-
1 obmawiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obmawiać
-
2 obmawiać
-
3 obmawiać
-
4 obmawiać
-
5 obmawiać
1. calomnier2. débiner3. dénigrer4. médire -
6 obmawiać
vt -
7 obmawiać
обмовляти -
8 obmawiać
1 mamintas2 manirang-puri -
9 obmówić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obmówić
-
10 obgadywać
глаг.• оговаривать* * *obgadywa|ć\obgadywaćny несов. разг. 1. kogo оговаривать кого; сплетничать на чей счёт;2. обговаривать, обсуждать+1. obmawiać, szkalować, oczerniać 2. omawiać
* * *obgadywany несов. разг.2) обгова́ривать, обсужда́тьSyn: -
11 obrabiać
глаг.• делать• обделывать• обрабатывать• производить• работать• трудиться* * *obrabia|ć\obrabiaćny несов. 1. обрабатывать;2. kogo разг. сплетничать о ком, на чей счёт, наговаривать на кого; ср. obrobić+2. obgadywać, obmawiać, oczerniać, szkalować
* * *obrabiany несов.1) обраба́тыватьSyn: -
12 obszczekiwać
obszczekiwa|ć\obszczekiwaćny несов. 1. облаивать;2. kogo прост. брехать на кого, оговаривать кого+1. oszczekiwać 2. obmawiać, oczerniać
* * *obszczekiwany несов.1) обла́иватьSyn: -
13 oczerniać
глаг.• злословить• клеветать• оболгать• оговаривать• оклеветать• опорочить• порочить* * *oczernia|ć\oczerniaćny несов. очернять, порочить+szkalować, obmawiać, obgadywać
* * *oczerniany несов.очерня́ть, поро́читьSyn: -
14 szkalować
глаг.• злословить• клеветать• оговаривать• оклеветать• порочить* * *szkalowa|ć\szkalowaćny несов. порочить, чернить, позорить+obmawiać, oczerniać, spotwarzać
* * *szkalowany несов.поро́чить, черни́ть, позо́ритьSyn: -
15 zniesławiać
глаг.• злословить• клеветать• оболгать• оклеветать• позорить• порочить• хулить* * *zniesławia|ć\zniesławiaćny несов. порочить; бесчестить+oczerniać, obmawiać
* * *zniesławiany несов.поро́чить; бесче́ститьSyn: -
16 obm|ówić
pf — obm|awiać impf Ⅰ vt to backbite; to badmouth pot.- obmówić kogoś przed kimś to badmouth sb to sb else- obmawiać kogoś za jego plecami to bitch about sb behind their back pot.Ⅱ obmawiać się to backbite each other a. one another; to badmouth each other a. one another pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obm|ówić
-
17 obmówić
-
18 obgadać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obgadać
-
19 obsmarować
pf.obsmarowywać ipf.1. (= brudzić) smear, bedaub.2. pot. (= obmawiać) blacken, vilify, drag sb's same through the mud; ( w prasie) libel.pf.obsmarowywać się ipf.1. (= ubrudzić się) smear o.s., bedaub o.s.2. (= oczerniać się) blacken one another, vilify one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obsmarować
-
20 wygadywać
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.1. pot. (= pleść bez sensu) talk nonsense, talk rubbish; co ty wygadujesz! whatever on earth are you talking about!, what are you talking about!; wygadywać bzdury talk nonsense.2. pot. (= obmawiać) complain about; run down; wygadywać na kogoś l. na coś complain about sb l. sth; run sb l. sth down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygadywać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obmawiaćam, obmawiaća, obmawiaćają, obmawiaćany {{/stl 8}}– obmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obmawiaćwie, obmawiaćwi, obmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} przekazywać złośliwe, złe informacje na czyjś temat;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obmawiać — → obmówić … Słownik języka polskiego
obmówić — dk VIa, obmówićwię, obmówićwisz, obmówićmów, obmówićwił, obmówićwiony obmawiać ndk I, obmówićam, obmówićasz, obmówićają, obmówićaj, obmówićał, obmówićany «powiedzieć o kimś coś złego; obgadać» Obmówić koleżanki. obmówić się obmawiać się «obmówić… … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny
wielki — 1. Krzyczeć, wołać, mówić itp. wielkim głosem a) «krzyczeć, mówić bardzo głośno»: – Niech żyje król! – wołał wielkim głosem Bradley. – Hej, napełnijcie puchary! W. Żukrowski, Tablice. b) «usilnie domagać się czegoś, ostrzegać przed czymś»: Po… … Słownik frazeologiczny
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego