-
21 MÆR
I)a. = mjór (poet.).(gen. meyjar, dat. mey or meyju, acc. mey, pl. meyjar), f.1) maid, girl, virgin (úfröm sem ungar meyjar);* * *f., gen. meyjar, dat. meyju, acc. mey; pl. meyjar, dat. meyjum: meyja, u, f. a later form in MSS. of the 14th century, sú meyja, meyjan, Stj. 136, Bs. ii. 27; þú meyja (voc.), Fb. ii. 194, Skáld H. 1. 9; as also nom. mey, Fas. iii. 177; [Ulf. mawi = κοράσιον, παις; A. S. meowle = meyla, q. v.; Swed. and Dan. mö; the Engl. maid and Germ. magd are derivatives]:—a maid, girl, virgin; þaðan koma meyjar, Vsp. 20; mey, Hm. 81, 96; meyjar orð, 83; mörg góð mær, 101; en horska mær, 95, Vþm. 47; meyja, 49; meyjar ástir, Alm. 8; mér tíða mey, Skm. 7; mær (voc.), 23, 25, 26; mær er mér tíðari, 7; mær heitir fyrst hver, en kerlingar er gamlar eru, Edda 108; leizt honum mærin fögr, Eg. 23; Egill sá þar mey fagra, … mærin var úkát ok grét … Egill mælti við meyna, 481, 483; mær tvítug eða ellri, Grág. i. 307, 465; ekkjur ok meyjar tvítöga ok ellri, ii. 108; eigi mær heldr göfuglig ekkja, Fms. x. 294: a girl, hón lék sér á gólfi við aðrar meyjar, hversu lízt þér á mey þessa, þykkir þér eigi fögr! ærit fögr er mær sjá, Nj. 2; Þóra ól barn um sumarit, ok var þat mær, Eg. 166; litlu síðarr fæddi hón barn, þat var mær, Steinn hélt meyjunni undir skírn, hét sú mær Þóra, Steinn gaf meyjunni fingrgull, Ó. H. 144; hvárt sem er sveinn eða mær, N. G. L. i:—a virgin, Gefjon, hón er mær ok henni þjóna þær er meyjar andask, Edda 21; hón var mær alla æfi, 655 ix. C. 1: allit., brúðr Guðs, mær ok móðir, Mar., esp. of the Virgin Mary, Lil.; mær meyja, the maid of maids, Hdl. (begin.):—of the zodiac, Rb. (1812) 16.2. freq. in poetry = a daughter, thus answering to mögr; Gýmis meyjar, the daughter of G., Skm. 12; mey átti hann, Rm. 36 (Bugge); hefir minn faðir heitið meyju sinni, Hkv. 1. 18; Hýmis meyjar, Ls. 34; meyjar Mögþrasis, Vþm. 48; Billings mey, Hm. 96; Högna mær, Hkv.; fögr mær fíra, Vkv. 2: allit., Loka mær, the daughter of L. = Hel. Ýt.; mær ok mögr, daughter and son, Og. 9.COMPDS: meyjarmál, meyjarmundr. -
22 SENN
adv. at the same time, at a time (létu þeir einn jarl s. vera í landinu); allir s., all at once; also, í s. (einn, margir, allir í s.).* * *adv., an older seðr, Haustl., [Ulf. suns = εὐθέως; A. S. sona; Engl. soon; Germ. schon]:—soon, at once, = Lat. jam; enn er biskup heyrði þessar greinir, tók hann senn ór at þat væri yfir-drepskapr Ásgríms, he saw at once, that …, Bs. i. 727; seðr gékk Svölnis ekkja sundr, then went the earth asunder, Haustl.; sá maðr stóð í dyrum ok var senn horfinn, Bs. i. 199.2. in mod. usage, presently, after a while (but not directly), e. g. eg get ekki nú komið, en skal senn koma.II. with a numeral or numeral adjective, at the same time; fimm sauði senn, Grág. ii. 359; fjóra hluti senn, i. 37; allir senn, all at once, Nj. 97; þá tóku allir senn at mæla, Niðr. 110; báðir senn, Nj. 178, Fms. i. 189; nú koma leigu-liðar eigi allir í senn, Gþl. 354, Stj. 413; ríðum í flokkum ok alldri meirr en einn í senn, one by one, Ísl. ii. 378; hann skaut báðum senn, Fms. viii. 352; ok æ tvá senn, Karl. 277; var þá mjök allt senn, at … ok, Mar.; einn jarl senn, one at a time, Fms. vi. 289; ok er þorparalegt at væta allan senn dúkinn, 322; ef þeir mætti öllu senn liði Erlings, Ó. H. 182. -
23 skó-hljóð
n. ‘shoe-sound;’ þekkja e-n á skóhljóðinu, to know a person by his step. -
24 vitjan
f. visit (hafið þér veitt oss sæmd með v. yðvarrar tignar).* * *or vitjon, f. a visit, Fms. vii. 88; þú kennir eigi tíð vitjunar þinnar, Greg. 39, = þekkja ekki sinn vitjunar-tíma, N. T.2. eccl. a visitation; lét hann Árna biskup taka af sér vitjun til þess er vera átti eptir nýjum lögum, Bs. i. 783, v. l.; hús-vitjan, q. v. -
25 VÍÐR
I)(gen. -ar; pl. -ir, acc. -u), m.1) tree (hann sá einn íkorna í viðum uppi);2) forest, wood; sól gengr til viðar, the sun sets;3) felled trees, timber (nú vil ek at þú takir mjöl ok við);4) mast.prep. = við I.= vinnr, from vinna.* * *víð, vítt, adj., compar. víðari, superl. víðastr; [A. S. wid; Engl. wide; Germ. weit; Dan. vid]:—wide, large, of extension; víðr ok rúmr sjór, Stj. 78; víðir skógar, Eg. 130; víð mörk, 57; víðan skjöld, Stj. 461; víða öxi, Sturl. i. 63; pallar svá víðir, at …, Grág. i. 4, passim: allit. phrase, á víða vega, wide abroad, broadcast, Sdm. 46; víðs vegar, in all directions, being scattered about; flýja víðs vegar, Fms. ii. 217, vi. 87; dreifask víðs vegar, Eg. 530.2. neut.; yfir Noregi svá vítt sem Haraldr inn Hárfagri hafði átt, Fms. v. 238; nú brennr víðara enn hann vildi, Grág. ii. 295; áin féll miklu víðara, Stj. 284; nema hann hafi hross lengr eða víðara, more widely, for a greater distance, Grág. i. 433; um allan Noreg ok enn miklu víðara, Hkr. i. 71; um allt Hálogaland ok þó víðara hvar, Fas. ii. 504; förum heldr víðara til, Fms. vi. 151; leggja eld í Hallvarðs-kirkju ok víðara ( in more places) í bæinn, vii. 212.II. víðs, gen. used as adverb, mostly spelt viz, very far, full; enn er hann vildi tala hann þá var hann víðs fjarri, very far off, Edda i. 344 (Cod. Worm., vitz Cod. Reg.); viz ramligr, full strong, Merl. 2. 50; viz errilig, very fierce, Fms. vi. 169 (in a verse); viz mörg ekkja, full many a widow, Mork. (in a verse).B. COMPDS: víðbláinn, víðbygðr, víðfaðmr, víðfeðmir, víðfleygr, víðflögull, víðfrægja, víðfrægr, víðförli, víðförull, víðgymnir, víðgyrðill, víðheimr, víðleikr, víðlenda, víðlendi, víðlendr, víðliga, víðligr, víðopnir, víðræðr, víðræss, víðsýni, víðsýnn. -
26 þekta
(-kta), v. to silence; hann þekti menn af orðum þessum, he forbade men to utter these words.* * *t, [from þekkja], to know, with the notion to reprove, chide, cp. kenna A. II. 2; nema Þráinn hann þekti menn af orðum þessum, Nj. 141 (þekði, v. l.); þat fær engi gört, at þekta þik af því sem þú tekr upp, … en nú til þess at þú þagnir, Bs. i. 567: in a good sense, to know; sá er hann heyrir fá orð varranna þektir (þekkir, v. l.) hann mörg orð hugrenningarinnar, Sks. 120 new Ed.; þá má hann vel þekta alla vegu, 121. -
27 ÞENKJA
t; for the origin of this word see þekkja, which is the true old Norse form; [þenkja is a mod. word from Germ. denken, whence Dan. tænke]:—to think; this word first appears at or shortly before the Reformation; hann kvað sér þenkjast, Skáld H. 7. 5; in the Osvalds S., since in the Bible, in hymns, Pass., Vídal.; skal eg þá þurfa að þenkja, hann þyrmi einum mér, Hallgr.: in Sturl. i. 83 (the Editions) and in Lv. 48 this word is due to a mod. interpolation. -
28 ÞOKKA
(að), v.1) to think so and so of, like; ymsa vega þokka menn þat, men think variously of it; konungr þokkar ekki mitt mil, he likes it not;2) þokka með e-m, to side with one, take one’s part (hvárra líðsmenn þokkuðu með sínum höfðingja);3) refl., þokkast, to be liked (hann kemr sér í tal við menn, ok þokkaðist hann vel).* * *að, [akin to þekkja, þykkja, qq. v.], to be so and so disposed, to think of, like; ýmsa vega þokka menn þat, sumir segja at …, men think variously of it, some say …, Fms. i. 59; sé ek þat at konungr þokkar ekki mitt mál, he likes it not, vi. 243.2. hvárra liðsmenn þokkuðu með símnn höfðingja, sided with, took his part, Fms. vi. 220; þokkar húskarlinn heldr með Birni, en Þorkell með Þórði, Bjarn. 42.II. reflex., e-m þokkask, to be liked; hann kemr sér í tal ok kunnleika við menn, ok þokkaðisk hann vel, he was well liked, Orkn. 262; biskup várr hefir oss því heitið, at vér skolum þá kennimenn hafa sem oss þokkask, þat er forn réttr, who are liked by us, whom we like, N. G. L. i. 416; vel þokkaðr af e-m, Fms. vii. 299; ílla þokkaðr, ill-liked; þær krásir verða svá hverjum þokkaðar sem hugr hans beiðir, 656 A. ii. 12. -
29 ÞYKKJA
I)(þykki, þótta, þótt), v.1) to be thought to be, seem to be, be esteemed or reckoned as;hón þótti beztr kostr, she was thought the best match;2) with dat. it seems to one, one thinks (þykki mér ráð, at þú farir at finna Gizur hvíta);e-m þykkir at e-u, one feels hurt at, takes it to heart, is displeased with (þótti mönnum mikit at um víg Kjartans);mér þykkir fyrir (or fyr) e-u, I dislike, am unwilling to (mér þykkir meira fyrir en öðrum mönnum at vega menn);e-m þykkir mikit um e-t, one takes it much to heart (honum þótti svá mikit um fall Ólafs konungs, at);e-m þykkir mikit undir e-u, one thinks it of great importance (mikit þótti spökum mönnum undir því, at);impers., vilda ek, at þér þœtti eigi verr, I wish that thou wouuldst not take it amiss;þótti sinn veg hvárum, they disagreed;þykki mér sem undan sé gaflveggrinn, it seems to me as though the gable-wall were down;þótti mér þeir sœkja at (= sem þeir sœkti at), methought they pressed hard on me;3) refl., þykkjast, to seem to oneself, think oneself, think (en ek þykkjumst þó mjök neyddr til hafa verit);hann þykkist einn vita allt, he thinks he alone knows everything;þykkist hann mjök fyrir öðrum mönnum, he thinks himself far above other men;en Brynhildr þykkist brúðr var-gefin, but B. will think she is ill-matched.f.1) thought;liking, sentiment, disposition;fóru þykkjur þeira saman, their sentiments went together;2) dislike, displeasure (leggja þykkju á e-n or e-t).* * *pres. þykkir, pret. þótti, subj. þætti (i. e. þœtti), part. þótt: a middle form þykkjumk and þóttumk: the form with kk is the true old one, and is always so written in rhymes by old poets (with fékk, hykk, þekkir, etc.): in mod. usage one k has been lost, þykja, þykir, and so often in Editions, but erroneously; the ancients often sounded this word with i, þikkja, þikkir, but y is the older and better form: with neg. suff. þykkir-a, þótti-t, þóttisk-a-þú, Ls. 60; þykkj-at, Hkv. 2. 22; þikkir-a, Fms. vi. 447 (in a verse): [þykkja þótti and þekkja þátti are correlative verbs, one neut. the other transit.; so also Goth. þagkjan þahta = λογίζεσθαι, and þugkjan þauhta = δοκειν; A. S. þencan þahte and þincan þuhte; Germ. denken dachte and dünken dünkte; a trace of the neut. sense remains in Engl. methinks, methought.]A. To be thought, seem:I. to be thought to be, seem to be, be esteemed, valued; ok hann mundi þá þykkja betr gengit hafa, en sitja við eldstó móður sinnar, Fs. 6; muntú þar göfugr þykkja á því landi ok verða kynsæll, Landn. 260; öngir þóttu ( were thought) löglegir dómar nema hann væri í, … hón þótti beztr kostr, Nj. 1; tíðindi þau er mörgum þótti mikil, 123; saka-staði þá er hann þótti á eiga, 166; þótti hvárum-tveggja þær ræður skemtiligar, Eg. 686; öllum þótti þeirra ferð in svívirðiligsta, Nj. 263; bætt vóru vígin sem vert þótti, 88; ek þótta ok þjóðans rekkum hverri hæri, I was thought by them to be, Gkv. 1. 19.II. with dat. it seems to one, one thinks, denoting thought, feeling, sentiment, also resentment, as may be seen from the references, (cp. Germ. mich dünkt; Engl. methinks); mikit þótti spökum mönnum undir því at menn ætti gott saman í útverjum, Ld. 38; Halli þótti Ingjaldr lítt vilja hefja sitt ráð til þroska, id.: vel þykki mér, hvergi þykki mér við hníta, Ísl. ii. 343; þér þótti eigi þess vert at við mik væri um talat, þykki mér þetta ráð eigi svá mikils-háttar, id.; vilda ek, at þér þætti eigi verr, that thou shouldest not think the worse, be displeased, Nj. 17; þótti sinn veg hvárum, they disagreed, Ld. 38; þeir ræddu at Guðrúnu þætti lítið dráp Bolla, they said that G. took little thought of Bolli’s death, 246; þótti okkr gott ( it seemed good to us) er þeim var ótti at ykkr, Nj. 252; allir menn mæltu at betra þætti hjá Skarphéðni dauðum en þeir ætluðu, 209; Finnr lét sér fjándskap í þykkja við konung, Fms. vi. 294; Gunnari þótti fýsilegt … þótti þeim sér nú mundu lítið fyrir, Nj. 113; mér þykkir sem málum várum sé komit í únýtt efni, ef …, 150; þan (tíðendi) megu mér mikil þykkja, ok eigi ólíklig, Fs. 9; vil ek sjá hverr slægr mér þykkir í þér vera, 11; mér þykkir þeir merkiligstir menn, 19; ekki þikki mér þetta sjór, Landn. 251; vel þykkir mér at þú farir brott, 260; eigi þikki mér sem vér munim í þessum dal búnað reisa, Fs. 25; þat þótti honum mest af bregða, 77; líkami Bergþóru þikki mér at líkendum ok þó vel, Nj. 208; nú þykkja þeim eigi tíðir í görandi, K. Þ. K. 154; nú þikkir presti eigi rétt at skírn farit, 14; þikki mér ráð, at þú farir at finna Gizur hvíta, Nj. 77; ek veit at þér þykkir mikit fyrir ferðum, id., Fms. i. 195; undr þótti mér, er bróðir þinn vildi eigt taka af þér þetta starf, Nj. 77; höfðu menn þat fyrir satt at þeim þætti mikit fyrir at skiljask, Ld. 190; hvárt þykkir þér undir því sem mest at vit sém sem vitrastir, Nj. 263; honum þykkir mikit undir at þeim færisk vel, Ísl. ii. 343; hann heilsar þeim … þat ætlum vér at þér þykki lítið undir um vára heilsan, … en þat vitum vér at oss þykkir eigi verr at þú værir eigi heil, Fbr. 62; hann segir sér mikit þykkja at láta eignir sínar, Eg. 539; þó þú látir þér einskis þ. vert um dráp Bárðar, 255; hann spurði hvat honum þótti, eða þykkir þér hér eigi gott, Nj. 126; hefir ek nökkut þat gört at þér þykki við mik at, Gísl. 16; allt þat er honum þykkir af við mik, Ó. H. 148; þótti honum mikit at um víg Kjartans, Ld. 226; sem mér þykkir meira fyrir en öðrum mönnum at vega menn, Nj. 85; ek hygg at honum muni nú minnst fyrir þ., Fms. xi. 113; er mér þykkir allítið fyrir at missa, … þótti þeim sem Egill mundi eigi aptr koma, Eg. 223; þótti honum sér úvænt til undan-kvámu, 406; þeir er höfðu sér traust at mæla sem þótti, to speak as they thought, Fms. i. 22; þat þótti Þorkatli mest af bregða er í vatni skyldi þvásk, Fs. 77: with the notion of vision, dreams, or the like, þótti mér þeir sækja at öllu-megin … en Hjört þótti mér þeir hafa undir, … eptir þat þótti mér stökkva vargarnir, Nj. 95; þeim þótti hann vera kátr ok kveða í hauginum, 118; ok þótti honum hann vekja sik, 121; þá þótti mér undarliga við bregða, mér þótti hann þá kalla …, 211; æpti hann svá mikit óp at mér þótti allt skjálfa í nándir, 212; hón þótti mér þat vel þekkjask, Ísl. ii. 194; ekki þótti henni blómit svá mikit á vera, 14; ok þótti mér ílla sæma … þótti mér sjá skaði miklu meiri, etc., Ld. 126. 128.B. Reflex.; the forms þykkjumk and þóttumk, also spelt with mz:I. subject and object being the same person, I myself, he himself, or the like; to seem to oneself, to think oneself, of oneself, with oneself, or the like; hversu mikinn styrk fólkit þykkisk af honum hafa, Edda (pref.) 148; ok þóttumk ek ekki þess verðr frá henni, því at ek þykkjumk þat hafa lýst nökkurum sinnum, at mér hefir ekki hennar úvirðing betri þótt en sjálfs míns, Gísl. 35; svá þykkjumzt ek jafnan gört hafa, Fms. vi. 101; en ek þykkjumk þó mjök neyddr til hafa verit, Nj. 88: to seem to oneself, ok þóttisk-a þú þá Þórr vera, thou didst not seem to thyself to be Thor, daredst not call thyself Thor, Ls. 60; hét Grímr ferðinni þá er hann þættisk búinn, Eg. 108; til hvers þykkjask þessir menn færir, Hrafn. 17: with the notion of presumption or pride, ok þykkisk hann mjök fyrir öðrum, he thinks himself much above others, Ld. 38; þó þykkisk ér þjóðkonungar, Skv. 3. 35; hann þykkisk einn vita allt, Nj. 32: with the notion of appearance, not reality, þá þóttisk hann rista henni manrúnar, he deluded himself. Eg. 587: with the notion of vision, to dream that, Njáll mælti, undarliga sýnisk mér nú, ek þykkjumk sjá um alla stofuna (ok þykki mér sem undan sé gaflveggrinn), Nj. 197; þat dreymdi mik at ek þóttumk ríða fram hjá Knafahólum, þar þóttisk ek sjá varga marga, … ok þóttumk ek þá eigi vita hvat mér hlífði … en ek þóttumk verða svá reiðr, at …, 95; hann þóttisk játa því, 121; ek þóttisk staddr at Lómagnúpi, Nj.; dreymt hefir mik í nótt … þar þóttumk ek vera staddr er eigi þótti öllum einnog, ok þóttumk ek hafa sverðit … en ek þóttumk kveða vísur tvær í svefninum, Ísl. ii. 352; þat dreymði mik at ek þóttisk heima vera at Borg, … álpt eina væna ok fagra ok þóttisk ek eiga, ok þótti mér allgóð …, 194; hón þóttisk sjá tré mikit í rekkju þeirra Grímkels, 14; úti þóttumk ek vera stödd við læk nokkurn, … ek þóttumk vera stödd hjá vatni einu … ok þóttumk ek eiga ok einkar vel sama, … ek þóttumk eiga gullhring, … er ek þóttumk þá bera hjá mér þann hug, … þá þótumk ek sjá fleiri brestina á … ek þóttumk hafa hjálm á höfði … ek þóttumk eiga þá görsemi, Ld. 126, 128; hvat er þat drauma? ek þóttumk fyr dag rísa, etc., Em. (begin.) In the first person the ancients use the form þóttumk þykkjumk much more frequently than þykkist þóttisk, which is the mod. form.II. the subject being different, he or it seemed to me, a middle form, this use is rare, and only occurs in poetry; gott þóttumk þat, er ek þögn of gat, it seemed good to me, I was glad that I got a bearing, Höfuðl. 19; úlfar þóttumk öllum betri, ef þeir léti mik lífi týna, the wolves seemed all the better friends if they would let me lose my life, Gh. 11. -
30 þátti
from þekkja. -
31 þykkja
I.v. слаб. -ia- (н-и. þykja); praes. þykki, praet. þótta, conj. þœtti, pp. þóttII.f.* * *гл. сл. - ia- казаться; нравитьсяek þykkjumk sjá мне кажется, что я вижу
г. þugkjan, д-а. þyncan (ср. а. methinks мне кажется), д-в-н. dunken (н. dünken), ш. tycka полагать, д., нор. tykkes то же; к þekkja -
