Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(rokować)

  • 1 rokować

    rokowa|ć
    \rokowaćny несов. 1. вести переговоры;
    2. сулить, обещать; предсказывать;

    nie \rokować nic dobrego не сулить ничего хорошего

    * * *
    rokowany несов.
    1) вести́ перегово́ры
    2) сули́ть, обеща́ть; предска́зывать

    nie rokować nic dobrego — не сули́ть ничего́ хоро́шего

    Słownik polsko-rosyjski > rokować

  • 2 nadzieja

    сущ.
    • надежда
    • чаяние
    * * *
    nadzie|ja
    ♀, РДП \nadziejai, мн. Р. \nadziejai надежда;

    żywić (mieć) \nadziejaje питать надежды, надеяться; rokować \nadziejaje подавать надежды;

    robić (czynić) komuś \nadziejaje обнадёживать кого-л.;
    pokładać w kimś \nadziejaje возлагать надежды на кого-л.
    * * *
    ж, РДП nadziei, мн Р nadziei
    наде́жда

    żywić (mieć) nadzieje — пита́ть наде́жды, наде́яться

    rokować nadzieje — подава́ть наде́жды

    robić (czynić) komuś nadzieje — обнадёживать кого́-л.

    pokładać w kimś nadzieje — возлага́ть наде́жды на кого́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > nadzieja

  • 3 wróżyć

    глаг.
    • ворожить
    • гадать
    • почитать
    • предвещать
    • предзнаменовать
    • предрекать
    • предречь
    • предсказать
    • предсказывать
    • предусмотреть
    • прочесть
    • прочитать
    • чаровать
    * * *
    wróż|yć
    несов. 1. гадать, ворожить;

    \wróżyć z kart гадать на картах;

    2. (rokować) предвещать, предсказывать
    * * *
    несов.
    1) гада́ть, ворожи́ть

    wróżyć z kart — гада́ть на ка́ртах

    2) ( rokować) предвеща́ть, предска́зывать

    Słownik polsko-rosyjski > wróżyć

  • 4 podać

    глаг.
    • воздать
    • выдавать
    • давать
    • дарить
    • дать
    • задавать
    • издавать
    • испускать
    • отдать
    • подавать
    • подать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • уделить
    • уделять
    * * *
    1) (np. rękę) протянуть
    2) podać (poinformować) известить, объявить, сообщить
    3) podać (w wątpliwość) взять, поставить (под сомнение), подвергнуть (сомнению)
    4) podać (za kogoś, coś) выдать, представить (кем-то, чем-то другим)
    5) podać (do sądu) гл. подать (в суд)
    6) podać (na stół) гл. подать, поставить, сервировать
    7) podać (przekazać) гл. подать, передать, дать
    podać się (do dymisji) гл. подать (в отставку)
    dostarczyć, doprowadzić гл. подать (доставить)
    dać, rokować (nadzieję) гл. подать (надежду)
    posunąć, przesunąć гл. подать (в сторону)
    wnieść, wystąpić, złożyć гл. подать (документы, жалобу)
    dać (jałmużnę) гл. подать (милостыню)
    podstawić (pociąg) гл. подать (поезд для посадки)
    dać, udzielić гл. подать (предоставить)
    przedstawić гл. подать (представить)
    hist. poduszne, pogłówne сущ. ист. подать (налог)
    * * *
    poda|ć
    \podaćny сов. 1. подать;

    \podać palto подать пальто; \podać obiad подать обед; \podać piłkę подать (передать) мяч;

    2. сообщить; представить; дать;

    \podać adres дать адрес; \podać powód сообщить причину; \podać dokładne dane представить точные данные; \podać do nagrody представить к награде; \podać komendę подать команду, скомандовать; \podać sygnał дать сигнал; ● \podać konia подать (подвести) коня; \podać do druku (do gazet) опубликовать в печати; \podać do sądu kogo подать в суд на кого;

    \podać coś w wątpliwość подвергнуть что-л. сомнению, усомниться в чём-л.
    * * *
    podany сов.
    1) пода́ть

    podać palto — пода́ть пальто́

    podać obiad — пода́ть обе́д

    podać piłkę — пода́ть (переда́ть) мяч

    2) сообщи́ть; предста́вить; дать

    podać adres — дать а́дрес

    podać powód — сообщи́ть причи́ну

    podać dokładne dane — предста́вить то́чные да́нные

    podać do nagrody — предста́вить к награ́де

    podać komendę — пода́ть кома́нду, скома́ндовать

    podać sygnał — дать сигна́л

    - podać do druku
    - podać do gazet
    - podać do sądu
    - podać coś w wątpliwość

