zaprzeczać

См. также в других словарях:

• zaprzeczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaprzeczaćam, zaprzeczaća, zaprzeczaćają, zaprzeczaćany {{/stl 8}}– zaprzeczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaprzeczaćczę, zaprzeczaćczy, zaprzeczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać, że coś nie jest prawdą,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaprzeczać — → zaprzeczyć …   Słownik języka polskiego

• żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… …   Słownik języka polskiego

• dementować — ndk IV, dementowaćtuję, dementowaćtujesz, dementowaćtuj, dementowaćował, dementowaćowany «ujawniać niezgodność szerzonych wiadomości z prawdą; oficjalnie prostować, odwoływać, zaprzeczać» Dementować fałszywe wieści, krążące opinie, pogłoski.… …   Słownik języka polskiego

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• gorąco — I n I, blm «ciepło, upał, skwar» Dokuczliwe, straszliwe gorąco. Pracował w strasznym gorącu. Gorąco doskwiera, dokucza. II gorącoręcej 1. «bardzo ciepło, upalnie, skwarno» Było nieznośnie, potwornie gorąco. W łaźni coraz goręcej …   Słownik języka polskiego

• kontestować — ndk IV, kontestowaćtuję, kontestowaćtujesz, kontestowaćtuj, kontestowaćował, kontestowaćowany «zaprzeczać czemuś, kwestionować coś, podawać w wątpliwość, demonstrować, manifestować swój sprzeciw» Kontestująca młodzież. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• kwestionować — ndk IV, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnujesz, kwestionowaćnuj, kwestionowaćował, kwestionowaćowany «podawać w wątpliwość, wątpić o czymś, zaprzeczać» Kwestionował prawdomówność rozmówcy …   Słownik języka polskiego

• negować — ndk IV, negowaćguję, negowaćgujesz, negowaćguj, negowaćował, negowaćowany «przeczyć, zaprzeczać; nie uznawać czegoś» Negować czyjeś prawa do czegoś. Negować czyjś dorobek. Nie neguję, że tak było. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• zaprzeczyć — dk VIb, zaprzeczyćczę, zaprzeczyćczysz, zaprzeczyćprzecz, zaprzeczyćczył, zaprzeczyćczony zaprzeczać ndk I, zaprzeczyćam, zaprzeczyćasz, zaprzeczyćają, zaprzeczyćaj, zaprzeczyćał, zaprzeczyćany 1. «odmówić słuszności komuś, czemuś, nie zgodzić… …   Słownik języka polskiego

• negować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, negowaćguję, negowaćguje, negowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeczyć, zaprzeczać, nie uznawać, odmawiać czemuś prawdziwości, słuszności; podważać, podawać w wątpliwość :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień