Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(erro)

  • 1 errō

        errō ōnis, m    [1 erro], a wanderer, vagabond: fugitivus erro, H.— A wanderer in love, Tb.
    * * *
    I
    errare, erravi, erratus V
    wander, go astray; make a mistake, err; vacillate
    II
    truant; vagabond, wanderer

    Latin-English dictionary > errō

  • 2 erro

    erro erro, avi, atum, are ошибаться

    Латинско-русский словарь > erro

  • 3 erro

    erro erro, onis m бродяга

    Латинско-русский словарь > erro

  • 4 erro

    erro erro, avi, atum, are блуждать

    Латинско-русский словарь > erro

  • 5 errō

        errō āvī, ātus, āre,    to wander, stray, rove, roam: cum vagus et exsul erraret: non certis passibus, O.: circum villulas nostras: per urbem, L.— Pass impers.: solis erratur in agris, V.—Of things: quae (stellae) errantes nominarentur, planets: Stellae sponte suā iussaene errent, H.: ubi flexibus errat Mincius, V.: pulmonibus errat Ignis edax, spreads, O.: extremus si quis super halitus errat, flutters, V.: errantibus oculis, wavering, V.: relegens errata retrorsus Litora, V.: erratas dicere terras, O.—To miss the way, lose oneself, go astray: qui erranti monstrat viam, Enn. ap. C.: errare viā, V.—Fig., to wander, stray at random: ne errare cogatur oratio: errans sententia: dubiis adfectibus errat, O.: ne tuus erret honos, be in doubt, O.—To be in error, err, mistake, go wrong, go astray: de nostris verbis, T.: totā viā, T.: non totā re, sed temporibus: procul, S.: valde: cum Platone: errare, si sperent, etc., Cs.: te errantem persequi, S.: errans in ahenos fetūs natura, producing monsters, L.: Teneo quid erret, T.: errabant tempora, in chronology, O.— Pass impers.: si fuit errandum, O.: si erratur in nomine: et in cognomine erratum sit, L.
    * * *
    I
    errare, erravi, erratus V
    wander, go astray; make a mistake, err; vacillate
    II
    truant; vagabond, wanderer

    Latin-English dictionary > errō

  • 6 erro

    erro, 1, go astray, ||Mt. 18:12 f.; err, make a mistake, H. 3:10; Jas. 1:16.

    English-Latin new dictionary > erro

  • 7 erro

    [st1]1 [-] erro, āre, āvi, ātum: - intr. - [abcl][b]a - errer, aller çà et là, vagabonder, aller à l’aventure. - [abcl]b - s'écarter du chemin, faire fausse route, se fourvoyer, s'égarer. - [abcl]c - circuler, se répandre, s'étendre. - [abcl]d - s’écarter de la vérité, être dans l’erreur, se tromper, se méprendre. - [abcl]e - commettre une faute, pécher. - [abcl]f - être incertain, être irrésolu, hésiter, douter.[/b]    - errata litora, Virg.: rivages parcourus à l’aventure.    - in eo errat, quod sibi indulget: il a tort de trop se laisser aller.    - errare cum Platone, Cic. Tusc. 1, 17, 39: être dans l'erreur avec Platon.    - errare de aliqua re (in aliqua re): se tromper sur qqch.    - erratur in nomine, Cic. Fin. 4: il y a erreur sur le nom (on donne une fausse dénomination).    - in media luce errare, Sen.: s'égarer en plein jour.    - errare viā: se tromper de chemin.    - errare in alteram partem, Quint, 10, 1, 26: se tromper dans un sens ou dans l'autre.    - totā erras viā, Ter. Eun. 2, 2, 14: tu te trompes du tout au tout.    - errat si quis...: on se trompe si l'on croit que...    - errat longe qui... Ter.: c'est se tromper lourdement que de...    - pulmonibus errat ignis edax, Ov. M. 9, 201: un feu dévorant circule dans son sein.    - avec acc. de relation - hoc errare: [se tromper relativement à cela] = se tromper sur cela.    - errare tempora, Ov. F. 3, 155: se tromper sur la chronologie.    - hoc tu errasti, Ter.: voilà ton erreur.    - quid erro? Plaut.: en quoi suis-je dans l'erreur?    - erro quid faciam: j'hésite sur ce que je dois faire. [st1]2 [-] erro, ōnis, m.: - [abcl][b]a - vagabond, flâneur. - [abcl]b - musard, coureur. - [abcl]c - planète.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] erro, āre, āvi, ātum: - intr. - [abcl][b]a - errer, aller çà et là, vagabonder, aller à l’aventure. - [abcl]b - s'écarter du chemin, faire fausse route, se fourvoyer, s'égarer. - [abcl]c - circuler, se répandre, s'étendre. - [abcl]d - s’écarter de la vérité, être dans l’erreur, se tromper, se méprendre. - [abcl]e - commettre une faute, pécher. - [abcl]f - être incertain, être irrésolu, hésiter, douter.[/b]    - errata litora, Virg.: rivages parcourus à l’aventure.    - in eo errat, quod sibi indulget: il a tort de trop se laisser aller.    - errare cum Platone, Cic. Tusc. 1, 17, 39: être dans l'erreur avec Platon.    - errare de aliqua re (in aliqua re): se tromper sur qqch.    - erratur in nomine, Cic. Fin. 4: il y a erreur sur le nom (on donne une fausse dénomination).    - in media luce errare, Sen.: s'égarer en plein jour.    - errare viā: se tromper de chemin.    - errare in alteram partem, Quint, 10, 1, 26: se tromper dans un sens ou dans l'autre.    - totā erras viā, Ter. Eun. 2, 2, 14: tu te trompes du tout au tout.    - errat si quis...: on se trompe si l'on croit que...    - errat longe qui... Ter.: c'est se tromper lourdement que de...    - pulmonibus errat ignis edax, Ov. M. 9, 201: un feu dévorant circule dans son sein.    - avec acc. de relation - hoc errare: [se tromper relativement à cela] = se tromper sur cela.    - errare tempora, Ov. F. 3, 155: se tromper sur la chronologie.    - hoc tu errasti, Ter.: voilà ton erreur.    - quid erro? Plaut.: en quoi suis-je dans l'erreur?    - erro quid faciam: j'hésite sur ce que je dois faire. [st1]2 [-] erro, ōnis, m.: - [abcl][b]a - vagabond, flâneur. - [abcl]b - musard, coureur. - [abcl]c - planète.[/b]
    * * *
    I.
        Erro, erras, errare. Cic. Aller ca et là, S'esgarrer, Errer.
    \
        Vagari et errare. Cic. Se fourvoyer, Vaguer.
    \
        Circum villulas errare. Cic. Se pourmener à l'entour.
    \
        Errare in sylua. Virgil. Se pourmener en, etc.
    \
        In vndis errare. Virgil. Errer, Se fourvoyer.
    \
        Errare, pro Pasci: quod pecudes errando pascere soleant. Virgil. Paistre.
    \
        Inter audaces lupus errat agnos. Horat. Paist.
    \
        Varii colores saepe errant in vultu solis. Virgil. Quand selon le jugement de nostre oeil il y a plusieurs et diverses couleurs dedens le soleil, Quand le soleil se monstre comme ayant diverses couleurs.
    \
        Dolor errat per omnes. Lucret. Tous sont tristes et dolens.
    \
        Flamma per medullas errat. Ouid. Va.
    \
        Fluuius errat. Virgil. Quand une riviere va en tortuant.
    \
        Manus errat circum aures et tempora. Virg. Quand on frappe de la main plusieurs coups sur la teste d'aucun.
    \
        Vires errant. Ouidius. Quand la puissance d'aucun se monstre en divers lieux.
    \
        Errare, Labi a vero. Cic. Faillir, Errer.
    \
        Magnopere errare in re aliqua. Lucret. Faillir grandement.
    \
        Erras, si id credis. Terent. Tu t'abuses.
    \
        - hic de nostris verbis errat videlicet, Quae hic fuimus locuti. Terent. Il s'abuse pour ne nous avoir pas bien entendu, Il prend mal noz parolles.
    \
        Huic, non tibi, habeo, ne erres. Terent. A fin que tu ne t'abuses.
    \
        Teneo quid erres: quid ego agam habeo. Terent. Je scay bien en quoy tu t'abuses.
    \
        Tota re errare. Cic. Errer du tout.
    \
        Tota erras via. Terent. Tu t'abuses totalement.
    \
        Erratur in nomine. Cic. On s'abuse au nom, On erre, On prend l'un pour l'autre.
    II.
        Erro, erronis, pe. prod. masc. gen. Vlpianus. Vagabond, Qui n'ha ne maistre ne adveu.

    Dictionarium latinogallicum > erro

  • 8 erro

    iz.
    1.
    a. root; \erroa {eman || bota} to take root; \erroak egin i. to take root ii. ( itzala ukan) to have pull
    b. (esa.) \erroak eginak dauzka he's doing fine (in business); egian \erroak eginik dago it is rooted in truth; \errotik aztertu to delve into ; \errotik egin to uproot. eradicate, pull up ; oihanak \errotik egin to {cut down || raze} a forest ; \erroz gora in a mess; \erroz gora aurtikitu to turn things upside down
    2. Mat. root; \erroa atera to extract the root; \erro hirukoitz triple root; \erro irudikari imaginary root; \erro karratu square root; \erro kubiko cube root
    b. (Gram.) root; aditz baten \erroa the root of a verb
    c. [ izenen aurrean ] root-, radical; \erro-ikur radical sign
    3. (irud.)
    a. ( familiari d.) stock, lineage aitaren \errotik on his father's side ; \erro txikitik da he comes from a humble family | he has humble origins; \erro handitik da he is of good stock | he comes from a good family
    b. ( jatorria) origin; gauzak \erro-\erro jakin to know things {backwards and forwards || back to front}; gaitza \errotik kendu behar da the bad part must be rooted out completely
    a. ( etxeari d.) foundation; etxearen \erroak the foundations of a house
    b. (irud.) foundation, base, grounds; zoriontasunaren \erroak the bases for happiness; \errorik gabeko sinestea a baseless belief
    5. ( olagarroari d.) tentacle
    a. udder; -(r)i \erroa kendu to wean
    b. (esa.) gure behiak \erro handiago eta zuenak esne gehiago we've got the good name while you've got the goods
    7. ( giharre) muscle
    8. ( ateari d.)
    a. hinge; atea bere \erroetan bezala like a door on its hinges
    b. ( oro.) \erroetatik kendu to unhinge
    9. ( joera) inclination, tendency
    10. ( eguzkiari d.) beam, sun beam ; eguzkiak egingo dio mendiari goitiko beste \erroa the sun shined down another beam upon the mountain
    11. ( laranja, baratxuriari d.) segment

    Euskara Ingelesa hiztegiaren > erro

  • 9 erro

    er.ro
    [‘er̄u] sm 1 erreur, faute, bévue, incorrection, inexactitude, égarement. 2 Lit forfait. cometer um erro fig commettre une erreur. erro de impressão erreur d’impression. erro em uma conta erreur dans un compte. erro judiciário erreur judiciaire.
    * * *
    [`exu]
    Substantivo masculino (engano) erreur féminin
    * * *
    nome masculino
    erreur f.
    cometer um erro
    commettre une erreur
    sauf erreur
    une erreur impardonnable

    Dicionário Português-Francês > erro

  • 10 erro

    1. erro, āvī, ātum, āre (ahd. irr(e)ōn, irren), irren, I) im allg., irren = in der Irre umherlaufen, umherirren, -schweifen, -streifen, A) eig.: 1) intr.: a) von pers. Subjj.: cum vagus et exsul erraret, Cic.: circum villulas, Cic.: per lucos, Hor.: per litora, Sen. – v. Tieren, circa litora, v. Hunden, Plin.: inter audaces agnos, v. Wolfe, Hor.: per urbem, v. einem Pferde, Liv. – impers., male tum Libyae solis erratur in agris, Verg. georg. 3, 249. – Sprichw., in media luce errare, Sen. de ben. 5, 6, 3. – b) v. Lebl.: stellae errantes, Cic. u.a.: ubi nunc fora sunt, lintres errare videres, Ov.: v. Flüssen, Verg. u. Sen. poët.: ad frontem sparsos errare capillos, umherfliegen, Prop.: lumina errantia, unstet umherirrende, Prop.: pulmonibus errat ignis edax imis, Ov. – 2) tr. durchirren, irrend durchstreifen, terrae erratae, Ov.: litora errata, Verg. – B) übtr.: ne vagari et errare cogatur oratio, Cic.: eo fit, ut errem et vager latius, Cic.: non per dubias errant mea carmina laudes, Tibull.: rumoribus errant, es gehen darüber schwankende Gerüchte, Ov.: haud aliter dubiis affectibus errat, Ov.: ne tuus erret honos, schwanke, ungewiß sei, Ov.: erro, quam insistas viam, bin ungewiß, im Zweifel, Plaut.: sententia errans et vaga, schwankende u. ungewisse (Ggstz. stabilis certaque), Cic. – II) insbes., den rechten Weg verfehlen, sich verirren, irre gehen,
    ————
    auf Abwege gehen, A) eig.: erranti monstrare viam, Enn. fr. scen. 398: err. viā, vom Wege abkommen, Verg. – B) übtr., irren, 1) im allg., sich verirren, natura errans in alienos fetus, Liv. 31, 12, 8. – 2) insbes.: a) sich irren, im Irrtum sein, von der Wahrheit abirren, einen Mißgriff begehen, ne erres, ne erretis, Komik.: erravit, lapsus est, Cic.: pervorse (gar schlimm), Plaut.: vehementer, valde, Cic.: temporibus errasti, in der Zeitrechnung, Cic.: diligenter (gar schön), Mart.: totā viā, Ter., od. toto caelo, Macr., gänzlich irren: a vero, Lucr.: longe de vicinia veritatis, weit von der Wahrheit ab, Min. Fel.: cum multis, Cic. – mit Acc. pron., quid erro? inwiefern befinde ich mich im Irrtum? Plaut.: mone, quaeso, si quid erro, Plaut.: teneo quid erret, Ter.: hoc (darin) tu errasti, Ter.: si nihil esset erratum, Quint. – hic de nostris verbis errat scilicet, Ter. heaut. 263. – in hoc, Cic.: in rerum ordine, Quint. – poet. m. Acc. eines Nomens, tempora, sich in der Zeitrechnung irren, Ov. fast. 3, 155. – in alteram partem, Quint. 10, 1, 26. – m. folg. si, Ter. u. Caes. – impers., si erratur in nomine, Cic.: et in cognomine erratum sit, Liv.: tutius circa priores vel erratur, Quint. – Abl. Partic. Perf. absol., cui, errato, nulla venia, recte facto, exigua laus proponitur, Cic. – b) moralisch, aus Irrtum fehlen, sich vergehen, errasse regem, Sall.: in amicitia, Hor.: non ultra verba ac voces, Tac.
    ————————
    2. erro, ōnis, m. (1. erro), der Umhertreiber, Herumstreicher, Landstreicher (der nach Hause zurückkommt, wenn er des Herumlaufens müde ist), bes. von Sklaven, die, vom Herrn ausgeschickt, nicht zu gehöriger Zeit nach Hause zurückkehren (s. Ulp. dig. 21, 1, 17. § 14. Sen. contr. 7, 21, 23 K.), Hor., Sen. u. ICt.: übtr., dux erro, von der Bienenkönigin, Col.: u. v. ungetreuen, ausbleibenden Liebhabern, Tibull. u. Ov.: errones, Planeten, Nigid. fr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > erro

  • 11 erro

    1.
    erro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [root er-, to go; desiderative forms, erchomai (ersk-); and Lat. (ers-o) erro, to seek to reach; hence, to wander; cf. Germ. irren; Engl. err, etc., v. Curt. Gr. Etym. p. 546 sq.].
    I.
    Neutr.
    A.
    In gen.
    1.
    Prop., to wander, to wander or stray about, to wander up and down, to rove (freq. and class.; cf.

    vagor, palor): propter te errans patria careo,

    Ter. Heaut. 2, 3, 16; cf.:

    cum vagus et exsul erraret,

    Cic. Clu. 62, 175:

    ignari hominumque locorumque Erramus vento huc et vastis fluctibus acti,

    Verg. A. 1, 333; cf. id. ib. 1, 32; 3, 200; Ov. M. 3, 175; id. F. 2, 335 et saep.:

    circum villulas nostras,

    Cic. Att. 8, 9, 3:

    pios per lucos,

    Hor. C. 3, 4, 7:

    inter audaces lupus errat agnos,

    id. ib. 3, 18, 13; cf.

    of beasts,

    id. S. 1, 8, 35; id. Epod. 2, 12; Verg. E. 1, 9; 2, 21; 6, 40; id. G. 4, 11 et saep.— Pass. impers.:

    male tum Libyae solis erratur in agris,

    Verg. G. 3, 249.—Prov.:

    in media luce errare,

    Sen. Ben. 5, 6, 3.—
    b.
    Transf., of inanimate things:

    (stellae) quae errantes et quasi vagae nominantur,

    Cic. Rep. 1, 14;

    so of the planets,

    id. N. D. 2, 20; 3, 20; id. Tusc. 1, 25, 62; Plin. 2, 6, 4, § 12; Vulg. Jud. 13; cf.

    of the motion of the stars in gen.,

    Hor. Ep. 1, 12, 17:

    Cocytus errans flumine languido,

    id. C. 2, 14, 18; cf. Verg. G. 3, 14:

    errantesque per altum Cyaneae,

    Val. Fl. 4, 561:

    hic lintres errare videres,

    Ov. F. 2, 391:

    vidi ad frontem sparsos errare capillos,

    i. e. flying about, Prop. 2, 1, 7; cf. id. 2, 22, 9:

    errantia lumina,

    i. e. moving fitfully about, Prop. 3, 14, 27 (4, 13, 27 M.); cf. Stat. Th. 10, 150:

    pulmonibus errat Ignis edax,

    i. e. spreads, runs about, Ov. M. 9, 201 et saep.—
    2.
    Trop., to wander, stray at random: ne vagari et errare cogatur oratio, Cic. de Or., 48, 209; cf.: erraus et vaga sententia (opp. stabilis certaque), id. N. D. 2, 1, 2:

    eo fit, ut errem et vager latius,

    id. Ac. 2, 20, 66:

    ut ingredi libere, non ut licenter videatur errare,

    id. Or. 23, 77:

    errans opinio (opp. stabilis conscientia),

    id. Fin. 2, 22, 71:

    dubiis affectibus errat,

    Ov. M. 8, 473:

    ne tuus erret honos,

    be in doubt, uncertain, id. F. 1, 468; cf. id. ib. 3, 543.— Poet., with a rel.-clause:

    erro, quam insistas viam,

    I am uncertain, in doubt, Plaut. Mil. 3, 1, 197; cf.:

    inter recens et vetus sacramentum,

    i. e. to hesitate, vacillate, Tac. H. 4, 58.—
    B.
    In partic., to miss the right way, to lose one's self, go astray (in the literal sense rarely, but in the trop. freq. and class.).
    1.
    Lit.: homo qui erranti comiter monstrat viam, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51:

    errare viā,

    Verg. A. 2, 739:

    maledictus qui errare facit caecum in itinere,

    Vulg. Deut. 27, 18.—
    2.
    Trop., to wander from the truth, to err, mistake:

    avius errat Saepe animus,

    Lucr. 3, 463; cf. id. 2, 740:

    totā erras viā,

    Ter. Eun. 2, 2, 14; cf.:

    in eo non tu quidem totà re, sed temporibus errasti,

    Cic. Phil. 2, 9 fin.:

    longe,

    Ter. Ad. 1, 1, 40; cf.

    procul,

    Sall. J. 85, 38 Kritz. N. cr.:

    errant probe,

    Plaut. Am. 3, 3, 20:

    vehementer,

    Cic. Ac. 2, 32, 103:

    valde,

    id. de Or. 2, 19, 83 et saep.:

    errare malo cum Platone quam cum istis vera sentire,

    Cic. Tusc. 1, 17, 39; cf. id. Balb. 28, 64:

    erras, si id credis,

    Ter. Heaut. 1, 1, 53; so with si, id. Hec. 4, 4, 60; Caes. B. G. 5, 41, 5; 7, 29, 2 et saep.:

    de nostris verbis errat,

    Ter. Heaut. 2, 3, 22:

    in aliqua re,

    Quint. 6, 3, 112; 10, 2, 21; 11, 1, 81 al.:

    in alteram partem,

    id. 10, 1, 26; cf.:

    in alienos fetus,

    Liv. 31, 12, 8.—Less freq. with acc. of a neutr. pronoun:

    mone, quaeso, si quid erro,

    Plaut. Most. 1, 3, 30; so with quid, Ter. And. 3, 2, 18; Quint. 2, 5, 16; 2, 3, 11; 2, 6, 6:

    hoc,

    Ter. Phorm. 5, 3, 21.— Poet. also with the acc. of a noun:

    errabant tempora,

    i. e. in chronology, Ov. F. 3, 155.— Pass. impers.:

    si fuit errandum,

    Ov. H. 7, 109:

    si nihil esset erratum,

    Quint. 6, 5, 7:

    si erratur in nomine,

    Cic. Fin. 4, 20 fin.; cf.:

    tutius circa priores erratur,

    Quint. 2, 5, 26:

    uno verbo esse erratum,

    id. 7, 3, 17. —Sometimes, in a palliative manner, of moral error, to err through mistake:

    pariter te errantem et illum sceleratissimum persequi,

    Sall. J. 102, 5; cf. id. ib. 104, 4. —Hence,
    b.
    errātum, i, n., an error, mistake, fault:

    illud de Flavio et fastis, si secus est, commune erratum est,

    Cic. Att. 6, 1, 18; cf. id. ib. 13, 44 fin.:

    cujus errato nulla venia, recte facto exigua laus proponitur,

    id. Agr. 2, 2, 5; id. Fam. 5, 20, 8:

    nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum,

    id. Clu. 48; cf. id. Lig. 1; id. Sull. 23; and in plur., id. Fam. 16, 21, 2; Sall. J. 102, 10; Ov. Pont. 2, 3, 66.—
    II.
    Act. in Aug. poets (only in part. perf.), to wander over or through:

    immensum est erratas dicere terras,

    Ov. F. 4, 573:

    ager,

    id. ib. 3, 655:

    orbis,

    Val. Fl. 4, 447:

    litora,

    Verg. A. 3, 690.
    2.
    erro, ōnis, m. [1. erro], a wanderer, vagabond, vagrant, Tib. 2, 6, 6; Ov. H. 15, 53.—Used esp. of slaves:

    ut errones aliquem cujus dicantur invenient,

    Plin. Ep. 2, 10, 5; Edict. Aedil. ap. Gell. 4, 2, 1; Dig. 21, 1, 17, § 14; 49, 16, 4 fin.; Hor. S. 2, 7, 113.—Of the queen-bee:

    dux,

    Col. 9, 10 fin. —Of the planets, Nigid. ap. Gell. 3, 10, 2; 14, 1, 11.— Of vagabond soldiers:

    nec nostros servire sinant errorribus agros,

    Verg. Dir. 70 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > erro

  • 12 erro

    I āvī, ātum, āre
    2) заблуждаться, ошибаться (in или de aliqua re C etc.; erras, si id credis Ter)
    errasse humanum est Hier — быть в заблуждении — удел человека
    3) блуждать, бродить, скитаться (per lucos H; per litora Sen)
    in media luce e. погов. Senблуждать среди бела дня
    4) метаться, безумствовать ( animae errantes Pt)
    6) колебаться, быть неуверенным
    erro, quam insistas viam Pl — недоумеваю, к чему ты ведёшь (речь)
    7) проходить в странствиях, обойти, проехать ( terrae erratae O)
    II erro, ōnis m. [ erro I ]
    бродяга, скиталец H, Sen, Dig etc.
    errones Nigidius ap. AGplanetae

    Латинско-русский словарь > erro

  • 13 erro [1]

    1. erro, āvī, ātum, āre (ahd. irr(e)ōn, irren), irren, I) im allg., irren = in der Irre umherlaufen, umherirren, -schweifen, -streifen, A) eig.: 1) intr.: a) von pers. Subjj.: cum vagus et exsul erraret, Cic.: circum villulas, Cic.: per lucos, Hor.: per litora, Sen. – v. Tieren, circa litora, v. Hunden, Plin.: inter audaces agnos, v. Wolfe, Hor.: per urbem, v. einem Pferde, Liv. – impers., male tum Libyae solis erratur in agris, Verg. georg. 3, 249. – Sprichw., in media luce errare, Sen. de ben. 5, 6, 3. – b) v. Lebl.: stellae errantes, Cic. u.a.: ubi nunc fora sunt, lintres errare videres, Ov.: v. Flüssen, Verg. u. Sen. poët.: ad frontem sparsos errare capillos, umherfliegen, Prop.: lumina errantia, unstet umherirrende, Prop.: pulmonibus errat ignis edax imis, Ov. – 2) tr. durchirren, irrend durchstreifen, terrae erratae, Ov.: litora errata, Verg. – B) übtr.: ne vagari et errare cogatur oratio, Cic.: eo fit, ut errem et vager latius, Cic.: non per dubias errant mea carmina laudes, Tibull.: rumoribus errant, es gehen darüber schwankende Gerüchte, Ov.: haud aliter dubiis affectibus errat, Ov.: ne tuus erret honos, schwanke, ungewiß sei, Ov.: erro, quam insistas viam, bin ungewiß, im Zweifel, Plaut.: sententia errans et vaga, schwankende u. ungewisse (Ggstz. stabilis certaque), Cic. – II) insbes., den rechten Weg verfehlen, sich verirren, irre gehen, auf Abwege gehen, A) eig.: erranti monstrare viam, Enn. fr. scen. 398: err. viā, vom Wege abkommen, Verg. – B) übtr., irren, 1) im allg., sich verirren, natura errans in alienos fetus, Liv. 31, 12, 8. – 2) insbes.: a) sich irren, im Irrtum sein, von der Wahrheit abirren, einen Mißgriff begehen, ne erres, ne erretis, Komik.: erravit, lapsus est, Cic.: pervorse (gar schlimm), Plaut.: vehementer, valde, Cic.: temporibus errasti, in der Zeitrechnung, Cic.: diligenter (gar schön), Mart.: totā viā, Ter., od. toto caelo, Macr., gänzlich irren: a vero, Lucr.: longe de vicinia veritatis, weit von der Wahrheit ab, Min. Fel.: cum multis, Cic. – mit Acc. pron., quid erro? inwiefern befinde ich mich im Irrtum? Plaut.: mone, quaeso, si quid erro, Plaut.: teneo quid erret, Ter.: hoc (darin) tu errasti, Ter.: si nihil esset erratum, Quint. – hic de nostris verbis errat scilicet, Ter. heaut. 263. – in hoc, Cic.: in rerum ordine, Quint. – poet. m. Acc. eines Nomens, tempora, sich in der Zeitrechnung irren, Ov. fast. 3, 155. – in alteram partem, Quint. 10, 1, 26. – m. folg. si, Ter. u. Caes. – impers., si erratur in nomine, Cic.: et in cognomine erratum sit, Liv.: tutius circa priores vel erratur, Quint. – Abl. Partic. Perf. absol., cui, errato, nulla venia, recte facto, exigua laus proponitur, Cic. – b) moralisch, aus Irrtum fehlen, sich vergehen, errasse regem, Sall.: in amicitia, Hor.: non ultra verba ac voces, Tac.

    lateinisch-deutsches > erro [1]

  • 14 erro [2]

    2. erro, ōnis, m. (1. erro), der Umhertreiber, Herumstreicher, Landstreicher (der nach Hause zurückkommt, wenn er des Herumlaufens müde ist), bes. von Sklaven, die, vom Herrn ausgeschickt, nicht zu gehöriger Zeit nach Hause zurückkehren (s. Ulp. dig. 21, 1, 17. § 14. Sen. contr. 7, 21, 23 K.), Hor., Sen. u. ICt.: übtr., dux erro, von der Bienenkönigin, Col.: u. v. ungetreuen, ausbleibenden Liebhabern, Tibull. u. Ov.: errones, Planeten, Nigid. fr.

    lateinisch-deutsches > erro [2]

  • 15 erro

    m
    1) ошибка, заблуждение

    por erro — ошибочно, по ошибке

    erro absoluto (relativo)мат абсолютная (относительная) погрешность

    Portuguese-russian dictionary > erro

  • 16 ERRO

    Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > ERRO

  • 17 ERRO

    Универсальный англо-русский словарь > ERRO

  • 18 ERRO

    emergency response and recovery operations - противоаварийные и ремонтно-восстановительные действия

    Англо-русский словарь технических аббревиатур > ERRO

  • 19 erro

    error, mistake, wrong
    * * *

    Dicionário português (brasileiro)-Inglês > erro

  • 20 erro

    см. errare s. 1.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > erro

См. также в других словарях:

  • Erró — (1995) Erró (* 19. Juli 1932 in Ólafsvík, Island; eigentlich Guðmundur Guðmundsson) ist ein isländischer Maler. Von 1952 bis 1954 studierte er an der Kunstakademie in Reykjavík und in Oslo. Anschließend ging er nach Florenz, wo er sich bis 1958… …   Deutsch Wikipedia

  • Erro — can refer to:* Erro, Navarre, a municipality in the autonomous community of Navarre, Spain * Eric Roberson, an R B recording artist and songwriter * Erró, a postmodern Icelandic artist * Erro (crater), a lunar crater * Luis Enrique Erro (1897… …   Wikipedia

  • ERRÓ — GUNDMUNDUR GUNDMUNSSON dit (1932 ) Après avoir étudié la peinture à l’Académie de Reykjavik et contribué au sauvetage des passagers d’avions qui s’écrasent parfois sur les sommets de l’Islande ou récupéré la cargaison des bateaux qui font… …   Encyclopédie Universelle

  • erro — |ê| s. m. 1. Ato de errar. 2. Inexatidão. 3. Apartamento, desvio do bom caminho. 4. Engano. 5. Desacerto. 6. incorreção. 7. Pecado, ilusão. 8. erro de caixa: erro de composição tipográfica. 9. salvo erro: se não houver erro …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Erró — (born Guðmundur Guðmundsson in 1932 in Ólafsvík, Iceland) is a postmodern artist. He studied art in Norway and in Italy, and has resided in Paris, Thailand and on the island of Formentera for most of his life. In 1989 he donated a large… …   Wikipedia

  • erro — (de «errar»; ant. y usado aún en Hispam.) m. Yerro o error. * * * erro. (De errar). m. Am. Error, yerro …   Enciclopedia Universal

  • Erró —   [ɛ ro], eigentlich Guđmundur Guđmundsson [ guȓ ], isländischer Maler und Grafiker, * Ólafsvik 19. 7. 1932; lebt meist in Paris. Erró entwickelte in den 60er Jahren eine aggressiv satirische, gesellschaftskritische Form der Pop Art. Er… …   Universal-Lexikon

  • Erro — Erro, geb. 1790 in Navarra, war 1822 einer der Präsidenten der Regierungsjunta zu Sen d Urgel, Mitglied des Staatsraths, später Finanzminister Ferdinands VII., trat zur Carlistischen Partei über, unterstützte Don Carlos in London, selbst mit… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • erro — (De errar). m. Am. Error, yerro …   Diccionario de la lengua española

  • Erró — Pour les articles homonymes, voir Erro et Guðmundur Guðmundsson. Erró (né Guðmundur Guðmundsson le 19 juillet 1932 à Ólafsvík, Islande) est un artiste postmoderne. Sommaire 1 Biographie …   Wikipédia en Français

  • Erro — Erroibar Valle de Erro Erro Bandera …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»