-
1 wygadywać
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.1. pot. (= pleść bez sensu) talk nonsense, talk rubbish; co ty wygadujesz! whatever on earth are you talking about!, what are you talking about!; wygadywać bzdury talk nonsense.2. pot. (= obmawiać) complain about; run down; wygadywać na kogoś l. na coś complain about sb l. sth; run sb l. sth down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygadywać
-
2 wygadywać
co ty wygadujesz? was redest du da für einen Unsinn?; -
3 wygadywać
глаг.• выбалтывать* * *wygadywa|ć\wygadywaćny несов. 1.болтать, молоть языком;\wygadywać niestworzone rzeczy нести вздор (околёсицу, околёсицу);
2. na kogo наговаривать, возводить напраслину+1. bzdurzyć 2. oczerniać
* * *wygadywany несов.1) болта́ть, моло́ть языко́мwygadywać niestworzone rzeczy — нести́ вздор (околе́сицу, околёсицу)
2) na kogo нагова́ривать, возводи́ть напра́слинуSyn:bzdurzyć 1), oczerniać 2) -
4 wygadywać
-
5 wygadywać
déblatérer -
6 wygad|ywać
impf pot., pejor. Ⅰ vt (mówić bez sensu) wygadywać brednie a. bzdury a. głupoty to talk drivel a. rubbish a. twaddle- wygadywać niestworzone rzeczy to tell tall a. incredible stories- nie przejmuj się, ludzie wygadują różne rzeczy never mind, people talk all kinds of nonsense- co ty wygadujesz?! what on earth are you talking about?, what are you on about?Ⅱ vi (mówić źle) to say bad things (na kogoś/coś about sb/sth); to bad-mouth vt pot. (na kogoś/coś sb/sth)- wygadywać na męża to speak ill of a. run down one’s husbandThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygad|ywać
-
7 bezeceństwo
сущ.• бесславие• бесчестье• гнусность• низость• подлость• позор* * *bezeceństw|o☼ подлость ž; гадость ž, мерзость ž;wygadywać \bezeceństwoa говорить гадости; wyprawiać \bezeceństwoа вести себя безобразно, безобразничать
+ niegodziwość* * *спо́длость ż; га́дость ż, ме́рзость żwygadywać bezeceństwa — говори́ть га́дости
wyprawiać bezeceństwa — вести́ себя́ безобра́зно, безобра́зничать
Syn: -
8 dziwactw|o
n pejor. 1. (dziwaczne zachowanie) eccentricity C/U, peculiarity C/U- od lat znosi dziwactwa chorej żony he’s had to put up with his sick wife’s eccentricities for years2. (rzecz dziwaczna) oddity- założyła na głowę jakieś dziwactwo she’s wearing some oddity on her head- wygadywać jakieś dziwactwa to babble nonsenseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziwactw|o
-
9 wyplata|ć2
impf vt pejor. (wygadywać) wyplatać głupstwa to talk nonsenseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyplata|ć2
См. также в других словарях:
wygadywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wygadywaćduję, wygadywaćduje, wygadywaćdany, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić bez sensu, pleść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygadywać brednie, bzdury. Co ty wygadujesz?! To… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygadywać — niestworzone rzeczy zob. rzecz 15 … Słownik frazeologiczny
wygadywać — ndk VIIIa, wygadywaćduję, wygadywaćdujesz, wygadywaćduj, wygadywaćywał, wygadywaćywany 1. pot. «mówić bez sensu, bez zastanowienia; pleść» Wygadywać coś nie na temat. Co ty wygadujesz! ◊ Wygadywać niestworzone rzeczy «mówić rzeczy zmyślone,… … Słownik języka polskiego
bać się — 1. Bać się kogoś, czegoś jak ognia, jak diabeł święconej wody, książk. jak (morowej) zarazy, jak morowego powietrza, jak zapowietrzonego «bardzo się bać kogoś, czegoś»: Wszyscy się jej boją jak ognia. Ona potrafi być niepoczytalna (...). R.… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
gadać — ndk I, gadaćam, gadaćasz, gadaćają, gadaćaj, gadaćał, gadaćany pot. «mówić, rozmawiać, opowiadać, często z odcieniem lekceważącym» Lubił dużo gadać. W kółko gadała o tym samym. Nie gadaj głupstw. ◊ Nie ma co gadać, co tu (dużo) gadać «szkoda słów … Słownik języka polskiego
psioczyć — ndk VIb, psioczyćczę, psioczyćczysz, psiocz, psioczyćczył pot. «wygadywać, wymyślać na kogoś albo na coś; wyrzekać, wyrażać niezadowolenie» Psioczyć na niesumiennych urzędników. Psioczyć na biurokrację, na nieporządek. Psioczyć na… … Słownik języka polskiego
świntuszyć — ndk VIb, świntuszyćszę, świntuszyćszysz, świntuszyćusz, świntuszyćył pot. «mówić rzeczy nieprzyzwoite, wygadywać świństwa; rzadziej: zachowywać się nieprzyzwoicie, popełniać świństewka» … Słownik języka polskiego
wydziwiać — ndk I, wydziwiaćam, wydziwiaćasz, wydziwiaćają, wydziwiaćaj, wydziwiaćał pot. «być niezadowolonym z czegoś, kaprysić, grymasić, wygadywać, wyrzekać» Nic jej się nie podoba, ciągle wydziwia. Wydziwiać na pogodę, na bałagan … Słownik języka polskiego
wymyślać — ndk I, wymyślaćam, wymyślaćasz, wymyślaćają, wymyślaćaj, wymyślaćał, wymyślaćany 1. forma ndk czas. wymyślić (p.) 2. «obrzucać kogoś wymysłami; ubliżać, urągać komuś, lżyć kogoś; wygadywać coś na kogoś, besztać» Wymyślał wszystkim nie licząc się… … Słownik języka polskiego
wyplatać — ndk I, wyplataćam, wyplataćasz, wyplataćają, wyplataćaj, wyplataćał, wyplataćany 1. forma ndk czas. wypleść (p.) 2. pot. «mówić bez sensu, bez zastanowienia; wygadywać» Wyplatać głupstwa, brednie … Słownik języka polskiego