(przeciętna)

См. также в других словарях:

• przeciętna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wynik dzielenia sumy danych składników przez ich liczbę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciętna dochodów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szara myszka — Przeciętna i zwykła kobieta Eng. A very average and unremarkable woman …   Słownik Polskiego slangu

• przeciętny — przeciętnyni 1. «będący ilorazem sumy pewnych składników przez ich liczbę» Przeciętna szybkość jakiegoś pojazdu. Przeciętny zarobek. 2. «nie odbiegający od normy, taki, jakiego się najczęściej spotyka, zwykły, średni, pospolity» Przeciętny… …   Słownik języka polskiego

• inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• etat — m IV, D. u, Ms. etatacie; lm M. y 1. «stała posada, stanowisko służbowe z płacą przewidzianą w budżecie danej instytucji» Cały, pełny, wolny etat. Etat nauczyciela, lekarza. Kompresja etatów. Być na etacie. Zatwierdzić kogoś na etacie ekonomisty …   Słownik języka polskiego

• frekwencja — ż I, DCMs. frekwencjacji, blm 1. «uczęszczanie, przeciętna intensywność uczęszczania; napływ, liczba osób zgłaszających się, przebywających gdzieś» Duża, mała, słaba frekwencja. Frekwencja w szkole, w teatrze. 2. film. «liczba rejestrowanych na… …   Słownik języka polskiego

• iloraz — m IV, D. u, Ms. ilorazzie; lm M. y mat. «wynik dzielenia jednej wartości przez drugą» Iloraz jakichś liczb. * psych. Iloraz inteligencji «wskaźnik stopnia rozwoju inteligencji wyrażający się odpowiednią liczbą, określany według stosunku między… …   Słownik języka polskiego

• miernota — ż IV, CMs. miernotaocie; lm D. miernotaot «człowiek mierny, nie wyróżniający się niczym dodatnim, nie wybijający się ponad przeciętność; także rzecz małowartościowa, przeciętna, licha» Miernoty odpadły przy egzaminach konkursowych. Na wystawie… …   Słownik języka polskiego

• obfity — obfitytszy «występujący w dużej ilości, liczbie, przewyższający przeciętną normę ilościową; liczny, suty, bujny» Obfity połów. Obfite deszcze, zbiory. Obfite jedzenie. Dzień obfity we wrażenia …   Słownik języka polskiego

• siadać — ndk I, siadaćam, siadaćasz, siadaćają, siadaćaj, siadaćał siąść dk XI, siądę, siądziesz, siądź, siadł, siedli, siadłszy 1. «przybierać pozycję siedzącą, w której ciało spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach»… …   Słownik języka polskiego