-
1 negować
глаг.• возражать• возразить• запретить• опровергать• оспаривать• оспорить• отвергать• отказать• отказывать• отказываться• отрицать• противоречить* * *negowa|ć\negowaćny несов. отрицать;\negować coś отрицать что-л., не признавать чего-л.+przeczyć, zaprzeczać
* * *negowany несов.отрица́тьnegować coś — отрица́ть что́-л., не признава́ть чего́-л.
Syn: -
2 negować
( zaprzeczać) to deny; ( nie uznawać) to negate* * *ipf.(= zaprzeczać) deny; (= nie uznawać) negate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > negować
-
3 negować
-
4 negować
vt -
5 negować
1. contester2. nier -
6 negować
заперечувати; відкидати -
7 negować
baş tartu -
8 zaprzeczać
глаг.• возражать• возразить• опровергать• оспаривать• оспорить• отвергать• отказывать• отказываться• отрицать• противоречить* * *zaprzecza|ć\zaprzeczaćny несов. 1. отрицать, отвечать отрицательно;wszystkiemu \zaprzeczaćł он на всё отвечал отрицательно, он всё отрицал;
2. (nie zgadzać się) не соглашаться, оспаривать;\zaprzeczać faktom оспаривать факты;
3. опровергать;\zaprzeczać pogłoskom опровергать слухи+1. negować, przeczyć 3. prostować, dementować
* * *zaprzeczany несов.1) отрица́ть, отвеча́ть отрица́тельноwszystkiemu zaprzeczał — он на всё отвеча́л отрица́тельно, он всё отрица́л
2) ( nie zgadzać się) не соглаша́ться, оспа́риватьzaprzeczać faktom — оспа́ривать фа́кты
3) опроверга́тьzaprzeczać pogłoskom — опроверга́ть слу́хи
Syn: -
9 przeczyć
-ę, -ysz, za-; perf; vi* * *ipf.(= negować) contradict, negate, deny, belie ( czemuś sth); przeczyć samemu sobie contradict o.s.; jego czyny przeczą słowom his deeds go counter to l. belie his words; fakty temu przeczą the facts contradict it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeczyć
-
10 zanegować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zanegować
-
11 przecz|yć
impf vi 1. (negować) to contradict [osobie, słowom, faktom, prawdzie]- do niczego się nie przyznawał, wszystkiemu przeczył he denied everything- przeczyła sama sobie she contradicted herself- przeczyli sobie wzajemnie they contradicted each other- nie przeczę, że zdarzały się pomyłki I don’t deny that mistakes have been made- nie przeczę, bywają i takie wypadki, ale… it’s true, it sometimes happens like that, but… ⇒ zaprzeczyć2. (być w sprzeczności) to contradict, to contravene; [przepisom] to belie [faktom]- jego słowa przeczyły czynom his words belied his deeds- fakty temu przeczą facts contradict it- ten pomysł przeczy logice/zdrowemu rozsądkowi this idea defies logic/common senseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przecz|yć
-
12 zaneg|ować
pf vt książk. to negate, to dispute [zasadę, fakt, koncept]- zanegować wyniki badań to discredit the research results ⇒ negowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaneg|ować
-
13 odmawiać
II. vt2) rel\odmawiać modlitwę ein Gebet sprechen3) ( nie udzielać)\odmawiać komuś czegoś jdm etw verweigern\odmawiać zrobienia czegoś verweigern, etw zu tun\odmawiać zgody/posłuszeństwa die Erlaubnis/den Gehorsam verweigern4) ( negować)\odmawiać komuś prawa do czegoś jdm das Recht zu etw absprechen\odmawiać komuś talentu/rozumu jdm Talent/Verstand absprechen5) nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa meine Nerven/meine Beine versagen mir den Dienst -
14 przeczyć
-
15 zanegować
-
16 zaprzeczać
zaprzeczać [zapʃɛʧ̑aʨ̑] < perf zaprzeczyć>vi1) ( kwestionować prawdziwość) bestreiten, abstreiten\zaprzeczać komuś jdm widersprechen2) ( negować) leugnen, verneinen\zaprzeczać czemuś einer S. +dat widersprechen, zu etw im Widerspruch stehen -
17 bestreiten
bestreiten *vt irr1) ( leugnen)2) ( abstreiten)jdm das Recht auf etw \bestreiten odmówić komuś prawa do czegoś -
18 negieren
-
19 verneinen
verneinen *vt1) (mit „nein“ antworten) Frage[etw] \verneinen odpowiadać [ perf odpowiedzieć] [na coś] przecząco2) ( leugnen)[etw] \verneinen zaprzeczać [ perf zaprzeczyć] [czemuś][etw] \verneinen negować [ perf za-] [coś]; Vorschlag odrzucać [ perf odrzucić] [coś]; den Sinn des Lebens kwestionować [ perf za-] [coś]; die Gewalt nie uznawać [czegoś]
См. также в других словарях:
negować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, negowaćguję, negowaćguje, negowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeczyć, zaprzeczać, nie uznawać, odmawiać czemuś prawdziwości, słuszności; podważać, podawać w wątpliwość :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
negować — ndk IV, negowaćguję, negowaćgujesz, negowaćguj, negowaćował, negowaćowany «przeczyć, zaprzeczać; nie uznawać czegoś» Negować czyjeś prawa do czegoś. Negować czyjś dorobek. Nie neguję, że tak było. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
negowanie — n I rzecz. od negować … Słownik języka polskiego
przeczyć — ndk VIb, przeczyćczę, przeczyćczysz, przecz, przeczyćczył 1. «odmawiać słuszności komuś, czemuś, nie zgadzać się z kimś, z czymś; negować, zaprzeczyć» Z niczym się nie zgadzał, wszystkiemu przeczył. Przeczył samemu sobie. 2. «być w sprzeczności,… … Słownik języka polskiego
kwestionować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnuje, kwestionowaćany {{/stl 8}}– zakwestionować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} podważać, negować czyjeś sądy, decyzje, ustalenia; podawać coś w wątpliwość, wątpić w coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, przeczyćczę, przeczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie zgadzać się z czyimś sądem; negować, zaprzeczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeczyć samemu sobie. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerafinowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przerafinować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbyt duża wymyślność, wykwintność, wyszukanie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
