-
1 rozbić
rozbić pf: rozbić samochód das Auto zu Schrott fahren;rozbić sobie nos sich die Nase aufschlagen;rozbić bank die Spielbank sprengen;rozbić się samochodem einen Autounfall haben;rozbić się o skałę an einem Felsen zerschellen;rozbić się na kawałki in Stücke zerbrechen; →LINK="rozbijać" rozbijać -
2 potłuc
2) ( spowodować obrażenia)\potłuc sobie coś sich +dat etw aufschlagen [ lub prellen]II. vr1) ( rozbić się) naczynie: zerbrechen2) ( doznać obrażeń) człowiek: sich +akk verletzen -
3 mak
rozbić się w drobny mak in kleine Stücke zerbrechen;cicho jak makiem zasiał mucksmäuschenstill -
4 branden
-
5 entzweigehen
-
6 schiffbrüchig
die \schiffbrüchige Mannschaft załoga rozbitego [o zatopionego] statku\schiffbrüchig werden rozbić się -
7 brechen
brechen ['brɛçən] <bricht, brach, gebrochen>2) (zer\brechen) Brot przełamaćauseinander\brechen złamać3) (heraus\brechen)die Steine aus der Mauer \brechen wyłamywać cegły z muru4) ( abbauen)Marmor \brechen wydobywać marmur5) ( nicht einhalten) Vertrag, Schwur nie dotrzymać; Versprechen, Wort, Recht złamać; Schweigen przerwać7) ( niederkämpfen) Bahn torować [ perf u-]; Widerstand tłumić [ perf s-]; Willen przełamać; Person złamać; s. a. gebrochenII. vi3) sein (hindurch\brechen)durch die Wolken \brechen Sonne: prześwitywać zza chmur, przedzierać się przez chmurymit jdm/etw \brechen zerwać z kimś/czymś -
8 reißen
rei ßen ['raɪsən] <riss, gerissen>I. vi1) (weg\reißen)jdm etw aus den Händen \reißen wyrywać [ perf wyrwać] komuś coś z rąk2) (hinein\reißen)er hat mir ein Loch in die Hose gerissen ( dat) [on] zrobił mi dziurę w spodniach3) ( aus dem Kontext lösen)aus dem Zusammenhang gerissen wyrwany z kontekstu4) (weg\reißen)jdn zu Boden \reißen powalić kogoś na ziemięjdn [mit sich] in den Abgrund \reißen pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaśćer riss den Wagen nach links gwałtownie skręcił w lewo5) (unversehens heraus\reißen)jdn aus seinen Gedanken/aus dem Schlaf \reißen wyrwać kogoś z zamyślenia/ze snu6) ( gewaltsam übernehmen)7) ( zerstören) -
9 rozbijać
rozbijać (-am) < rozbić> (rozbiję) talerz, szybę zerschlagen (a MIL); jajko aufschlagen; małżeństwo zerstören; mięso klopfen; (podzielić) aufteilen (na A in A);rozbijać namiot ein Zelt aufschlagen;rozbijać się fale hochschlagen, aufbranden;rozbijać się fam. sich herumtreiben; herumbrüllen, Krach machen -
10 mak
dobrać się jak w korcu \maku gut zusammenpassen -
11 splittern
vi -
12 weiten
wei tenII. vr -
13 zerbrechen
zerbrechen *1) ( in Stücke zerfallen) Vase: stłuc się -
14 zerschellen
zerschellen *vi sein -
15 rozbijać
I. vt1) ( powodować uszkodzenie, stłuczenie) szybę zerschlagen, einschlagen; jajko aufschlagen, zerschlagen; mur zerstören, durchbrechen\rozbijać samochód das Auto schrottreif [ lub zu Schrott] fahren\rozbijać rodzinę die Familie zerstören6) \rozbijać bank die Bank sprengen\rozbijać namiot/obóz ein Zelt/ein Lager aufschlagenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) jajko, kieliszek, talerz: zerschlagen; samochód: Unfall haben; samolot: abstürzen\rozbijać się taksówkami po mieście mit dem Taxi durch die Stadt herumfahren ( fam) -
16 zbijać
I. vt1) ( łączyć gwoździami) zusammennageln, zimmern6) \zbijać czyjeś argumenty jds Argumente entkräften [ lub widerlegen]zbić majątek ein Vermögen machenzbić kogoś z tropu jdn irre machen, jdn aus der Fassung bringenII. vr2) ziemia, sól: klumpen, Klumpen bilden -
17 durchschlagen
durch|schlagen ['dʊrçʃla:gən],1. irrein Brett \durchschlagen złamać deskę2) ( einschlagen)einen Nagel [durch etw] \durchschlagen wbić [w coś] gwóźdźII. vi[bei/in jdm] \durchschlagen Charakter, Eigenschaft: być zauważalnym [u kogoś]in ihm schlägt der Vater durch to wykapany ojciec[durch etw] \durchschlagen Geschoss, Meteorit: przebić [coś]; Feuchtigkeit: przesiąknąć [przez coś]Dürrobst schlägt durch suszone owoce mają działanie przeczyszczające[auf etw ( akk) ] \durchschlagen wpłynąć [na coś]er muss sich \durchschlagen on musi się utrzymaćsich mit Mühe \durchschlagen z trudem przetrwać -
18 kaputtmachen
kaputt|machen -
19 kloppen
-
20 zerschlagen
См. также в других словарях:
rozbić się — w drobny mak, na drobny mak zob. mak 2. Rozbiła się bania z czymś zob. bania 2 … Słownik frazeologiczny
rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić coś na dużo małych kawałków; rozwalić się, rozlecieć się w kawałki; zniszczyć coś bezpowrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanka spadła ze stołu i rozleciała się w drobny mak. Wazon rozbił się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
rozbić — Być, czuć się rozbitym «czuć się źle fizycznie albo psychicznie, być osłabionym»: Przeziębiona osoba czuje się osłabiona i rozbita, a kaszel i zatkany nos niejednokrotnie utrudniają normalne funkcjonowanie. ŻW 26/11/2001. Rozbić coś na drzazgi, w … Słownik frazeologiczny
rozlecieć się — ndk VIIa, rozlecieć sięci się, rozlecieć sięciał się, rozlecieć sięcieli się rozlatywać się ndk VIIIa, rozlecieć siętuje się, rozlecieć siętywał się 1. «o dużej liczbie ptaków, owadów: polecieć w różne strony, lecąc rozproszyć się, rozsypać się w … Słownik języka polskiego
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stłuc się, rozbić się w dużej liczbie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przy przeprowadzce natłukło się mnóstwo szklanek, kieliszków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzaskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić się na kawałki; rozwalić się, stłuc się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wazon strzaskał się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozlecieć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozlatywać się;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień