Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(popędzać)

  • 1 popędzać

    глаг.
    • побуждать
    • погонять
    • подгонять
    • понукать
    • торопить
    * * *
    popędza|ć
    \popędzaćny несов. погонять, понукать, поторапливать, торопить;

    \popędzać konia погонять лошадь; \popędzać z pracą (z robotą) торопить с работой

    + poganiać, ponaglać, gonić

    * * *
    popędzany несов.
    погоня́ть, понука́ть, потора́пливать, торопи́ть

    popędzać konia — погоня́ть ло́шадь

    popędzać z pracą (z robotą) — торопи́ть с рабо́той

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > popędzać

  • 2 popędzać

    popędzać [pɔpɛnʣ̑aʨ̑], popędzić [pɔpɛɲʥ̑iʨ̑]
    I. vt
    1) ( w jakimś kierunku) zwierzęta jagen, treiben
    \popędzać kogoś do czegoś jdn zu etw drängen
    \popędzać kogoś, żeby coś zrobił jdn drängen, dass er etw tut
    II. vi nur perf ( pognać) eilen, sausen

    Nowy słownik polsko-niemiecki > popędzać

  • 3 popędzać

    -dzam, -dzasz, -dzić; perf; vt
    to rush, to hurry
    * * *
    ipf.
    1. (= zmuszać do posuwania się do przodu) drive.
    2. (= nakłaniać do szybszego wykonania czynności) hurry, rush ( do czegoś to do sth).
    3. pf. (= pobiec bez zwłoki) rush, dash (off); popędzić komuś kota pot. scare the wits out of sb.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popędzać

  • 4 popędzać

    popędzać (-am) < popędzić> (-ę) (zur Eile) antreiben, drängen;
    popędzić v/i losrennen

    Słownik polsko-niemiecki > popędzać

  • 5 popędzać

    1. aiguillonner
    2. brusquer
    3. hâter

    Słownik Polsko-Francuski > popędzać

  • 6 popędzać

    1 broid 2 deifir 3 prioc 4 spor

    Słownik Polsko-Irlandzki > popędzać

  • 7 popędzać

     підганяти, підгонити

    Praktyczny słownik polsko-ukraiński > popędzać

  • 8 popędzać

    1 dumaluhong
    2 kabiglaanan
    3 magbiglâ

    Słownik Polsko-Tagalski > popędzać

  • 9 popędzać

    debsilmek; dürtmek

    Słownik Polsko-Turkmeński > popędzać

  • 10 popędzać

    κεντρίζω

    Słownik polsko-grecki > popędzać

  • 11 gnać

    глаг.
    • бегать
    • бежать
    • гнать
    • мчаться
    • нестись
    • преследовать
    * * *
    1) (mknąć) мчаться
    2) (popędzać, zaganiać) гнать (подгонять)
    przepędzać, wypędzać гнать (прогонять)
    sl. imputować, wciskać, wulg. pieprzyć (kłamać, oszukiwać) сл. гнать (врать)
    pot. nawijać, wulg. pieprzyć (długo opowiadać, gadać głupoty) сл. гнать (долго говорить, болтать ерунду)
    pot. pędzić (bimber) сл. гнать (делать самогон)
    sl. wyskakiwać (oddawać, np. pieniądze) сл. гнать (отдавать, напр. деньги)
    * * *
    gna|ć
    \gnaćny несов. 1. бежать, мчаться;

    \gnać na złamanie karku бежать сломя голову;

    2. гнать, подгонять;
    3. kogo-co гнаться за кем-чем, преследовать кого-что
    +

    1. pędzić, mknąć 2. gonić, popędzać, poganiać 3. gonić

    * * *
    gnany несов.
    1) бежа́ть, мча́ться

    gnać na złamanie karku — бежа́ть сломя́ го́лову

    2) гнать, подгоня́ть
    3) kogo-co гна́ться за кем-чем, пресле́довать кого-что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gnać

  • 12 ganiać

    глаг.
    • гонять
    • охотиться
    • преследовать
    * * *
    gania|ć
    \ganiaćny несов. разг. 1. бегать, носиться;
    2. kogo-co гоняться за кем-чем;

    \ganiać motyle гоняться за бабочками;

    3. перен. гнать, погонять
    +

    1, 2. biegać, latać 3. popędzać

    * * *
    ganiany несов. разг.
    1) бе́гать, носи́ться
    2) kogo-co гоня́ться за кем-чем

    ganiać motyle — гоня́ться за ба́бочками

    3) перен. гнать, погоня́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ganiać

  • 13 gonić

    глаг.
    • бежать
    • гнать
    • гнаться
    • затравить
    • мчаться
    • нестись
    • охотиться
    • преследовать
    • прогонять
    * * *
    goni|ć
    \gonićony несов. 1. kogo-co, za kim-czym бежать, гнаться за кем-чем, преследовать кот;

    \gonić zbiega преследовать беглеца;

    2. бежать, мчаться;
    3. подгонять;

    ● \gonić do nauki, roboty заставлять учиться, работать; \gonić po świecie носиться по свету, путешествовать; \gonić resztkami sił выбиваться из сил;

    \gonić ostatkami nerwów быть на грани нервного истощения
    +

    1. ścigać 2. pędzić, mknąć 3. gnać, pędzić, poganiać, popędzać

    * * *
    goniony несов.
    1) kogo-co, za kim-czym бежа́ть, гна́ться за кем-чем, пресле́довать кого

    gonić zbiega — пресле́довать беглеца́

    2) бежа́ть, мча́ться
    3) подгоня́ть
    - roboty
    - gonić po świecie
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gonić

  • 14 naglić

    глаг.
    • подгонять
    • понукать
    • торопить
    * * *
    nagl|ić
    \naglićij, \naglićony несов. торопить, поторапливать;

    czas \naglići время не терпит; \naglić o odpowiedź требовать срочного ответа

    + popędzać, pilić

    * * *
    naglij, naglony несов.
    торопи́ть, потора́пливать

    czas nagli — вре́мя не те́рпит

    naglić o odpowiedź — тре́бовать сро́чного отве́та

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > naglić

  • 15 pilić

    глаг.
    • понукать
    * * *
    несов. разг. погонять, торопить
    +

    naglić, przynaglać, popędzać

    * * *
    несов. разг.
    погоня́ть, торопи́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pilić

  • 16 podganiać

    глаг.
    • подгонять
    * * *
    podgania|ć
    \podganiaćny несов. 1. подгонять, понукать, поторапливать;
    2. разг. подгонять; навёрстывать; ср. podgonić
    +

    1. poganiać, popędzać, przynaglać 2. nadrabiać

    * * *
    podganiany несов.
    1) подгоня́ть, понука́ть, потора́пливать
    2) разг. подгоня́ть; навёрстывать; ср. podgonić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podganiać

  • 17 poganiać

    глаг.
    • погнать
    • погонять
    • подгонять
    • понукать
    * * *
    pogania|ć
    \poganiaćny несов. погонять; понукать
    +

    popędzać, ponaglać, przynaglać

    * * *
    poganiany несов.
    погоня́ть; понука́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > poganiać

  • 18 ponaglać

    глаг.
    • вталкивать
    • пихать
    • подгонять
    • подталкивать
    • понукать
    • поспешить
    • поторопить
    • спихивать
    • спихнуть
    • сталкивать
    • столкнуть
    • толкать
    • толкнуть
    • торопить
    * * *
    ponagla|ć
    \ponaglaćny несов. подгонять, поторапливать;

    \ponaglać do pośpiechu заставлять торопиться; pismo \ponaglaćjące письмо с напоминанием о сроках

    + popędzać, pilić, naglić

    * * *
    ponaglany несов.
    подгоня́ть, потора́пливать

    ponaglać do pośpiechu — заставля́ть торопи́ться

    pismo ponaglające — пи́сьмо с напомина́нием о сро́ках

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ponaglać

  • 19 popędzić

    глаг.
    • погнать
    • погнаться
    • угнать
    • унестись
    * * *
    popędz|ić
    %1, \popędzićony сов. погнать; поторопить; ср. popędzać
    +

    pogonić, ponaglić

    * * *
    I popędzony сов.
    погна́ть; поторопи́ть; ср. popędzać
    Syn:
    II сов.
    помча́ться, понести́сь
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > popędzić

  • 20 przynaglać

    глаг.
    • подгонять
    • понукать
    • поспешить
    • поторапливать
    • торопить
    • ускорить
    • ускорять
    * * *
    przynagla|ć
    \przynaglaćny несов. поторапливать, понукать
    +

    naglić, popędzać

    * * *
    przynaglany несов.
    потора́пливать, понука́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przynaglać

См. также в других словарях:

  • popędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popędzaćam, popędzaća, popędzaćają, popędzaćany {{/stl 8}}– popędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, popędzaćdzę, popędzaćdzi, popędzaćpędź, popędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do pośpiesznego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… …   Słownik języka polskiego

  • ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… …   Słownik języka polskiego

  • batog — m III, D. a, N. batoggiem; lm M. i książk. «mocny bat» Ekonomski batog. Popędzać bydło batogiem …   Słownik języka polskiego

  • gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… …   Słownik języka polskiego

  • gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …   Słownik języka polskiego

  • naglić — ndk VIa, naglićlę, naglićlisz, naglićlij, naglićlony «pobudzać do pośpiechu, popędzać, przyspieszać; usilnie nalegać» Okoliczności nagliły nas do powrotu. Czas, potrzeba nagli. Nagliła, żeby już wychodzić. Naglić o wyjazd, o odpowiedź …   Słownik języka polskiego

  • pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… …   Słownik języka polskiego

  • pilić — ndk VIa, pilićlę, pilićlisz, pil, pilićlił, pilićlony pot. «naglić, przynaglać; napędzać, popędzać kogoś do czegoś» Pilić kogoś do drogi. Robota pili. Terminy pilą …   Słownik języka polskiego

  • naglić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, naglićlę, naglićli, naglićlij, naglićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać, skłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać, poganiać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musieli już wyjść – czas naglił. Nagliła go do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»