Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(rumieńce)

См. также в других словарях:

  • rumieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. rumienieceńca; lm D. rumienieceńców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejscowe zaczerwienienie twarzy, zwłaszcza policzków, właściwe komuś lub powstałe na skutek jakichś emocji …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rumieniec — m II, D. rumienieceńca; lm M. rumienieceńce 1. «różowe zabarwienie policzków, stałe lub występujące chwilowo pod wpływem gorąca, gorączki, wstydu itp.» Zdrowe, mocne rumieńce. Chorobliwe, niezdrowe rumieńce. Rumieniec gniewu, wstydu. Oblać się… …   Słownik języka polskiego

  • burak — Być czerwonym jak burak, rak, piwonia, indyk, upiór itp.; poczerwienieć, zaczerwienić się, czerwienić się jak burak, rak, piwonia, indyk itp. «mieć silne rumieńce, poczerwienieć, zaczerwienić się, czerwienić się bardzo mocno»: Iśce zrobiło się… …   Słownik frazeologiczny

  • łza — 1. Coś jest (czyste) jak łza «coś jest bardzo czyste»: Woda wypływająca z Filtrów jest czysta jak łza – zapewnia zastępca kierownika zakładu wodociągu centralnego. DD 30/03/2001. 2. Ktoś (jest) czysty jak łza, brylant, kryształ itp. «ktoś nie ma… …   Słownik frazeologiczny

  • blednąć — ndk Vc, blednąćnę, blednąćniesz, blednąćnij, bladł (blednąćnął), bladła (bledła), bledli 1. «stawać się bladym lub bledszym niż poprzednio, tracić rumieńce, naturalną barwę twarzy» Blednąć ze strachu, ze złości. Bladł i czerwieniał na przemian. 2 …   Słownik języka polskiego

  • buraczkowy — 1. «mający kolor buraka ćwikłowego; o kolorze: ciemnoczerwony o fioletowym odcieniu» Buraczkowe rumieńce, wypieki. Buraczkowa suknia. 2. rzad. «dotyczący buraczka» …   Słownik języka polskiego

  • ceglasty — 1. «mający kolor wypalanej cegły; pomarańczowoczerwony» Ceglaste rumieńce, wypieki. 2. rzad. «pochodzący, powstały z cegły; ceglany» Ceglasty żwir na korcie tenisowym …   Słownik języka polskiego

  • czerwony — czerwonyni, czerwonywieńszy 1. «będący koloru pierwszego pasma tęczy, koloru krwi; zarumieniony» Czerwona barwa. Czerwony blask. Czerwona cegła, dachówka. Czerwony atrament, ołówek. Czerwone korale. Czerwone maki, goździki. Czerwony od ognia …   Słownik języka polskiego

  • delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • gorączkowy — 1. «występujący podczas gorączki, będący objawem gorączki» Gorączkowe rumieńce, wypieki. Gorączkowy sen. Gorączkowe majaczenia. 2. «nacechowany pośpiechem, pełen podniecenia, zniecierpliwienia, niepokoju; pośpieszny, niespokojny; wzmożony»… …   Słownik języka polskiego

  • kalinowy — 1. «odnoszący się do kaliny krzewu lub drzewa» Kalinowe drzewa, krzewy. Kalinowy las. 2. rzad. «mający kolor owoców kaliny» Kalinowe rumieńce, usta …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»