-
61 temperament
substantiv1. temperament, måden hvorpå nogen reagerar eller viser sine følelser2. livligt/hidsigt humør -
62 temperament
n. temperament, humör, lynne* * *['tempərəmənt](a person's natural way of thinking, behaving etc: She has a sweet/nervous temperament.) temperament- temperamentally -
63 Temperament
Temperamént n, -e темперамент; ein feuriges/cholerisches/phlegmatisches Temperament огнен/холеричен/флегматичен темперамент; jmd. hat wenig Temperament някой не е особено темпераментен; sein Temperament geht mit ihm durch някой губи контрол над себе си. -
64 Temperament
-
65 tempérament
n. m.1. Avoir un sacré tempérament: To be a 'goer', not to be lacking vim and zest when a strenuous effort is required.3. Ne pas manquer de tempérament: To 'have a nerve', to be as cheeky as they come. -
66 temperament·o
псих. темперамент; sangvina, kolerika, melankolia, limfata \temperament{}{·}o{}{·}o сангвинический, холерический, меланхолический, флегматический темперамент \temperament{}{·}o{}{·}a 1. темпераментный; 2. относящийся к темпераменту \temperament{}{·}o{}{·}a difekto дефект темперамента. -
67 tempérament
m. (lat. imp. temperamentum "juste proportion", d'où "action de tempérer", de temperere "adoucir") 1. физиол. темперамент; 2. разш. характер, нрав; elle était d'un tempérament romanesque тя беше с романтичен характер; un tempérament ardent пламенен характер; 3. отлагане, отсрочване, отсрочка; achats а tempérament, а crédit покупки с отсрочка в заплащането (на кредит); 4. сладострастие, влечение към сексуални удоволствия; 5. ост. умереност (във вземането на решения, в поведението); 6. ост. равно количество (при наличие на две съставки); средно положение, равновесие. -
68 temperament
substantiv1. temperament, måden hvorpå nogen reagerar eller viser sine følelser2. livligt/hidsigt humør -
69 Temperament
Tempera'ment n <Temperament(e)s; Temperamente> ( Wesensart) povaha f, temperament m; (Schwung) temperament m -
70 Temperament
n (2) temperament; təbiət; coşqunluq, ehtiras, həvəs ein lebhafres \Temperament coşqun təbiətli şəxs; seinem \Temperament Zügel schießen lassen ehtirasının / coşqunluğunun başını buraxmaq -
71 temperament
сущ.• настроение• темперамент* * *♂, Р. \temperamentu темперамент;\temperament ponosi kogoś кто-л. горячится* * *м, Р temperamentuтемпера́ментtemperament ponosi kogoś — кто́-л. горячи́тся
-
72 Temperament
-
73 tempérament
-
74 temperament
s temperament, ćud, narav; [med] konstitucija, stanje; [mus] temperatura, odstupanje od čistoće intervala* * *
ćud
temperament
temperamentan -
75 temperament
['tɛmprəmənt]ntemperament m, usposobienie nt* * *['tempərəmənt](a person's natural way of thinking, behaving etc: She has a sweet/nervous temperament.) usposobienie- temperamentally -
76 temperament
['tempərəmənt](a person's natural way of thinking, behaving etc: She has a sweet/nervous temperament.) povaha- temperamentally* * *• povaha• temperament -
77 temperament
['tempərəmənt](a person's natural way of thinking, behaving etc: She has a sweet/nervous temperament.) povaha- temperamentally* * *• temperament• povaha -
78 temperament
['tempərəmənt](a person's natural way of thinking, behaving etc: She has a sweet/nervous temperament.) tempérament- temperamentally -
79 temperament
temperament [tɛmpəra'mɛnt] (-et; -) Temperament n, Gemütsart f -
80 Temperament
См. также в других словарях:
tempérament — [ tɑ̃peramɑ̃ ] n. m. • 1478; h. XIIIe; lat. imp. temperamentum « juste proportion », d où « action de tempérer », de temperare « adoucir » I ♦ 1 ♦ (1583) Vx ou littér. Équilibre d un mélange, d une composition. « Ce tempérament de mes tendances » … Encyclopédie Universelle
temperament — Temperament. s. m. Complexion, meslange des quatre humeurs dans le corps de l Animal. Il ne se dit guere qu en parlant de l homme. Bon temperament. mauvais temperament. je connois son temperament. cela altere le temperament. estre d un… … Dictionnaire de l'Académie française
temperament — TEMPERAMÉNT, temperamente, s.n. Ansamblul trăsăturilor fiziologice şi nervoase ale unei persoane, care determină diferenţieri psihice şi de comportament între indivizi; fire. ♦ Energie vitală, avânt, elan, impetuozitate; vioiciune. – Din fr.… … Dicționar Român
Temperament — Tem per*a*ment, n. [L. temperamentum a mixing in due proportion, proper measure, temperament: cf. F. temp[ e]rament. See {Temper}, v. t.] 1. Internal constitution; state with respect to the relative proportion of different qualities, or… … The Collaborative International Dictionary of English
temperament — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. temperamentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół cech psychicznych człowieka, wyrażających się w jakości, szybkości i trwałości reakcji uczuciowych na bodźce;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Temperament — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. temperāmentum n. richtige Mischung , Abstraktum zu l. temperāre mischen (temperieren). Im 16. Jh. wird das Wort auf die richtige Mischung der Körpersäfte angewandt (im Sinne der Säftelehre: s.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
temperament — temperàment (temperamȅnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA psih. način, brzina i jačina umnog i osjećajnog reagiranja, način ponašanja svojstven pojedincu, skup psiholoških značajki; ćud, narav [hladan temperament; miran temperament; razdražljiv… … Hrvatski jezični portal
temperament — [tem′pər ə mənt, tem′prə mənt] n. [ME < L temperamentum, proper mixing < temperare: see TEMPER] 1. Obs. the act or an instance of tempering; proportionate mixture or balance of ingredients 2. in medieval physiology, any of the four… … English World dictionary
Temperament — »Wesens , Gemütsart; Lebhaftigkeit, Schwung, Feuer«: Das Fremdwort wurde im 16. Jh. aus lat. temperamentum »das richtige Verhältnis gemischter Dinge, die gehörige Mischung; das rechte Maß« (wie auch entsprechend engl. temperament, frz.… … Das Herkunftswörterbuch
Temperament — нем. [тэмпэрамэ/нт], англ. [тэ/мпэрэмэнт] tempérament фр. [танпэрама/н] temperamento ит. [тэмпэрамэ/нто] 1) темперамент 2) темперация … Словарь иностранных музыкальных терминов
tempérament — Temperament нем. [тэмпэрамэ/нт], англ. [тэ/мпэрэмэнт] tempérament фр. [танпэрама/н] temperamento ит. [тэмпэрамэ/нто] 1) темперамент 2) темперация … Словарь иностранных музыкальных терминов