(szkodliwy)

См. также в других словарях:

• szkodliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, szkodliwywi, szkodliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} powodujący szkodę, przynoszący niekorzystne skutki, szkodzący komuś lub czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkodliwe materiały. Szkodliwy wpływ, klimat. Szkodliwe warunki… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szkodliwy — szkodliwywi, szkodliwywszy «przynoszący szkodę, pociągający za sobą zgubne skutki; szkodzący komuś, czemuś» Szkodliwy owad. Szkodliwa substancja. Szkodliwa działalność przestępcy. Szkodliwe działanie spalin. Praca szkodliwa dla zdrowia …   Słownik języka polskiego

• radiotoksyczny — «szkodliwy dla organizmu ze względu na promieniotwórczość» …   Słownik języka polskiego

• niezdrowy — niezdrowywi a. niezdrów (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «niezupełnie zdrowy, trochę chory; niedysponowany» Czuł się niezdrów a. niezdrowy. 2. «świadczący o złym stanie zdrowia; chorobliwy» Oczy świecące niezdrowym blaskiem. Niezdrowa cera …   Słownik języka polskiego

• czarny — czarnyni, czarnyniejszy 1. «mający barwę właściwą węglowi, sadzom, odpowiadającą brakowi odbitych promieni świetlnych» Czarne włosy. Czarne oczy. Czarny jak węgiel, jak sadze. ∆ Czarna skrzynka «urządzenie zapisujące rozmowy pilotów oraz… …   Słownik języka polskiego

• dopingować — ndk IV, dopingowaćguję, dopingowaćgujesz, dopingowaćguj, dopingowaćował, dopingowaćowany «podniecać, pobudzać, zachęcać do wysiłku, do walki» Dopingować brawami, okrzykami. Dopingować nagrodami, dobrym traktowaniem, sprawiedliwą oceną. Dobry… …   Słownik języka polskiego

• dzik — m III, DB. a, N. dzikkiem; lm M. i, D. ów 1. «Sus scrofa, zwierzę z rodziny świń, o wydłużonej głowie zakończonej ryjem uzbrojonym w kły, o sierści szczeciniastej, brunatnoszarej; żyje w stadach, w Polsce pospolity, ceniony w łowiectwie ze… …   Słownik języka polskiego

• kompensacja — ż I, DCMs. kompensacjacji, blm 1. → kompensata w zn. 2 2. biol. «przejęcie funkcji jakiegoś narządu w razie jego schorzenia lub utraty przez nie uszkodzoną część tego narządu albo przez drugi narząd» 3. fiz. techn. «równoważenie określonego… …   Słownik języka polskiego

• lindan — m IV, D. u, Ms. lindannie; lm M. y chem. «bezwonny środek owadobójczy stosowany do zwalczania szkodników w rolnictwie, warzywnictwie, sadownictwie, do zaprawiania nasion (jako składnik innych preparatów); szkodliwy dla organizmów stałocieplnych,… …   Słownik języka polskiego

• miód — m IV, D. miodu, Ms. miodzie; lm M. miody 1. (zwykle w lp) «produkt z nektaru kwiatowego lub spadzi wytwarzany głównie przez pszczoły; także: sam nektar kwiatowy» Miód pszczeli. Miód wrzosowy, akacjowy, lipcowy, grykowy. Miód leśny. Plaster miodu …   Słownik języka polskiego

• nałogowiec — m II, DB. nałogowiecwca, W. nałogowiecwcze (nałogowiecwcu); lm M. nałogowiecwcy, DB. nałogowiecwców «człowiek mający jakiś nałóg szkodliwy dla zdrowia nawyk» Palacz nałogowiec …   Słownik języka polskiego