(sieję)

См. также в других словарях:

• siać — ndk Xb, sieję, siejesz, siej, siał, siali a. sieli, siany 1. «rzucać, sypać ziarno w zaoraną lub przekopaną ziemię, ręcznie lub za pomocą siewnika; umieszczać nasiona w specjalnie przygotowanej glebie, aby wyrosły z nich rośliny; rozrzucać coś… …   Słownik języka polskiego

• mąciwoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. mąciwodaodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sieje niepokój, zamęt; wichrzyciel, mąciciel, awanturnik, warchoł {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mąciwoda II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, sieję, sieje, siał, siali || reg. sieli, siany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać ziarno zbóż, nasiona roślin w specjalnie przygotowanej (spulchnionej, zaoranej) glebie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zziajać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa a. VIIIa, zziajać sięję się || zziajać sięam się, zziajać sięje się || zziajać sięa się, zziajać sięją się || zziajać sięają się, zziajać sięany {{/stl 8}}{{stl 7}}zmęczyć się długim, szybkim chodzeniem, biegiem;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Hochzeitsstrumpf — Das Schenken von Hochzeitsstrümpfen ist in der Schweiz schon im 17. und 18. Jahrhundert bezeugt und in einer besonderen Weise redensartlich geworden: ›Da häscht no öppis in Hosstigsstrumpf‹ sagt man im Schweizerischen noch heute besonders häufig …   Das Wörterbuch der Idiome

• burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… …   Słownik języka polskiego

• figa — ż III, CMs. fidze; lm D. fig 1. «owoc drzewa figowego» Dojrzałe, suszone figi. Wianek fig. 2. pot. «figowiec» 3. żart. «pięść z kciukiem umieszczonym między palcem wskazującym a środkowym jako gest oznaczający: nie, nic z tego» Z dzisiejszego… …   Słownik języka polskiego

• garniec — m II, D. garniecnca; lm M. garniecnce, D. garniecnców (garniecncy) 1. «dawna polska miara objętości, zawierająca cztery kwarty (w przybliżeniu cztery litry)» Garniec owsa, piwa. 2. «naczynie o pojemności jednego garnca; ilość czegoś równa… …   Słownik języka polskiego

• gorszycielka — ż III, CMs. gorszycielkalce; lm D. gorszycielkalek «kobieta, która gorszy kogoś, sieje zgorszenie» …   Słownik języka polskiego

• sieja — ż I, DCMs. siei; lm D. siei 1. «Coregonus, ryba z podrodziny o tej samej nazwie, zamieszkująca przybrzeżny pas wód Bałtyku oraz jeziora nadbałtyckie i alpejskie; w Polsce występuje pospolicie sieja wędrowna i sieja szlachetna» 2. zool. sieje… …   Słownik języka polskiego

• siewca — m odm. jak ż II, DCMs. siewcacy; lm M. siewcacy, DB. siewcaców «ten, kto sieje (zwykle ręcznie) zboże, ziarno» przen. Siewca idei …   Słownik języka polskiego