-
1 wysadzić
глаг.• взорвать• высадить• подорвать• сжить* * *wysadz|ić\wysadzićę, \wysadzićony сов. 1. высадить;\wysadzić na ląd (brzeg) высадить на берег;
2. (wysunąć) высунуть, выставить;3. (roślinami) обсадить; 4. (ozdobić) украсить (драгоценными камнями etc.); 5. (w powietrze) взорвать; 6. выбить, вышибить;\wysadzić drzwi высадить дверь; \wysadzić z siodła а) выбить из седла;
б) перен. выжить, выкурить;● \wysadzić chleb z pieca вынуть хлеб из печи; \wysadzić dziecko разг. посадить ребёнка на горшок
* * *wysadzę, wysadzony сов.1) вы́садитьwysadzić na ląd (brzeg) — вы́садить на бе́рег
2) ( wysunąć) вы́сунуть, вы́ставить3) ( roślinami) обсади́ть4) ( ozdobić) укра́сить (драгоценными камнями и т. п.)5) ( w powietrze) взорва́ть6) вы́бить, вы́шибитьwysadzić drzwi — вы́садить дверь
wysadzić z siodła — 1) вы́бить из седла́; 2) перен. вы́жить, вы́курить
•- wysadzić dziecko -
2 zarastać
impf ⇒ zarosnąć* * *1. (-a); perf; zarosnąć; vt 2. vi( o ranie) to skin overzarastać chwastami/trzciną — to become overgrown with weeds/reeds
* * *ipf.1. ( o roślinach) (= rozprzestrzeniać się) overgrow, cover with weeds.2. (= pokrywać się) (roślinami, włosami) grow, get overgrown ( czymś with sth).3. (= zabliźniać się) skin over, close, cicatrize.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zarastać
-
3 roślinn|y
adj. 1. (związany z roślinami) [komórka, organizm, włókno, świat] plant attr. 2. (wyprodukowany z roślin) [olej, masło, pokarm, klej] vegetable attr.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roślinn|y
См. также в других словарях:
altana — ż IV, CMs. altananie; lm D. altanaan «niewielka budowla ogrodowa o lekkiej konstrukcji, często o ażurowych ścianach, służąca do wypoczynku i ochrony przed słońcem i deszczem» Altana opleciona winem, obsadzona roślinami pnącymi. Schronić się do… … Słownik języka polskiego
bakterioryza — ż IV, CMs. bakterioryzazie, blm biol. «współżycie wiążących azot atmosferyczny bakterii brodawkowych z roślinami motylkowymi; zjawisko to wykorzystane jest do wzbogacania gleby w związki azotowe przyswajalne przez rośliny» ‹n. łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
desman — m IV, DB. a, Ms. desmannie; lm M. y zool. «Desmana, europejski ssak ziemnowodny z rodziny kretowatych, o nosie wydłużonym w ruchliwą trąbkę; żywi się bezkręgowcami i roślinami wodnymi; cenne zwierzę futerkowe» … Słownik języka polskiego
dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… … Słownik języka polskiego
kałużnica — ż II, DCMs. kałużnicacy; lm D. kałużnicaic 1. zool. «Hydrous piceus, duży chrząszcz o czarnych pokrywach, z rodziny o tej samej nazwie; żyje w wodzie, hodowany często w akwariach» 2. zool. kałużnice «Hydrophilidae, rodzina chrząszczy obejmująca… … Słownik języka polskiego
katta — ż IV, CMs. kattatcie; lm D. katt zool. «Lemur catta, małpiatka z podrodziny lemurów, o popielatej sierści i ogonie w czarne i białe pierścienie; żywi się roślinami i owadami, żyje gromadnie na Madagaskarze» … Słownik języka polskiego
łaskun — m IV, D. a, Ms. łaskunnie; lm M. y zool. łaskuny «nadrzewne lub naziemne, w większości niewielkie ssaki z rodziny wiwer; żywią się roślinami (także owocami) i drobnymi zwierzętami» … Słownik języka polskiego
łasza — ż II, DCMs. łaszaszy; lm D. łasz zool. łasze «Viverridae, rodzina drapieżnych ssaków; charakteryzują się długim ogonem, krótkimi nogami i smukłym ciałem; żywią się roślinami, drobnymi zwierzętami i jajami; niektóre gatunki mają gruczoły… … Słownik języka polskiego
łąka — ż III, CMs. łące; lm D. łąk «teren gęsto porośnięty roślinami zielnymi, głównie trawami, używanymi na paszę; czasem: rośliny porastające ten teren» Bujna, zielona łąka. Paść się na łące. Kosić łąkę. ∆ Łąka kwaśna «łąka o kwaśnym odczynie gleby,… … Słownik języka polskiego
łowiecki — «dotyczący łowcy lub łowiectwa» Gospodarka łowiecka. Sprzęt łowiecki. Prawo łowieckie. ∆ Poletka, pólka łowieckie «ograniczone miejsca zasiewane roślinami w celu zapewnienia zwierzynie pożywienia naturalnego i dokarmiania jej w czasie zimy» … Słownik języka polskiego
mieszanka — ż III, CMs. mieszankance; lm D. mieszankanek «kilka substancji, produktów, gatunków czegoś itp., zmieszanych ze sobą, przeznaczonych do użytku lub przerobu; mieszanina o określonym składzie i przeznaczeniu» Mieszanka warzywna, owocowa, ziołowa.… … Słownik języka polskiego
