(niedostateczna)

См. также в других словарях:

• Education in Poland — starts at the age of six (or seven) years in primary school (Polish szkoła podstawowa ). Next is the lower secondary level consisting of three years in gymnasium ( gimnazjum ), starting at the age of 13, ends with an exam. This is followed by… …   Wikipedia

• ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… …   Słownik języka polskiego

• oblewać — 1) (Iść na miasto i) ¦więtować pijąc alkohol Eng. (To go out and) To celebrate by drinking; to drink to a given occasion 2) Postawić komuś na egzaminie ocenę niedostateczną Eng. To fail a student 3) Nie zdać egzaminu; otrzymać ocenę… …   Słownik Polskiego slangu

• polewać — 1) Postawić komuś na egzaminie ocenę niedostateczną Eng. To fail a student 2) (perf Nie zdać egzaminu; otrzymać ocenę niedostateczną Eng. To fail an examination, course, etc 3) Nalewać alkohol do szklanki lub kieliszka Eng. To pour alcohol into a …   Słownik Polskiego slangu

• niedostateczny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieodpowiadający wymaganiom, niesatysfakcjonujący, zbyt mały, niewystarczający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedostateczny zasób wiedzy. Niedostateczna… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… …   Słownik frazeologiczny

• deficyt — m IV, D. u, Ms. deficytycie, blm 1. «nadwyżka rozchodu nad przychodem i powstały stąd brak pokrycia wydatków; niedobór» Deficyt bilansu płatniczego. Deficyt kasowy. Pokryć deficyt. Deficyt sięga sumy…; deficyt wynosi złotych… ∆ Deficyt budżetowy… …   Słownik języka polskiego

• niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… …   Słownik języka polskiego

• niedobór — m IV, D. niedobórboru, Ms. niedobórborze; lm M. niedobórbory 1. «zbyt mała, niedostateczna ilość czegoś nie pokrywająca zapotrzebowania; brak, niedostatek czegoś» Niedobór witamin w organizmie. Niedobór tlenu w wodzie. Niedobór azotu w glebie.… …   Słownik języka polskiego

• niedoczynność — ż V, DCMs. niedoczynnośćści, blm med. «ograniczone, zbyt słabe funkcjonowanie jakiegoś narządu w organizmie» Niedoczynność gruczołów dokrewnych. Niedoczynność nadnerczy. ∆ Niedoczynność tarczycy «schorzenie wywołane niedostateczną ilością… …   Słownik języka polskiego

• niedomiar — m IV, D. u, Ms. niedomiararze, blm «nie wystarczająca, niedostateczna ilość czegoś» Niedomiar tlenu w organizmie …   Słownik języka polskiego