Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(szron)

См. также в других словарях:

  • szron — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szronnie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kryształki zamarzniętej mgły pokrywające powierzchnię czegoś; szadź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biały, siwy szron. Szyby pokryte… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szron — m IV, D. u, Ms. szronnie, blm «osad kryształków lodowych powstały z zamarzniętej mgły; sadź» Siwy, srebrzysty szron. Szron skrzy się, srebrzy się na drzewach. Szron osiada na dachach. Trawa pokryta szronem. przen. «siwizna» Skronie pokryte… …   Słownik języka polskiego

  • Кабаре джентльменов в возрасте — Два джентльмена в возрасте …   Википедия

  • Ryszard Krynicki — (* 28. Juni 1943 im Lager Windberg, St. Valentin, Deutsches Reich) ist ein polnischer Dichter, Übersetzer deutscher Poesie und Verleger. Krynicki ist einer der bedeutendsten Vertreter der zeitgenössischen polnischen Poesie. Er studierte in Poznań …   Deutsch Wikipedia

  • Мазовецкий диалект польского языка — Мазовецкий диалект на карте диалектов польского языка, составленной на основе карты С. Урбаньчика[1][2] …   Википедия

  • Зимостойкость — …   Википедия

  • Мазовецкий диалект — на карте диалектов польского языка, составленной на основе работ С. Урбанчика …   Википедия

  • biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… …   Słownik języka polskiego

  • migotliwie — przysłów. od migotliwy Szron skrzył się migotliwie. Migotliwie lśniące gwiazdy …   Słownik języka polskiego

  • mróz — m IV, D. mrozu, Ms. mrozie; lm M. mrozy 1. «temperatura powietrza na otwartej przestrzeni poniżej 0°C; okres charakteryzujący się taką temperaturą» Lekki, ostry, siarczysty, tęgi, trzaskający mróz. Fala mrozów. 5 stopni mrozu. Kwiaty, liście… …   Słownik języka polskiego

  • okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»