-
1 oszołomienie
oszołomienie alkoholem Alkoholrausch m -
2 oszołomienie
oszołomienie [ɔʃɔwɔmjɛɲɛ] nt\oszołomienie czymś das Benommensein durch etw -
3 oszołomienie
-a; nt( stan zamroczenia) stupor; ( szok) stupefaction* * *n.bewilderment, stun, daze, giddiness; w oszołomieniu dizzily.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oszołomienie
-
4 oszołomienie
сущ.• изумление• опьянение -
5 oszołomienie
ahurissement -
6 oszołomienie
1 caoch 2 lúbra 3 rabhadh -
7 oszołomienie
с приголомшення -
8 oszołomienie
pagkaligaw -
9 oszołomienie
howsala; rahatsyzlandyrmak; trewoga; ynjalyksyzl -
10 oszołomie|nie
Ⅰ sv ⇒ oszołomić Ⅱ n 1. (zamroczenie, odurzenie) daze, stupefaction- w oszołomieniu wywołanym narkotykami in a drug-induced daze- w dużych dawkach lek może wywołać oszołomienie in large doses the medicine can cause a. induce stupefaction- oszołomienie alkoholowe alcohol intoxication2. przen. (szok) bewilderment, daze, stupefaction- spoglądał na nią w oszołomieniu he looked at her in bewilderment- jej słowa wprawiły go w oszołomienie he was stunned into silence by her wordsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oszołomie|nie
-
11 zamroczenie
сущ.• забытьё• одурь• помрачение* * *zamroczeni|e☼ помрачение;w \zamroczenieu alkoholowym в состоянии алкогольного опьянения; под влиянием алкоголя
+ oszołomienie* * *спомраче́ниеw zamroczeniu alkoholowym — в состоя́нии алкого́льного опьяне́ния; под влия́нием алкого́ля
Syn: -
12 osłupieni|e
Ⅰ sv ⇒ osłupieć Ⅱ n sgt 1. (oszołomienie) stupefaction- w całkowitym a. zupełnym osłupieniu in a state of total a. complete stupefaction- ten widok wprawił go w osłupienie he was dumbfounded a. dumbstruck at the sight- wiadomość o wygraniu w totka wprawiła go w osłupienie he was dumbstruck to hear he’d won the pools2. Med., Psych. stuporThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osłupieni|e
-
13 Benommenheit
oszołomienie nt -
14 Betäubung
örtliche \Betäubung znieczulenie miejscowe; ( Narkose) narkoza f -
15 Taumel
См. также в других словарях:
oszołomienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. oszołomić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan częściowego braku świadomości, bycie półprzytomnym;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszołomienie — n I 1. rzecz. od oszołomić. 2. «stan zamroczenia, półprzytomności, odurzenia» Oszołomienie narkozą. Wprawić kogoś w oszołomienie. przen. «stan wywołany silnym przeżyciem, uczucie wielkiego zdziwienia, radości, onieśmielenia itp.» Spoglądać na coś … Słownik języka polskiego
Andrzej Grabarczyk (actor) — Andrzej Grabarczyk (born May 31, 1953 in Włodawa, Poland) is a Polish actor. His father Wincenty Grabarczyk is a renowned veteran actor theatrical director. In 1978, Andrzej completed study at the Warsaw State College Of Theatrical… … Wikipedia
Junosza-Stępowski, Kazimierz — (1882 1943) Kazimierz Junosza Stepowski s name is inseparably linked with prewar Polish cinema. He started his career in 1902, acting in the first Polish narrative film produced by Kazimierz Prószyński, The Return of a Merry Fellow, and… … Guide to cinema
osłupienie — n I 1. rzecz. od osłupieć. 2. «zaskoczenie, oszołomienie, zdumienie» Śmiała propozycja wprawiła ją w osłupienie. Twarz jego wyrażała osłupienie. 3. med. psych. «stan całkowitego lub częściowego zahamowania wszystkich czynności psychicznych, przy… … Słownik języka polskiego
oszołom — m IV, D. a, Ms. oszołommie 1. B.=D.; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek fanatycznie owładnięty, oszołomiony jakąś sprawą, ideą; człowiek nawiedzony, fanatyk» 2. D. u, B.=M., blm pot. «oszołomienie czymś; obłęd, szok» Ten pokaz mody to po prostu… … Słownik języka polskiego
rausz — m II, D. u a. a, B.=D. a. M., blm «odurzenie, oszołomienie, podniecenie wywołane najczęściej alkoholem» Ogarnął go rausz. ◊ pot. Mieć rausza, być na rauszu «być podpitym, trochę pijanym» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
zamroczenie — n I 1. rzecz. od zamroczyć. 2. lm D. zamroczenieeń «zaburzenie przytomności polegające między innymi na ograniczeniu świadomości, braku rzeczowego kontaktu z otoczeniem, podnieceniu i lęku; występuje po urazach, zatruciach, nadużyciu alkoholu itp … Słownik języka polskiego
zaszumieć — dk VIIa, zaszumiećmi, zaszumiećmiał «wydać szum lub spowodować, że coś wyda szum» Zaszumiał deszcz. Zaszumiały gałęzie drzew. ◊ Zaszumiało komuś w głowie od wina, trunku; wino zaszumiało, trunek zaszumiał komuś w głowie «ktoś poczuł lekki zawrót… … Słownik języka polskiego
odurzający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołujący odurzenie, zamroczenie, halucynacje itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Środki odurzające. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszołom — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. oszołommie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek nieumiejący trzeźwo myśleć; ślepo, fanatycznie oddany jakiejś idei; człowiek nawiedzony, niemądry, nienormalny, niepoczytalny; fanatyk (wyraz ten pełni m.in.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień