib. 3, 2, 20:

    multo tempora funde mero,

    id. 1, 7, 50.—
    2.
    Of things non-fluid.
    a.
    In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:

    desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,

    Liv. 2, 5, 3:

    picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,

    Caes. B. G. 7, 24, 4:

    tela,

    Val. Fl. 3, 243:

    sagittam,

    Sil. 7, 647:

    (solis) radios per opaca domorum,

    Lucr. 2, 115:

    quas (maculas) incuria fudit,

    has scattered, Hor. A. P. 352:

    fundunt se carcere laeti Thraces equi,

    pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:

    se cuncta manus ratibus,

    id. 2, 662:

    littera fundens se in charta,

    Plin. 13, 12, 25, § 81:

    luna se fundebat per fenestras,

    Verg. A. 3, 152.—Mid.:

    ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,

    spread out, Cic. de Sen. 15, 52:

    homines fusi per agros ac dispersi,

    Cic. Sest. 42, 91.—
    b.
    In partic.
    (α).
    With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):

    crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,

    Lucr. 1, 351; cf.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    flores aut fruges aut bacas,

    id. Tusc. 5, 13, 37:

    frugem,

    id. de Sen. 15, 51:

    plus materiae (vites),

    Plin. 17, 22, 35, § 192:

    cum centesimo Leontini campi fundunt,

    id. 18, 10, 21, § 95:

    facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,

    Cic. N. D. 2, 51, 129:

    (terra) animal prope certo tempore fudit Omne,

    Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:

    fudit equum magno tellus percussa tridenti,

    Verg. G. 1, 13:

    Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,

    Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—
    (β).
    With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:

    (victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,

    Liv. 9, 43, 20:

    nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,

    Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:

    aliquem arcu,

    Val. Fl. 1, 446.—In middle force:

    fundi in alga,

    to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:

    hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,

    Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:

    exercitus caesus fususque,

    id. ib. 14, 1, 1:

    aliquos caedere, fundere atque fugare,

    Sall. J. 58, 3:

    Gaetulos,

    id. ib. 88, 3:

    classes fusae fugataeque,

    id. ib. 79, 4; cf.:

    si vi fudisset cecidissetque hostes,

    Liv. 35, 1, 8:

    hostes de jugis,

    id. 9, 43, 20:

    Gallos de delubris vestris,

    id. 6, 16, 2:

    eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,

    Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:

    Massilienses crebris eruptionibus fusi,

    id. B. C. 2, 22, 1:

    Latini ad Veserim fusi et fugati,

    Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:

    quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,

    id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;

    less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,

    Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:

    magnas copias hostium fudit,

    Cic. Mur. 9, 20:

    Sabinos equitatu fudit,

    id. Rep. 2, 20:

    Armeniorum copias,

    id. Arch. 9, 21:

    maximas copias parva manu,

    Sall. C. 7, 7.
    II.
    Trop.
    A.
    Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:

    imago de corpore fusa,

    Lucr. 4, 53:

    animam moribundo corpore fudit,

    id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:

    concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,

    Verg. A. 2, 532:

    circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,

    poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:

    quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,

    Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:

    cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,

    will display himself, Cic. Or. 36, 125:

    superstitio, fusa per gentes,

    id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:

    neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,

    id. 12, 2, 23:

    fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,

    riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:

    quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,

    to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:

    modo virtus latius funditur,

    Sen. Ep. 74, 27; and:

    semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,

    id. 5, 30, 92:

    saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,

    id. Or. 62, 210.—
    B.
    In partic., of speech, to pour forth, utter:

    per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,

    Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:

    e quibus elici vocem et fundi videmus,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    inanes sonos,

    id. ib. 5, 26, 73 (for which:

    inani voce sonare,

    id. Fin. 2, 15, 48):

    sonum,

    id. Ac. 2, 23, 74:

    verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),

    id. Fin. 4, 4, 10:

    versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,

    id. de Or. 3, 50, 194; cf.:

    grave plenumque carmen,

    id. Tusc. 1, 26, 64:

    tam bonos septenarios ad tibiam,

    id. ib. 1, 44, 107:

    physicorum oracula,

    id. N. D. 1, 26, 66:

    has ore loquelas,

    Verg. A. 5, 842:

    preces pectore ab imo,

    id. ib. 6, 55; so,

    preces,

    id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:

    mera mendacia,

    Plaut. Ps. 4, 1, 33:

    jam tu verba fundis hic, sapientia?