    Słownik polsko-rosyjski > podać

  • 5 podawać się

    (do dymisji) подавать (в отставку)
    dostarczać, doprowadzać подавать (доставлять)
    dawać, rokować (nadzieję) подавать (надежду)
    posuwać, przesuwać подавать (напр. в сторону)
    wnosić, występować, składać подавать (напр. документы, жалобу)
    dawać (np. jałmużnę) подавать (напр. милостыню)
    podstawiać (np. pociąg) подавать (напр. поезд для посадки)
    dawać, udzielać подавать (предоставлять)
    przedstawiać подавать (представлять)
    podawać się (do dymisji) подавать (в отставку)
    podawać się (za kogoś) выдавать себя, называться
    podawać się (do przodu) подаваться (вперёд)
    posuwać się, przesuwać się подаваться (напр. в сторону)
    kierować się, wyjeżdżać, udawać się подаваться (отправляться)
    ustępować, zgadzać się подаваться (соглашаться)
    ustępować (poddawać się naciskowi) подаваться (уступать напору)
    * * *
    несов. za kogo
    выдава́ть себя́ за кого, называ́ть себя́ кем; ср. podać się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podawać się

  • 6 berechtigen

    be'rechtigen (-) ( das Recht geben) uprawni(a)ć (zu do G);
    zu Hoffnungen berechtigen rokować nadzieje na (A);
    berechtigt sein być uprawnionym, mieć prawo (zu do G)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > berechtigen

  • 7 verhandeln

    ver'handeln (-) vi rokować, negocjować ( über etwas w sprawie G; mit jemandem z I); v/t JUR rozpozn(aw)ać ( einen Fall sprawę)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > verhandeln

  • 8 verheißen

    ver'heißen ( irr; -) zapowiadać, rokować

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > verheißen

  • 9 versprechen

    ver'sprechen ( irr; -) v/t obiec(yw)ać ( jemandem etwas k-u A);
    er versprach, sich zu bessern obiecał poprawę; ( verheißen) rokować, zapowiadać;
    … versprach nichts Gutes … nie zapowiadał(o, -a) niczego dobrego;
    es verspricht schön zu werden zapowiada się ładna pogoda;
    vr sich versprechen przejęzyczyć się pf;
    sich (D) viel versprechen (von) wiele sobie obiecywać (po L)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > versprechen

См. также в других словарях:

  • rokować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rokowaćkuję, rokowaćkuje, rokowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić negocjacje, rozmowy między przedstawicielami państw, uczestnikami konfliktów narodowych, społecznych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rokować — nadzieje zob. nadzieja 2 …   Słownik frazeologiczny

  • rokować — ndk IV, rokowaćkuję, rokowaćkujesz, rokowaćkuj, rokowaćował, rokowaćowany 1. «prowadzić rozmowy dyplomatyczne w celu osiągnięcia porozumienia między państwami, podpisania układów itp.; pertraktować» Zwaśnione państwa nie chciały rokować o pokój.… …   Słownik języka polskiego

  • rokować nadzieje — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapowiadać pomyślne zakończenie, sukces : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedsięwzięcie, sprawa rokuje nadzieje. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nadzieja — 1. Lokować, pokładać w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje), wiązać nadzieje (nadzieję), oczekiwania z kimś, z czymś «spodziewać się czegoś dobrego po kimś, po czymś, obiecywać sobie coś po kimś, po czymś»: (...) ludzie radykalnie kontestujący… …   Słownik frazeologiczny

  • nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… …   Słownik języka polskiego

  • obiecywać — ndk VIIIa, obiecywaćcuję, obiecywaćcujesz, obiecywaćcuj, obiecywaćywał, obiecywaćywany obiecać dk I, obiecywaćam, obiecywaćasz, ają, obiecywaćaj, obiecywaćał, obiecywaćany 1. «mówić, że się coś zrobi, załatwi, da komuś itp.; przyrzekać komuś coś …   Słownik języka polskiego

  • rokowanie — n I 1. blm rzecz. od rokować. 2. zwykle w lm «układy, pertraktacje» Rokowania handlowe, polityczne. Trudne, skomplikowane rokowania. Podjąć, nawiązać, rozpocząć rokowania. Prowadzić, zerwać rokowania. Rokowania o zawieszenie broni …   Słownik języka polskiego

  • zapowiadać — ndk I, zapowiadaćam, zapowiadaćasz, zapowiadaćają, zapowiadaćaj, zapowiadaćał, zapowiadaćany 1. forma ndk czas. zapowiedzieć (p.) 2. «zwiastować, rokować, wróżyć» Chmury zapowiadały deszcz. Nic nie zapowiadało awantury. zapowiadać się 1. forma… …   Słownik języka polskiego

  • rokuoti — 2 ×rokuoti, uoja, ãvo (l. rokować) 1. intr. patarti: Aš jam gerai rokavau, ale jis manęs neklausė Stč. ║ tartis: Šiuodu rokuo[ja], kaip aną reik[ia] nužudyt (ps.) Pln. Mudu su žmona rokuojav, ką darysim Pgg. | refl.: Reiks rokuotis su pirmininku …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • nadzieja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. nadziejaei {{/stl 8}}{{stl 7}} oczekiwanie czegoś dobrego, pożądanego; ufność, że to się spełni; przeświadczenie, że zakończy się coś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słaba, wielka nadzieja. Nadzieja wyzdrowienia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»