-
21 sanction
1. сущ.1) эк. (официальное) одобрение, разрешение, санкция; утверждение, ратификацияto give sanction to — одобрять (что-л.), давать разрешение [санкцию\] на что-л.
2)а) эк., юр. санкция, мера наказания; репрессияSee:б) пол. санкция (мера принуждения, применяемая правительством в отношении другой страны с целью побудить эту страну прекратить неправомерные действия)See:economic sanction, trade sanction, embargo 1. 1), boycott 1. 1) б), economic blockade, trade blockadeв) соц. (социальная) санкция (средство поддержания, подкрепления социальных норм; может быть как негативной (наказание за нарушение), так и позитивной (поощрение))2. гл.1) эк. санкционировать, разрешать, одобрять; утверждатьshareholders must sanction donations to political parties before they are made — акционеры должны одобрить все денежные пожертвования политическим партиям до их осуществления
2) юр., эк. применять санкцииSee:
* * *
санкция; мера наказания. -
22 sanction
['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) godkendelse2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) godkende* * *['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) godkendelse2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) godkende -
23 sanction
1.1) Jur. sanction; peine2) Pol. sanction; aval; agrément2.1) to sanction Jur. sanctionner; punir; infliger une peine/une sanction2) Pol. approuver; autoriser; sanctionner; avaliserEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > sanction
-
24 sanction
n. 1. зөвшөөрөл. The book was translated without the \sanction of the author. Энэхүү номыг зохиогчийн зөвшөөрөлгүй орчуулжээ. 2. \sanction (against sth) шийтгэл, торгууль. 3. pl \sanction (against sb) хориг арга хэмжээ. v. зөвшөөрөх, батлах. \sanction the law хууль батлах. -
25 sanction
I 1. ['sæŋkʃn]1) (authorization) autorizzazione f., permesso m.; (approval) sanzione f.2) dir. (deterrent)2. II ['sæŋkʃn]* * *['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) approvazione2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) approvare* * *I 1. ['sæŋkʃn]1) (authorization) autorizzazione f., permesso m.; (approval) sanzione f.2) dir. (deterrent)2. II ['sæŋkʃn] -
26 sanction
['sæŋ(k)ʃ(ə)n] 1. сущ.1) официальное одобрение, разрешение, поддержка (чего-л.)to give sanction to smth. — одобрять что-л., давать разрешение на что-л.
to receive sanction — получать одобрение, разрешение
Syn:2)а) указ, постановление, директиваб) юр. утверждение высшей инстанцией какого-л. акта, придающее ему правовую силуSyn:decree 1.3) обычно sanctions санкции (меры принудительного воздействия, применяемые к нарушителям установленного порядка)to apply / impose sanctions — принимать меры
4) юр. санкция (часть правовой нормы, статьи закона, в которой указываются правовые последствия нарушения данного закона)5) мотив, моральные соображенияSyn:motive 1.2. гл.1) санкционировать, разрешать, одобрятьSyn:2) ратифицировать, утверждать (закон, договор, соглашение)Syn:Syn: -
27 sanction
• -
28 sanction
'sæŋkʃən 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) tillatelse, godkjenning, sanksjon2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) tillate, godkjenneIsubst. \/ˈsæŋkʃ(ə)n\/1) godkjenning, tillatelse, stadfesting2) ( jus) sanksjon3) rettesnor, (indre) overbevisning4) ( kirkelig) forordninggive sanction to stadfestesanctions sanksjoner, straffetiltakIIverb \/ˈsæŋkʃ(ə)n\/1) godkjenne, tillate, stadfeste2) sanksjonere, utøve straffetiltaksanctioned by usage hevdvunnen -
29 sanction
beleegyezés, szentesítés, szankció, megtorlás to sanction: szentesít, megerősít, törvényerőre emel* * *['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) szentesítés2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) szentesít -
30 sanction
1. n1) санкція; затвердження; ратифікація2) підтримка, схвалення; згода; дозвілwithout smb.'s sanction — без чиєїсь згоди
3) мотив, міркування4) часто pl санкція, каральний захід5) юр. передбачений законом захід покаранняthe last sanctions of the law — найвища міра покарання, найвища кара
6) іст. указ; постанова, наказ2. v1) санкціонувати, затверджувати; ратифікувати2) схвалювати, дозволяти3) юр. передбачити міру покарання (у законі)* * *I n1) санкція, ратифікація, затвердження2) підтримка, згода, схвалення, дозвіл; мотив3) punitive /vindicatory/ sanctions каральні санкції; юp. передбачена законом міра покарання4) icт. указ, припис, постановаII v1) санкціонувати, ратифікувати, затверджувати2) схвалювати, дозволяти3) юp. передбачити ( у законі) міру покарання -
31 sanction
['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) odobritev2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) odobriti* * *[saeŋkšən]1.nounsankcija; sprejetje, dovoljenje, pritrditev, odobritev, dopustitev; podpora, nagrada; juridically prisilni zakonski ukrepi ali odredbe, kazenski ukrepi; plural politics sankcijeto give sanction to s.th. — odobriti kaj;2.transitive verbodobriti, potrditi, uveljaviti, uzakoniti (zakon); sankcionirati -
32 sanction
1 noun∎ to impose (economic) sanctions on a country prendre des sanctions (économiques) à l'encontre d'un pays(b) (approval) sanction f;∎ it hasn't yet been given official sanction ceci n'a pas encore été officiellement approuvé(authorize) sanctionner, autoriser -
33 sanction
/'sæɳkʃn/ * danh từ - sự phê chuẩn, sự thừa nhận; sự đồng ý =with the sanction of the author+ với sự đồng ý của tác giả - sự được phép của phong tục tập quán - luật pháp, sắc lệnh - hình phạt ((cũng) vindicatory (punitive) sanction) - sự khen thưởng ((cũng) remuneratory sanction) * ngoại động từ - phê chuẩn, thừa nhận, đồng ý - cho quyền, ban quyền hành - luật quy định hình thức thưởng phạt (cho việc chấp hành hay vi phạm một đạo luật) - khuyến khích (một hành động) -
34 sanction
санкция
—
[ http://www.eionet.europa.eu/gemet/alphabetic?langcode=en]EN
sanction
[http://www.eionet.europa.eu/gemet/alphabetic?langcode=en]Тематики
EN
DE
FR
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > sanction
-
35 sanction
-
36 sanction
N1. मंज़ूरीWithout my sanction he signed the letter for admission.2. दण्डविधानThis is the need for effective sanctions against computer hacking.--------V1. मंज़ूर करनाThey won't sanction a further cut in intrest rates. -
37 sanction
['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) autorização2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) sancionar* * *sanc.tion[s'æŋkʃən] n 1 aprovação, sanção, autorização. 2 ratificação, confirmação. 3 Jur penalidade, recompensa. 4 Pol represália, sanção. • vt sancionar, autorizar, aprovar. -
38 sanction
{'sæŋkʃn}
I. 1. разрешение, санкция, ратификация. ратифициране, одобрение, насърчение
2. често рl санкция, наказателна мярка
3. подбуда, подтик
4. ист. декрет
II. 1. санкционирам, ратифицирам
2. одобрявам, разрешавам
3. юр. предвиждам наказание за, санкционирам* * *{'sankshn} n 1. разрешение; санкция; ратификация. ратифициран(2) {'sankshn} v 1. санкционирам, ратифицирам; 2. одобрявам;* * *ратифицирам; санкционирам; санкция; разрешавам;* * *1. i. разрешение, санкция, ратификация. ратифициране, одобрение, насърчение 2. ii. санкционирам, ратифицирам 3. ист. декрет 4. одобрявам, разрешавам 5. подбуда, подтик 6. често рl санкция, наказателна мярка 7. юр. предвиждам наказание за, санкционирам* * *sanction[´sæʃkʃən] I. n 1. санкция, наказание; 2. разрешение, одобрение, потвърждение; упълномощаване; with the \sanction of the author с разрешението на автора; 3. ист. нареждане, декрет; II. v 1. одобрявам, разрешавам; 2. санкционирам. -
39 sanction
