-
1 mergō
mergō mersī, mersus, ere [MERG-], to dip, dip in, immerse, plunge, sink, bury: se in mari: putealibus undis, O.: mersa navis, Cu.: te sub aequore, V.: Ter matutino Tiberi mergetur, bathe, Iu. — To engulf, swallow up, overwhelm: te mersurae aquae, O.: mersā rate, Iu.— To plunge, thrust, drive, bury: mersisque in corpore rostris, O.— To cover, bury, hide: suos in cortice voltūs, O.—Fig., to plunge, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, ruin: quae forma viros fortunave mersit, V.: quem funere mersit acerbo, brought to a painful death, V.: se in voluptates, L.: Quosdam mergit longa honorum Pagina, drags down, Iu.: mersus secundis rebus, overwhelmed with prosperity, L.: vino somnoque mersi, buried in drunken sleep, L.: rebus mersis in ventrem, swallowed up, Iu.: mergentibus sortem usuris, sinking his capital, L.: mersis fer opem rebus, to utter distress, O.* * *mergere, mersi, mersus Vdip, plunge, immerse; sink, drown, bury; overwhelm -
2 mergo
mergo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr. madsh-, majan, to dip; Zend, masga, marrow; Germ. Mark; Engl. marrow], to dip, dip in, immerse; absol. also to plunge into water, to sink.I.Lit. (class.):B.eos (pullos) mergi in aquam jussit,
Cic. N. D. 2, 3, 7:aves, quae se in mari mergunt,
id. ib. 2, 49, 124:putealibus undis,
Ov. Ib. 391:Stygia undā,
id. M. 10, 697:prodigia indomitis merge sub aequoribus,
Tib. 2, 5, 80:ab hoc (the sword-fish) perfossas naves mergi,
Plin. 32, 2, 6, § 15:mersa navis omnes destituit,
Curt. 4, 8, 8:mersa carina,
Luc. 3, 632:cum coepisset mergi,
Vulg. Matt. 14, 30:in immensam altitudinem mergi, ac sine ulla respirandi vice perpeti maria,
Sen. Dial. 4, 12, 4:naves,
Eutr. 2, 20:partem classis,
Vell. 2, 42, 2:pars maxima classis mergitur,
Luc. 3, 753 sq.:nec me deus aequore mersit,
Verg. A. 6, 348:sub aequora,
Ov. M. 13, 948; Luc. 3, 753:ter matutino Tiberi mergetur,
bathe, Juv. 6, 523.— Poet., of overwhelming waters, to engulf, swallow up, overwhelm, etc.:sic te mersuras adjuvet ignis aquas,
Ov. Ib. 340:mersa rate,
Juv. 14, 302.—Transf.1.To sink down, sink in, to plunge, thrust, or drive in, to fix in, etc. ( poet. and post-Aug. prose):2.palmitem per jugum mergere, et alligare,
to thrust, push, Plin. 17, 22, 35, § 180:aliquem ad Styga,
Sen. Thyest. 1007:manum in ora (ursae),
to thrust into, Mart. 3, 19, 4:mersisque in corpore rostris Dilacerant (canes) falsi dominum sub imagine cervi,
Ov. M. 3, 249: fluvius in Euphratem mergitur, runs or empties into, Plin. 6, 27, 31, § 128: visceribus ferrum. to thrust into, Claud. ap. Eutr. 1, 447.—Of heavenly bodies, etc.:Bootes, Qui vix sero alto mergitur Oceano,
sinks into, Cat. 66, 68.—In partic., to hide, conceal:II.mersitque suos in cortice vultus,
Ov. M. 10, 498:vultum,
Sen. Herc. Oet. 1348:diem or lucem, of the setting of the sun,
id. Thyest. 771:terra caelum mergens, i. e. occidentalis, because there the sky seems to sink into the sea,
Luc. 4, 54. —Of those on board a vessel: mergere Pelion et templum, i. e. to sail away from until they sink below the horizon:condere,
Val. Fl. 2, 6.—Trop., to plunge into, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, drown:aliquem malis,
Verg. A. 6, 512:funere acerbo,
to bring to a painful death, id. ib. 11, 28:mergi in voluptates,
to plunge into, yield one's self up to sensual delights, Curt. 10, 3, 9:se in voluptates,
Liv. 23, 18:mergit longa atque insignis honorum pagina,
Juv. 10, 57.—Esp. in part. pass.:Alexander mersus secundis rebus,
overwhelmed with prosperity, Liv. 9, 18:vino somnoque mersi jacent,
dead drunk and buried in sleep, id. 41, 3; Luc. 1, 159; cf.:lumina somno,
Val. Fl. 8, 66:cum mergeretur somno,
Vulg. Act. 20, 9.—Esp. of those whose fortune is swallowed up in debts or debauchery: mersus foro, bankrupt, Plaut [p. 1137] Ep. 1, 2, 13:aere paterno Ac rebus mersis in ventrem,
Juv. 11, 39:censum domini,
Plin. 9, 17, 31, § 67:mergentibus sortem usuris,
sinking, destroying his capital, Liv. 6, 14:ut mergantur pupilli,
be robbed of their fortune, ruined, Dig. 27, 4, 3:mersis fer opem rebus,
bring aid to utter distress, Ov. M. 1, 380.—Of drinking to excess:potatio quae mergit,
Sen. Ep. 12. -
3 dē-mergō
dē-mergō sī, sus, ere, to sink, submerge, plunge, dip, immerse, bury: caput: demersis rostris, V.: in Tusci demersus fluminis undis, O.: naves, L.: orbes (of the sun), i. e. to set, O.: dapes in alvum, O. — Fig., to plunge, cast down, lower, overwhelm: animus caelestis quasi demersus in terram: quem extulerat, demergere est adorta (fortuna), N.: patriam demersam extuli: demersae leges alicuius opibus: plebs aere alieno demersa, L.: domus ob lucrum Demersa exitio, H. -
4 ē-mergō
ē-mergō sī, sus, ere, to bring forth, bring to light, raise up: e gurgite voltūs, Ct.: sum visus emersus e flumine. — Fig., to extricate oneself, raise oneself up, rise: ex malis se, N.: emersus ex tenebris: velut emerso ab admiratione animo, L. — Intrans, to come forth, come up, come out, arise, rise, emerge: equus emersit e flumine: de paludibus, L.: ex Antiati in Appiam, to escape: aves, quae se in mari mergerent: quae cum emersissent: sonus (solis) emergentis, Ta.—Fig., to extricate oneself, rise, escape, come forth, free oneself, emerge, get clear, appear: quā ex vitā emersit: ex paternis probris: ex omni saevitiā fortunae (virtus) emersura, L.: incredibile est quantum civitates emerserint, elevated themselves: Haud facile emergunt, quorum, etc., become famous, Iu.: depressa veritas emergit: res, unde emergi non potest, T.: ex quo magis emergit, quale sit, etc. -
5 sub-mergō (summ-)
sub-mergō (summ-) sī, sus, ere, to dip, plunge under, sink, overwhelm, submerge: submersus equus voraginibus: genera submersarum beluarum: navis submersa, Cs.: ferrum submersum in undā, O.: ipsos ponto, V.: procellis submersi sumus, L. -
6 mersō
mersō āvī, ātus, āre, freq. [mergo], to dip, immerse: gregem fluvio, V.: mersor civilibus undis, plunge into, H.* * *mersare, mersavi, mersatus Vdip (in), immerse; overwhelm, drown -
7 mersus
mersus P. of mergo. -
8 demergo
dē-mergo, si, sum, 3, v. a., to sink, submerge, to plunge into, to dip (class.).I.Lit.:B.candens ferrum in gelidum imbrem,
Lucr. 6, 149:pars remorum demersa liquore,
id. 4, 441; cf.: cornix demersit caput, Cic. poët. Div. 1, 8 fin.;and demersis aequora rostris Ima petunt,
Verg. A. 9, 119:Marium senile corpus paludibus occultasse demersum,
Cic. Sest. 22, 50; cf. id. Div. 2, 68; id. Fin. 2, 32, 105:navem,
Plin. 32, 2, 6, § 15: triremem hostium perforare et demergere, Auct. B. Alex. 25, 5; 31 fin.:pullos mari,
Suet. Tib 2; and in pass. of a person:vehementi circio bis paene demersus est,
id. Claud. 17:plebem in fossas cloacasque exhauriendas,
i. e. to busy, employ, Liv. 1, 59; cf.:vultum in undas,
Prop. 3, 18, 9 (4, 17, 9 M.):metalla,
Plin. H. N. 33 prooem.: stirpem, to sink or set in, to plant (with deponere), Col. 3, 18, 2 sq.; cf.surculos,
Pall. Febr. 17, 3:dapes in alvum,
Ov. M. 15, 105; cf. id. ib. 6, 664: si quando nos demersimus, ut qui urinantur, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. 474, 27.— Poet.:colla demersere humeris (i. e. absconderunt),
Stat. Th. 6, 850.—Esp. of the sun-god, etc., to sink in the sea, cause to set ( poet.):C.sex ubi sustulerit totidem demerserit orbes purpureum rapido qui vehit axe diem,
Ov. F. 3, 517 sq.:Titan igniferi tantum demerserat orbis, quantum, etc.,
Luc. 3, 41 sq. —Intrans., to set (late Lat.):II.demergit sol et nascitur,
Min. Fel. 34, 11.—Trop., to sink, depress, overwhelm:animus depressus et quasi demersus in terram,
Cic. de Sen. 21:demersae leges alicujus opibus, emergunt aliquando,
id. Off. 2, 7, 24:patriam demersam extuli,
id. Sull. 31, 87; cf. Nep. Dion, 6;and concidit domus, ob lucrum demersa exitio,
Hor. Od. 3, 16, 13:plebs aere alieno demersa,
Liv. 2, 29, 8; cf. id. 6, 27, 6:Rheam in perpetuam virginitatem demersit,
Just. 43, 2.—P. a., dēmersus, a, um, depressed. —Comp.:pulsus, Coel. Am. Acut. 2, 32, 165: qui demersiora scrutantur,
Rufin. Origen in Cant. 3, p. 10. -
9 emergo
ē-mergo, si, sum, 3, v. a. and n.I.Act., to bring forth, bring to light, raise up (very rare; mostly with se, or pass. in mid. sense), to come forth, come out, to rise up, emerge (not in Plaut., Caes., Verg., or Hor.).A.Lit.:B.emersere e gurgite vultus Nereides,
Cat. 64, 14:ex undis Cancri pars sese emergit in astra,
Manil. 5, 198;se torrens imo hiatu,
Auct. Aetn. 118:se lux pelago,
Avien. Perieg. 126:tibi (somnianti) subito sum visus emersus e flumine,
Cic. Div. 2, 68; so,emersus e palude,
Liv. 1, 13:emersus paludibus,
Tac. A. 1, 65.— Poet.:cernis et emersas in lucem tendere noctes,
Ov. M. 15, 186;nox emersa,
id. F. 3, 399.—Trop., to extricate or free one's self, to raise one's self up, to rise:II. A.sese ex malis,
Ter. And. 3, 3, 30 Ruhnk.; so Nep. Att. 11, 1:homo emersus subito ex diuturnis tenebris lustrorum ac stuprorum,
Cic. Sest. 9; cf.:tu emersus e caeno,
id. Vatin. 7, 17:velut emerso ab admiratione animo,
Liv. 8, 7 fin. —Once perh. act.:ut possim rerum tantas emergere moles,
Manil. 1, 116.—Far more freq. and class.,Lit.1.In gen.:2.equus emersit e flumine,
Cic. Div. 2, 31 fin.:e vadis,
id. Cael. 21:ex alto,
id. Fin. 4, 23, 64:de paludibus,
Liv. 22, 3:ab infima ara (anguis),
Cic. Div. 1, 33, 72:sub exsistentibus glebis (pisces),
Liv. 42, 2: extra aquam Plin. 13, 18, 32, § 109; 2, 88, 89, § 203:foras (with exsilire),
Lucr. 2, 200:ad ortus,
id. 5, 697:in suam lucem (luna),
Liv. 44, 37 et saep.:ex Antiati in Appiam ad Tres Tabernas,
to get away, escape, Cic. Att. 2, 12, 2; cf.:e patrio regno (with Cappadociae latebris se occultare),
id. de Imp. Pomp. 3:aegre in apertos campos (Manlius),
Liv. 21, 25 al. — Absol.:aves, quae se in mari mergerent: quae cum emersissent, etc.,
Cic. N. D. 2, 49; cf. id. Fin. 3, 14 fin.: sol. id. Arat. 76 (also, id. N. D. 2, 44, 113); Tac. G. 45; cf.stellae,
Plin. 2, 14, 11, § 58 al. — Impers. tot res repente circumvallant, unde emergi non potest, Ter. Ad. 3, 2, 4.—In partic., to come forth, come up, break forth, as a plant or animal, when it springs up or is born:B.viriditas e vaginis emergit, etc.,
Cic. de Sen. 15, 51; cf.:flos ex caule,
Plin. 21, 17, 66, § 106:totus infans utero,
id. 11, 51, 112, § 270:ova,
id. 10, 52, 74, § 145:ventus,
id. 2, 82, 84, § 198.—Trop., to extricate one's self from, to raise one's self up, to emerge, get clear:ex sermone emersit,
Cic. Cael. 31, 75:ex miserrimis naturae tuae sordibus,
id. Pis. 12, 27:ex peculatus judicio,
id. Verr. 2, 1, 5:ex paternis probris ac vitiis,
id. ib. 2, 3, 69:ex mendicitate,
id. Vatin. 9 fin.:vixdum e naufragiis prioris culpae cladisque,
Liv. 5, 52, 1:ex obnoxia pace,
id. 9, 10:ex omni saevitia fortunae (virtus),
id. 25, 38; Dig. 47, 10, 5 fin.: cum tam multa ex illo mari (sc. Ponto) bella emerserint, have arisen, [p. 642] broken out, Cic. Verr. 2, 4, 58:equidem multos vidi emersisse aliquando, et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse,
have raised themselves up, have risen, Cic. Cael. 12:hac autem re incredibile est quantum civitates emerserint,
have raised themselves up, elevated themselves, id. Att. 6, 2, 4; cf.:ad summas opes,
Lucr. 2, 13; 3, 63:in quod fastigium,
Vell. 2, 65; Juv. 3, 164:quamvis enim demersae sint leges, emergunt tamen haec aliquando,
Cic. Off. 2, 7, 24; cf. id. Clu. 65, 183:nunc emergit amor,
id. Att. 9, 10, 2; cf.dolor,
id. ib. 9, 6, 5:ex quo magis emergit, quale sit decorum illud, etc.,
appears, is evident, id. Off. 1, 31; cf.:tanti sceleris indicium per Fulviam emersit,
Flor. 4, 1, 6. -
10 immergo
immergo ( inm-), si, sum, 3 ( perf. sync. immersti, Plaut. Bacch. 4, 4, 26; acc. to the second conj., inf. pres. pass. immergeri, Col. 5, 9, 3), v. a. [in-mergo], to dip, plunge, sink, or stick into any thing, to immerse (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:B.manus in aquam ferventem,
Plin. 28, 6, 15, § 144:immersus in flumen,
Cic. Univ. 13:in aqua cui subinde (ferrum) candens immergitur,
Plin. 34, 14, 41, § 144:nautas pelago,
Ov. M. 4, 423:partem arboris deflexam terrae,
Col. 5, 6, 30:aliquem spumosā undā,
Verg. A. 6, 174:immergi melle cotoneà,
Plin. 15, 17, 18, § 60:manus,
Ov. M. 13, 563:se in aquam,
Plin. 11, 25, 30, § 90:se alto (belua),
Curt. 4, 4.—Mid.: ubi Hister amnis inmergitur,
i. e. pours itself into the sea, Plin. 4, 11, 18, § 41:at quidem tute errasti, quom parum inmersti ampliter (sc. manus),
did not dip deep enough, Plaut. Bacch. 4, 4, 26.—Transf., in gen.: se aliquo, to throw or plunge one's self into any thing, to betake one's self anywhere:II.immersit aliquo sese credo in ganeum,
Plaut. Men. 5, 1, 3:se in contionem mediam,
id. ib. 3, 1, 3:inter mucrones se hostium immersit,
Just. 33, 2.—Trop.:se blanditiis et assentationibus in alicujus consuetudinem,
Cic. Clu. 13, 36:se studiis,
Sen. Cons. ad Polyb. 37:se penitus Pythagorae praeceptis,
Val. Max. 4, 1, 1 fin. -
11 inmergo
immergo ( inm-), si, sum, 3 ( perf. sync. immersti, Plaut. Bacch. 4, 4, 26; acc. to the second conj., inf. pres. pass. immergeri, Col. 5, 9, 3), v. a. [in-mergo], to dip, plunge, sink, or stick into any thing, to immerse (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:B.manus in aquam ferventem,
Plin. 28, 6, 15, § 144:immersus in flumen,
Cic. Univ. 13:in aqua cui subinde (ferrum) candens immergitur,
Plin. 34, 14, 41, § 144:nautas pelago,
Ov. M. 4, 423:partem arboris deflexam terrae,
Col. 5, 6, 30:aliquem spumosā undā,
Verg. A. 6, 174:immergi melle cotoneà,
Plin. 15, 17, 18, § 60:manus,
Ov. M. 13, 563:se in aquam,
Plin. 11, 25, 30, § 90:se alto (belua),
Curt. 4, 4.—Mid.: ubi Hister amnis inmergitur,
i. e. pours itself into the sea, Plin. 4, 11, 18, § 41:at quidem tute errasti, quom parum inmersti ampliter (sc. manus),
did not dip deep enough, Plaut. Bacch. 4, 4, 26.—Transf., in gen.: se aliquo, to throw or plunge one's self into any thing, to betake one's self anywhere:II.immersit aliquo sese credo in ganeum,
Plaut. Men. 5, 1, 3:se in contionem mediam,
id. ib. 3, 1, 3:inter mucrones se hostium immersit,
Just. 33, 2.—Trop.:se blanditiis et assentationibus in alicujus consuetudinem,
Cic. Clu. 13, 36:se studiis,
Sen. Cons. ad Polyb. 37:se penitus Pythagorae praeceptis,
Val. Max. 4, 1, 1 fin. -
12 mergito
mergĭto, 1, v. a. freq. [mergo], to dip in, immerse:ter mergitamur, i. e. baptizamur (al. mersitamur),
Tert. de Cor. Milit. 3. -
13 mergulus
1.mergŭlus, i, m. [mergo], the wick of a lamp: mergulus, elluchnion, Gloss. Gr. and Lat.2.mergŭlus, i, m. dim. [mergus], a diver, a kind of bird, Vulg. Lev. 11, 17; id. Deut. 14, 17. -
14 mergus
mergus, i, m. [mergo].I.A diver, a kind of water-fowl, Varr. L. L. 5, § 78 Müll.:II.praesagiunt pluviam mergi,
Plin. 18, 35, 87, § 362:mergi maria fugientes,
id. ib.; Ov. M. 8, 625; cf.: aequor amat;nomenque tenet, quia mergitur illo,
id. ib. 11, 795; Hor. Epod. 10, 22.—Jestingly:mergus agrarius, of one who is eager to possess lands,
Capitol. Pertin. 9.—A vine-layer, Col. 4, 15, 1; Pall. 3, 16, 1. -
15 mersio
mersĭo, ōnis, f. [mergo], a dipping in, immersion: mersio, buthisis, Gloss. Philox. -
16 mersus
mersus, a, um, Part., from mergo. -
17 merto
merto, 1, v. freq. a. [mergo], a collat. form of merso, to immerse, overwhelm (anteclass.): mertat pro mersat dicebant, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.; cf. Quint. 1, 4, 14: quos hic non mertet metus, Att. ap. Non. 138, 33; 138, 2. -