32 þátti
уст. praet. sing. indic. от þekkja -
33 hljóta
v (hlýtur; hlaut, hlutu, hlotið)1. obdržet, dostat2. musetHún hlýtur að þekkja lögin í heimalandi sínu. (verða)
Страницы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
denken — Vsw std. (8. Jh.), mhd. denken, ahd. denken, as. thenkjan Stammwort. Aus g. * þank (i)ja V(sw.) denken , auch in gt. þagkjan, anord. þekkja, ae. þencan, afr. thanka, thenza, Kausativum (oder allenfalls Primärverb) zu einer zunächst nicht klaren… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Think — Think, v. t. [imp. & p. p. {Thought}; p. pr. & vb. n. {Thinking}.] [OE. thinken, properly, to seem, from AS. [thorn]yncean (cf. {Methinks}), but confounded with OE. thenken to think, fr. AS. [thorn]encean (imp. [thorn][=o]hte); akin to D. denken … The Collaborative International Dictionary of English
Thinking — Think Think, v. t. [imp. & p. p. {Thought}; p. pr. & vb. n. {Thinking}.] [OE. thinken, properly, to seem, from AS. [thorn]yncean (cf. {Methinks}), but confounded with OE. thenken to think, fr. AS. [thorn]encean (imp. [thorn][=o]hte); akin to D.… … The Collaborative International Dictionary of English
Thought — Think Think, v. t. [imp. & p. p. {Thought}; p. pr. & vb. n. {Thinking}.] [OE. thinken, properly, to seem, from AS. [thorn]yncean (cf. {Methinks}), but confounded with OE. thenken to think, fr. AS. [thorn]encean (imp. [thorn][=o]hte); akin to D.… … The Collaborative International Dictionary of English
To think better of — Think Think, v. t. [imp. & p. p. {Thought}; p. pr. & vb. n. {Thinking}.] [OE. thinken, properly, to seem, from AS. [thorn]yncean (cf. {Methinks}), but confounded with OE. thenken to think, fr. AS. [thorn]encean (imp. [thorn][=o]hte); akin to D.… … The Collaborative International Dictionary of English
To think much of — Think Think, v. t. [imp. & p. p. {Thought}; p. pr. & vb. n. {Thinking}.] [OE. thinken, properly, to seem, from AS. [thorn]yncean (cf. {Methinks}), but confounded with OE. thenken to think, fr. AS. [thorn]encean (imp. [thorn][=o]hte); akin to D.… … The Collaborative International Dictionary of English
To think well of — Think Think, v. t. [imp. & p. p. {Thought}; p. pr. & vb. n. {Thinking}.] [OE. thinken, properly, to seem, from AS. [thorn]yncean (cf. {Methinks}), but confounded with OE. thenken to think, fr. AS. [thorn]encean (imp. [thorn][=o]hte); akin to D.… … The Collaborative International Dictionary of English
Old Norse — dǫnsk tunga, dansk tunga ( Danish tongue ), norrœnt mál ( Norse language ) Spoken in Nordic countries, Scotland, Ireland, England and Wales, Isle of Man, Normandy, Vinland, the Volga and places in between … Wikipedia
Álfablót — The Álfablót or the Elven sacrifice was a pagan Scandinavian sacrifice to the elves towards the end of autumn, when the crops had been harvested and the animals were most fat. Unlike the great blóts at Uppsala and Mære, the álfablót was a local… … Wikipedia
Svavar Guðnason — fæddist á [Höfn í Hornafirði] [http://is.wikipedia.org/wiki/Hornafj%C3%B6r%C3%B0ur] þann 18. nóvember 1909. Snemma kom í ljós hvert hugur Svavars stefndi. Svavar komst í kynni við málaralistina á uppvaxtarárum sínum, mest fyrir tilstilli Bjarna… … Wikipedia
Geirþjófsfjörður — Blick von der Passhöhe in den inzwischen unbewohnten Geirþjófsfjörður 65.666666 23.366667 Koordinaten … Deutsch Wikipedia