n. onay, izin, müsaade, yaptırım, müeyyide, yasaları çiğnemenin cezası————————v. uygun görmek, onaylamak, izin vermek* * *1. tasdik et (v.) 2. tasdik (n.)* * *['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) resmî izin2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) izin vermek -
40 sanction
• pakkotoimi• pakote• painostus• todistaa• hyväksyä• hyväksymys• hyväksyminen• erioikeus• antaa• vahvistus• vahvistaafinance, business, economy• vahvistaminen• valtuus• seuraamus• sanktio• sanktioida• laillistaa* * *'sæŋkʃən 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) lupa, hyväksyntä2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) hyväksyä
См. также в других словарях:
sanction — [ sɑ̃ksjɔ̃ ] n. f. • XVIIIe; « précepte » XIVe; lat. sanctio, de sancire « prescrire » I ♦ 1 ♦ Hist., dr. Acte par lequel le souverain, le chef du pouvoir exécutif revêt une mesure législative de l approbation qui la rend exécutoire. Pragmatique… … Encyclopédie Universelle
sanction — sanc·tion 1 / saŋk shən/ n 1: a punitive or coercive measure or action that results from failure to comply with a law, rule, or order a sanction for contempt 2: explicit or official approval 3: an economic or military coercive measure adopted usu … Law dictionary
sanction — sanc‧tion [ˈsæŋkʆn] noun 1. sanctions [plural] ECONOMICS official orders or laws stopping trade, communication etc with another country as a way of forcing political changes: sanctions against • The US imposed tough trade sanctions against Cuba … Financial and business terms
Sanction — • Sanction signifies the authoritative act whereby the legislator gives a law value and binding force for its subjects Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Sanction Sanction … Catholic encyclopedia
Sanction — Sanc tion, n. [L. sanctio, from sancire, sanctum to render sacred or inviolable, to fix unalterably: cf. F. sanction. See {Saint}.] 1. Solemn or ceremonious ratification; an official act of a superior by which he ratifies and gives validity to… … The Collaborative International Dictionary of English
sanction — [n1] authorization acquiescence, allowance, approbation, approval, assent, authority, backing, confirmation, consent, countenance, encouragement, endorsement, fiat, go ahead*, green light*, leave, nod, okay*, permission, permit, ratification,… … New thesaurus
Sanction — Sanc tion, v. t. [imp. & p. p. {Sanctioned}; p. pr. & vb. n. {Sanctioning}.] To give sanction to; to ratify; to confirm; to approve. [1913 Webster] Would have counseled, or even sanctioned, such perilous experiments. De Quincey. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
sanction — sanction, social sanction Any means by which conformity to socially approved standards is enforced. Sanctions can be positive (rewarding behaviour that conforms to wider expectations) or negative (punishing the various forms of deviance); and… … Dictionary of sociology
sanction — ► NOUN 1) a threatened penalty for disobeying a law or rule. 2) (sanctions) measures taken by a state to coerce another to conform to an international agreement or norms of conduct. 3) official permission or approval. ► VERB 1) give official… … English terms dictionary
sanction — [saŋk′shən] n. [< Fr or L: Fr < L sanctio < sanctus: see SAINT] 1. the act of a recognized authority confirming or ratifying an action; authorized approval or permission 2. support; encouragement; approval 3. something that gives binding … English World dictionary
Sanction — (v. lat.), die feierliche Bestätigung eines Beschlusses, Gesetzes, Vertrags, wodurch dieselben für heilig u. unverletzlich erklärt werden. Oft heißt ein solcher Vertrag selbst S., wie z.B. die Pragmatische S. (s.d.). Daher Sanctioniren, ein… … Pierer's Universal-Lexikon