podstawiać

См. также в других словарях:

• podstawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podstawiaćam, podstawiaća, podstawiaćają, podstawiaćany {{/stl 8}}– podstawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, podstawiaćwię, podstawiaćwi, podstawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podstawiać– podstawić [podkładać – podłożyć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}nogę {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podsuwać swoją nogę pod nogi idącego, biegnącego, aby ten się przewrócił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś znienacka podstawił mu nogę. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podstawiać się – podstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} występować jako ktoś inny lub umieszczać siebie w miejsce kogoś innego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podstawił się na miejsce kolegi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podstawiać — Podstawić komuś nogę a) «wysunąć swoją nogę pod nogi idącego, żeby się przewrócił»: Czeka się przed drzwiami na dzwonek, a potem wszyscy naraz biegną do środka, rozpychając się łokciami, bijąc teczkami po głowach, podstawiając nogę biegnącym z… …   Słownik frazeologiczny

• podstawiać — → podstawić …   Słownik języka polskiego

• podstawić — dk VIa, podstawićwię, podstawićwisz, podstawićstaw, podstawićwił, podstawićwiony podstawiać ndk I, podstawićam, podstawićasz, podstawićają, podstawićaj, podstawićał, podstawićany 1. «umieścić coś pod czymś, poniżej czegoś; podsunąć pod coś;… …   Słownik języka polskiego

• podkładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkładaćam, podkładaća, podkładaćają, podkładaćany {{/stl 8}}– podłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, podkładaćżę, podkładaćży, podkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadstawiać — ndk I, nadstawiaćam, nadstawiaćasz, nadstawiaćają, nadstawiaćaj, nadstawiaćał, nadstawiaćany nadstawić dk VIa, nadstawiaćwię, nadstawiaćwisz, nadstawiaćtaw, nadstawiaćwił, nadstawiaćwiony «wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie… …   Słownik języka polskiego

• pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… …   Słownik języka polskiego

• podstawianie — n I rzecz. od podstawiać ∆ chem. Reakcja podstawiania «reakcja chemiczna, w której pewne atomy lub jony związku chemicznego zostają wymienione na inne» ∆ log. Reguła podstawiania «reguła wnioskowania polegająca na poprawnym przekształcaniu zdań,… …   Słownik języka polskiego

• substytuować — ndk a. dk IV, substytuowaćtuuję, substytuowaćtuujesz, substytuowaćtuuj, substytuowaćował, substytuowaćowany 1. książk. «podstawiać, podstawić, zastępować, zastąpić» 2. praw. «wyznaczać, wyznaczyć substytuta nowego pełnomocnika» …   Słownik języka polskiego