-
1 σύ-στοιχος
σύ-στοιχος, mit Andern zusammen, in derselben Reihe stehend, zu derselben Klasse, Ordnung gehörig; καὶ ὅμοια, Pol. 13, 8, 1; von demselben Geschlecht, Arist. oft, der z. B. top. 2, 9 τὰ δίκαια καὶ ὁ δίκαιος als σύστοιχος τῇ δικαιοσύνῃ bezeichnet, metaphys. 3, 2 u. s. das Vorige; er nennt unter den Elementen Luft und Feuer, wie Wasser und Erde σύστοιχα, dagegen Feuer und Wasser, Luft und Erde ἀντίστοιχα. Bei den Gramm. heißen die mit demselben Organ ausgesprochenen Buchstaben σύστοιχα, wie β, π, φ, dagegen die ihren Eigenschaften nach einander entsprechenden, wie π, κ, τ, ἀντίστοιχα, was, wie der Gebrauch des Arist. top. 2, 9, vgl. eth. Nicom. 1, 6, 7 u. metaph. 1, 5 ( τὰς ἀρχὰς δέκα λέγουσιν εἶναι τὰς κατὰ συστοιχίαν λεγομένας
ἕν – πλῆϑος
κ. τ. λ.), aus dem Unter- und Nebeneinanderschreiben zu erklären ist:
β. γ. δ.
π. κ. τ.
φ. χ. ϑ.
Dies wechselseitige Verhältniß der Buchstaben heißt συστοιχία u. ἀντιστοιχία.
-
2 προς-επ-ηρεάζω
προς-επ-ηρεάζω, noch dazu bedrohen, mißhandeln; Arist. top. 8, 11; D. Cass. 52, 29.
-
3 προς-δι-ορίζω
προς-δι-ορίζω, noch dazu begrenzen, bestimmen, Dem. Lpt. 130; – med. noch obendrein behaupten, mit dem acc. c. inf., Pol. 32, 7, 10 u. a. Sp., wie Plut. Nicia 7; – προςδιοριστέον, Arist. top. 6, 3.
-
4 προ-συλ-λογίζομαι
προ-συλ-λογίζομαι, med., sich eines προσυλλογισμός bedienen, Arist. top. 8, 1.
-
5 προ-τείνω
προ-τείνω (s. τείνω), 1) wovor ausspannen, ausbreiten, vorhalten; δεξιὰν πρότεινε χεῖρα, Soph. Phil. 1276; Trach. 1174; Eur. Alc. 1120; τὼ πόδε, Ar. Th. 1183; τὴν δεξιὰν προτείνων, Dem. 18, 323, vgl. 19, 255, wo der Ggstz ist εἴσω τὴν χεῖρα ἔχειν; Sp., wie Luc. Nigr. 21; – darreichen, τάς γε χεῖρας παγκάλας ἔχειν μ' ἔφη, ὁπότε προτείνοιέν γε δραχμὰς εἴκοσιν, Ar. Plut. 1018; u. med., μισϑὸν προτείνεσϑαι, sich Sold reichen lassen, Sold für sich fordern, Her. 9, 34; aber auch = act., προτεινομένων ἡμῶν, ἆρ' ἐϑέλοιεν ἂν δέχεσϑαι, Plat. Soph. 247 d; – von weitem zeigen, versprechen, vorspiegeln, μή μοι προτείνων κέρδος εἶτ' ἀποστέρει, Aesch. Prom. 779; ϑεοὺς προτείνων τοὺς ϑεοὺς ψευδεῖς τίϑης, Soph. Phil. 980; Her. 8, 140, 2; πρόφασιν, 1, 156; ἐλευϑερίαν, Antiph. 5, 50; so auch im med., Her. 5, 24. 7, 160; τὴν ἡλικίαν αὐτοῖς προὐτεινόμην, Plat. Ep. III, 317 c, ich schützte mein Alter gegen sie vor; übh. vorzeigen, προτείνων λόγους ἐν βιβλίοις, Phaedr. 230 d; Sp.; προτεινόμενον διαλύσεις, anbietend, Plut. Caes. 33, wie φιλίαν προτενεῖται, er wird seine Freundschaft anbieten, Dem. 14, 5; vgl. ὅσοι πρὸς τὰ κοινὰ δικαίως προςέρχονται, κἂν δεδωκότες ὦσιν εὐϑύνας, τὴν ἀειλογίαν ὁρῶ προτεινομένους, 19, 2. – Intraus., sich erstrecken, πᾶσα ἀπὸ τῆς ἄλλης ἠπείρου μακρὰ προτείνουσα εἰς τὸ πέλα γος, Plat. Critia. 111 a. – 2) gew. vorlegen, aufgeben, bes. eine Aufgabe zu lösen vorlegen, αἴνιγμα, D. L. 2, 70; Luc. Iup. trag. 27; πρότασιν, s. oben πρότασις. – Eine Protasis machen, was Arist. top. 8, 12, 15 erkl. : ἔστι δὲ τὸ προτείνεσϑαι ἓν ποιεῖν τὰ πλείω, aus mehreren Dingen eins machen.
-
6 προ-γνωρίζω
προ-γνωρίζω, vorher erkennen, Arist. top. 6, 4.
-
7 προ-εγ-χειρέω
προ-εγ-χειρέω, vorher Hand anlegen, angreifen; Arist. top. 8, 9; Pol. 2, 68, 9; τὰ προεγκεχειρημένα ἡμῖν, S. Emp. adv. math. 35.
-
8 προ-δι-ομο-λογέω
προ-δι-ομο-λογέω, vorher zugestehen, übereinkommen; ὅταν ἄφϑεγκτα προδιωμολογημένα ᾖ τὰ πρὸ τούτων ὁμολογηϑέντα, Plat. Soph. 241 a; u. med., Tim. 78 a; Arist. top. 1, 18; προδιομολογητέον, ib. 2, 3.
-
9 πτῶσις
πτῶσις, ἡ, das Fallen, der Fall; κύβων, Plat. Rep. X, 604 c; Φαέϑοντος, Pol. 2, 16, 13; Sp., wie Luc. gymnas. 28. – Bei den Gramm. der Casus; übh. eine Abwandlungsform des Wortes, wie δικαίως u. δίκαιον, Arist. top. 1, 15; dah. 2, 9 ῥηϑήσεται τὸ δικαίως καὶ ἐπαινετῶς κατὰ τὴν αὐτὴν πτῶσιν ἀπὸ τοῦ ἐπαινετοῦ.
-
10 παρα-σημαίνω
παρα-σημαίνω, 1) daneben, an der Seite bezeichnen, Arist. top. 1, 12 rhet. 2, 22 u. Sp.; – im med. für sich bezeichnen, sich anmerken, beobachten, Pol. 16, 22, 1; aus einen Zeichen abnehmen, einsehen, ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ' ἄν τις τὴν κατάπληξιν, 3, 90, 14; – besiegeln; nach Moeris ist παρασημαίνεσϑαι att. für das hellenistische παρασφραγίζεσϑαι; so nur im med., τὰ σεσημασμένα παρασημηνάσϑω, Plat. Legg. XII, 954 b, neben das vorhandene Siegel ein anderes drücken; παρασημήνασϑαι τὰς διαϑήκας, von den Zeugen, die ihr Siegel beidrücken, Dem. 28, 5; τὰ σημεῖα ἐᾶν τῶν οἰκημάτων, ἃ παρεσημηνάμην, 42, 2, u. oft. – 2) ein Zeichen od. Siegel, auch Geld verfälschen, falsches Geld schlagen, ἀργύριον παρασεσημασμένον, Poll. 3, 86; auch von einem falsch gebildeten od. gebrauchten Worte, Gramm.
-
11 παρ-εξ-ελέγχω
παρ-εξ-ελέγχω (s. ἐλέγχω), in Trugschlüssen widerlegen, Arist. top. 2, 2.
