-
1 ukarać
глаг.• карать• наказать• наказывать• покарать* * *uka|rać\ukaraćrze, \ukaraćrz, \ukaraćrany сов. наказать;\ukarać mandatem оштрафовать
+ skarać, pokarać, wymierzyć karę* * *ukarze, ukarz, ukarany сов.наказа́тьukarać mandatem — оштрафова́ть
Syn: -
2 ukarać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukarać
-
3 ukarac
-
4 ukarać
-
5 ukarać
-
6 ukarać
1. châtier2. condamner3. punir4. pénaliser5. récompenser -
7 ukarać
vt pf -
8 ukarać
dënoj -
9 ukarać
cezalandırmak -
10 ukarać
[укарачь]v.dk -
11 ukarać
покарати -
12 ukarać
1 dalisayin2 magparusa3 papagdusahin4 parusahan -
13 ukarać
jezalandyrmak -
14 ukarać
τιμωρώ -
15 ukarać naród
наказать народOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ukarać naród
-
16 mandat
( kara) ticket; ( poselski) seat; ( pełnomocnictwo) mandate* * *mi1. polit. (= pełnomocnictwo) mandate.2. ( w parlamencie) seat; sprawować mandat carry out a mandate; stracić mandat (w parlamencie) lose one's seat (in Parliament).3. prawn. ( wezwanie do zapłacenia kary) ticket; ( kara) fine; dać komuś mandat give sb a ticket; ukarać kogoś mandatem fine sb (usu. for a traffic offense); słony mandat heavy fine, hefty fine.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mandat
-
17 administracyjnie
в административном порядке;ukarać \administracyjnie наказать в административном порядке
* * *в администрати́вном поря́дкеukarać administracyjnie — наказа́ть в администрати́вном поря́дке
-
18 za
предл.• в• для• за• к• ко• на• от• по• при• про• ради• среди• через* * *1) (ilość minut przed pełną godziną) без (количество минут до полного часа)2) za (np. pojąć za żonę) в (напр. взять в жёны)3) za (po upływie jakiegoś czasu) через (спустя)4) za (w czasie, za panowania) во время, во времена, при5) za (zbytnio) слишком, чересчур6) za (jakąś kwotę) за, на (определённую сумму)7) za (pozostałe znaczenia) за (другие значения)przez, w ciągu, w czasie за (в течение)po (w celu) за (с целью)* * *%1 предлог. l c Р. при, во время;za dnia при дневном свете, засветло; za moich czasów в моё время; za panowania... во время правления..., в царствование...; II c В. 1. через; za miesiąc, za rok через месяц, через год; 2. за; sprawozdanie za pierwszy kwartał отчёт за первый квартал; chwycić za gardło схватить за глотку (горло); ująć za rękę взять за руку; kupić za sto złotych купить за сто злотых; sprzedać za bezcen продать за бесценок; ukarać za coś наказать за что-л.; wyjechać za miasto поехать за город; 3. за, вместо; za mnie вместо меня; jeść za dwóch есть за двоих; podpisać za kogoś расписаться за кого-л.; 4. в; wynająć się za parobka, za stróża наняться в батраки, в сторожа; pojąć za żonę kogoś взять в жёны кого-л., жениться на ком-л.; 5. иногда не переводится; uważać za konieczne считать необходимым; uznać za geniusza признать гением; uważać się za znawcę считать себя знатоком; on uchodzi za durnia его считают дураком; III с ♂ за; иногда не переводится; mieszkać za wsią жить за деревней; rozglądać się za mieszkaniem, za pracą искать квартиру, работу; stać za domem стоять за домом; krok za krokiem шаг за шагом; rok za rokiem год за годом za duży слишком большой; za bardzo się śpieszysz ты слишком торопишься; 2. в сочет, с. вопр. мест.: со za что за; какой; со to za człowiek? что это за человек?; со to za jeden? кто это такой?; со za ogrom! какая громадина!* * *I 1. предлог с Рпри, во вре́мяza dnia — при дневно́м све́те, за́светло
za moich czasów — в моё вре́мя
2. предлог с Вza panowania… — во вре́мя правле́ния..., в ца́рствование...
1) че́резza miesiąc, za rok — че́рез ме́сяц, че́рез год
2) заsprawozdanie za pierwszy kwartał — отчёт за пе́рвый кварта́л
chwycić za gardło — схвати́ть за гло́тку (го́рло)
ująć za rękę — взять за́ руку
kupić za sto złotych — купи́ть за сто зло́тых
sprzedać za bezcen — прода́ть за бесце́нок
ukarać za coś — наказа́ть за что́-л.
wyjechać za miasto — пое́хать за́ город
3) за, вме́стоza mnie — вме́сто меня́
jeść za dwóch — есть за двои́х
podpisać za kogoś — расписа́ться за кого́-л.
4) вwynająć się za parobka, za stróża — наня́ться в батраки́, в сторожа́
pojąć za żonę kogoś — взять в жёны кого́-л., жени́ться на ко́м-л.
uważać za konieczne — счита́ть необходи́мым
uznać za geniusza — призна́ть ге́нием
uważać się za znawcę — счита́ть себя́ знатоко́м
3. предлог с Тon uchodzi za durnia — его́ счита́ют дурако́м
за; иногда не переводитсяmieszkać za wsią — жить за дере́вней
rozglądać się za mieszkaniem, za pracą — иска́ть кварти́ру, рабо́ту
stać za domem — стоя́ть за до́мом
krok za krokiem — шаг за ша́гом
II частицаrok za rokiem — год за го́дом
1) в сочет. с прил. или нареч. сли́шком; чересчу́рza duży — сли́шком большо́й
za bardzo się śpieszysz — ты сли́шком торо́пишься
2) в сочет. с вопр. мест.:co za — что за; како́й
co to za człowiek? — что э́то за челове́к?
co to za jeden? — кто э́то тако́й?
co za ogrom! — кака́я грома́дина!
-
19 ka|rać
impf (karzę) Ⅰ vt to punish (za coś for sth); Sport, Szkol. to penalize (za coś for sth)- karać kogoś grzywną/mandatem to fine/ticket sb- karać kogoś więzieniem to imprison sb- karać kogoś śmiercią to execute sb- był już dwukrotnie karany za włamania he’s already been sentenced twice for burglary ⇒ ukaraćⅡ karać się to punish oneself- karać się za własną głupotę to punish oneself for one’s own stupidity ⇒ ukarać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ka|rać
-
20 uka|rać
pf (ukarzę) Ⅰ vt (wymierzyć karę) to punish [przestępcę, winnego, wykroczenie, zbrodnię]; to penalize [gracza, drużynę, organizację]- ukarać kogoś grzywną/mandatem to fine sb- ukarano ją mandatem w wysokości 50 euro za nadmierną szybkość she was fined 50 euros for speeding ⇒ karaćⅡ ukarać się to punish oneself ⇒ karać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uka|rać
См. также в других словарях:
ukarać — dk IX, ukarzę, ukarzesz, ukarz, ukaraćał, ukaraćany «zastosować w stosunku do kogoś karę, wymierzyć komuś karę» Ukarać winnych. Ukarać sprawcę wypadku. Ukarać kogoś grzywną za przekroczenie przepisów. Ukarać przestępcę więzieniem … Słownik języka polskiego
ukarać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}karać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karać się – ukarać się — {{/stl 13}}{{stl 33}} wyznaczyć sobie karę, wymierzać sobie samemu karę :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ukarał się sam, bo sumienie nie dawało mu spokoju. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, karzę, karze, karaćany {{/stl 8}}– ukarać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} nakładać karę; także wykonywać karę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ukarać mandatem, upomnieniem, więzieniem. Karać kogoś za złe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokarać — dk IX, pokaraćkarzę, pokaraćkarzesz, pokaraćkarz, pokaraćał, pokaraćany 1. «ukarać wiele osób, jedną osobę po drugiej» Pokarał wszystkie dzieci. 2. przestarz. «ukarać kogoś, skazać kogoś na karę» … Słownik języka polskiego
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ocărî — OCĂRÎ, ocărăsc, vb. IV. tranz. 1. (pop.) A mustra, a certa, a dojeni. 2. (înv. şi pop.) A vorbi de rău, a defăima, a denigra. [var.: (înv. şi pop.) ocărí vb. IV] – Din sl. ocarjat … Dicționar Român
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dobrać się — pot. Dobrać się komuś do skóry (do czyjejś skóry), wulg. do dupy a) «sprawić komuś lanie» b) «ukrócić czyjąś samowolę, ukarać kogoś»: Sukcesy lobby antytytoniowego stały się zachętą, aby dobrać się do skóry także innym potężnym sektorom… … Słownik frazeologiczny