    you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:

    opprobria rustica,

    Hor. Ep. 2, 1, 146:

    iras inanes,

    Val. Fl. 3, 697:

    vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,

    Hor. Ep. 2, 2, 121:

    preces,

    App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.
    A.
    Lit.:

    (aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:

    toga (opp. restricta),

    wide, full, Suet. Aug. 73:

    Gallorum fusa et candida corpora,

    full, plump, Liv. 38, 21, 9:

    campi in omnem partem,

    extended, Verg. A. 6, 440; cf.:

    non fusior ulli Terra fuit domino,

    a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—
    B.
    Trop., copious, diffuse; flowing, free:

    genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:

    constricta an latius fusa narratio,

    Quint. 2, 13, 5:

    materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,

    id. 2, 4, 7:

    ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,

    Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:

    (vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),

    unrestrained, free, id. 11, 3, 64:

    periodus,

    id. 9, 4, 128:

    fusiores liberioresque numeri,

    id. 130:

    lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,

    Gell. 2, 26, 7:

    in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,

    Quint. 9, 4, 138:

    plenior Aeschines et magis fusus,

    id. 10, 1, 77:

    dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),

    id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.
    * 1.
    (Acc. to A.) Spread out, extended:

    (manus) fusius paulo in diversum resolvitur,

    Quint. 11, 3, 97.—
    2.
    (Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:

    quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,

    Cic. Leg. 1, 13, 36:

    multa dicere fuse lateque,

    id. Tusc. 4, 26, 57:

    fuse lateque dicendi facultas,

    id. Or. 32, 113:

    fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),

    id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:

    haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),

    Cic. N. D. 2, 7, 20:

    fusius et ornatius rem exponere,

    Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.
    2.
    fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).
    I.
    Lit. (perh. only poet.):

    haec carina satis probe fundata et bene statuta est,

    i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);

    dum mea puppis erat validā fundata carinā,

    Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:

    Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,

    is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:

    arces,

    id. ib. 4, 260.—
    B.
    Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:

    dente tenaci Ancora fundabat naves,

    Verg. A. 6, 4:

    (genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,

    Lucr. 5, 928; 4, 828.—
    II.
    Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:

    firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,

    Cic. Balb. 13, 31; cf.:

    quantis laboribus fundatum imperium,

    id. Cat. 4, 9, 19:

    qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,

    id. Att. 1, 16, 6:

    accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,

    id. Fin. 4, 1, 1; cf.:

    fundati a doctore,

    thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:

    res publica praeclare fundata,

    Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:

    qui legibus urbem Fundavit,

    Verg. A. 6, 810:

    in eorum agro sedes fundare Bastarnis,

    Liv. 40, 57, 5:

    libertatem, salutem, securitatem,

    Plin. Pan. 8, 1:

    jus civile,

    Dig. 1, 2, 2, § 39:

    vacuos Penates prole,

    Stat. S. 4, 7, 30; cf.:

    thalamos Tritonide nympha,

    i. e. to marry, Sil. 2, 65:

    partis et fundatis amicitiis,

    Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:

    fundatae atque optime constitutae opes,

    Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:

    nitidis fundata pecunia villis,

    well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:

    nihil veritate fundatum,

    Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).
    A.
    Lit.:

    quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,

    Vitr. 7, 3 med.:

    si permanetis in fide fundati,

    Vulg. Col. 1, 23.—
    B.
    Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > fundo

  • 10 fundo

    I āvī, ātum, āre [ fundus ]
    robora fundatura naves O — дубовый лес, который должен послужить основанием для судов
    2) основывать, закладывать (urbem, arcem V); класть основание (f. disciplinam C)
    3) утверждать, укреплять (ancora naves fundat V; перен. f. rem publicam, imperium C)
    4) обеспечивать ( opes suas QC); надёжно помещать ( pecuniam H)
    II fundo, fūdī, fūsum, ere
    1)
    а) лить, выливать (merum humi V; vinum de patĕrā H)
    б) проливать (lacrimas Sen, V); изливать, терять ( vitam cum sanguine V)
    2) pass. fundi течь, струиться, литься ( flumen late funditur PM)
    fundi или se f. — разрастаться (in omnes partes C; in latitudinem PM); расплываться, растекаться ( in chartā PM) или разбегаться ( homines fusi ac dispersi C)
    3) отливать ( glandes bAfr); плавить, лить (aes PM, Just)
    4) сыпать, высыпать, рассыпать ( nuces L); бросать ( segĕtem desectam in Tiberim L)
    5) метать (tela VF; перен. convicia in aliquem O)
    6) растрачивать, расточать (opes H; labores V)
    7) распространять (ignem, incendium late QC; f. famam Q; oratio funditur C)
    8) производить на свет, рожать (terra fruges fundit C; Mercurius, quem Maja fudit V)
    9) издавать, произносить (sonos inanes C; preces, voces V)
    10) слагать (carmen, versūs C)
    11) мед. прочищать ( с помощью слабительного) ( aliquem CC)
    12) рассеивать, разбивать, обращать в бегство (f. copias hostium C; f. atque fugare L); прогонять ( hostes de jugis L)
    f. aliquem humi V — повалить кого-л. наземь. — см. тж. fusus I

    Латинско-русский словарь > fundo

  • 11 fundo [1]

    1. fundo, āvī, ātum, āre (fundus), I) mit einem Boden versehen, den Grund zu etwas machen od. legen, etwas gründen (vgl. Burmann Phaedr. 3, 9, 2), navem, carinam, Plaut.: puppim carinā, Ov.: arces, Verg.: urbem colonis, Verg.: sedem Veneri, Verg.: in eorum agro sedes Bastarnis, Liv.: parvas sibi aedes, Phaedr.: poet., fundatura citas robora naves, die den Grund bilden sollten zu usw., Ov.: dente tenaci ancora fundabat naves, befestigte am Grunde, Verg. – II) übtr.: A) begründen, accurate non modo fundata, verum etiam exstructa disciplina (System), Cic.: nihil veritate fundatum, Cic. – B) festmachen, a) etwas befestigen, ihm die Dauer sichern, urbem legibus, Verg.: nostrum imperium, Cic.: suas opes, Curt.: res publica tam praeclare fundata, Cic.: possessio Tarentina Partheniis in aeternum fundata, Iustin.: pecunia fundata nitidis villis, sicher angelegt in usw., Hor. – b) jmd. in etw. festmachen, si permanetis in fide fundati (fest im Glauben), Vulg. Col. 1, 23: fundati a doctore, gründlich unterrichtet, Lact. 6, 21, 4.

    lateinisch-deutsches > fundo [1]

  • 12 fundo [2]

    2. fundo, fūdī, fūsum, ere (zu Wurzel χυ von χέω = χέϝω, χυτος, gotisch giutan, ahd. giozan, gießen), gießen, fließen lassen, I) eig.: 1) Flüssigkeiten: sanguinem e patera, Cic.: pateram (das Gefäß = die Flüssigkeit im G.) vaccae media inter cornua, Verg.: humi merum, sprengen, Verg. – lacrimas, Verg.: lacrimas in vulnera, Ov.: ubertim lacrimas, Augustin.: sanguinem de regno, Verg. – von oben = hinab-, herabgießen, picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, Caes.: hanc (aquae magnam vim) locis superioribus in Caesaris partem, Auct. b. Alex. – medial = sich ergießen, fließen, ausströmen, Strymon funditur in sex lacus, Plin.: ingentibus procellis fusus imber, Liv.: funditur ater ubique cruor, Verg.: flamma fusa e capite, Liv. – 2) nicht-flüssige Körper: a) = ausschütten, segetem in Tiberim, Liv.: nuces fusae (die [in den Fluß] hineingeschütteten), Liv. – b) = flüssig machen, litterā fundente se, zerfließt, Plin. 13, 81. – dah. α) als t. t. der Gießerei, in Flußbringen, gießen, schmelzen, aes, Plin. 34, 5 u. 46. Iustin. 36, 4, 4. – β) prägn., als mediz. t. t., alqm, jmdm. flüssigen Leib machen, ihm ein Abführmittel geben (Ggstz. alqm comprimere, hartleibig machen), Cels. praef. p. 11, D. – 3) meton.: a) von etwas fließen machen, mit etwas benetzen, tempora multo mero, Tibull. 1, 7, 50. – b) gießend machen, gießen, glandes, Auct. b. Afr.: fistulas, Vitr.: vitrum, Glas machen, Plin.: Theodorus Sami ipse se ex aere fudit, Plin. 34, 83. – II) übtr.: A) gleichs. herab-, hingießen, 1) = herab-, niederstrecken, a) im guten Sinne, medial = sich hinstrecken, sich lagern, fundi in alga, Val. Flacc. 1, 252. – oft im Partiz., hingestreckt, gelagert, lagernd, fusi sub remis nautae, Verg.: fusus humi (auf dem Boden), Verg. u. Mart.: humi suppliciter fusus, Amm.: fusus per herbam, Verg.: fusi in omnem partem campi, Verg. – b) mit Gewalt zu Boden-, niederstrecken, hinstrecken, corpora (cervorum) humi, Verg.: alqm arcu, Val. Flacc.: alqm resupinum, Ov.: caesis ut forte iuvencis fusus humum viridesque super madefecerat herbas, Verg. – 2) (als milit. t. t.) eine Menge gewaltsam forttreiben, -drängen, α) aktiv: hostes de iugis, Liv. 9, 43, 20: Gallos de delubris vestris, Liv. 6, 16, 2. – u. = eine feindl. Menge aus dem Felde schlagen, copias hostium, Caes. u.a.: Mardonium, Nep.: oft verb. alqm caedere fundereque, Cic., fundere fugareque, Liv. u.a., selten umgekehrt fugare fundereque, Liv. u. Vell. (vgl. Drak. Liv. 2, 54, 9; 38, 53, 2 u. die Auslgg. zu Sall. Iug. 21, 2): primanos fundere sternereque, Tac. – β) medial, fortstürzen, turpi fugā fundi, Liv. – B) loslassen, 1) Zusammengefaßtes usw. loslassen, lösen, schießen lassen, sich ausbreiten lassen, comas, Lucan.: fusa late cauda, Plin.: poet., habenas fluviorum, Val. Flacc.: medial fundi = sich ausbreiten, vitis funditur, Cic. – 2) in die Ferne loslassen, a) Geschosse u. dgl. = werfen, schleudern, abschießen, simul undique tela, Verg.: sagittam, Sil. – b) andere Objekte, late od. latius incendium, verbreiten, Curt. – refl., luna per fenestram se fundebat, drang durch usw., Verg. – 3) lebende Wesen in Menge herausschicken, refl. = herausstürzen, strömen, plenis se portis, Verg.: se carcere, v. Pferden, Val. Flacc. – 4) ausströmen = in Menge von sich geben, a) v. Pers. = dem Munde entströmen lassen, sonos inanes, Cic.: haec dicta, Verg.: oracula, Cic.: preces pectore ab imo, Verg. (u. so preces f. bei Apul. met. 11, 3 in. u. oft bei den Eccl.); u. diras preces, gräßliche Verwünschungen, Tac.: convicia in alqm, Ov. Vgl. Burmann Ov. met. 7, 590. – dah. v. Dichter, ergießen, ausströmen lassen, dichten, versus hexametros ex tempore, Cic.: grave plenumque carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu, Cic. – b) v. zeugenden Subjj. = von sich geben, erzeugen, Erzeugnisse des Bodens usw. hervorbringen, terra fundit fruges, Cic.: cum centesimo Leontini campi fundunt, tragen hundertfältig, Plin.: ova fundunt fetum, Cic.; vgl. die Auslgg. zu Verg. ecl. 4, 40. Jacobs' Blumenl. 2, 376. – v. Menschen = gebären (bes. v. leichter u. müheloser Geburt), quem Maia fudit, Verg. Aen. 8, 139: spelunca, in qua virgo puerpera dominum fudit infantem, Hieron. epist. 108, 10: Pharez geminos fudit infantes, Hieron. epist. 123, 13. – 5) Vermögen usw. vergeuden, opes, Hor. ep. 2, 2, 121. – III) bildl.: A) im allg., medial fundi = sich aus- od. verbreiten, utrumque eorum (virtutes et vitia) fundi quodammodo et quasi dilatari, Cic.: semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur (was die bedeutendsten Teile umschließt u. am meisten in ihnen verbreitet ist), tota res appellatur, Cic. – B) prägn.: 1) vergeuden, verschwenden, tu verba fundis hic, sapientia? Ter. adelph. 769. – 2) ausströmen lassen, multo vitam cum sanguine, Verg. Aen. 2, 532. – / Parag. Infin. fundier, Ennod. carm. 1, 9, 103. Anthol. Lat. 649, 18 (543, 18).

    lateinisch-deutsches > fundo [2]

  • 13 fundo

    I.
    to pour, pour out (like molten metal), melt, cast.
    II.
    (milit.) to rout, scatter, defeat, put to flight.

    Latin-English dictionary of medieval > fundo

  • 14 fundo

    I.
    , fundavi, fundatum, fundare 1
      обосновывать, закреплять, основывать
    II.
    , fudi, fusum, ere 3
      1) лить; сыпать, рассеивать;
      2) разбивать, обращать в бегство

    Dictionary Latin-Russian new > fundo

  • 15 ad-fundō (aff-)

        ad-fundō (aff-) fūdī, fūsus, ere,    to pour into, administer: alicui venenum, Ta.: Rhenum Oceano, Ta. — Pass, to fall down, prostrate oneself: Amplecti pedes adfusaque poscere vitam, O.: adfusae <*>acent tumulo, prostrate upon the tomb, O.—To be spread out (of troops): ut equitum tria milia cornibus adfunderentur, Ta.

    Latin-English dictionary > ad-fundō (aff-)

  • 16 circum-fundō

        circum-fundō fūdī, fūsus, ere,    to pour around: mare circumfusum urbi, flowing around, L.: gens circumfusis invia fluminibus, O.: circumfuso in aere, circumambient, O.: circumfusa nubes, V.— To surround, encompass, cover, envelop: terram circumfundit aër: (mortuum) cerā, N.: terra circumfusa mari, encompassed by.—In tmesis: circum dea fudit amictu, V.—Pass. or reflex., of a throng, to press, crowd around, throng, surround, cling: a tergo se, L.: circumfunduntur hostes, Cs.: equites ab lateribus circumfusi, L.: hostes undique circumfusi erant, S.: (Nymphae) circumfusae Dianam Corporibus texere suis, surrounding, O.: circumfusa turba lateri meo, L.: circumfundit eques (sc. se), Ta. — Poet.: iuveni circumfunditur, i. e. clings to him, O.—Fig.: undique circumfusae molestiae: periculum, ab circumfusis undique voluptatibus, L. — To enclose, environ, surround, overwhelm: circumfusus praesidiorum copiis: circumfusus hostium concursu, N. — Fig.: circumfusi caligine.

    Latin-English dictionary > circum-fundō

  • 17 cōn-fundō

        cōn-fundō fūdī, fūsus, ere,    to pour together, mingle, mix, blend: ius confusum sectis herbis, H.: (venenum) in poculo confusum: Cumque tuis lacrimis nostras, O.: (Alpheus) Siculis confunditur undis, mingles, V.—To pour out: cruor in fossam confusus, H.—Fig., to mingle, unite, join, combine, blend: vera cum falsis: vis toto confusa mundo: res p. ex tribus generibus confusa: duo populi in unum confusi, L.: Diversum confusa genus panthera camelo, i. e. the giraffe, H.: Rusticus urbano confusus, H.—Poet.: proelia cum Marte, H.—To confound, confuse, jumble together, disorder: signa et ordines peditum atque equitum, L.: foedus, to violate, V.: Imperium, promissa, preces in unum, mingles together, O.: fasque nefasque, O.: mare caelo, Iu.: ora fractis in ossibus, i. e. make undistinguishable, O.: voltum Lunae, to obscure, O.—To disturb, disconcert, confound, perplex: confusa memoria, L.: Rutulum, Iu.—To diffuse, suffuse, spread over: cibus in venam confunditur, diffuses itself: aliquid in totam orationem.

    Latin-English dictionary > cōn-fundō

  • 18 īn-fundō

        īn-fundō fūdī, fūsus, ere,    to pour in, pour upon: in aliquod vas ea: oleum extis, V.: animas formatae terrae, i. e. people, O.—To pour out, administer, present: filio venenum: tibi poculum, H.: iumentis hordea, Iu.—To pour out, cast, throw: Nix infusa, V.: Coniugis infusus gremio, V.: obruebatur (navis) infuso igni, L.: umeris infusa capillos, spread over, O.—To press in, crowd in: Infusus populus, V.: agmina infusa Graecis, Cu. —To mix, mingle: in alienum infundi genus.— Fig., to pour into, spread over, communicate, impart: orationem in aurīs tuas: vitia in civitatem.

    Latin-English dictionary > īn-fundō

  • 19 per-fundō

        per-fundō fūdī, fūsus, ere,    to pour over, wet, moisten, bedew, besprinkle, drench, bathe: aquā ferventi perfunditur: greges flumine, V.: piscīs olivo, H.: te lacrimis, O.: (oleo) piscem, Iu.—To steep, dye: ostro Perfusae vestes, V.—To scatter over, besprinkle, bestrew: Canitiem perfusam pulvere turpans, V.: penatīs sanguine, O.: perfusa papavera somno, V.—Fig., to imbue, inspire, fill: sensūs dulcedine omni quasi perfusi: qui me horror perfudit!: gaudio, L.: nos iudicio perfundere, i. e. fill with apprehension.

    Latin-English dictionary > per-fundō

  • 20 pro-fundō

        pro-fundō    (prō-, Ct.), fūdī, fūsus, ere, to pour out, pour forth, shed copiously, cause to flow: sanguinem pro patriā: lacrimas oculis, V.: lacrimae se subito profuderunt, burst forth.—To bring forth, produce, utter: vocem: clamorem.—With se, to pour forth, rush forth, throw out: omnis multitudo sagittariorum se profudit, Cs.: in vitibus ea, quae sese nimium profuderunt, i. e. have grown too fast.—Fig., to throw away, spend freely, waste, lavish, dissipate, squander: profundat, perdat, T.: patrimonia: pecuniam, vitam pro patriā, sacrifice.—To pour out, vent, expend, be lavish of, express freely: odium in me: res universas, set forth all together.—With se, to rush forth, break out: voluptates subito se profundunt... universae: si totum se ille in me profudisset, i. e. had been generous to me: in questūs flebilīs sese, L.

    Latin-English dictionary > pro-fundō

См. также в других словарях:

  • Fundo de Quintal — Fundo de Quintal[1] ist eine der ältesten und bedeutendsten brasilianischen Pagodegruppen aus Rio de Janeiro. Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Diskografie 3 Weblinks …   Deutsch Wikipedia

  • fundo — adj. 1. Profundo. 2. De grande altura. 3. Situado muito adentro. 4. Que vai muito adentro. 5. Comprido. 6. Cavado; reentrante; arraigado. • adv. 7. Profundamente. • s. m. 8. Parte inferior. 9. O que há no último de uma vasilha. 10. Superfície… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Fundo La Fe — (Laredo,Перу) Категория отеля: Адрес: Carretera a Santo Domingo Km 2,5, 0044 Laredo, Перу …   Каталог отелей

  • Fundo Refugio K' erenda Homet — (Puerto Maldonado,Перу) Категория отеля: Адрес: km. 2.7 carretera …   Каталог отелей

  • Fundo Santa Ines de la Vega — (Santa María Línea,Чили) Категория отеля: Адрес: Fundo de la Vega S/N, Nueva Bran …   Каталог отелей

  • Fundo San Bonifacio — (Chanco,Чили) Категория отеля: Адрес: Kilometro 1 Molco, 5675000 Chanco, Чили …   Каталог отелей

  • Fundo — bezeichnet: Fundo Island, tansanische Insel Lazar Fundo (1899–1944), albanischer Politiker Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe …   Deutsch Wikipedia

  • Fundo Mhura — Fundo Chifundo Mhura (born October 9, 1983 in Zomba, Malawi) is a Scottish amateur boxer best known for winning bronze at the 2006 European Amateur Boxing Championships at middleweight.CareerMhura left the African country when he was five months… …   Wikipedia

  • fundo — sustantivo masculino 1. Uso/registro: restringido. Finca en el campo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • fundo — fundo, da (Del lat. fundus, fondo). 1. adj. ant. profundo. 2. m. Der. Heredad o finca rústica …   Diccionario de la lengua española

  • Fundo Island — Vorlage:Infobox Insel/Wartung/Bild fehltVorlage:Infobox Insel/Wartung/Höhe fehlt Fundo Gewässer Indischer Ozean Inselgruppe Sansibar Archipel Geographische Lage …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»