-
1 zastrzelić
(-ę, -isz); vt perfzastrzelić kogoś — to shoot sb (down lub dead)
* * *pf.1. (= zabić) gun down, shoot.2. pot. (= zaskoczyć) nonplus, stump; zastrzelił mnie tym pytaniem he stumped me with that question.pf.shoot o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zastrzelić
-
2 zastrzelić
глаг.• застрелить• застрелиться• пристреливать• пристрелить• расстреливать• стрелять* * *zastrzel|ić\zastrzelićony сов. 1. застрелить;2. разг. перен. огорошить, ошарашить;\zastrzelić nowiną ошарашить новостью;
\zastrzelić kogoś pytaniem задать задачу, задать каверзный вопрос кому-л.+2. zadziwić, zaskoczyć
* * *zastrzelony сов.1) застрели́ть2) разг., перен. огоро́шить, ошара́шитьzastrzelić nowiną — ошара́шить но́востью
zastrzelić kogoś pytaniem — зада́ть зада́чу, зада́ть ка́верзный вопро́с кому́-л.
Syn: -
3 zastrzelić
zastrzelić [zastʃɛliʨ̑]\zastrzelić kogoś jdn erschießen [ lub niederschießen]\zastrzelić kogoś trudnym pytaniem jdn mit einer schwierigen Frage in Verlegenheit bringen -
4 zastrzelić
-
5 zastrzelić
-
6 zastrzelić
fusiller -
7 zastrzelić
[застшелічь]v.dk -
8 zastrzelić
застрілити -
9 zastrzelić się
сов.застрели́ться -
10 zastrzelić\ się
сов. застрелиться -
11 zastrzelić się
vrto shoot o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zastrzelić się
-
12 zastrzelić się
[застшелічь шіê]v.dk -
13 zastrzelić się
застрілитися -
14 erschießen
-
15 stuknąć
1. (-nę, -niesz); imp - nij; vb; od stukać 2. vi perf(pot) ( o samochodzie) to hit, to bump (into)* * *pf.-ij1. zob. stukać.2. pot. (= walnąć) hit, bump into.3. pot. (= zastrzelić) bump off, knock off.pf.-ij1. zob. stukać się.2. pot. (= zderzyć się) run into each other l. one another; ( o samochodach) bump into each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stuknąć
-
16 ustrzelić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustrzelić
-
17 kropn|ąć1
pf (kropnęła, kropnęli) pot. Ⅰ vt 1. (cisnąć) to whang GB pot., to slam- kropnąć coś na podłogę to slam sth down on the floor2. (zastrzelić) to blast pot. [człowieka] 3. (ukarać) kropnąć komuś mandat to slap a fine on sb pot.- kropnąć komuś dwóję to slap sb with a fail mark a. an f pot.4. (wypić) to down pot., to knock back pot.- kropnąć (sobie) kielicha to down a. knock back a drink5. (wygłosić, napisać) kropnąć godzinne przemówienie to give a one-hour speech- kropnąć dwustronicowy artykuł to knock off a two-page article pot.6. (powiedzieć) to blurt out, to blurt [sth] out- uważaj, żebyś przy matce tego nie kropnął be careful not to let on in front of mother pot.7. (zagrać) kropnąć (sobie) pokerka to play a little game of poker Ⅱ kropnąć się 1. (przewrócić się) to come a cropper pot. 2. (uderzyć się) to bang oneself pot. (czymś with sth)- kropnąć się głową w półkę to bang one’s head on a shelf3. (pomylić się) to make a boo-boo pot.- kropnąć się w obliczeniach to mess up a. botch (up) the calculations pot.- kropnąłem się w drugim zdaniu I slipped up in the second sentence pot.4. (pójść) to run along pot.- kropnij się po piwo! run along and get some beer!5. (rzucić się, położyć się) kropnąć się do łóżka a. spać to hit the hay pot.- kropnąć się na trawę to flop (down) on the grass pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kropn|ąć1
-
18 sko|sić
pf vt 1. (ściąć) to reap [zboże]; (kosą) to scythe [zboże, trawę, łąkę]; to mow przest.; (maszyną) to mow [trawę, trawnik]- świeżo skoszony trawnik a newly mown lawn ⇒ kosić2. pot. (zarobić) to rake in pot. [forsę]- skosić mnóstwo szmalu to rake in loads of cash ⇒ kosić3. pot. (na egzaminie) to flunk pot. [osobę] ⇒ kosić 4. pot. (zastrzelić) to mow [sb] down pot.- skosić kogoś z karabinu maszynowego to mow sb down with a machine gun ⇒ kosićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sko|sić
-
19 stukn|ąć2
pf (stuknęła, stuknęli) Ⅰ vt pot. 1. (zastrzelić) to knock [sb] off pot. 2. (zderzyć się) [osoba, samochód] to hit [samochód]- stuknęła mnie ciężarówka my car was hit by a lorryⅡ stuknąć się (zderzyć się) [samochody, kierowcy] to crash into each other- stuknąć się głowami z kimś to bump heads with sb■ stuknęła mu sześćdziesiątka/siedemdziesiątka pot. he has already turned sixty/seventyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stukn|ąć2
-
20 zastrzel|ić
pf Ⅰ vt 1. to shoot (to death) [osobę, zwierzę] 2. pot. (zaskoczyć) a toś mnie zastrzelił! you’ve got me there! Ⅱ zastrzelić się to shoot oneself (to death)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zastrzel|ić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zastrzelić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zastrzelićlę, zastrzelićli, zastrzelićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelając, zabić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szaleniec zastrzelił dwanaście osób. Zastrzelić niedźwiedzia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zastrzelić — dk VIa, zastrzelićlę, zastrzelićlisz, zastrzelićstrzel, zastrzelićlił, zastrzelićlony «strzeliwszy pozbawić kogoś, coś życia; zabić strzałem» Zastrzelić kogoś w pojedynku. Zastrzelić zwierzę. przen. pot. «wprawić kogoś w zdumienie; zaskoczyć,… … Słownik języka polskiego
zastrzelić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} strzelając do siebie, odebrać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastrzelić się z rozpaczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kropnąć — dk Va, kropnąćnę, kropnąćniesz, kropnąćnij, kropnąćnął, kropnąćnęła, kropnąćnęli, kropnąćnięty, kropnąćnąwszy 1. forma dk czas. kropić (p.) 2. pot. «cisnąć, rzucić, rąbnąć» Kropnął czapkę na podłogę. 3. pot. «zastrzelić, zabić kogoś, coś»… … Słownik języka polskiego
nic — 1. Być niczym «nie mieć znaczenia, nie odgrywać żadnej roli»: (...) stał przed nim w postawie zasadniczej i myślał, że wobec niego jest niczym, pionkiem, którego w każdej chwili można wysłać na front wschodni albo zastrzelić w piwnicy. Andrzej… … Słownik frazeologiczny
czapa — ż IV, CMs. czapapie; lm D. czap zgr. od czapka Spadająca na oczy czapa. ◊ pot. Dostać w czapę «zostać zastrzelonym, rozstrzelanym» ◊ Dać w czapę «zastrzelić, rozstrzelać» … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
odstrzelić — dk VIa, odstrzelićlę, odstrzelićlisz, odstrzelićstrzel, odstrzelićlił, odstrzelićlony odstrzeliwać ndk VIIIb, odstrzelićwuję, odstrzelićwujesz, odstrzelićwuj, odstrzelićiwał, odstrzelićiwany 1. «oderwać coś za pomocą strzału» Odstrzelić skrzydło… … Słownik języka polskiego
powystrzelać — dk I, powystrzelaćam, powystrzelaćasz, powystrzelaćają, powystrzelaćaj, powystrzelaćał, powystrzelaćany 1. «strzelając zużyć wiele czegoś, wystrzelić kolejno» Powystrzelać wszystkie naboje, pociski. 2. «wystrzelać, zastrzelić wielu, jednego po… … Słownik języka polskiego
stuknąć — dk Va, stuknąćnę, stuknąćniesz, stuknąćnij, stuknąćnął, stuknąćnęła, stuknąćnęli, stuknąćnąwszy, stuknąćnięty 1. forma dk czas. stukać (p.) 2. pot. «uderzyć kogoś; uderzyć w coś, o coś; walnąć» Tramwaj go stuknął. Samochód stuknął w latarnię. ◊… … Słownik języka polskiego
trzaskać — ndk I, trzaskaćam, trzaskaćasz, trzaskaćają, trzaskaćaj, trzaskaćał trzasnąć dk Va, trzaskaćnę, trzaśniesz, trzaśnij, trzaskaćnął (trzasł), trzaskaćnęła (trzasła), trzaskaćnęli, trzaśnięty, trzaskaćnąwszy 1. «uderzać gwałtownie, z siłą w coś, o… … Słownik języka polskiego