-
1 miniscor
minīscor (menīscor), scī (Wurzel men, wovon auch memini, mens u.a.), Stammwort v. comminiscor, eminiscor u. reminiscor; dah. miniscitur, archaist. = reminiscitur, Paul. ex Fest. 122, 18.
-
2 miniscor
minīscor (menīscor), scī (Wurzel men, wovon auch memini, mens u.a.), Stammwort v. comminiscor, eminiscor u. reminiscor; dah. miniscitur, archaist. = reminiscitur, Paul. ex Fest. 122, 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > miniscor
-
3 com-minīscor (conm-)
com-minīscor (conm-) mentus, ī, dep. [1 MAN-], to devise, invent, contrive: nihil adversus tale alqd, L.: vectigal, L. — To devise falsely, contrive, invent, feign: alquid, T.: nec me hoc commentum putes: deos nihil agentīs: occurrentia nescio quae: crimen ex re fortuitā, L. -
4 comminiscor
com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.I.(Class., of something untrue;B.esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,
Plaut. Mil. 2, 2, 71:fabricare quidvis, quidvis comminiscere,
id. As. 1, 1, 89:mendacium,
id. Ps. 2, 3, 23:dolum docte,
id. ib. 4, 7, 64:maledicta,
id. Bacch. 4, 9, 58:quid agam? aut quid comminiscar,
Ter. Heaut. 4, 2, 7:nec me hoc commentum putes,
Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:neque quo pacto celem probrum queo comminisci,
Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,
id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:II.Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59; so,occurrentia nescio quae,
id. Fin. 4, 16, 43:quaedam,
id. Fat. 3, 5.—In gen., to devise, invent, contrive:► 1.nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,
Liv. 37, 5, 5:id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,
id. 29, 37, 4:novas litteras,
Suet. Claud. 41:novum balinearum usum,
id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,
Mel. 1, 12, 1:excubias nocturnas vigilesque,
Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:2.dat gemitus fictos commentaque funera narrat,
Ov. M. 6, 565:sacra,
id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:crimen,
Liv. 26, 27, 8:fraus,
Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,Subst.: commentum, i, n.A.(Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:B.ipsis commentum placet,
Ter. And. 1, 3, 20:opinionum commenta delet dies,
Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,
Liv. 1, 19, 5:mixta rumorum,
Ov. M. 12, 54:animi,
id. ib. 13, 38.—Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—C. D.A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—E.A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1. -
5 conminiscor
com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.I.(Class., of something untrue;B.esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,
Plaut. Mil. 2, 2, 71:fabricare quidvis, quidvis comminiscere,
id. As. 1, 1, 89:mendacium,
id. Ps. 2, 3, 23:dolum docte,
id. ib. 4, 7, 64:maledicta,
id. Bacch. 4, 9, 58:quid agam? aut quid comminiscar,
Ter. Heaut. 4, 2, 7:nec me hoc commentum putes,
Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:neque quo pacto celem probrum queo comminisci,
Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,
id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:II.Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59; so,occurrentia nescio quae,
id. Fin. 4, 16, 43:quaedam,
id. Fat. 3, 5.—In gen., to devise, invent, contrive:► 1.nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,
Liv. 37, 5, 5:id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,
id. 29, 37, 4:novas litteras,
Suet. Claud. 41:novum balinearum usum,
id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,
Mel. 1, 12, 1:excubias nocturnas vigilesque,
Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:2.dat gemitus fictos commentaque funera narrat,
Ov. M. 6, 565:sacra,
id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:crimen,
Liv. 26, 27, 8:fraus,
Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,Subst.: commentum, i, n.A.(Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:B.ipsis commentum placet,
Ter. And. 1, 3, 20:opinionum commenta delet dies,
Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,
Liv. 1, 19, 5:mixta rumorum,
Ov. M. 12, 54:animi,
id. ib. 13, 38.—Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—C. D.A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—E.A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1. -
6 comminiscor
com-minīscor, mentus sum, scī depon. (одного корня с memini; ср. reminiscor)1) вспоминатьnomen quaero, quid siet. — Age, comminiscere ergo Pl — я стараюсь восстановить в памяти (это) имя. — Ну так вспомни же2) выдумывать, измышлять (mendacium Pl; litteras novas Su)3) придумывать ( vectigal L); изобретать ( navem solutilem Su) -
7 eminiscor
ē-minīscor, mentus sum, minīscī [одного корня с comminiscor, mens, memini]выдумывать, придумывать (aliquid Vr, Nep, rhH., Ap) -
8 comminiscor
com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – / Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.
-
9 eminiscor
ē-minīscor, mentus sum, minīscī (ex u. *meniscor), aussinnen, erdenken, Varro LL. 6, 44 M. (codd. reminisci). Cornif. rhet. 2, 10 u. 12. Nep. Alc. 2, 1 H. (Nipperd. comminisci). Apul. apol. 102. p. 113, 3 Kr. Not. Tir. 76, 69. Gloss. (vgl. Scal. V, 598, 27 ›ementum, excogitatio‹).
-
10 meniscor
menīscor, s. minīscor.
-
11 reminiscor
re-minīscor, minīscī, I) an etw. zurückdenken, woran man bisher nicht dachte oder was man vergessen hatte, etwas sich ins Gedächtnis zurückrufen, auf etw. sich besinnen, einer Sache sich erinnern, absol., de quaestoribus reminiscentem recordari, Cic.: non tum illa discere, sed reminiscendo recordari, Cic.: quantum reminiscor, soweit ich mich erinnere, Ov. – m. Genet., veteris incommodi populi Romani, Caes.: veteris famae, Nep.: m. Acc., eas (res) reminisci ac recordari, Cic.: dulces Argos, Verg.: acta, Ov.: amicos animo, Ov.: et patruos meos reminiscere cantu, Auson.: hunc se reminiscitur, er erinnert sich seiner als eines solchen, Ov. met. 7, 293. – m. folg. indir. Fragesatz, reminiscere, quoniam es initiatus, quae tradantur mysteriis, Cic.: reminiscebatur, quam capitaliter ipsum me apud decemviros laesisset, Plin. ep. – mit folg. Acc. u. Infin., esse quoque in fatis reminiscitur, adfore tempus, quo etc., Ov. met. 1, 256: reminiscere totius imum nil esse in summa, Lucr. 2, 91. – II) meton.: a) sich besinnend bedenken, erwägen, ea potius reminiscere, Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 5. – b) sich besinnend erdenken, aussinnen, ausdenken, plura bona, Nep. Alc. 2, 1 (wo man gegen die Hdschrn. jetzt comminisci oder eminisci schreibt): finge quidvis, reminiscere, excogita, quod possit magicum videri, Apul. apol. 54: saltem fingite aliquid, reminiscimini (besinnt euch darauf), quod respondeatis, ibid. 102.
-
12 comminiscor
com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – ⇒ Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comminiscor
-
13 eminiscor
ē-minīscor, mentus sum, minīscī (ex u. *meniscor), aussinnen, erdenken, Varro LL. 6, 44 M. (codd. reminisci). Cornif. rhet. 2, 10 u. 12. Nep. Alc. 2, 1 H. (Nipperd. comminisci). Apul. apol. 102. p. 113, 3 Kr. Not. Tir. 76, 69. Gloss. (vgl. Scal. V, 598, 27 ›ementum, excogitatio‹).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eminiscor
-
14 meniscor
menīscor, s. miniscor.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > meniscor
-
15 reminiscor
re-minīscor, minīscī, I) an etw. zurückdenken, woran man bisher nicht dachte oder was man vergessen hatte, etwas sich ins Gedächtnis zurückrufen, auf etw. sich besinnen, einer Sache sich erinnern, absol., de quaestoribus reminiscentem recordari, Cic.: non tum illa discere, sed reminiscendo recordari, Cic.: quantum reminiscor, soweit ich mich erinnere, Ov. – m. Genet., veteris incommodi populi Romani, Caes.: veteris famae, Nep.: m. Acc., eas (res) reminisci ac recordari, Cic.: dulces Argos, Verg.: acta, Ov.: amicos animo, Ov.: et patruos meos reminiscere cantu, Auson.: hunc se reminiscitur, er erinnert sich seiner als eines solchen, Ov. met. 7, 293. – m. folg. indir. Fragesatz, reminiscere, quoniam es initiatus, quae tradantur mysteriis, Cic.: reminiscebatur, quam capitaliter ipsum me apud decemviros laesisset, Plin. ep. – mit folg. Acc. u. Infin., esse quoque in fatis reminiscitur, adfore tempus, quo etc., Ov. met. 1, 256: reminiscere totius imum nil esse in summa, Lucr. 2, 91. – II) meton.: a) sich besinnend bedenken, erwägen, ea potius reminiscere, Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 5. – b) sich besinnend erdenken, aussinnen, ausdenken, plura bona, Nep. Alc. 2, 1 (wo man gegen die Hdschrn. jetzt comminisci oder eminisci schreibt): finge quidvis, reminiscere, excogita, quod possit magicum videri, Apul. apol. 54: saltem fingite————aliquid, reminiscimini (besinnt euch darauf), quod respondeatis, ibid. 102.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reminiscor
-
16 eminiscor
ē-mĭniscor, mentus, 3, v. dep. a. [v. comminiscor], to devise, contrive:EMINISCITVR, COMMINISCITVR, REMINISCITVR, SVBMINISCITVR, Not. Tir.: EMENTVM, excogitatio, Gloss. Isid.: ingeniosior ad eminiscendum,
Auct. Her. 2, 7, 10; 2, 8, 12. Acc. to conjecture, also in Nep. Alcib. 2, 1 Heusing N. cr. (others read: comminisci and reminisci); and Varr. L. L. 6, § 44 Müll. N. cr. (al. reminisci). -
17 reminisco
I.To recall to mind, recollect, remember (syn. recordor):II.reminisci, quom ea quae tenuit mens ac memoria, cogitando repetuntur,
Varr. L. L. 6, § 44 Müll.:se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere,
Cic. Tusc. 1, 24, 57; cf. id. Sen. 21, 78:te de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem recordari,
id. Lig. 12, 35.— With gen.: reminisceretur veteris incommodi populi Romani, * Caes. B. G. 1, 13:veteris famae,
Nep. Phoc. 4, 1:Satyri,
Ov. M. 6, 383:facti,
Suet. Claud. 41:reminiscere quae traduntur mysteriis,
Cic. Tusc. 1, 13, 29. — With acc.: ea potius reminiscere, quae, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5:acerbitatem pristini temporis,
Nep. Alcib. 6, 3:dulces Argos,
Verg. A. 10, 782:animo dulces amicos,
Ov. P. 1, 8, 31:tempus illud,
id. Tr. 5, 4, 31:acta,
id. M. 11, 714; Vulg. 2 Cor. 7, 15.—With obj.-clause:reminiscere, totius imum Nil esse in summā,
Lucr. 2, 90; 6, 649; Ov. M. 1, 256; cf. id. ib. 7, 293. —With rel.-clause:reminiscerentur quam majestatem accepissent,
Liv. 4, 2, 4; Nep. Dat. 5, 1.—To call to mind, imagine, conceive:ut, si ipse fingere vellet, neque plura bona reminisci, neque majora posset consequi, quam vel fortuna vel natura tribuerat,
Nep. Alcib. 2, 1 dub. (al. comminisci):reminiscimini quod respondeatis,
App. Mag. p. 338, 38:finge quidvis, reminiscere, excogita, quid possit magicum videri,
id. ib. p. 308, 33.► Act. collat. form rĕmĭnisco, ĕre, acc. to Prisc. p. 799 P.; censured by Aus. Epigr. 48 and 49. -
18 reminiscor
I.To recall to mind, recollect, remember (syn. recordor):II.reminisci, quom ea quae tenuit mens ac memoria, cogitando repetuntur,
Varr. L. L. 6, § 44 Müll.:se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere,
Cic. Tusc. 1, 24, 57; cf. id. Sen. 21, 78:te de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem recordari,
id. Lig. 12, 35.— With gen.: reminisceretur veteris incommodi populi Romani, * Caes. B. G. 1, 13:veteris famae,
Nep. Phoc. 4, 1:Satyri,
Ov. M. 6, 383:facti,
Suet. Claud. 41:reminiscere quae traduntur mysteriis,
Cic. Tusc. 1, 13, 29. — With acc.: ea potius reminiscere, quae, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5:acerbitatem pristini temporis,
Nep. Alcib. 6, 3:dulces Argos,
Verg. A. 10, 782:animo dulces amicos,
Ov. P. 1, 8, 31:tempus illud,
id. Tr. 5, 4, 31:acta,
id. M. 11, 714; Vulg. 2 Cor. 7, 15.—With obj.-clause:reminiscere, totius imum Nil esse in summā,
Lucr. 2, 90; 6, 649; Ov. M. 1, 256; cf. id. ib. 7, 293. —With rel.-clause:reminiscerentur quam majestatem accepissent,
Liv. 4, 2, 4; Nep. Dat. 5, 1.—To call to mind, imagine, conceive:ut, si ipse fingere vellet, neque plura bona reminisci, neque majora posset consequi, quam vel fortuna vel natura tribuerat,
Nep. Alcib. 2, 1 dub. (al. comminisci):reminiscimini quod respondeatis,
App. Mag. p. 338, 38:finge quidvis, reminiscere, excogita, quid possit magicum videri,
id. ib. p. 308, 33.► Act. collat. form rĕmĭnisco, ĕre, acc. to Prisc. p. 799 P.; censured by Aus. Epigr. 48 and 49.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский