popędzić

См. также в других словарях:

• popędzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}popędzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}popędzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmusić siłą do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• popędzić — jak strzała zob. strzała 1. Popędzić komuś kota zob. kot 7 …   Słownik frazeologiczny

• popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… …   Słownik języka polskiego

• pogonić [popędzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}kota {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmusić kogoś, aby wyniósł się skądś, przepędzić kogoś z jakiegoś miejsca {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

• kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… …   Słownik frazeologiczny

• strzała — 1. Popędzić, polecieć, pomknąć itp. jak strzała «pobiec, pojechać bardzo szybko»: Jak strzała pomknął z powrotem – byle tylko nie zauważyli nieobecności! B. Jasieński, Palę. 2. Prosty jak strzała a) «o drodze, szlaku: ciągnący się prosto, bez… …   Słownik frazeologiczny

• kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …   Słownik języka polskiego

• pogalopować — dk IV, pogalopowaćpuję, pogalopowaćpujesz, pogalopowaćpuj, pogalopowaćował «popędzić, pojechać galopem» Konie pogalopowały do stajen. Myśliwi pogalopowali przez polanę …   Słownik języka polskiego

• pokłusować — dk IV, pokłusowaćsuję, pokłusowaćsujesz, pokłusowaćsuj, pokłusowaćował «ruszyć, popędzić kłusem» Jeździec pokłusował do wsi. Konie pokłusowały drogą …   Słownik języka polskiego

• polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… …   Słownik języka polskiego