-
1 rustico
rusticorustico ['rustiko] <- ci>sostantivo Maskulin1 (edificio di campagna) Landhaus neutro2 architettura Rohbau Maskulin————————rusticorustico , -a <-ci, -che>aggettivo1 (campagnolo) ländlich2 (mobile) rustikal3 (persona) bäurisch4 figurato, peggiorativo roh, grobDizionario italiano-tedesco > rustico
2 rústico
3 rustico
(ital.), rustique(franz.)ländlich, bäurisch; derb, grob4 arrendamiento rústico
arrendamiento rústicoLandpacht5 Antipasto rustico
• Rustikale VorspeiseItaliana Cocina. Dizionario italiano-tedesco > Antipasto rustico
6 olio d'oliva extra vergine rustico
• Olivenöl kaltgepresst, nicht filtriert, trübItaliana Cocina. Dizionario italiano-tedesco > olio d'oliva extra vergine rustico
7 suino rustico
• veredeltes LandschweinItaliana Cocina. Dizionario italiano-tedesco > suino rustico
8 exsarcio
ex-sarcio (exsercio, exarcio, exercio), (s) artūrus, īre, ausflicken, ausbessern, Paul. ex Fest. 81, 7. – übtr., wieder ersetzen, opere rustico faciundo facile sumptum suum (v. Sklaven), Ter. heaut. 143: id aliis rebus, Q. Cic. de pet. cons. 45.
9 intentus [1]
1. intentus, a, um, I) Partic. v. intendo, w. s. – II) PAdi. m. Copar. u. Superl., 1) heftig, stark, febris, Cels.: impetus intentior, Sen.: Ggstz., ut altera pars orationis lenis atque summissa, sic haec intenta ac vehemens esse debet, Cic. de or. 2, 211. – 2) gespannt (bildl.), a) gespannt = voll Erwartung, animus, Cic.: omnes milites intenti (mit gespannter Aufmerksamkeit) pugnae proventum exspectabant, Caes.: intentiores utrimque custodiae, beide Teile waren mehr auf ihrer Hut, Liv. – cum Maria corde intentissimo pasceretur, Augustin., serm. 104, 1: mutato vultu intentissimus cogitare coepi, Augustin. conf. 8, 12. – m. Ang. worauf? durch in od. ad od. adversus alqd od. durch bl. Dat., auf etw. gespannt, mit Spannung wartend, -lauernd, auf etw. achtend, -aufmerksam, in omnem occasionem, Liv.: ad id tantum, Liv.: adversus omnes motus Philippi, Liv.: mens intenta malis, Ov. – m. folg. quam, zB. intenti, quam mox signum daretur, Liv. 5, 45, 1: m. folg. si (ob), intenti paratique, si lacesserentur, Liv. 35, 11, 9; vgl. Frontin. 1, 5, 16: m. folg. sive... sive, zB. intentus, sive Etruria se interim sive Latini aut Hernici moverint, wachsam auf alle Bewegungen, sei es von E. od. von den L. od. H., Liv. 6, 6, 13. – b) voll Aufmerksamkeit auf eine Vornahme, mit Dat. od. m. ad od. m. in u. Akk. = aufmerksam auf etw. achtend, eifrig mit etw. beschäftigt, um etw. bemüht, auf etw. bedacht, operi agresti od. rustico, Liv. u. Liv. epit: libello, Flor.: servilibus officiis, Sall.: intentus morti, Tac.: agendo Galliarum censui intentus, Tac.: celerandae victoriae intentior, Tac.: non ante umquam Volscos nec ducibus legendis nec exercitui scribendo intentiores fuisse, Liv.: inter id instruendae fraudi aliquanto intentior quam muniendis castris aut ulli militari operi, Liv.: publicas ad curas, tätig in Amtsgeschäften, Tac.: intentior (bereitwilliger) ad dicto parendum, Liv.: toto in hoc intentus est animo, Sen. – m. pro u. Abl., populus Romanus multo acrior intentiorque pro ultione Reguli quam pro victoria fuit, Flor. 2, 2, 26. – mit Abl. = durch etwas angezogen, in Spannung erhalten, aliquo negotio intentus, Sall. – bes. v. Soldaten, gespannt auf den Kampf, schlagfertig, absol., oft verb. paratus et intentus, intentus paratusque, armatus intentusque, Sall., Liv. u. Tac.: m. Dat., dimicationi ultimae instructus (gerüstet) intentusque, Liv. 1, 15, 2: m. ad od. in u. Akk., exercitus ad proelium intentus ornatusque, Tac. hist. 3, 63: cum adunata omnis classis et intenta in navale bellum esset, Iustin. 2, 12, 18. – c) angestrengt, rüstig, rastlos, eifrig, v. Pers., Sall. u.a.: curae intentiores, Liv.: intentissima cura, Liv. – v. Soldaten, diensteifrig, stramm im Dienst, Tac. – d) gesteigert = streng, intentiorem fore disciplinam, Tac. ann. 12, 42. – e) ernsthaft, im Ernst, Ggstz. risu, Tac. ann. 13, 3: Ggstz. in speciem, Tac. ann. 1, 52.
10 verecundus
verēcundus, a, um (vereor), I) der aus Zartgefühl für das Anständige sich scheut, ihm zuwider zu handeln u. dadurch mißfällig zu werden, sittsam, schamhaft, verschämt, schüchtern, dah. auch bescheiden, genügsam (Ggstz. inverecundus), a) von Pers.: α) absol.: verecundus naturā et rustici pudoris, Sen. rhet.: vir paene ultra modum verecundus, Plin. ep.: homo non nimis verecundus, Cic.: populus castus verecundusque, Hor.: ver. Bacchus, sittsam, Hor.: decet verecundum esse adulescentem, Plaut.: senectus verecundos facit, Ter.: saepe verecundum laudasti, Hor. – β) m. in u. Abl.: ille tenuis orator nec in faciendis verbis erit audax et in transferendis verecundus et parcus, Cic.: verecundioremne (Antonium) coram putamus in postulando fore, quam fuerit tum, cum misit mandata ad senatum? Cic.: Pompeius in appetendis honoribus immodicus, in gerendis verecundissimus, Vell. 2, 33, 3. – b) v. Lebl.: vultus, Ov.: color, Schamröte, Hor. u. Ov.: verecundo ore loqui, Mart.: verecunda membra, die Schamteile, Augustin.: partes verecundiores (mit u. ohne corporis), die Schamglieder, Eccl. (u. so subst. verecunda corporis u. bl. verecunda, Isid. orig. 19, 22, 29 u. 19, 33, 1: u. verecundiora patris, Vulg. Ezech. 22, 10 u. verecundiora tua, Vulg. Ierem. 13, 16). – v. der Rede usw., oratio, Cic.: verba parum verecunda (anständige), Quint.: translatio, nicht übertriebene, natürliche, Cic.: causa, Quint. – verecundum est m. Infin., hoc dicere rustico (filio) verecundum est, der ungebildete Sohn scheut sich dies zu sagen, Quint. 7, 1, 56: transire in diversa subsellia parum verecundum est, zeugt von wenig Anstand, Quint. 11, 3, 133. – II) obj. = vor dem man Scheu hat, achtunggebietend, achtungswert, ehrwürdig, nomen populi Romani, Amm. 14, 6, 6: quae temperantia morum ita tolerabilem eum fecit et verecundum, ut etc., Amm. 30, 8, 4: et quae verecundiora nostra honestatem abundantem habent, Itala 1. Cor. 12, 23.
11 arrendamiento
arrɛnđa'mǐentomPacht fsustantivo masculino1. [acción de dejar en alquiler] Vermietung diearrendamientoarrendamiento [arreDC489F9Dn̩DC489F9Dda'mjeDC489F9Dn̩DC489F9Dto]num1num (arriendo) Miete femenino; (de un terreno/negocio) Pacht femenino; arrendamiento financiero Leasingvertrag masculino; arrendamiento rústico Landpacht femenino12 avillanado
avillanadoavillanado , -a [aβiλa'naðo, -a]num1num (rústico) bäu(e)risch, ungehobeltnum2num (ruin) niederträchtig, gemein13 avillanarse
avillanarseavillanarse [aβiλa'narse]14 charro
'tʃarroadj1) (fig: inculto) bäurisch, grob, ungebildet2) ( falto de gusto) geschmacklos, aufgedonnert (fam)1. [de Salamanca] aus Salamanca2. (figurado) [llamativo, recargado] überladen3. (americanismo) [de México] typisch für mexikanische Reiterhirten————————————————sustantivo masculinoAls charros bezeichnet man in Mexiko die Personen, die mit Geschick Pferde zähmen und mit ihnen umzugehen wissen. Besonders auffallend ist ihre bunt geschmückte Aufmachung: großer breitrandiger Hut, enge Hose, kurze Jacke und Stiefel. Sie sind die typischen Vertreter der ländlichen Tradition Mexikos. Wer versucht, einen charro in seiner eleganten Art und Weise nachzuahmen, wird häufig charro de agua dulce oder Süßwassercharro genannt.charrocharro , -a ['6B36F75Cʧ6B36F75Carro, -a]I adjetivonum1num (salmantino) aus SalamancaII sustantivo masculino, femenino15 guaso
16 latín
la'tinm LINGLatein nsustantivo masculinolatín de cocina o macarrónico Küchenlateinlatín vulgar o rústico Vulgärlateinlatínlatín [la'tin]17 rural
18 vallunco
19 villano
bi'ʎanom1) ( habitante de una villa) Dorfbewohner m2) (fig: persona ruin) Schurke m, gemeiner Mensch m————————villanovillano , -a [bi'λano, -a]I adjetivonum1num (bajo) gemeinII sustantivo masculino, femenino(peyorativo: grosero) Bauer masculino20 zamarro
zamarrozamarro [θa'marro]Страницы- 1
- 2
См. также в других словарях:
Rustico — Plage de Rustico, vers 1916 Administration Pays … Wikipédia en Français
rústico — rústico, ca (Del lat. rustĭcus, de rus, campo). 1. adj. Perteneciente o relativo al campo. 2. tosco (ǁ grosero). 3. m. Hombre del campo. a la, o en, rústica. locs. advs. Dicho de encuadernar libros: A la ligera y con cubierta de papel. ☛ V.… … Diccionario de la lengua española
Rustico — (Verdabbio,Швейцария) Категория отеля: Адрес: Paese, 6538 Verdabbio, Швейцария … Каталог отелей
Rustico — (Mioglia,Италия) Категория отеля: Адрес: Via Siriti, 17040 Mioglia, Италия … Каталог отелей
rústico — rústico, ca adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Del campo o de sus gentes: costumbres rústicas, vida rústica, finca rústica, propiedad rústica. Su rústico mobiliario contrastaba con sus cuadros extremadamente urbanos. 2. (antepuesto / pospuesto) … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Rüstĭco — (Rustiken), so v.w. Bäuerisches Werk … Pierer's Universal-Lexikon
rustico — / rustiko/ [dal lat. rustĭcus, der. di rus campagna ] (pl. m. ci ). ■ agg. 1. a. [di campagna: chiesetta r. ] ▶◀ e ◀▶ [➨ rurale agg. (1)]. b. [proprio delle persone di campagna e dei piccoli centri: maniere r. ] … Enciclopedia Italiana
rústico — rústico, ca adjetivo 1) campesino*, rural, silvestre*. ≠ urbano. 2) ignorante*, charro, cafre, descortés*, zote … Diccionario de sinónimos y antónimos
rústico — adj. 1. Relativo ao campo ou próprio dele. 2. Rural. 3. Grosseiro; rude; sem arte. • s. m. 4. Camponês. 5. Homem sem instrução … Dicionário da Língua Portuguesa
Rustico — Als Rustico wird bezeichnet: ein Ort auf der kanadischen Prince Edward Island, siehe North Rustico eine rustikale Bauform italienischer und Tessiner Häuser, siehe Rustico (Gebäude) eine süditalienische Brotspeise, siehe Rustico Leccese eine… … Deutsch Wikipedia
rústico — (Del lat. rusticus.) ► adjetivo 1 Del campo: ■ vive en una pequeña localidad rústica. TAMBIÉN rustical 2 Que se comporta con grosería e ignorancia: ■ tiene unos modales un tanto rústicos. SINÓNIMO rudo tosco 3 Que está hecho a imitación de cosas… … Enciclopedia Universal