-
1 uzasadniony
adj* * *a.justified, substantiated, well-founded; (np. o obawach, podejrzeniach) justified; ( o krytyce) valid, just; uzasadniona wątpliwość reasonable doubt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzasadniony
-
2 uzasadniony
uzasadniony zarzut, wyrok begründet; pretensja, obawa, żal berechtigt;nieuzasadniony unbegründet -
3 uzasadniony
uzasadniony [uzasadɲɔnɨ] adjberechtigt, begründet -
4 uzasadniony
обоснованный; оправданный+umotywowany;
usprawiedliwiony* * *обосно́ванный; опра́вданныйSyn:umotywowany, usprawiedliwiony -
5 uzasadniony
adj -
6 uzasadniony
обґрунтований -
7 prawnie uzasadniony
[правне узасадніони] -
8 обоснованный
-
9 оправданный
-
10 legitimate
[lɪ'dʒɪtɪmət]adj* * *[li'‹itimət]1) (lawful: Is this procedure perfectly legitimate?) prawowity, prawnie uzasadniony2) ((of a child) born to parents who are married to each other.) ślubny•- legitimacy -
11 fundiert
wissenschaftlich fundiert naukowo uzasadniony -
12 słuszny
adj* * *a.1. (= trafny) right, correct.2. (= sprawiedliwy, uzasadniony) just, fair, due; (obawy, podejrzenia) justified; (argument, krytyka) valid; (gniew, decyzja) righteous; (skarga, wniosek) rightful; (wniosek, rozumowanie, zarzut) legitimate.3. (= pokaźny) przest. substantial; mężczyzna słusznego wzrostu lit. man of substantial height; słusznych rozmiarów (ciało, osoba) generously proportioned.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuszny
-
13 zrozumiały
adj(artykuł, wykład) comprehensible, intelligible; (niechęć, powód) understandable* * *a.1. (= wyraźny) comprehensible, intelligible.2. (= uzasadniony) understandable.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrozumiały
-
14 uzasadnić
глаг.• аргументировать• доказывать• извинять• обосновать• обосновывать• оправдать• оправдывать* * *uzasadni|ć\uzasadnićj, \uzasadnićony сов. обосновать, доказать;\uzasadnić swoje stanowisko обосновать свою точку зрения;
\uzasadnić komuś coś доказать кому-л. что-л.* * *uzasadnij, uzasadniony сов.обоснова́ть, доказа́тьuzasadnić swoje stanowisko — обоснова́ть свою́ то́чку зре́ния
uzasadnić komuś coś — доказа́ть кому́-л. что́-л.
Syn: -
15 легітимність
łehitymnist'ж.prawność, zgodność z prawem, prawnie uzasadniony -
16 berechtigt
→ berechtigen; adjuprawniony, uzasadniony -
17 stichhaltig
uzasadniony, przekonujący -
18 triftig
-
19 justifiable
[dʒʌstɪ'faɪəbl]adjuzasadniony, słuszny* * *adjective ((negative unjustifiable) able to be justified: Is dishonesty ever justifiable?) wybaczalny -
20 valid
['vælɪd]adj* * *['vælid]1) ((of reasons, arguments etc) true; reasonable or acceptable: That is not a valid excuse.) przekonywający2) (legally effective; having legal force: He has a valid passport.) ważny•- validly
См. также в других словарях:
uzasadniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} konieczny, słuszny, zasadny, usprawiedliwiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzasadniony wyrok, żal. Uzasadniona kara, duma, troska, obawa, decyzja. Uzasadnione pretensje, żądania, wątpliwości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzasadniony — imiesł. bierny czas. uzasadnić (p. uzasadniać) uzasadniony w użyciu przym. «oparty na obiektywnych racjach, podstawach; słuszny, usprawiedliwiony» Uzasadniony gniew, żal, niepokój. Uzasadnione obawy. Uzasadnione oburzenie. Czuć do kogoś… … Słownik języka polskiego
aposterioryczny — «nabyty przez doświadczenie, oparty na doświadczeniu, uzasadniony za pomocą doświadczenia» Poznanie aposterioryczne. Sąd aposterioryczny … Słownik języka polskiego
aprioryczny — «przyjęty z góry, nie oparty na doświadczeniu, lecz na rozumowaniu; uzasadniony bez odwoływania się do doświadczenia» Sądy, założenia aprioryczne. Wiedza aprioryczna. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
gołosłowny — «oparty tylko na słowach, nie na dowodach, faktach itp., niczym innym nie uzasadniony, nie poparty; operujący słowami» Gołosłowne oskarżenie, zapewnienie. Gołosłowne zarzuty … Słownik języka polskiego
mętny — mętnyni, mętnyniejszy 1. «zawierający męty, zawiesinę, utrudniający dokładne widzenie przedmiotów; nieprzejrzysty» Mętna ciecz, woda, kałuża, rzeka. Mętny płyn, sok. Mętne wino, piwo. Mętna szyba. ◊ Łowić, łapać ryby w mętnej wodzie «wyzyskiwać… … Słownik języka polskiego
sensowny — sensownyni 1. «mający sens właściwą treść, właściwe znaczenie; logiczny, uzasadniony» Sensowna opinia, rozmowa, wypowiedź. 2. pot. «działający, postępujący rozumnie, logicznie; rozumny, rozsądny» Sensowny człowiek … Słownik języka polskiego
słusznie — słusznieej 1. «zgodnie z prawdą, z sensem, trafnie» Słusznie coś zauważyć, nadmienić. 2. «w sposób uzasadniony, mając podstawy do czegoś, sprawiedliwie» Słusznie się komuś coś należy. Słusznie się spodziewał nagrody za swe ostatnie dzieło. 3.… … Słownik języka polskiego
słuszny — słusznyni, słusznyniejszy 1. «zawierający rację, trafny» Słuszne wnioski, uwagi, propozycje. Słuszne rozumowanie. Słuszna ocena, opinia. Słuszny pogląd. Uznać coś za słuszne. 2. «usprawiedliwiony, uzasadniony» Słuszny wybór … Słownik języka polskiego
sprawiedliwy — sprawiedliwywi, sprawiedliwywszy 1. «postępujący zgodnie z nakazami etycznymi wobec innych, uznający bezstronnie prawa przysługujące innym ludziom; dążący do obiektywnego sądzenia, osądzający coś bezstronnie» Sprawiedliwy człowiek, sędzia,… … Słownik języka polskiego
zasadnie — «w sposób uzasadniony, słusznie» Rewizję wniesiono zasadnie … Słownik języka polskiego