(utworu)

См. также в других словарях:

• przyśpiew — m IV, D. u, Ms. przyśpiewwie; lm M. y «refren pieśni, rzadziej innego utworu poetyckiego, zwykle obojętny dla treści utworu (czasem nawet powtórzenie dźwięków bez znaczenia, np. Oj, dana, dana; hop, dziś, dziś!); melodia powtarzająca się stale w… …   Słownik języka polskiego

• retrospekcja — ż I, DCMs. retrospekcjacji; lm D. retrospekcjacji (retrospekcjacyj) 1. «odwoływanie się do wcześniejszych faktów lub wcześniejszych stadiów jakiegoś zjawiska; odtwarzanie przeżyć doznanych w przeszłości; rzut oka w przeszłość» Retrospekcja… …   Słownik języka polskiego

• teatralizacja — ż I, DCMs. teatralizacjacji, blm «przystosowywanie utworu niescenicznego do wystawienia go na scenie, przerobienie utworu na widowisko teatralne; nadanie czemuś teatralnego stylu» Teatralizacja „Lalki Prusa. Teatralizacja utworu poetyckiego. ‹z… …   Słownik języka polskiego

• tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… …   Słownik języka polskiego

• bis — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. bissie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dodatkowe wykonanie jakiegoś utworu na życzenie publiczności, powtórzenie fragmentu programu artystycznego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prolog — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}lit. {{/stl 8}}{{stl 7}} wstępna część utworu dramatycznego lub powieści, zapoznająca czytelnika (lub widza w teatrze) z okolicznościami… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aranżacja — ż I, DCMs. aranżacjacji; lm D. aranżacjacji (aranżacjacyj) muz. «opracowanie utworu muzycznego na inny niż przewidziano w oryginale zespół, instrument, głos; w dżezie: twórcze opracowanie tematu muzycznego; także układ tak opracowanego utworu»… …   Słownik języka polskiego

• arioso — I n III, Ms. ariososie; lm D. arios 1. muz. «solowy fragment wokalny większego utworu wokalno instrumentalnego (np. opery), mający charakter pośredni między liryczną arią a deklamacyjnym recytatywem» 2. muz. «część utworu instrumentalnego, np.… …   Słownik języka polskiego

• bis — m IV, D. u, Ms. bisie; lm M. y 1. «powtórzenie lub wykonanie dodatkowe utworu przez artystę na życzenie publiczności spektakli teatralnych, koncertów itp.; utwór wykonany dodatkowo» Publiczność domaga się bisów. ∆ Zaśpiewać, odegrać coś na bis… …   Słownik języka polskiego

• bohater — m IV, DB. a, Ms. bohatererze; lm M. owie a. bohatererzy, DB. ów 1. «ten, kto odznaczył się męstwem, niezwykłymi czynami, ofiarnością dla innych» Bohater ostatniej wojny. Bohater narodowy. ◊ Cichy bohater «ktoś, czyje męstwo, ofiarność pozostają… …   Słownik języka polskiego

• dramatyzacja — ż V, DCMs. dramatyzacjacji, blm «nadanie czemuś, np. tekstowi literackiemu, formy dramatu, przystosowanie czegoś, np. utworu literackiego lub muzycznego, do wystawienia na scenie» Dramatyzacja opery, utworu literackiego. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego