-
1 udowodnić
глаг.• доказать• доказывать• обосновать• обосновывать• подтверждать• показывать• пробовать• пытаться• удостоверять* * *udowodni|ć\udowodnićj, \udowodnićony сов. доказать;\udowodnić winę доказать виновность
+ dowieść, uzasadnić* * *udowodnij, udowodniony сов.доказа́тьudowodnić winę — доказа́ть вино́вность
Syn: -
2 udowodnić niewinność
доказать невинностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > udowodnić niewinność
-
3 dowieść
глаг.• демонстрировать• доказать• доказывать• казать• показать• показывать• проявить• проявлять* * *, udowodnić доказать* * *dowi|eść\dowieśćodę, \dowieśćedzie, \dowieśćedź, \dowieśćódł, \dowieśćodła, \dowieśćedli, \dowieśćedziony сов. czego доказать что+udowodnić, uzasadnić
* * *dowiodę, dowiedzie, dowiedź, dowiódł, dowiodła, dowiedli, dowiedziony сов. czegoдоказа́ть чтоSyn: -
4 dokazać
глаг.• пошалить* * *(dokonać) достичь, добиться, совершитьdowieść, udowodnić доказать* * *doka|zać\dokazaćżę, \dokazaćzany сов. достичь, добиться;\dokazać swego поставить на своём; \dokazać cudu (cudów) совершить чудо
+ dokonać, dopiąć* * *dokażę, dokazany сов.дости́чь, доби́тьсяdokazać swego — поста́вить на своём
dokazać cudu (cudów) — соверши́ть чу́до
Syn:
См. также в других словарях:
udowodnić — dk VIa, udowodnićnię, udowodnićnisz, udowodnićnij, udowodnićnił, udowodnićniony udowadniać ndk I, udowodnićam, udowodnićasz, udowodnićają, udowodnićaj, udowodnićał, udowodnićany «wykazać prawdziwość czegoś, przytaczając dowody, argumenty;… … Słownik języka polskiego
wykazać — dk IV, wykazaćkażę, wykazaćkażesz, wykazaćkaż, wykazaćał, wykazaćany wykazywać ndk VIIIa, wykazaćzuję, wykazaćzujesz, wykazaćzuj, wykazaćywał, wykazaćywany 1. «udowodnić, przedstawić coś w sposób przekonywający; pokazać, unaocznić» Wykazać… … Słownik języka polskiego
teza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. tezazie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} twierdzenie zawierające treść podstawową dla jakiejś dziedziny; twierdzenie, założenie, które ktoś zamierza uzasadnić, udowodnić : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udowadniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, udowadniaćam, udowadniaća, udowadniaćają, udowadniaćany {{/stl 8}}– udowodnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, udowadniaćnię, udowadniaćni, udowadniaćnij, udowadniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawiając dowody,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kant — 1. pot. Postawić się, stawiać się kantem «ostro, stanowczo sprzeciwić się czemuś, hardo wystąpić»: Co ona ci się tak stawia kantem, weź się za nią ostro, bo potem będą jeszcze większe kłopoty. Roz bezp 1998. 2. pot. Robić kanty «oszukiwać»: No –… … Słownik frazeologiczny
muszka — Mieć, trzymać kogoś, coś na muszce; brać, wziąć kogoś, coś na muszkę, na cel a) «celować, wycelować do kogoś lub czegoś z broni palnej»: Napastnik, który cały czas trzymał go na muszce, przez moment zawahał się (...). H. Mąka, Piraci. b) «śledzić … Słownik frazeologiczny
wspólny — 1. Mieć z kimś, z czymś coś wspólnego a) «być podobnym do kogoś, do czegoś, odznaczać się jakimiś cechami, które upodabniają, zbliżają, łączą»: Suita op. 25 w swej neobarokowej pastiszowości dowodzi, iż Schönberg miał też coś wspólnego ze… … Słownik frazeologiczny
złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… … Słownik frazeologiczny
alibi — n ndm praw. «dowód oparty na faktach stwierdzających, że osoba podejrzana nie przebywała w miejscu przestępstwa, w czasie gdy zostało ono popełnione» Niezbite, prawdziwe, wątpliwe, fałszywe alibi. Mieć, szukać alibi. Udowodnić, wykazać swoje… … Słownik języka polskiego
dowieść — dk XI, dowieśćwiodę, dowieśćwiedziesz, dowieśćwiedź, dowieśćwiódł, dowieśćwiodła, dowieśćwiedli, dowieśćwiedziony, dowieśćwiedzeni dowodzić ndk VIa, dowieśćdzę, dowieśćdzisz, dowieśćwódź, dowieśćdził, dowieśćdzony 1. «wykazać prawdziwość czegoś,… … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego