-
1 potajemnie
potajemnie [pɔtajɛmɲɛ] adv( książk) heimlich -
2 podrzucać
podrzucać (-am) < podrzucić> (-ę) hochwerfen; (dostarczać) fam. vorbeibringen; węgla, drewna nachlegen; (potajemnie podsuwać) unterschieben;podrzucać k-o fam. jemanden im Auto mitnehmen, jemanden mit dem Auto (hin)fahren;podrzucę cię do domu fam. ich fahre dich nach Hause;podrzucę wam dzisiaj klucze ich bringe euch den Schlüssel heute vorbei -
3 podrzucić
podrzucać (-am) < podrzucić> (-ę) hochwerfen; (dostarczać) fam. vorbeibringen; węgla, drewna nachlegen; (potajemnie podsuwać) unterschieben;podrzucać k-o fam. jemanden im Auto mitnehmen, jemanden mit dem Auto (hin)fahren;podrzucę cię do domu fam. ich fahre dich nach Hause;podrzucę wam dzisiaj klucze ich bringe euch den Schlüssel heute vorbei -
4 cichaczem
-
5 anzapfen
an|zapfenvtdas Telefon \anzapfen założyć podsłuch telefoniczny -
6 geheim
geheim [gə'haɪm]streng \geheim ściśle tajnyim Geheimen w tajemnicy, potajemnieetw [vor jdm] \geheim halten trzymać coś [przed kimś] w tajemnicy -
7 heimlich
-
8 innerlich
-
9 Kopf
den \Kopf schütteln kręcić [ perf po-] głowąden \Kopf in die Hände stützen podpierać [ perf podeprzeć] głowę rękami2) ( Person)pro \Kopf na głowę3) ( essbarer Teil)ein \Kopf [Salat] główka f; [sałaty] ( vorderer Zugteil) czoło nt; pociągu (Zeitungs\Kopf, Nachrichten\Kopf) nagłówek m4) ( Rückseite einer Münze)\Kopf oder Zahl? orzeł czy reszka?5) von \Kopf bis Fuß od stóp do główden \Kopf einziehen tchórzyć [ perf s-][für jdn/etw] den [o seinen] \Kopf hinhalten ( fam) ponosić [ perf ponieść] konsekwencje [czegoś/za kogoś]etw im \Kopf rechnen liczyć [ perf po-] coś w pamięcidu kannst dich auf den \Kopf stellen [und mit den Füßen wackeln], ... ( fam) choćbyś stanął na głowie, to nie...jdm den \Kopf waschen zmyć komuś głowę ( pot)jdm etw an den \Kopf werfen ubliżać [ perf na-] komuś\Kopf an \Kopf rennen łeb w łeb -
10 verdeckt
-
11 verstohlen
verstohlen [fɛɐ'ʃto:lən]
См. также в других словарях:
potajemnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób potajemny, skrycie, ukrywając coś przed kimś trzecim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zebrali się potajemnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potajemnie — książk. «ukrywając coś przed kimś; w tajemnicy, skrycie, tajnie» Wzięli ślub potajemnie. Uprawiać potajemnie praktyki magiczne … Słownik języka polskiego
dołek — 1. Kopać pod kimś dołki «działać potajemnie na czyjąś szkodę; intrygować»: Markowiak od dawna kopał pode mną dołki, dostał skądś informacje o mnie, chciał mi się przysłużyć, myśląc, że zajmie moje miejsce (...). J. Głowacki, Café. 2. Ściska,… … Słownik frazeologiczny
chyłkiem — «pochyliwszy się, skuliwszy się; ukradkiem, niepostrzeżenie» Uciekać, wymykać się skądś chyłkiem. Przemykać się, przekradać się chyłkiem. przen. «maskując się, skrycie, potajemnie, po kryjomu» Chyłkiem coś załatwić … Słownik języka polskiego
cichaczem — «nie czyniąc hałasu, po cichu; ukradkiem, niepostrzeżenie» Wymknąć się skądś, zakraść się dokądś cichaczem. przen. «w tajemnicy przed innymi, potajemnie, skrycie» Cichaczem wyjechać za granicę … Słownik języka polskiego
cichość — ż V, DCMs. cichośćści, blm książk. «cisza; milczenie» Zapada cichość. Trwać w cichości. ◊ W cichości, częściej: w cichości ducha «skrycie, potajemnie; w duchu; po cichu» … Słownik języka polskiego
denuncjować — ndk IV, denuncjowaćjuję, denuncjowaćjujesz, denuncjowaćjuj, denuncjowaćował, denuncjowaćowany «składać władzom poufne doniesienie o czynach sprzecznych z obowiązującym prawem, potajemnie oskarżać o takie czyny lub poglądy» Denuncjować uczestników … Słownik języka polskiego
dołek — m III, D. dołekłka, N. dołekłkiem; lm M. dołekłki 1. «nieduży dół wykopany w ziemi, zagłębienie w nawierzchni» Wykopać dołek. ∆ Piłka do dołka «rodzaj gry w piłkę» ∆ sport. Dołek startowy «zagłębienie w ziemi, w którym zawodnik umieszczał stopy… … Słownik języka polskiego
gryps — m IV, D. u, Ms. grypssie; lm M. y «w gwarze więziennej: list przesłany potajemnie, nielegalnie więźniowi lub wysłany z więzienia» Odebrać, przesłać gryps. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
knuć — ndk Xa, knuję, knujesz, knuj, knuł, knuty «obmyślać, planować potajemnie coś złego» Knuć zemstę, zbrodnię. Knuć spisek przeciw komuś … Słownik języka polskiego
kret — m IV, DB. a, Ms. krecie; lm M. y 1. «Talpa europaea, ssak owadożerny z podrodziny o tej samej nazwie; małe, czarne zwierzę o łopatkowatych przednich kończynach przystosowanych do grzebania, prowadzące podziemny tryb życia, pospolite w Europie i… … Słownik języka polskiego