-
1 pozorować
-
2 pozorować
-
3 upozorować
upozorować (-uję) wypadek, zabójstwo vortäuschen -
4 grać
vt, vi1) ( brać udział w grze)\grać w brydża/karty/piłkę Bridge/Karten/Ball spielen\grać na giełdzie an der Börse spekulieren [ lub zocken]\grać na pianinie/skrzypcach Piano/Geige spielenco grają dziś w kinie/teatrze? was wird heute im Kino/Theater gespielt?, was läuft heute im Kino/Theater? ( fam)5) ( migotać) barwy: spielen6) \grać w otwarte/zakryte karty mit offenen/verdeckten Karten spielen\grać komuś na nerwach jdm auf die Nerven gehen, jdm auf den Wecker fallen ( fam)\grać decydującą/podrzędną rolę eine entscheidende/zweitrangige Rolle spielento nie gra roli das spielt keine Rolle\grać na zwłokę auf die lange Bank schieben ( fam)w to mi graj! ( pot) das passt mir! -
5 upozorować
upozorować [upɔzɔrɔvaʨ̑], upozorowywać [upɔzɔrɔvɨvaʨ̑] -
6 vorspiegeln
vor|spiegelnvt pozorować [ perf u-]jdm Interesse \vorspiegeln udawać przed kimś swoje zainteresowanie -
7 vortäuschen
См. также в других словарях:
pozorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pozorowaćruję, pozorowaćruje, pozorowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać pozór czegoś; udawać, symulować coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozorować morderstwo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozorować — ndk IV, pozorowaćruję, pozorowaćrujesz, pozorowaćruj, pozorowaćował, pozorowaćowany «stwarzać złudzenie, pozór czegoś; symulować, udawać, upodabniać» Pozorować samobójstwo. Pozorować włamanie … Słownik języka polskiego
markować — I ndk IV, markowaćkuję, markowaćkujesz, markowaćkuj, markowaćował, markowaćowany 1. «stwarzać pozory czegoś, udawać coś, pozorować» Markować robotę. 2. karc. «w brydżu: sygnalizować partnerowi wartość własnych kart za pomocą przewidzianych… … Słownik języka polskiego
nadrobić — Nadrabiać miną «maskować wyrazem twarzy prawdziwy nastrój lub sytuację; udawać, pozorować»: Szwagier w cywilu nie prezentował się już tak elegancko, jak w mundurze, ale nadrabiał miną i nie dawał po sobie poznać dojmującej tęsknoty za wojskiem. J … Słownik frazeologiczny
nadrabiać — miną «maskować wyrazem twarzy prawdziwy nastrój lub sytuację; udawać, pozorować»: Szwagier w cywilu nie prezentował się już tak elegancko, jak w mundurze, ale nadrabiał miną i nie dawał po sobie poznać dojmującej tęsknoty za wojskiem. J. Przybora … Słownik frazeologiczny
fingować — ndk IV, fingowaćguję, fingowaćgujesz, fingowaćguj, fingowaćował, fingowaćowany «udawać, zmyślać, fałszować, pozorować» Fingować atak, chorobę, kradzież. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… … Słownik języka polskiego
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
maskować — ndk IV, maskowaćkuję, maskowaćkujesz, maskowaćkuj, maskowaćował, maskowaćowany 1. «czynić coś niewidzialnym lub trudno dostrzegalnym; zakrywać, zasłaniać, zwłaszcza obiekty wojskowe, sprzęt bojowy itp. przed nieprzyjacielem» Maskować dół, pułapkę … Słownik języka polskiego
nadrobić — I dk VIa, nadrobićbię, nadrobićbisz, nadrobićrób, nadrobićbił, nadrobićbiony nadrabiać ndk I, nadrobićam, nadrobićasz, nadrobićają, nadrobićaj, nadrobićał, nadrobićany 1. «uzupełnić braki, odrobić zaległości lub straty» Nadrobić opóźnienie,… … Słownik języka polskiego
pozorowanie — n I rzecz. od pozorować … Słownik języka polskiego