18 remergo
-
19 submergo
sum-mergo ( subm-), si, sum, 3, v. a., to dip or plunge under, to sink, overwhelm, submerge, submerse.I.Lit. (class.; most freq. pass.):II.summersus equus voraginibus,
Cic. Div. 1, 33, 73:genera summersarum beluarum,
id. N. D. 2, 39, 100:salgama semper jure summersa,
Col. 12, 4, 5: navis summersa, * Caes. B. C. 3, 39:ferrum summersum in undā, Ov M. 12, 279: ipsos potuit summergere ponto,
Verg. A. 1, 40:quod (saxum) tumidis submersum tunditur olim Fluctibus,
id. ib. 5, 125:aliquot procellis summersi paene sumus,
Liv. 24, 8, 13:summersas obrue puppes,
Verg. A. 1, 69:navem,
Tac. A. 14, 5: omnes quondam terrae [p. 1801] submersae profundo fuerunt, Just. 2, 1, 17. —Trop. (post-class. and very rare):virtus summersa tenebris, Claud. lV. Cons. Hon. 221: publicatam summergere lectionem,
to suppress, Arn. 3, 104. -
20 summergo
sum-mergo ( subm-), si, sum, 3, v. a., to dip or plunge under, to sink, overwhelm, submerge, submerse.I.Lit. (class.; most freq. pass.):II.summersus equus voraginibus,
Cic. Div. 1, 33, 73:genera summersarum beluarum,
id. N. D. 2, 39, 100:salgama semper jure summersa,
Col. 12, 4, 5: navis summersa, * Caes. B. C. 3, 39:ferrum summersum in undā, Ov M. 12, 279: ipsos potuit summergere ponto,
Verg. A. 1, 40:quod (saxum) tumidis submersum tunditur olim Fluctibus,
id. ib. 5, 125:aliquot procellis summersi paene sumus,
Liv. 24, 8, 13:summersas obrue puppes,
Verg. A. 1, 69:navem,
Tac. A. 14, 5: omnes quondam terrae [p. 1801] submersae profundo fuerunt, Just. 2, 1, 17. —Trop. (post-class. and very rare):virtus summersa tenebris, Claud. lV. Cons. Hon. 221: publicatam summergere lectionem,
to suppress, Arn. 3, 104.
См. также в других словарях:
Mergo — Comune Comune di Mergo … Wikipedia
Mergo — Mergo … Wikipedia Español
Mergo — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
mergo — (del lat. «mergus») m. Somormujo (ave palmípeda). * * * mergo. (Del lat. mergus). m. somorgujo … Enciclopedia Universal
mergo — (Del lat. mergus). m. somorgujo … Diccionario de la lengua española
Mergo — Original name in latin Mergo Name in other language Mergo, merugo State code IT Continent/City Europe/Rome longitude 43.47236 latitude 13.03677 altitude 363 Population 970 Date 2012 02 15 … Cities with a population over 1000 database
mergo — 1mèr·go s.m. 1. TS ornit.com. → smergo 2. TS ornit. uccello del genere Mergo | con iniz. maiusc., genere della sottofamiglia degli Anatini, comprendente cinque specie, di cui una estinta {{line}} {{/line}} DATA: 1Є metà XIV sec. ETIMO: dal lat.… … Dizionario italiano
mergo — {{hw}}{{mergo}}{{/hw}}V. smergo … Enciclopedia di italiano
mergo — pl.m. merghi … Dizionario dei sinonimi e contrari
mergo — sustantivo masculino cuervo marino, cormorán, somorgujo, mergánsar, zaramagullón … Diccionario de sinónimos y antónimos
mergogauda — sm. (1) Pn mergininkas: Tai mergogauda geras! Brb … Dictionary of the Lithuanian Language