-
1 furor
furor -
2 furor
furor -
3 furor
furor -
4 furor
furor sustantivo masculino causar or hacer furor to be all the rage (colloq)
furor sustantivo masculino fury, rage
furor uterino, nymphomania Locuciones: hacer furor, to be all the rage ' furor' also found in these entries: Spanish: fiebre - rabia - rabiar - sensación English: furor - furore - fury - rage - sensation - sensationaltr['fjʊːrɔːSMALLr/SMALL]1 SMALLAMERICAN ENGLISH/SMALL→ link=furore furore{furor ['fjʊr.ɔr, -ər] n1) rage: furia f, rabia f2) uproar: escándalo m, jaleo m, alboroto mn.• furor s.m.'fjʊrɔːr, 'fjʊərɔː(r)BrE furore fjʊ'rɔːri, fjʊə'rɔːri noun escándalo mto cause a furor — provocar* un escándalo
N (=protests) ola f de protestas, escándalo m ; (=excitement) ola f de entusiasmo* * *['fjʊrɔːr, 'fjʊərɔː(r)]BrE furore [fjʊ'rɔːri, fjʊə'rɔːri] noun escándalo mto cause a furor — provocar* un escándalo
-
5 furor
furor ōris, m [furo], a raving, rage, madness, fury, passion: cuius furor consederit: Ira furor brevis est, H.: furore impulsus, Cs.: Catilinae, S.: Iuno acta furore, V.: se comitem illius furoris praebuit: iam hic conticescet furor, excitement, L.: civilis, dissension, H.: multitudinis: simplexne furor (est) Perdere? etc., is it not worse than folly? Iu.: Mille puellarum furores, passions for, H.: ut tibi sim furor, a cause of anger, Pr.: maris, rage, Tb.: caeli, Ct.— Prophetic frenzy, inspiration: ea (praesagitio) furor appellatur: Ut cessit furor, V.: vaticinos concepit mente furores, O.— Passionate love, eager desire: caeca furore, Ct.: equarum, V.: mille puellarum furores, H.— A loved one, flame: sive mihi Phyllis esset Seu quicumque furor, V.—Person., the god of madness, Rage: inpius, V.* * *Ifurari, furatus sum V DEPsteal; plunderIImadness, rage, fury, frenzy; passionate love -
6 furor
furor furor, atus sum, ari воровать, красть, похищать -
7 furor
furor furor, oris m безумие, помешательство -
8 furor
furor furor, oris m ярость, гнев -
9 furor
furor furor, oris m бешенство -
10 furor
---------- -
11 fūror
fūror ātus, ārī, dep. [fur], to steal, purloin, pilfer: alqd: omne genus furandi: in furando manibus suis uti (of literary theft): (librum) abs te: civitatem, obtained by fraud: fessos oculos furare labori, i. e. withdraw, V.: speciem alcuius, i. e. assume, Pr.: patri equos, take away secretly, V.: furandi melior, i. e. in stratagems, Ta.* * *Ifurari, furatus sum V DEPsteal; plunderIImadness, rage, fury, frenzy; passionate love -
12 furor
Furor m, Wut f, Raserei f -
13 furor
-
14 Furor
-
15 furor
m.1 fury, rage (enfado).2 fever, urge.3 furor, furore, passion, craze.* * *1 fury, rage\hacer furor figurado to be all the rage* * *noun m.1) fury2) rage* * *SM1) (=ira) fury, rage; (=pasión) frenzy, passion2) (=afición) ragehacer furor — to be all the rage *, be a sensation
tener furor por — LAm to have a passion for
* * *a) ( rabia) fury, rageb) (de las olas, del viento, de una tempestad) furyc) ( entusiasmo) enormous enthusiasmcausar or hacer furor — to be all the rage (colloq)
sentir or tener furor para algo — (AmL) to have a passion for something, be crazy about something (colloq)
* * *= furor [furore, -USA], fury, rage.Ex. What precipitated that furor was that Panizzi's volume represented a uncompromising rejection of the comfortable ideology of the finding catalog.Ex. In a painfully detailed letter to the editor, Lespran allowed vent for her fury.Ex. The article 'The new age rage and schoolbook protest' explores the myths, legends and misunderstandings surrounding attempts to remove textbooks and library materials from US public schools.* * *a) ( rabia) fury, rageb) (de las olas, del viento, de una tempestad) furyc) ( entusiasmo) enormous enthusiasmcausar or hacer furor — to be all the rage (colloq)
sentir or tener furor para algo — (AmL) to have a passion for something, be crazy about something (colloq)
* * *= furor [furore, -USA], fury, rage.Ex: What precipitated that furor was that Panizzi's volume represented a uncompromising rejection of the comfortable ideology of the finding catalog.
Ex: In a painfully detailed letter to the editor, Lespran allowed vent for her fury.Ex: The article 'The new age rage and schoolbook protest' explores the myths, legends and misunderstandings surrounding attempts to remove textbooks and library materials from US public schools.* * *1 (rabia) fury, rage2 (de las olas, del viento) fury; (de una tempestad) fury, violence3 (entusiasmo) enormous enthusiasmcausar or hacer furor to be all the rage ( colloq)Compuesto:nymphomania* * *
furor sustantivo masculino
causar or hacer furor to be all the rage (colloq)
furor sustantivo masculino fury, rage
furor uterino, nymphomania
♦ Locuciones: hacer furor, to be all the rage
' furor' also found in these entries:
Spanish:
fiebre
- rabia
- rabiar
- sensación
English:
furor
- furore
- fury
- rage
- sensation
- sensational
* * *furor nm1. [enfado] fury, rage2. [violencia] fury, raging;el furor del viento the fury of the windsiente furor por la música country he has a passion for country music;furor uterino nymphomania* * *m:hacer furor fig be all the rage fam* * *furor nm1) : fury, rage2) : violence (of the elements)3) : passion, frenzy4) : enthusiasmhacer furor: to be all the rage* * *furor n fury / rage -
16 furor [2]
2. furor, ōris, m. (furo), die Raserei, die Wut, I) als physischer Zustand, die Raserei, Tobsucht, der Wutausbruch, die Wut, ira furor brevis est, Hor.: fere ira et concitatio furori sunt similia, Quint.: ubi maxime furor urget, Cels.: virgines velut captae furore eo cursu se ex sacrario proripuerunt, ut etc., Liv. – II) übtr.: A) v. Leb., als Geistes- od. Gemütsstimmung: 1) im engern Sinne: a) die Raserei bei der Bacchusfeier usw., maiorem orsa furorem, Verg.: face, ut hunc furor agitet, Catull.: beim Feste der Cybele, violenti signa furoris, Lucr.: venit in exemplum furor hic, Ov.: bildl., versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11. – b) die Raserei des Begeisterten, die Verzückung, Begeisterung, sine quodam adflatu quasi furoris, Cic.: feminae in furorem turbatae adesse exitium canebant, Tac.: negat sine furore Democritus poëtam magnum esse posse, Cic.: cuius furor consederit, Cic.: ut primum furor cessit, Verg.: Plur., vaticinos concepit mente furores, Ov. met. 2, 640. – c) die Wut des Kämpfenden, die Kampfwut, Kriegswut, bellandi furor, Sil.: fur. Teutonicus, Lucan.: fur. armorum, Vell.: sic animis iuvenum furor additus, Verg.: sine me furere (austoben) ante furorem, Verg.: der Tiere, furor illorum (taurorum), Phaedr. – personif., Furor, im Gefolge des Mars, Verg. Aen. 1, 294. Sil. 4, 327. Stat. Theb. 3, 424 u. 7, 52. – d) die Wut des Zornigen, tum regia Iuno acta furore gravi, Verg.: inceptum frustra submitte furorem, Verg.: populum Romanum egit in furorem praetexta C. Caesaris cruenta, Quint. – meton., die Ursache des Zorns, – Unwillens, ut tibi sim merito semper furor, Prop. 1, 18, 15. – e) die Raserei der Liebenden die wahnsinnige-, heftige Leidenschaft, Liebeswut, amenti caeca furore, Catull.: intus erat furor igneus (glühende), Ov.: furori indulgere, Ov.: furorem vincere ratione, Ov.: ante omnes furor est insignis equarum, Geilheit, Brunst, Verg.: Plur., mille puellarum, puerorum mille furores, Hor.: mens tamen ut rediit, pariter rediere furores, Ov. – meton., der Gegenstand der heftigen Leidenschaft, sive mihi Phyllis, sive esset Amyntas, seu quicumque furor, Verg. ed. 10, 38. – 2) im weitern Sinne, das wahnsinnige-, unsinnige Beginnen jmds., der Wahnsinn, die Tollheit, Verrücktheit, Verblendung, a) übh.: furore atque amentiā impulsus, Caes.: indomitus furore, Catull.: caeci furore, Verg.: idem furor et Cretenses lacerabat, Liv.: dignum furore suo habuit exitum, Vell. – furor est m. Infin., Tibull. 1, 10, 33. Ov. met. 6, 170 u. art. am. 3, 172. Sen. ad Helv. 10, 6: u. so id primum aliis videri furor (Unsinn) m. folg. Infin., Iustin. 18, 3, 11. – m. folg. quod (weil, daß), Iuven. 15, 35. – b) insbes.: α) leidenschaftliche-, heftige Begierde, nec minor in campo (Martio) furor est, Petron.: movit tantum vox illa furorem, Lucan.: m. obj. Genet., prodigus vitae furor, Poët. inc.: impius lucri fur., Sen. poët.: fur. impendiorum, Suet.: quis vos agitat furor m. folg. Infin., Sen. Thyest. 339; vgl. Sen. Phaedr. (Hippol.) 917. – β) das unsinnige-, maßlose Beginnen derer, die sich gegen den Staat auflehnen, die Verbissenheit, aufrührerische Gesinnung, Empörung, fur. multitudinis, Cic.: abiecti hominis et semivivi fur., Cic.: comes od. dux illius furoris, Liv.: scelus ac furor tuus, Cic.: alcis effrenatus et praeceps furor, Cic.: Cinnani furores, Pacat. pan.: tribunicii furores, Liv.: alcis furorem frangere, Cic., armis compescere, Vell. – B) v. Lebl., die Wut, das Toben der Stürme u. Gewässer, caeli furor aequinoctialis, Catull.: boreae dirus furor, Sil.: fur. maris, Tibull.: furores et rabies tanta caeli marisque, Verg.
-
17 furor
1. fūror, ātus sum, ārī (fur), I) stehlen, heimlich entwenden, stibitzen, wegstibitzen, a) übh.: aliquid, Cic.: haec, quae rapuit et furatus est, Cic.: de proxima villula spirantem (glimmende) carbunculum, Apul.: pecuniam privatam ex templo, Quint.: tria milia pondo auri e Capitolio, Suet.: aber aliquid ex iis (rebus), Cic.: absol., ad furandum, Plaut.: furandi causā, Quint.: fallere ac furari per iocum fas erat, Suet. – b) v. literarischen Diebstahle, librum ab alqo, Cic. ad Att. 2, 1, 1: verba antiqui Catonis, Poët. inc. bei Quint. 8, 3, 29: qui eorum scripta furantes pro suis praedicant, Vitr. 7. pr. § 3. – II) übtr.: A) stehlen, d.i. insgeheim u. unvermerkt an sich ziehen, erschleichen, civitatem, Liv.: speciem alcis, jemandes Gestalt annehmen, für jmd. gehalten werden, Prop. – u. (insgeheim) entziehen, patri equos, Verg. Aen. 7, 283: se, sich wegstehlen, Sil. 12, 300 u. 14, 561: se aegre, Apul. met. 7, 7 extr. – od. vor jmd. verbergen, in densis membra maniplis, Sil.: oculos labori, Verg.: vultus veste, poet. = bedecken, Sen. poët. – B) Handstreiche gegen den Feind ausführen, Tac. ann. 3, 74; vgl. furtum no. II, B, 2. – ⇒ Aktive Nbf., Fut. furabis, Itala Matth. 19, 18: Perf. furaverit, Symm. epist. 2, 48 (al. furetur): Infin. Perf. furasse, Fulg. myth. 2, 6: Partiz. Perf. furatus passiv, Apul. met. 10, 14.————————2. furor, ōris, m. (furo), die Raserei, die Wut, I) als physischer Zustand, die Raserei, Tobsucht, der Wutausbruch, die Wut, ira furor brevis est, Hor.: fere ira et concitatio furori sunt similia, Quint.: ubi maxime furor urget, Cels.: virgines velut captae furore eo cursu se ex sacrario proripuerunt, ut etc., Liv. – II) übtr.: A) v. Leb., als Geistes- od. Gemütsstimmung: 1) im engern Sinne: a) die Raserei bei der Bacchusfeier usw., maiorem orsa furorem, Verg.: face, ut hunc furor agitet, Catull.: beim Feste der Cybele, violenti signa furoris, Lucr.: venit in exemplum furor hic, Ov.: bildl., versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11. – b) die Raserei des Begeisterten, die Verzückung, Begeisterung, sine quodam adflatu quasi furoris, Cic.: feminae in furorem turbatae adesse exitium canebant, Tac.: negat sine furore Democritus poëtam magnum esse posse, Cic.: cuius furor consederit, Cic.: ut primum furor cessit, Verg.: Plur., vaticinos concepit mente furores, Ov. met. 2, 640. – c) die Wut des Kämpfenden, die Kampfwut, Kriegswut, bellandi furor, Sil.: fur. Teutonicus, Lucan.: fur. armorum, Vell.: sic animis iuvenum furor additus, Verg.: sine me furere (austoben) ante furorem, Verg.: der Tiere, furor illorum (taurorum), Phaedr. – personif., Furor, im Gefolge des Mars, Verg. Aen. 1, 294. Sil. 4, 327.————Stat. Theb. 3, 424 u. 7, 52. – d) die Wut des Zornigen, tum regia Iuno acta furore gravi, Verg.: inceptum frustra submitte furorem, Verg.: populum Romanum egit in furorem praetexta C. Caesaris cruenta, Quint. – meton., die Ursache des Zorns, – Unwillens, ut tibi sim merito semper furor, Prop. 1, 18, 15. – e) die Raserei der Liebenden die wahnsinnige-, heftige Leidenschaft, Liebeswut, amenti caeca furore, Catull.: intus erat furor igneus (glühende), Ov.: furori indulgere, Ov.: furorem vincere ratione, Ov.: ante omnes furor est insignis equarum, Geilheit, Brunst, Verg.: Plur., mille puellarum, puerorum mille furores, Hor.: mens tamen ut rediit, pariter rediere furores, Ov. – meton., der Gegenstand der heftigen Leidenschaft, sive mihi Phyllis, sive esset Amyntas, seu quicumque furor, Verg. ed. 10, 38. – 2) im weitern Sinne, das wahnsinnige-, unsinnige Beginnen jmds., der Wahnsinn, die Tollheit, Verrücktheit, Verblendung, a) übh.: furore atque amentiā impulsus, Caes.: indomitus furore, Catull.: caeci furore, Verg.: idem furor et Cretenses lacerabat, Liv.: dignum furore suo habuit exitum, Vell. – furor est m. Infin., Tibull. 1, 10, 33. Ov. met. 6, 170 u. art. am. 3, 172. Sen. ad Helv. 10, 6: u. so id primum aliis videri furor (Unsinn) m. folg. Infin., Iustin. 18, 3, 11. – m. folg. quod (weil, daß), Iuven. 15, 35. – b) insbes.: α) leidenschaftliche-, heftige Begierde, nec minor in————campo (Martio) furor est, Petron.: movit tantum vox illa furorem, Lucan.: m. obj. Genet., prodigus vitae furor, Poët. inc.: impius lucri fur., Sen. poët.: fur. impendiorum, Suet.: quis vos agitat furor m. folg. Infin., Sen. Thyest. 339; vgl. Sen. Phaedr. (Hippol.) 917. – β) das unsinnige-, maßlose Beginnen derer, die sich gegen den Staat auflehnen, die Verbissenheit, aufrührerische Gesinnung, Empörung, fur. multitudinis, Cic.: abiecti hominis et semivivi fur., Cic.: comes od. dux illius furoris, Liv.: scelus ac furor tuus, Cic.: alcis effrenatus et praeceps furor, Cic.: Cinnani furores, Pacat. pan.: tribunicii furores, Liv.: alcis furorem frangere, Cic., armis compescere, Vell. – B) v. Lebl., die Wut, das Toben der Stürme u. Gewässer, caeli furor aequinoctialis, Catull.: boreae dirus furor, Sil.: fur. maris, Tibull.: furores et rabies tanta caeli marisque, Verg. -
18 Furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
19 furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
20 furor
[st1]1 [-] fūror, āri, ātus sum: - [abcl][b]a - voler, dérober, soustraire, escroquer. - [abcl]b - au fig. dérober, soustraire. - [abcl]c - cacher, déguiser. - [abcl]d - obtenir par surprise.[/b] [st2]5 [-] user de ruses à la guerre. - venire furatum, Plaut.: venir pour voler. - furari aliquid alicui (ab aliquo): dérober qqch à qqn. - furari aurum e Capitolio, Suet.: voler de l'or dans le Capitole. - furandi melior, Tac. A. 3, 74: plus fécond en stratagèmes. [st1]2 [-] fŭrŏr, ōris, m.: - [abcl][b]a - folie furieuse, délire, aveuglement, frénésie. - [abcl]b - délire prophétique, enthousiasme, inspiration. - [abcl]c - amour violent, passion furieuse, transport. - [abcl]d - fureur, rage, colère, furie, emportement. - [abcl]e - projets furieux, révolte, sédition, tumulte. - [abcl]f - désir effréné.[/b] - furor est + inf.: c'est une folie de... - furor (leonis) est in sanguine mergi, Stat. Th. 8, 596: (le lion) brûle de se baigner dans le sang. [st1]3 [-] Fŭrŏr, ōris, m.: la Fureur (personnifiée).* * *[st1]1 [-] fūror, āri, ātus sum: - [abcl][b]a - voler, dérober, soustraire, escroquer. - [abcl]b - au fig. dérober, soustraire. - [abcl]c - cacher, déguiser. - [abcl]d - obtenir par surprise.[/b] [st2]5 [-] user de ruses à la guerre. - venire furatum, Plaut.: venir pour voler. - furari aliquid alicui (ab aliquo): dérober qqch à qqn. - furari aurum e Capitolio, Suet.: voler de l'or dans le Capitole. - furandi melior, Tac. A. 3, 74: plus fécond en stratagèmes. [st1]2 [-] fŭrŏr, ōris, m.: - [abcl][b]a - folie furieuse, délire, aveuglement, frénésie. - [abcl]b - délire prophétique, enthousiasme, inspiration. - [abcl]c - amour violent, passion furieuse, transport. - [abcl]d - fureur, rage, colère, furie, emportement. - [abcl]e - projets furieux, révolte, sédition, tumulte. - [abcl]f - désir effréné.[/b] - furor est + inf.: c'est une folie de... - furor (leonis) est in sanguine mergi, Stat. Th. 8, 596: (le lion) brûle de se baigner dans le sang. [st1]3 [-] Fŭrŏr, ōris, m.: la Fureur (personnifiée).* * *I.Furor, furaris, furari. Plin. Robber, Desrobber, Embler.II.Furor, furoris, m. g. Cic. Rage, Fureur.\Concedit eius furor. Cic. S'appaisa et cessa.\Ponere furorem. Lucan. Delaisser.\Furor, Mens vi quadam diuina concitata, qualis est furor poetarum. Cic. Fureur poetique, ou ravissement d'esprit, et comme transportation ou alienation d'entendement de ceulx qui prophetisent et predisent les choses advenir.
См. также в других словарях:
furor — sustantivo masculino 1. (no contable) Enfado violento: Su furor era incontenible. 2. (no contable) Violencia o ímpetu con que se hace una cosa: Acometió con furor a sus enemigos. 3. (no contable) Momento cumbre de una cosa: En el furor de la… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Furor — Género Concurso Presentado por Alonso Caparrós. País de origen España Duración 60 min. Idioma/s Español Temporadas 3 … Wikipedia Español
furor — fȗror m DEFINICIJA bijes, razjarenost, žestina, zanos, obijest, velika lakomislenost [činiti furore 1. odavati se velikom veselju 2. bacati se u velike troškove] SINTAGMA furor poeticus (izg. fȗror poétikus) pjesnički zanos, žar, žestina; furor… … Hrvatski jezični portal
furor — furor, hacer furor expr. causar sensación. ❙ «...que en ese tiempo hacía furor en Génova.» Augusto Roa Bastos, Vigilia del almirante, 1992, RAE CREA. ❙ «...justo en medio del tercer acto de una Traviata dolorosa y arrebatada que hacía furor.»… … Diccionario del Argot "El Sohez"
Furor — may refer to:* Furor , a Spanish destroyer that fought at the Battle of Santiago de Cuba during the Spanish American War.*The Furor, a black metal band from Perth, Western Australia.*Furor, a metalcore band from Athens, Greece … Wikipedia
furor — (Del lat. furor, ōris). 1. m. Cólera, ira exaltada. 2. En la demencia o en delirios pasajeros, agitación violenta con los signos exteriores de la cólera. 3. Momento de mayor intensidad de una moda o costumbre. 4. Arrebato, entusiasmo del poeta… … Diccionario de la lengua española
FUROR — ab antiquis fictus fuit vinctus catenis, qualem his ver bis Virg. l. 1. Aen. Iovem inducit loquentem, v. 397. et seqq. Dirae ferro compagibus arctis Clauduntur Belli portae, Furor impius intus Saeva sedens super arma, et centum vinctus ahenis… … Hofmann J. Lexicon universale
furor — furór s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic FURÓR s. n. stare paroxistică reprezentând gradul cel mai înalt de iritabilitate. (< lat. furor) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
furor — |ô| s. m. 1. Violência de qualquer paixão. = FÚRIA 2. [Figurado] Mania, paixão. 3. Transporte, entusiasmo. 4. [Medicina] Sintoma de certos delírios. 5. furor uterino: o mesmo que ninfomania. ‣ Etimologia: latim furor, oris … Dicionário da Língua Portuguesa
furor — n. an interest followed with exaggerated zeal; a fad. Syn: fad, craze, furore, cult, rage. [WordNet 1.5] 2. a sudden outburst (as of protest). Syn: uproar, furore. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
furor — late 15c., from M.Fr. fureur, from L. furor a ravaging, rage, madness, passion; related to furia rage, passion, fury (see FURY (Cf. fury)) … Etymology dictionary