-
1 zdradzić
глаг.• выявить• выявлять• изменить• обнаруживать* * *zdradz|ić\zdradzićę,\zdradzićony сов. 1. kogo-co изменить ко-му-чему;\zdradzić ojczyznę изменить родине, предать родину; \zdradzić męża изменить мужу;
2. выдать;\zdradzić tajemnicę выдать тайну; \zdradzić swoich kolegów выдать своих друзей;
3. проявить, обнаружить;\zdradzić chęć обнаружить желание
* * *zdradzę,zdradzony сов.1) kogo-co измени́ть кому-чемуzdradzić ojczyznę — измени́ть ро́дине, преда́ть ро́дину
zdradzić męża — измени́ть му́жу
2) вы́датьzdradzić tajemnicę — вы́дать та́йну
zdradzić swoich kolegów — вы́дать свои́х друзе́й
3) прояви́ть, обнару́житьzdradzić chęć — обнару́жить жела́ние
-
2 zdradzić się
сов.1) вы́дать (разоблачи́ть) себя́zdradzić się się z zamiarem — вы́дать своё наме́рение
2) ( wzajemnie) измени́ть друг дру́гуSyn: -
3 zdradzić\ się
сов. 1. выдать (разоблачить) себя;\zdradzić\ się się z zamiarem выдать своё намерение;
2. (wzajemnie) изменить друг другу+1. zdemaskować się, ujawnić się
-
4 zdradzić fakt
изменить фактOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdradzić fakt
-
5 zdradzić obecność
изменить присутствиюOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdradzić obecność
-
6 zdradzić projekt
изменить проектуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdradzić projekt
-
7 zdradzić rozmiar
изменить размеруOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdradzić rozmiar
-
8 zdradzić sekret
изменить секретуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdradzić sekret
-
9 zdradzić serce
изменить сердцуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdradzić serce
-
10 czas zdradzić
времени изменитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas zdradzić
-
11 wkopać
глаг.• вкопать• вставлять* * *wkopa|ć, \wkopaćny сов. 1. вкопать;2. разг. предать, выдать (сообщников etc.)+2. wydać, zdradzić;
wsypać* * *wkopany сов.1) вкопа́ть2) разг. преда́ть, вы́дать (сообщников и т. п.)Syn: -
12 wysypać
глаг.• высыпать* * *wysyp|ać\wysypaćie, \wysypaćany сов. 1. высыпать;2. (rozsypać) просыпать; 3. (posypać) посыпать; 4. разг. (wywrócić) опрокинуть, вывалить (из экипажа etc.); 5. разг. (zdradzić) засыпать, выдать* * *wysypie, wysypany сов.1) вы́сыпать2) ( rozsypać) просы́пать3) ( posypać) посы́пать5) разг. ( zdradzić) засы́пать, вы́дать -
13 zadenuncjować
глаг.• денонсировать• донести• доносить* * *zadenuncjowa|ć\zadenuncjowaćny сов. kogo донести на кого, выдать кого+wydać, zdradzić
* * *zadenuncjowany сов. kogoдонести́ на кого, вы́дать когоSyn: -
14 zdradzać
глаг.• выдавать• выдать• выявить• выявлять• издавать• издать• изменять• обманывать• обнаруживать• предавать• предать* * *zdradza|ć\zdradzaćny несов. 1. kogo-co изменять кому-чему;2. выдавать; 3. проявлять, обнаруживать; ср. zdradzić* * *zdradzany несов.1) kogo-co изменя́ть кому-чему2) выдава́ть3) проявля́ть, обнару́живать; ср. zdradzić -
15 wkopać się
сов.1) вры́ться, вкопа́ться2) разг. вы́дать себя́, попа́сться3) разг. впу́татьсяSyn:zdradzić się 2) -
16 wydać
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydadzą, wydany сов.1) вы́датьwydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р
wydać wspólników — вы́дать соо́бщников
wydać resztę — дать сда́чу
2) израсхо́довать, издержа́ть3) изда́тьwydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу
wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з
4) дать, устро́итьwydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.
5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть•- wydać zapach
- wydać bitwę
- wydać opinię
- wydać wyrok
- wydać na świat
- wydać plon
- wydać owoceSyn: -
17 wydawać
глаг.• воздать• выдавать• выдать• выделять• выпускать• давать• дарить• дать• задавать• затратить• издавать• издать• израсходовать• использовать• испускать• испустить• источать• казать• обнародовать• оглашать• опубликовать• опубликовывать• отдавать• отдать• отправлять• отредактировать• подавать• подать• потратить• потреблять• предавать• предоставить• предоставлять• преподать• публиковать• раздавать• расходовать• редактировать• тратить• уделить• уделять* * *1) (dźwięk, zapach) издавать (звук, запах)2) wydawać (na świat) производить (на свет)3) wydawać (opublikować) издавать (публиковать)4) wydawać (plony) приносить (плоды)5) wydawać (przyjęcie) давать, устраивать6) wydawać (resztę) давать (сдачу)7) wydawać (rozkaz) издавать, отдавать (приказ)8) wydawać (wyrok) выносить (приговор)9) wydawać (zakaz) накладывать (запрет)14) wydawać, wystawiać (dokument) выдавать (документ)podawać (za kogoś, coś), przedstawiać (jako kogoś, coś) выдавать (представлять кем-то, чем-то другим)* * *wyda|wać\wydawaćje, \wydawaćwaj, \wydawaćwany несов. 1. выдавать;2. расходовать, издерживать; 3. издавать; 4. давать, устраивать; 5. выдавать, отдавать; ср. wydać* * *wydaje, wydawaj, wydawany несов.1) выдава́ть2) расхо́довать, изде́рживать3) издава́ть4) дава́ть, устра́ивать5) выдава́ть, отдава́ть; ср. wydać -
18 wydąć
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.наду́тьwydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться
wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́
-
19 zdradzać się
несов.1) выдава́ть (разоблача́ть) себя́2) ( wzajemnie) изменя́ть друг дру́гу; ср. zdradzić sięSyn: -
20 wkopać\ się
сов. 1. врыться, вкопаться;2. разг. выдать себя, попасться; 3. разг. впутаться+2. zdradzić się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zdradzać się – zdradzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o małżonkach, osobach związanych uczuciowo: zdradzać siebie wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczęli się zdradzać zaraz po ślubie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdradzać — ndk I, zdradzaćam, zdradzaćasz, zdradzaćają, zdradzaćaj, zdradzaćał, zdradzaćany zdradzić dk VIa, zdradzaćdzę, zdradzaćdzisz, zdradź, zdradzaćdził, zdradzaćdzony 1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi» Zdradzać… … Słownik języka polskiego
zdradzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zdradzaćam, zdradzaća, zdradzaćają, zdradzaćany {{/stl 8}}– zdradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zdradzaćdzę, zdradzaćdzi, zdradź, zdradzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… … Słownik języka polskiego
tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… … Słownik języka polskiego
wkopać — dk IX, wkopaćpię, wkopaćpiesz, wkop, wkopaćał, wkopaćany wkopywać ndk VIIIa, wkopaćpuję, wkopaćpujesz, wkopaćpuj, wkopaćywał, wkopaćywany 1. «kopiąc wpuścić w głąb, zagłębić w ziemi» Wkopać słup, pal w ziemię. 2. pot. «zdradzić, wydać; wsypać»… … Słownik języka polskiego
wygadać — dk I, wygadaćam, wygadaćasz, wygadaćają, wygadaćaj, wygadaćał, wygadaćany 1. pot. «mówiąc wyznać coś komuś, naopowiadać» Wygadała wszystko, co ją dręczyło. Wygadał, co miał na sercu. 2. pot. «wyjawić, powiedzieć coś niepotrzebnie, zdradzić… … Słownik języka polskiego
wysypać — dk IX, wysypaćpię, wysypaćpiesz, wysypaćsyp, wysypaćał, wysypaćany wysypywać ndk VIIIa, wysypaćpuję, wysypaćpujesz, wysypaćpuj, wysypaćywał, wysypaćywany 1. «sypiąc usunąć coś z wnętrza czegoś; sypiąc umieścić coś gdzieś, w czymś» Wysypać piasek… … Słownik języka polskiego
зрадить — здрадить предать , часто в зап. русск. грам. конца ХV в. (Срезн. I, 997), также зрадца, здрадца изменник . Заимств. из польск. zdradzic, *zdradzca (соврем. zdrajca), чеш. zraditi, zradce, которые калькируют ср. в. н. ver râten, ver ræter. Ср.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера