-
1 schrijver
m (v - schrijfster)écrivain/-aine, auteur m -
2 Tachtiger
-
3 autoriteit
♦voorbeelden:met autoriteit spreken • parler avec autoritéeen autoriteit op het gebied van de geschiedenis • une autorité en matière d'histoirede plaatselijke autoriteiten • les autorités locales -
4 beeldend
♦voorbeelden:het beeldend vermogen van een schrijver • les capacités évocatrices d'un écrivain -
5 de autoriteit van een schrijver
de autoriteit van een schrijverDeens-Russisch woordenboek > de autoriteit van een schrijver
-
6 een geesteloos schrijver
een geesteloos schrijver -
7 een geestig schrijver
een geestig schrijver -
8 een geleerd schrijver
een geleerd schrijver -
9 een humoristisch schrijver
een humoristisch schrijver -
10 er steekt een schrijver in hem
er steekt een schrijver in hem -
11 geesteloos
2 [geen geestelijke inspanning vereisend] 〈 bijvoeglijk naamwoord〉 abrutissant; 〈 bijwoord〉 bêtement♦voorbeelden:een geesteloos schrijver • un écrivain insipide -
12 geestig
♦voorbeelden:een geestig man • un homme d'espriteen geestig schrijver • un écrivain spirituel〈 ironisch〉 wat ben je weer geestig! • tu te crois spirituel, hein!het verhaal is geestig bedacht • le récit a été conçu avec beaucoup d'espritiets geestig vertellen • raconter qc. spirituellementgeestig zijn • avoir de l'espritniet erg geestig zijn • ne pas être très drôle -
13 geleerd
♦voorbeelden:geleerde boeken • livres éruditsvan zulke geleerde dingen begrijp ik niets • je ne comprends rien à ces choses compliquéeseen geleerd schrijver • un écrivain éruditdat is mij te geleerd • c'est trop savant pour moidat ziet er geleerd uit • ça a l'air compliquéeen geleerde • un savant -
14 het beeldend vermogen van een schrijver
het beeldend vermogen van een schrijverDeens-Russisch woordenboek > het beeldend vermogen van een schrijver
-
15 humoristisch
1 〈bijvoeglijk naamwoord; m.b.t. personen〉 humoriste; 〈m.b.t. zaken〉 humoristique; 〈 bijwoord〉 de façon humoristique♦voorbeelden:een humoristisch schrijver • un écrivain humoristeiets humoristisch inkleden • présenter qc. de façon humoristique -
16 schrijfster
-
17 schrijver
♦voorbeelden: -
18 schrijverschap
-
19 steken
1 [algemeen] piquer2 [verwonden] blesser (avec un objet pointu)3 [grieven] blesser4 [opbergen; bevestigen] mettre♦voorbeelden:haar ogen steken van de slaap • elle a les yeux lourds de sommeilde zon steekt • le soleil piquehij had de agent een mes in de rug gestoken • il avait planté un couteau dans le dos de l'agentiemand overhoop steken • poignarder qn.hij stak zich met een speld in de vinger • il s'est piqué le doigt avec une épingleeen ring aan zijn vinger steken • mettre une bagueeen stok in de grond steken • enfoncer un bâton dans le soleen bril in de koker steken • ranger des lunettes dans leur étuizich in het zwart steken • s'habiller en noiriets in elkaar steken • monter qc.1 [vastzitten] être coincé2 [ergens zijn] se trouver3 [doorborend kijken] lancer des regards méchants♦voorbeelden:1 ergens in blijven steken • être coincé qp.ergens blijven steken • rester en panne qp.het mes stak in de boom • le couteau était planté dans l'arbredaar steekt iets achter • il y a qc. là-dessousuit de toren stak een vlag • il y avait un drapeau sur la tour→ link=nauw nauw
См. также в других словарях:
écrivain — [ ekrivɛ̃ ] n. m. • escrivein av. 1150; lat. pop. °scribanem, class. scribam, accus. de scriba → scribe 1 ♦ Vx Scribe, greffier. ♢ Mod. Écrivain public : personne qui rédige des lettres, des actes, pour ceux qui ne savent pas écrire ou qui… … Encyclopédie Universelle
Ecrivain — Écrivain Un écrivain est un auteur littéraire dont les textes sont officiellement publiés par une maison d’édition (en général dans un livre, un magazine ou une revue) afin d’être lus. Ces textes sont généralement protégés par un droit d’auteur … Wikipédia en Français
écrivain — ÉCRIVAIN. s. masc. Qui montre à écrire. Maître Écrivain. Ecrivain Juré. [b]f♛/b] Il se dit aussi De ceux qui écrivent bien ou mal, C est un bon, un méchant Écrivain. [b]f♛/b] Il se dit encore d Un Auteur qui compose quelque Livre. C est un… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Écrivain — Un écrivain ou une écrivaine[1] est une personne qui rédige des ouvrages littéraires ou scientifiques, ou encore qui est habile dans l art d écrire. Sommaire 1 … Wikipédia en Français
écrivain — (é kri vin ; au pluriel, l s se lie : des é kri vin z habiles) s. m. 1° Celui qui écrit pour d autres. Écrivain public. • Prenez vos plumes sacrées, vous qui composez les annales de l Église, agiles instruments d un prompt écrivain et d une… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ÉCRIVAIN — s. m. Celui dont la profession, dont l occupation habituelle est d écrire ou de montrer à écrire. Il y avait autrefois des écrivains jurés. C est un écrivain fort habile. On l emploie rarement en ce sens. Il se disait autrefois, sur les… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ÉCRIVAIN — n. m. Celui qui compose des livres. Le métier d’écrivain. Un écrivain médiocre. Un écrivain célèbre. Les meilleurs écrivains du dix huitième siècle. Les grands écrivains. Il se dit aussi des Femmes. Mme de Sévigné est un grand écrivain. Le dix… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Ecrivain conseil — Écrivain public La langue est la matière première de l’écrivain public et l’écrit est la valeur ajoutée qu’il impose à cette matière. Pour cela, il doit bien sûr maîtriser les règles de grammaire, de syntaxe et disposer d’un vocabulaire étendu.… … Wikipédia en Français
Ecrivain public — Écrivain public La langue est la matière première de l’écrivain public et l’écrit est la valeur ajoutée qu’il impose à cette matière. Pour cela, il doit bien sûr maîtriser les règles de grammaire, de syntaxe et disposer d’un vocabulaire étendu.… … Wikipédia en Français
Écrivain australien — Écrivain Un écrivain est un auteur littéraire dont les textes sont officiellement publiés par une maison d’édition (en général dans un livre, un magazine ou une revue) afin d’être lus. Ces textes sont généralement protégés par un droit d’auteur … Wikipédia en Français
Ecrivain voyageur — Écrivain voyageur Édition d un recueil de poèmes de Blaise Cendrars, 1926. Un écrivain voyageur a pour caractéristique de fonder tout ou partie de son œuvre sur une expérience personnelle du voyage. À travers le roman, la poésie ou bien l essai,… … Wikipédia en Français