-
12 παρα-λογίζομαι
παρα-λογίζομαι, sich verrechnen, Dem. 27, 29 u. Sp.; neben παρακρούεσϑαι, dadurch betrügen, Isocr. 12, 243; falsche Schlüsse machen, Arist. phys. 1, 3; auch trans. durch Trugschlüsse hintergehen, täuschen, ἀπάτῃ τινὶ παραλογισάμενος ὑμᾶς, Aesch. 1, 117; auch τινά τι, Arist. rhet. 1, 14; absol., top. 1, 18, wo παραλογισϑῆναι dem παραλογίσασϑαι entgegengesetzt ist. Auch pass., παραλογίζεται ἡ διάνοια ὑπ' αὐτῶν, Arist. pol. 5, 8; παραλογιζόμενοι τοῖς λογισμοῖς, Pol. 16, 10, 3; ὑπὸ τῆς γοητείας παραλογισϑέντες, D. Sic. 20, 8.
-
13 παρά-βυστος
παρά-βυστος, daneben eingestopft, eingeschoben, κλίνη, VLL., s. Poll. 3, 43. – Bes. τὸ παράβυστον, sc. δικαστήριον, ein Gerichtshof in Athen, der in einem wenig besuchten Theile der Stadt lag, in welchem die ἕνδεκα geheime Gerichtssitzungen hielten, Harpocrat., der auch Timocl. com. anführt; vgl. Paus. 1, 28, 8; – ἐν παραβύστῳ, insgeheim, im Verborgenen, im Ggstz von εἰς τὴν βουλήν u. εἰς τὸν δῆμον εἰπεῖν, Dem. 24, 47; vgl. Arist. top. 8, 1 u. Luc. Nec. 17. – Bei Tische von den Parasiten, die sich uneingeladen eindrängen, gebraucht, Timoth. com. bei Ath. VI, 243 e, vgl. 257 a u. Plut. Symp. 1, 2.
-
14 παρώνυμος
παρώνυμος, von einem Namen, Worte abgeleitet, danach gebildet, benannt; γραμματικὸς παρ. ἀπὸ τῆς γραμματικῆς, Arist. categ. 1; bes. Gramm. – Auch adv, ἀπ' οὐδενὸς γένους παρωνύμως ἡ κατηγορία κατὰ τοῦ εἴδους λέγεται, Arist. top. 2, 4; Sp.
-
15 περισσός
περισσός, att. -ττός (περί, πέριξ), über die Zahl, das Maaß, dah. übergroß, reichlich; περισσὰ δῶρα, überschwängliche Gaben, Hes. Th. 399; στάϑμας τινὸς περισσᾶς, Pind. P. 2, 91; u. adverbial, βάρυνϑεν περισσά, N. 7, 43; ξόανον, gewaltig groß, Ep. ad. 127 (IX, 601); – gew. mit tadelndem Nebenbegriffe, mehr als man braucht oder gut ist, überflüssig, unnütz; μόχϑος, Aesch. Prom. 383; αὐδῶ σε μὴ περισσὰ κηρύσσειν ἐμοί, Spt. 1034; πρὸς τὸ ἄχος εἶ περισσά, Soph. El. 152, erkl. der Schol. ἄμετρος ἐν τῷ ϑρηνεῖν, übermäßig im Trauern; mit ἀνόνητος vrbdn, Ai. 745; περισσὰ δρᾶν, Tr. 614, wie sonst πολυπραγμονεῖν, vgl. Ant. 68; πόνος περισσός ἐστι τἀν Ἅιδου σέβειν, 776; περισσὸν οὐδὲν πέπ ονϑας, Eur. Hipp. 437; auch περισσὰ φωνεῖν, Suppl. 459 (vgl. Valck. diatr. 68); u. adverbial, τῇ περίσσ' εὐκαρδίῳ, Hec. 579, wie λαβοῠσαν ἄγραν τάνδε περισσὰν περισσῶς, Bacch. 1195; in Prosa: τούτους καὶ ἄλλα μηχανᾶσϑαι περισσά, καὶ δὴ καί –, Her. 2, 32; auch περισσότερον τῶν ἄλλων ϑάψαι τὴν ϑυγατέρα, prunkvoller, 2, 129; ἡ περιττὴ ἐπιμέλεια τοῠ σώματος, Plat. Rep. III, 407 b; ἐκ περιττοῠ, überflüssig, unnöthig, z. B. γίγνεσϑαι, Soph. 265 e, vgl. Prot. 338 b; περιττότερον, mehr, anders; vgl. οὐδὲν περιττότερον καταδεδαρϑηκὼς ἀνέστην μετὰ Σωκράτους ἢ εἰ μετὰ πατρὸς καϑηῠδον, Conv. 219 c; περιττότερον τῶν αλλων ἤσκησα, Isocr. 3, 44; der auch verbindet τὰ περιττὰ τῶν ἔργων καὶ τερατώδη καὶ μηδὲν ὠφελοῠντα τοὺς ἄλλους, 12, 77; ὁ π. ἐν τοῖς λόγοις Δημοσϑένης, Aesch. 1, 119; auch subtil, καὶ ἀκριβής, Arist. top. 6, 4; οὐδὲν περιττότερον ἤπερ, Pol. 31, 6, 7; περιττὰ τῶν ἀρκούντων, mehr als hinreichend, Xen. Cyr. 8, 2, 21; περιττῷ κυκλοῠσϑαι, durch die Ueberzahl umzingeln, 6, 3, 20, vgl. An. 4, 8, 11, öfter. Bei Sp. auch im guten Sinne, dem Gemeinen, Gewöhnlichen entgegengesetzt. – Bei Zahlenbestimmungen = ungrade, Ggstz ἄρτιος, Plat. Prot. 356 e Polit. 282 c u. öfter. Sonst drückt es auch bei einer bestimmten Zahl ein bloßes Darüber oder Mehr aus, εἴκοσι περιττά, zwanzig und mehr.
-
16 ποσαχῶς
-
17 ποιητικός
ποιητικός, zum Machen, Hervorbringen, Schaffen gehörig, vermögend, geschickt dazu; Plat. Soph. 265 b erkl. ποιητικὴν πᾶσαν ἔφαμεν εἶναι δύναμιν, ἥτις ἂν αἰτία γίγνηται τοῖς μὴ πρότερον οὖσιν ὕστερον γίγνεσϑαι; c. gen., z. B. defin. 411 d, δύναμις ποιητικὴ τῆς ἀνϑρώπου εὐδαιμονίας; so φρενῶν, ὑγιείας, geschickt den Verstand zu bilden, Gesundheit zu bewirken, Arist. top. 6, 10; Ammian. 21 (XI, 156); oft Plut. – Bes. aber zum Dichten oder zur Dichtkunst gehörig, dichterisch, poetisch, oft von Menschen, οὐ γάρ εἰμι ποιητικός, Plat. Rep. III, 393 d, ποιηταὶ ἐγίγνοντο φύσει μὲν ποιητικοί, Legg. III, 700 d; ποιητικοὺς ἅμα καὶ μουσικοὺς ἄνδρας παραλαβόντας, VII, 802 b, u. öfter; Ὅμηρον ποιητικώτατον εἶναι, Rep. X, 607 a; ἡ ποιητική, sc. τέχνη, die Dichtkunst, und übh. jede Kunst, die ein äußerliches, in die Sinne fallendes Produkt hervorbringt ( ἔργον αὐτῶν πεποιημένον ἰδεῖν ἐστιν, D. L. 3, 84, im Ggstz der πρακτικαὶ τέχναι, wie die Staatskunst, von denen er sagt οὐκ ἔστιν ἰδεῖν οὐδὲν ϑεατὸν αὐτῶν πεποιημένον, ἀλλὰ πράττουσί τι); so Gorg. 502 d u. öfter, wie Arist. u. Folgde; ὀνόματα, Plat. Phaedr. 257 a, ὄργανα, Arist. polit. 1. 3; Plut. u. a. Sp. – Adv. ποιητικῶς, Dem. 61, 2, nach Weise der Dichter; ᾐνίξατο ποιητικῶς τὸ δίκαιον, ὃ εἴη, Plat. Rep. I, 332 b; Folgde.
-
18 πονηρο-λογία
πονηρο-λογία, ἡ, das Reden von schlechten Dingen, Arist. top. 8, 12.
-
19 πολλοστη-μόριος
πολλοστη-μόριος, aus einem von vielen Theilen bestehend, sehr klein; dah. τὸ πολλοστημόριον, ein sehr kleiner, der geringste Theil, Arist. top. 2, 8; Plut. adv. Stoic. 14; τῆς τοῠ Ξέρξου δυνάμεως, Them. 16. Bei Thuc. 6, 86 ist πολλοστὸν μόριον richtige Lesart.
-
20 συ-στοιχία
συ-στοιχία, ἡ, Zusammenstehen, die Zusammenstellung in eine Reihe, Ordnung, das Gehören zu derselben Klasse, dah. Verwandtschaft, Entsprechung; ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ wird Arist. metaph. 9, 3 erkl. ἐν ταὐτῷ γένει, vgl. 1, 5 und Nic. eth. 1, 6, 7, wo nach den Pythagoreern συστοιχίαι τῶν ἀγαϑῶν aufgeführt werden; top. 2, 9 u. anal. post. 1, 29 werden κινεῖσϑαι u. ἠρεμίζεσϑαι als τῆς ἑτέρας συστοιχίας bezeichnet. Vgl. das Folgde.
См. также в других словарях:
top — top … Dictionnaire des rimes
Top 50 — Titre original Top 50 Genre Émission musicale Périodicité 16/9 Réalisation Laurent Villevieille Ann Dorr Godwin Djaja Scénario ryan Présentation Stanislas Dutillieux (depuis septembre 2010) Ancienne présentation Marc Toesca (1984 1991) Groucho et … Wikipédia en Français
Top Up TV — Type Limited Company Industry Media Founded March 2004 Key people David Chance, Nick Hu … Wikipedia
TOP — TOP; top; top·flight·er; top·ful; top·i·cal·i·ty; top·i·nam·bour; top·i·nish; top·less; top·lin·er; top·loft·ical; top·loft·i·ly; top·loft·i·ness; top·man; top·mast; top·most; top·most·ly; top·notch·er; top·og·no·sia; top·onym; top·onym·ic;… … English syllables
Top — Top, n. [AS. top; akin to OFries. top a tuft, D. top top, OHG. zopf end, tip, tuft of hair, G. zopf tuft of hair, pigtail, top of a tree, Icel. toppr a tuft of hair, crest, top, Dan. top, Sw. topp pinnacle, top; of uncertain origin. Cf. {Tuft}.]… … The Collaborative International Dictionary of English
top — top1 [täp] n. [ME < OE topp, akin to ON toppr, tuft, top, Ger zopf, tuft of hair, summit] 1. Obs. a) a tuft of hair b) the hair of the head 2. the head, or crown of the head: now chiefly in top to toe 3 … English World dictionary
Top 10 — Top Ten Sommaire 1 Généralités 2 Séries dérivées 3 Collections 4 Voir aussi 4.1 Article … Wikipédia en Français
top — Ⅰ. top [1] ► NOUN 1) the highest or uppermost point, part, or surface. 2) a thing placed on, fitted to, or covering the upper part of something. 3) (the top) the highest or most important rank, level, or position. 4) the utmost degree: she… … English terms dictionary
Top — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}} Sigles d une seule lettre Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres … Wikipédia en Français
Top — У этого термина существуют и другие значения, см. Top. top вывод top в терминале Тип Системный монитор процессов … Википедия
Top 40 — Mainstream (также называемые Mainstream Top 40) (англ. Лучшие Топ 40 радио) чарт трансляций от американского журнала Top 40 Mainstream и Pop 100 Airplay, оба измеряют трансляцию песен, играемых на Top 40 Mainstream, управляя ориентируемым на… … Википедия