-
1 owładnąć
(-nę, -niesz)* * *pf.-ij (o uczuciu, nastroju) pervade, overwhelm; (o smutku, strachu) overwhelm, grip; (o chorobie, uczuciach) invade; ( o myśli) preposess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > owładnąć
-
2 opętywać
impf ⇒ opętać* * *ipf.opętać pf. (= owładnąć) obsess, captivate, come over (sb); (o diable, demonie) possess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opętywać
-
3 ob|jąć
pf — ob|ejmować impf (obejmę, objęła, objęli — obejmuję) Ⅰ vt 1. (przytulić) to embrace, to hug, to clasp (in one’s arms) [osobę]- objąć kogoś czule to embrace sb fondly a. tenderly- objąć kogoś wpół/za szyję to put one’s arm around sb’s waist/neck2. (zacząć sprawować funkcję) to assume, to take up [urząd, stanowisko]; to assume [rządy, władzę]; to take (up), to assume [dowództwo]- objąć katedrę fizyki to take the chair in physics3. (rozszerzyć się) to spread- opady obejmą cały kraj/centralną Polskę rainfall will spread throughout the country/across central Poland- płomienie objęły dach flames enveloped a. engulfed the roof4. (owładnąć) to grip, to seize- objął go lęk he was gripped by a. overcome with fear- objęła go radość he was overcome with joy- ciało objęte paraliżem a body seized by paralysis5. (zrozumieć) to grasp, to comprehend- objąć coś umysłem a. rozumem to grasp sth, to encompass sth with one’s mind- objęła pamięcią ostatni rok she looked back over the last year6. (zmieścić w sobie) to include- obszar obejmuje 30 hektarów the area encompasses a. covers 30 hectares- wystawa obejmuje okres od 1945 do 1989 r. the exhibition spans a. covers the period from 1945 to 1989- cena nie obejmuje posiłków the price does not include a. cover meals7. (rozciągnąć) to involve- pacjentów objęto bezpłatną opieką lekarską the patients were provided with free medical care- gazety nie są objęte podatkiem VAT there is no VAT on newspapers- zwierzęta/gatunki objęte ochroną protected animals/speciesⅡ objąć się — obejmować się to embrace each other■ objąć kogoś wzrokiem a. spojrzeniem to survey sb- objąć coś wzrokiem a. spojrzeniem to take sth in, to survey sth- objąć prowadzenie to take the lead, to go into the lead- objąć prowadzenie 1:0 to take a 1-0 leadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ob|jąć
-
4 schwy|cić
pf Ⅰ vt książk. 1. (złapać, pochwycić) to catch, to grab, to grasp, to seize- schwycić kogoś za rękę to grab a. grasp sb’s arm a. sb by the arm- schwycić kogoś za klapy marynarki to grab sb by his lapel(s)- schwycić kogoś za ramię/nogę to seize sb’s arm/leg- schwyciła dziecko w ramiona she caught the baby in her arms- daremnie usiłowała schwycić linę she futilely snatched at the rope- schwycić za szablę to grab one’s sword2. przen. (zjawić się, owładnąć) to catch, to grip, to seize- po drodze schwycił nas deszcz we got caught in the rain on the way- schwycił go strach he was gripped with fear- nagle schwycił go ból he was seized with a. by a sudden pain- mróz schwycił w nocy there was a frost in the night- płacz ją schwycił za gardło she was choking with tears- lęk schwycił ją za serce fear gripped her heart3. przen. (spostrzec, rozpoznać) to catch- schwycił jej zaniepokojone spojrzenie he caught her worried glance- nie schwycił ani słowa z ich rozmowy he couldn’t catch a word of their conversationⅡ schwycić się książk. 1. (dotknąć się) to clutch- schwycić się za brzuch/głowę z bólu to clutch one’s stomach/head in pain2. (złapać się wzajemnie) to catch a. grab a. grasp a. seize hold of each other- walczący schwycili się za bary the fighters grappled with each other3. (przytrzymać się) to catch a. grab a. grasp a. seize hold (czegoś of sth)- schwycił się oburącz poręczy he gripped the rail with both hands- schwyciła się krzesła, żeby nie upaść she grabbed hold of the chair to keep from fallingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > schwy|cić
См. также в других словарях:
owładnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, owładnąćnę, owładnąćnie, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć czymś władać, siłą zdobyć panowanie; zagarnąć, zawładnąć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
owładnąć — dk Va, owładnąćnę, owładnąćniesz, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęła, owładnąćnęli, owładnąćnięty, owładnąćnąwszy 1. «wziąć w posiadanie, we władanie, zawładnąć, zagarnąć» Owładnąć krajem, miastem. 2. «o uczuciach, namiętnościach, wrażeniach … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
objąć — dk Xc, obejmę, obejmiesz, obejmij, objął, objęła, objęli, objęty, objąwszy obejmować ndk IV, objąćmuję, objąćmujesz, objąćmuj, objąćował, objąćowany 1. «otoczyć ramionami, rękami; ogarnąć» Objąć kogoś wpół. Objąć kogoś za szyję. ◊ Objąć kogoś,… … Słownik języka polskiego
ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć … Słownik języka polskiego
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
owładnięcie — n I rzecz. od owładnąć … Słownik języka polskiego
schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… … Słownik języka polskiego
zmóc — dk XI, zmogę, zmożesz, zmógł, zmogła, zmogli, zmożony «zwyciężyć kogoś, coś, owładnąć kimś, czymś; pokonać, zwalczyć, wyczerpać, zmęczyć» Zmęczenie kogoś zmogło. Sen kogoś zmógł. Choroba zmogła kogoś … Słownik języka polskiego
schwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, schwycićcę, schwycićci, schwyć, schwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko złapać coś lub kogoś, wziąć coś gwałtownym ruchem do rąk, łap lub zębów (o zwierzętach);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tonąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, tonąćnę, tonąćnie, toń, tonąćnął, tonąćnęli {{/stl 8}}– utonąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zatonąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień