-
61 sanction
['sæŋkʃ(ə)n]1) Общая лексика: карательная мера, мера, одобрение (чего-либо), одобрить, одобрять, поддержка (чего-л.), принудительная мера, ратификация, ратифицировать, санкционировать, санкция, утвердить, утверждать, утверждение, разрешать, репрессия, уполномочивать, реприманд2) Юридический термин: правовая санкция, предусмотренная законом мера взыскания, предусмотренная законом мера наказания, применять санкции (против какой-л. страны - It does not mean 'impose sanctions on' - The Oxford Guide to English Usage), санкция (в международно-правовом смысле), взыскание3) Дипломатический термин: предусмотреть (в законе) меру наказания4) Деловая лексика: запретительное предписание, запрещение, мотив, предусматривать в законе меру наказания, разрешение, согласие, соображение5) Американский английский: аккредитировать6) юр.Н.П. санкция закона -
62 sanction
санкция -
63 sanction
[`sæŋkʃ(ə)n]официальное одобрение, разрешение, поддержкауказ, постановление, директива; утверждение высшей инстанцией какого-либо акта, придающее ему правовую силусанкциисанкциямотив, моральные соображениясанкционировать, разрешать, одобрятьратифицировать, утверждатьприменять штрафные санкцииАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > sanction
-
64 sanction
[sanc·tion || 'sæŋkʃn]◙ n. עונש; אמצעי לשמירת החוק; רשות, אישור; עידוד; סנקציה◙ v. לתת רשות, להרשות; לאשר; לעודד* * *◙ דדועל ;רשאל ;תושרהל,תושר תתל◄◙ היצקנס ;דודיע ;רושיא,תושר ;קוחה תרימשל יעצמא ;שנוע◄ -
65 sanction
1. genehmigen;2. sanktionieren1. Genehmigung f;2. Sanktion f, Strafmaßnahme f -
66 sanction
1 hak / izin dr berwenang utk melakukan sesuatu2 persejutuan, dorongan, hukuman thd pelanggar* * *menghukum* * *hak/izin dari berwenang untuk melakukan sesuatu* * *sanksi -
67 sanction
payag, kapahintulután -
68 sanction
n.ejaazat / mañzuuri / qubuul / sazaa--------v.t.ejaazat deyna / mañzuuri karna / qubuul karna / saad karna -
69 sanction
cead -
70 sanction
I n1) санкція, ратифікація, затвердження2) підтримка, згода, схвалення, дозвіл; мотив3) punitive /vindicatory/ sanctions каральні санкції; юp. передбачена законом міра покарання4) icт. указ, припис, постановаII v1) санкціонувати, ратифікувати, затверджувати2) схвалювати, дозволяти3) юp. передбачити ( у законі) міру покарання -
71 Sanction
موافقة ، تصديق ، جزاء ، عقوبة -
72 sanction
n. vt. 인가, 재가, 지지, 제재, 상벌, 국제적 제제, 인가(재재를 가, 시인)하다 -
73 sanction
1) санкционирование; разрешение || санкционировать; разрешать2) санкция || применять санкции -
74 sanction
-
75 sanction
(gen) sancţiune, pedeapsă; autorizare, consimţământ -
76 sanction
فرمان ، فتواي كليسائي ، سوگند ، تصويب ، جواز ،تا تائيد رسمي ، داراي مجوز قانونيدانستن ، ضمانت اجرائي معين كردن ، ضمانتاجرائي اجرائي قانون -
77 sanction
s 1. sankcija, privola, dozvola, potvrda, odobrenje, dopuštenje 2. [pl pol] sankcije* * *
dozvola
dozvoliti
odobrenje
odobriti
potvrda
potvrditi
sankcija
sankcionirati -
78 sanction
n. straf; maatregels ter naleving van de wet; bevestiging; aanmoediging; sanctie--------v. toestaan; toegeven; permitteren; aanmoedigensanction1[ sængksjn] 〈 zelfstandig naamwoord〉1 toestemming ⇒ bekrachtiging, goedkeuring2 sanctie ⇒ dwang(middel), strafmaatregel3 wet ⇒ maatregel, verordening♦voorbeelden:————————sanction2〈 werkwoord〉1 sanctioneren ⇒ bekrachtigen, bevestigen2 goedkeuren ⇒ toestaan, instemmen met -
79 sanction
1) санкционирование; разрешение || санкционировать; разрешать2) санкция || применять санкцииThe New English-Russian Dictionary of Radio-electronics > sanction
-
80 sanction
одобрение; санкција; санкција; казна
См. также в других словарях:
sanction — [ sɑ̃ksjɔ̃ ] n. f. • XVIIIe; « précepte » XIVe; lat. sanctio, de sancire « prescrire » I ♦ 1 ♦ Hist., dr. Acte par lequel le souverain, le chef du pouvoir exécutif revêt une mesure législative de l approbation qui la rend exécutoire. Pragmatique… … Encyclopédie Universelle
sanction — sanc·tion 1 / saŋk shən/ n 1: a punitive or coercive measure or action that results from failure to comply with a law, rule, or order a sanction for contempt 2: explicit or official approval 3: an economic or military coercive measure adopted usu … Law dictionary
sanction — sanc‧tion [ˈsæŋkʆn] noun 1. sanctions [plural] ECONOMICS official orders or laws stopping trade, communication etc with another country as a way of forcing political changes: sanctions against • The US imposed tough trade sanctions against Cuba … Financial and business terms
Sanction — • Sanction signifies the authoritative act whereby the legislator gives a law value and binding force for its subjects Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Sanction Sanction … Catholic encyclopedia
Sanction — Sanc tion, n. [L. sanctio, from sancire, sanctum to render sacred or inviolable, to fix unalterably: cf. F. sanction. See {Saint}.] 1. Solemn or ceremonious ratification; an official act of a superior by which he ratifies and gives validity to… … The Collaborative International Dictionary of English
sanction — [n1] authorization acquiescence, allowance, approbation, approval, assent, authority, backing, confirmation, consent, countenance, encouragement, endorsement, fiat, go ahead*, green light*, leave, nod, okay*, permission, permit, ratification,… … New thesaurus
Sanction — Sanc tion, v. t. [imp. & p. p. {Sanctioned}; p. pr. & vb. n. {Sanctioning}.] To give sanction to; to ratify; to confirm; to approve. [1913 Webster] Would have counseled, or even sanctioned, such perilous experiments. De Quincey. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
sanction — sanction, social sanction Any means by which conformity to socially approved standards is enforced. Sanctions can be positive (rewarding behaviour that conforms to wider expectations) or negative (punishing the various forms of deviance); and… … Dictionary of sociology
sanction — ► NOUN 1) a threatened penalty for disobeying a law or rule. 2) (sanctions) measures taken by a state to coerce another to conform to an international agreement or norms of conduct. 3) official permission or approval. ► VERB 1) give official… … English terms dictionary
sanction — [saŋk′shən] n. [< Fr or L: Fr < L sanctio < sanctus: see SAINT] 1. the act of a recognized authority confirming or ratifying an action; authorized approval or permission 2. support; encouragement; approval 3. something that gives binding … English World dictionary
Sanction — (v. lat.), die feierliche Bestätigung eines Beschlusses, Gesetzes, Vertrags, wodurch dieselben für heilig u. unverletzlich erklärt werden. Oft heißt ein solcher Vertrag selbst S., wie z.B. die Pragmatische S. (s.d.). Daher Sanctioniren, ein… … Pierer's Universal-Lexikon