-
1 unosić
unosić w górę hochheben;unosić się osoba sich aufrichten; sich erheben (z G von D); balon, dym aufsteigen, emporsteigen; kurtyna hochgehen; (rozgniewać się) zornig werden, sich aufregen;unosić się gniewem in Zorn ausbrechen;unosić się honorem seinen Stolz zeigen;unosić się opary, mgła schweben; zapach in der Luft hängen;unosić się w powietrzu in der Luft schweben;unosić się na wodzie auf dem Wasser treiben
См. также в других словарях:
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
unosić — ndk VIa, unoszę, unosićsisz, unoś, unosićsił, unoszony forma ndk czas. unieść (p.) unosić się 1. forma ndk czas. unieść się (p.) 2. «utrzymywać się na pewnej wysokości nad ziemią, na powierzchni (np. wody); wisieć» Komary unosiły się nad stawem.… … Słownik języka polskiego
unosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, unoszę, unosićsi, unoś, unoszony {{/stl 8}}– unieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, uniosę, uniesie, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
