-
1 ozdobić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ozdobić
-
2 ozdobić
-
3 ozdobić
-
4 ozdobić
глаг.• декорировать• приукрасить• приукрашивать• разукрасить• разукрашивать• украсить• украшать* * *ozd|obić\ozdobićób, \ozdobićiony сов. украсить, убрать чем+przystroić, upiększyć
* * *ozdób, ozdiony сов.укра́сить, убра́ть чемSyn: -
5 ozdobić
1. décorer2. enjoliver3. historier4. orner -
6 ozdobić
feisteas -
7 ozdobić
[оздобічь]v.dk -
8 ozdobić
прикрасити, оздобити -
9 ozdobić
= zdobić -
10 ozdobić artykuł
украсить статьяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ozdobić artykuł
-
11 ozdobić się
прикраситися, оздобитися -
12 uwieńczyć
(-ę, -ysz); vt perf( ukoronować) to crown; ( ozdobić) to adorn* * *pf.1. (= ozdobić wieńcem) wreathe, crown with wreaths; (= ozdobić kwiatami) adorn, crown ( with flowers).2. lit. (= ukoronować) crown.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwieńczyć
-
13 ozdabiać
impf ⇒ ozdobić* * ** * *ipf.1. (= upiększać) adorn, embellish, ornament ( czymś with sth).2. lit. (= być ozdobą) adorn.ipf.adorn o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ozdabiać
-
14 okrasić
глаг.• приправить* * *okra|sić\okrasićszę, \okrasićsi, \okrasićszony сов. 1. приправить (жиром, сметаной); положить жир (сметану);2. книжн. украсить; уснастить+1. omaścić 2. ozdobić
* * *okraszę, okrasi, okraszony сов.1) припра́вить (жиром, сметаной); положи́ть жир (смета́ну)2) книжн. укра́сить; уснасти́тьSyn:omaścić 1), ozdobić 2) -
15 przybrać
глаг.• увеличить• увеличиться* * *przyb|rać\przybraćiorę, \przybraćierze, \przybraćrany сов. 1. подняться, прибыть;wody \przybraćrało вода прибыла;
2. принять;\przybrać inne nazwisko взять другую фамилию;
3. украсить, убрать;\przybrać choinkę украсить (нарядить) елку;
4. принять, приобрести;\przybrać jakąś pozę принять какую-л. позу;\przybrać na sile (mocy) усилиться; \przybrać na wadze прибавить в весе; \przybrać za syna, córkę усыновить, удочерить;
\przybraćrany ojciec приёмный (названый przest.) отец+1. wezbrać 2. przyjąć 3. przyozdobić, ozdobić, przystroić
* * *przybiorę, przybierze, przybrany сов.1) подня́ться, прибы́тьwody przybrało — вода́ прибыла́
2) приня́тьprzybrać inne nazwisko — взять другу́ю фами́лию
3) укра́сить, убра́тьprzybrać choinkę — укра́сить (наряди́ть) ёлку
4) приня́ть, приобрести́przybrać jakąś pozę — приня́ть каку́ю-л. по́зу
przybrać na sile (mocy) — уси́литься
przybrać na wadze — приба́вить в ве́се
przybrać za syna, córkę — усынови́ть, удочери́ть
przybrany ojciec — приёмный (назва́ный przest.) оте́ц
Syn: -
16 przyozdobić
глаг.• декорировать• приукрасить• приукрашивать• украсить• украшать* * *przyozd|obić\przyozdobićób, \przyozdobićobiony сов. украсить, убрать+* * *przyozdób, przyozdobiony сов.укра́сить, убра́тьSyn: -
17 przystroić
глаг.• обрядить• украсить• украшать* * *przystro|ić\przystroićjony сов. украсить, убрать; нарядить+ozdobić, upiększyć, wystroić
* * *przystrojony сов.укра́сить, убра́ть; наряди́тьSyn: -
18 udekorować
глаг.• декорировать• приукрасить• приукрашивать• украсить• украшать* * *udekorowa|ć\udekorowaćny сов. 1. украсить, убрать;2. (wręczyć odznaczenie) наградить орденом (медалью), вручить орден (медаль)+1. ozdobić, upiększyć
* * *udekorowany сов.1) укра́сить, убра́ть2) ( wręczyć odznaczenie) награди́ть о́рденом (меда́лью), вручи́ть о́рден (меда́ль)Syn: -
19 wysadzić
глаг.• взорвать• высадить• подорвать• сжить* * *wysadz|ić\wysadzićę, \wysadzićony сов. 1. высадить;\wysadzić na ląd (brzeg) высадить на берег;
2. (wysunąć) высунуть, выставить;3. (roślinami) обсадить; 4. (ozdobić) украсить (драгоценными камнями etc.); 5. (w powietrze) взорвать; 6. выбить, вышибить;\wysadzić drzwi высадить дверь; \wysadzić z siodła а) выбить из седла;
б) перен. выжить, выкурить;● \wysadzić chleb z pieca вынуть хлеб из печи; \wysadzić dziecko разг. посадить ребёнка на горшок
* * *wysadzę, wysadzony сов.1) вы́садитьwysadzić na ląd (brzeg) — вы́садить на бе́рег
2) ( wysunąć) вы́сунуть, вы́ставить3) ( roślinami) обсади́ть4) ( ozdobić) укра́сить (драгоценными камнями и т. п.)5) ( w powietrze) взорва́ть6) вы́бить, вы́шибитьwysadzić drzwi — вы́садить дверь
wysadzić z siodła — 1) вы́бить из седла́; 2) перен. вы́жить, вы́курить
•- wysadzić dziecko -
20 zdobi|ć
impf vt 1. (upiększać) [osoba] to decorate (czymś with sth)- zdobić ściany malowidłami to decorate walls with paintings ⇒ ozdobić2. (być ozdobą) [rzeźba, kwiaty, ozdoba] to grace [pokój, głowę]- jej twarz zdobił uśmiech her face was graced with a smile ⇒ ozdobićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdobi|ć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ozdobić — dk VIa, ozdobićbię, ozdobićbisz, ozdób, ozdobićbił, ozdobićbiony ozdabiać ndk I, ozdobićam, ozdobićasz, ozdobićają, ozdobićaj, ozdobićał, ozdobićany 1. «upiększyć, przystroić, udekorować» Stół ozdobiony kwiatami. Ściany ozdobiono freskami.… … Słownik języka polskiego
ozdobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ozdabiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ozdabiać się – ozdobić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprawiać, że wygląda się ładniej; upiększać się, stroić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ozdabiać się biżuterią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ozdabiać — → ozdobić … Słownik języka polskiego
przybrać — dk IX, przybraćbiorę, przybraćbierzesz, przybraćbierz, przybraćbrał, przybraćbrany przybierać ndk I, przybraćam, przybraćasz, przybraćają, przybraćaj, przybraćał, przybraćany 1. «zwykle o wodzie, rzece: podnieść się powyżej normalnego poziomu,… … Słownik języka polskiego
ozdabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ozdabiaćam, ozdabiaća, ozdabiaćają, ozdabiaćany {{/stl 8}}– ozdobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ozdabiaćbię, ozdabiaćbi, ozdabiaćzdób, ozdabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś staje się ładniejsze,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bordiura — ż IV, CMs. bordiuraurze; lm D. bordiuraur «dekoracyjne obramowanie tkaniny, płaskorzeźby, kompozycji malarskiej lub graficznej w formie pasa wypełnionego ornamentem geometrycznym, roślinnym i scenami figuralnymi» Bordiura Drzwi Gnieźnieńskich.… … Słownik języka polskiego
falbana — ż IV, CMs. falbananie; lm D. falbanaban «marszczony pas tkaniny, przyszywany dla ozdoby do odzieży damskiej, firanek itp.» Koronkowa, tiulowa, suta falbana. Suknia z falbaną. Obszyć, ozdobić coś falbaną. ‹fr., wł.› … Słownik języka polskiego
grafika — ż III, CMs. grafikaice 1. blm «dział sztuk plastycznych posługujący się głównie linią, kreską i stopniowaniem walorów obejmujący dzieła wykonane wypukłą, wklęsłą lub płaską techniką powielania odbitek na dowolnym podłożu (zwłaszcza na papierze… … Słownik języka polskiego
haft — m IV, D. u, Ms. haftfcie; lm M. y 1. «wzór, ornament wyszyty na tkaninie, rzadziej na skórze; szczegół wyhaftowany» Haft angielski, kolorowy, płaski, wypukły. Ażurowy haft richelieu. Haft na poduszkę. Wzór haftu na kołnierzyk. Ozdobić sukienkę… … Słownik języka polskiego
nahaftować — dk IV, nahaftowaćtuję, nahaftowaćtujesz, nahaftowaćtuj, nahaftowaćował, nahaftowaćowany «ozdobić wiele rzeczy haftem, wyhaftować dużo czegoś» Nahaftować dużo serwetek … Słownik języka polskiego