-
1 arithmetic al mean roughness deviation
przeciętna wysokośćśrednie arytmetyczne odchylenie chropowatościEnglish-Polish dictionary for engineers > arithmetic al mean roughness deviation
-
2 life expectancy
nśrednia długość f życia* * *(the (average) length of time a person can expect to live.) (przeciętna) długość życia -
3 rate
[reɪt] 1. nat a rate of 60 kph — z szybkością 60 km/h
rate of taxation/interest — stopa podatkowa/procentowa
at this/that rate — w tym tempie ( fig) w ten sposób
- rates2. vtto rate sb/sth as — uważać kogoś/coś za +acc
to rate sb/sth among — zaliczać (zaliczyć perf) kogoś/coś do +gen
* * *[reit] 1. noun1) (the number of occasions within a given period of time when something happens or is done: a high (monthly) accident rate in a factory.) przeciętna (liczba)2) (the number or amount of something (in relation to something else); a ratio: There was a failure rate of one pupil in ten in the exam.) stosunek, współczynnik3) (the speed with which something happens or is done: He works at a tremendous rate; the rate of increase/expansion.) tempo4) (the level (of pay), cost etc (of or for something): What is the rate of pay for this job?) stawka5) ((usually in plural) a tax, especially, in United Kingdom, paid by house-owners etc to help with the running of their town etc.) podatek lokalny2. verb(to estimate or be estimated, with regard to worth, merit, value etc: I don't rate this book very highly; He doesn't rate very highly as a dramatist in my estimation.) oceniać, być zaliczonym- rating- at this
- at that rate
- rate of exchange -
4 average
awaria morska strata statkuobliczać przeciętnąuśredniaćwartość średniawartość średnia 2wynosić przeciętnie -
5 block speed
dla której przyjmuje się czas blokowyszybkość przeciętna
См. также в других словарях:
przeciętna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wynik dzielenia sumy danych składników przez ich liczbę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciętna dochodów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szara myszka — Przeciętna i zwykła kobieta Eng. A very average and unremarkable woman … Słownik Polskiego slangu
przeciętny — przeciętnyni 1. «będący ilorazem sumy pewnych składników przez ich liczbę» Przeciętna szybkość jakiegoś pojazdu. Przeciętny zarobek. 2. «nie odbiegający od normy, taki, jakiego się najczęściej spotyka, zwykły, średni, pospolity» Przeciętny… … Słownik języka polskiego
inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
etat — m IV, D. u, Ms. etatacie; lm M. y 1. «stała posada, stanowisko służbowe z płacą przewidzianą w budżecie danej instytucji» Cały, pełny, wolny etat. Etat nauczyciela, lekarza. Kompresja etatów. Być na etacie. Zatwierdzić kogoś na etacie ekonomisty … Słownik języka polskiego
frekwencja — ż I, DCMs. frekwencjacji, blm 1. «uczęszczanie, przeciętna intensywność uczęszczania; napływ, liczba osób zgłaszających się, przebywających gdzieś» Duża, mała, słaba frekwencja. Frekwencja w szkole, w teatrze. 2. film. «liczba rejestrowanych na… … Słownik języka polskiego
iloraz — m IV, D. u, Ms. ilorazzie; lm M. y mat. «wynik dzielenia jednej wartości przez drugą» Iloraz jakichś liczb. * psych. Iloraz inteligencji «wskaźnik stopnia rozwoju inteligencji wyrażający się odpowiednią liczbą, określany według stosunku między… … Słownik języka polskiego
miernota — ż IV, CMs. miernotaocie; lm D. miernotaot «człowiek mierny, nie wyróżniający się niczym dodatnim, nie wybijający się ponad przeciętność; także rzecz małowartościowa, przeciętna, licha» Miernoty odpadły przy egzaminach konkursowych. Na wystawie… … Słownik języka polskiego
obfity — obfitytszy «występujący w dużej ilości, liczbie, przewyższający przeciętną normę ilościową; liczny, suty, bujny» Obfity połów. Obfite deszcze, zbiory. Obfite jedzenie. Dzień obfity we wrażenia … Słownik języka polskiego
siadać — ndk I, siadaćam, siadaćasz, siadaćają, siadaćaj, siadaćał siąść dk XI, siądę, siądziesz, siądź, siadł, siedli, siadłszy 1. «przybierać pozycję siedzącą, w której ciało spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach»… … Słownik języka polskiego