-
1 horno
hōrnō, Adv. (hornus), heuer, Plaut. most. 159. Lucil. 273. Varro sat. Men. 142: Ggstz. anno (vor'm Jahre), Lucil. 781.
-
2 horno (de) microondas
horno (de) microondasMikrowellenherd -
3 horno
hōrnō, Adv. (hornus), heuer, Plaut. most. 159. Lucil. 273. Varro sat. Men. 142: Ggstz. anno (vor'm Jahre), Lucil. 781. -
4 horno
'ɔrnom1) Backofen m, Röhre f, Ofen m2)horno alto — TECH Hochofen m
3)horno microondas — Mikrowellenherd m, Mikrowelle f
sustantivo masculinohornohorno ['orno]num1num (cocina) Backofen masculino; horno microondas Mikrowelle femenino; recién salido del horno frisch gebacken; asar al horno grillen; no está el horno para bollos jetzt ist nicht der richtige Augenblick zum Spaßennum2num técnica Ofen masculino; horno crematorio Verbrennungsofen masculino; alto horno Hochofen masculino -
5 horno crematorio
-
6 horno microondas
-
7 horno eléctrico
-
8 no está el horno para bollos
no está el horno para bollosdas ist nicht der (geeignete) Moment dafür————————no está el horno para bollosjetzt ist nicht der richtige Augenblick zum Spaßen -
9 alto horno
-
10 asar al horno
asar al hornogrillen -
11 recién sacado del horno
recién sacado del hornofrisch gebacken -
12 recién salido del horno
recién salido del hornofrisch gebacken -
13 Ni tan adentro en el horno que te quemes ni tan afuera que te hieles
Der goldene Mittelweg ist der beste.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Ni tan adentro en el horno que te quemes ni tan afuera que te hieles
-
14 annus
annus, ī, m. (aus *atnos, gotisch athn, das Jahr; vgl. altindisch átati, ›geht‹), eig. der Umlauf der Zeit, der Kreislauf, die periodische Wiederkehr, wie das griech. ενιαυτός; dah. das Jahr, I) eig.: 1) übh.: annus solaris, Sonnenjahr, Mart. Cap. 8. § 866: anni tempus, Caes.: anni principium, Liv.: principio anni, Liv.: initio anni, Liv.: exitu anni, Tac.: ineunte anno, Suet.: exeunte anno, Cic.: anno superiore, Cic.: postero anno, Cic.: extremo anno, Liv.: anno vertente, Cic.: abhinc annos D, Cic.: abhinc amplius annis XX V, Cic.: anno ante, Liv.: lex anno post, quam lata sit, abrogata, Cic.: nondum centum et decem anni sunt, cum (seitdem) lex lata est, Cic.: paucis annis, Caes.: omnibus annis, alljährlich, Caes.: multis annis, in vielen J., in einer Reihe von J., Cic.: indutiae annorum octo, Liv.: vinum huius anni, diesjähriger, Porphyr. Hor.: Falernum centum annorum, Petr.: multorum annorum laetitia, Cic.: multorum annorum tyrannis, Nep.: superioris anni (vorjährigen) munitiones, Caes.: consul anni prioris (Ggstz. consul novus), Liv.: idem annus gravi igne urbem afficit, Tac. – der Genet. anni bei dies u. tempus, zB. ad hunc diem anni, bis heutigestags, Gell. 20, 1, 6: tempus anni (Jahreszeit, Witterung), Cic., Caes. u.a.: ex anni tempore, Sall.: hiberno tempore anni, Auct. b. Afr.: durissimo tempore anni, Caes.: extremo anni tempore, Iustin.: u. bei Jahreszeiten u. Witterung, aestas anni, Gell. 2, 21, 2; 19, 5, 1.: aestate anni novi, Gell. 18, 1, 3: hiems anni, Suet. Caes. 35, 1. Gell. 3, 10, 5. Apul. apol. 72. Serv. Verg. Aen. 1, 125: aestu anni, Gell. 1, 2, 2; 17, 10, 1: anni verno, Amm. 15, 10, 4. – Adverbial-Ausdrücke: a) anno, vorm Jahre (Ggstz. horno, Lucil. 28, 23), Plaut. Amph. 91; Men. 205. – od. innerhalb eines ganzen Jahres, ein volles Jahr, Liv. 25, 16, 5 zw. Liv. epit. 2. – od. in jedem Jahre, jährlich, Liv.: häufig auch in anno, wenn angegeben wird, wie oft etw. im Jahre geschieht, zB. semel anno, in anno, Plin.: in anno bis, Varr.: ter in anno, Plaut. u. Cic.: tres in anno stati dies, Liv.: tribus in anno diebus, Liv. – b) annum, ein Jahr lang, ein volles Jahr, Cic. u.a. – c) in annum, auf ein Jahr, Liv.: so auch in hunc annum, für dieses Jahr, Cic.: in annos, auf Jahre hinaus, Caes.: u. so in multos annos, Cic. – aber in annum auch = übers Jahr, fürs nächste Jahr, Varr. r.r. 2, 2, 12. – d) ad annum, übers Jahr, künftiges Jahr, Lucil. fr. u. Cic.: u. so ad decem annos, über 10 J., Cic. – e) ante annum, ein Jahr vorher, Col. u. Plin. ep. – f) intra annum, innerhalb eines Jahres, Liv. 6, 4, 6. – 2) v. den Jahren des menschl. Lebens, (vollst. annus aetatis erst Hier. in Dan. 6, 1), annos LXX natus, Cic.: Hannibal annorum ferme novem, als Knabe von fast 9 Jahren, Liv.: u. so primum stipendium meruit annorum decem septemque, als junger Mensch von 17 Jahren, Nep.: habere annos viginti, Cic.: annum agere quartum et octogesimum, im 84. Jahre stehen, Cic.: centum complevisse annos, volle 100 Jahre alt geworden sein, Cic. – dah. anni = die Jahre, in denen jmd. steht, das Alter, anni pueriles, Quint.: iuveniles, Ov. u. Sen. (selten so Sing. annus, wie Prop. 4, 5, 57: rugis integer annus). – u. wie aetas = die Jahre = das höhere od. hohe Alter, confectus annis, Sall.: gravis annis, Liv.: corpus infirmum annis, Sall.: per annos, vermöge der Jahre, Ter. adelph. 931. Hier. in Matth. 3, 18, 3. Vgl. übh. Fabri Sall. Cat. 6, 6 u. Iug. 11, 5. die Auslgg. zu Hor. sat. 1, 1, 4. – 3) das Altersjahr, in dem jmd. zuerst um eine Ehrenstelle sich bewerben durfte (vgl. Caes. b.c. 3, 1: is enim erat annus, quo per leges ei consulem fieri liceret), annus meus, tuus, suus, Cic.; vgl. die Auslgg. zu Cic. Mil. 24. – u. das Amtsjahr, prorogare annum, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 10. § 30. – 4) das Jahr in bezug auf seine Beschaffenheit, auf die Ereignisse in ihm, sterilis aut fertilis, Sen.: locuples frugibus, Hor.: gravis, Sen.: gravissimus et pestilentissimus, Cic.: turbulentior inde annus excepit, Liv.: magnanimi heroës nati melioribus annis, in besseren J., besseren Zeiten, Verg.: anni famis, Hungerjahre (Ggstz. anni ubertatis), Oros. 1, 8, 11. – 5) ein Jahr = ein langer Zeitraum, eine lange Zeit, dum moliuntur, dum conantur, annus est (vergeht), Ter. heaut. 240: dum venit huc rumor, annus abisse potest, Ov. ex Pont. 3, 4, 59: differs curandi tempus in annum, Hor. ep. 1, 2, 39. – 6) annus magnus od. maximus, das große Weltjahr, ein Zeitraum von ungefähr 25800 gewöhnlichen Jahren, ann. magnus, Cic., maximus, Censor.: dass. ann. mundanus, Macr. – II) meton. (poet.): 1) die Jahreszeit, frigidus, Verg.: formosissimus, v. Frühling, Verg.: pomifer, hibernus, Hor.; vgl. Orelli Hor. carm. 3, 23, 8. – 2) der Ertrag des Jahres, Jahrwuchs, unius anni quaestus, Cic. I. Verr. 40; u. oft bei nachaug. Dichtern u. Prof., s. die Auslgg. zu Tac. Germ. 14, 9 u. Stat. silv. 3, 2, 22. Schwarz Plin. pan. 29, 3. – / Dat. od. Abl. Plur. anneis, Corp. inscr. Lat. 1, 1008.
-
15 alimentación
alimenta'θǐɔnf1) Verpflegung f, Ernährung f, Kost f2)fuente de alimentación eléctrica — TECH Quelle der elektrischen Zuleitung
sustantivo femeninoalimentaciónalimentación [alimeDC489F9Dn̩DC489F9Dta'θjon]num1num (nutrición) Ernährung femenino; (aprovisionamiento) Verpflegung femenino; industria de la alimentación Nahrungsmittelindustrie femeninonum3num (de un horno/una caldera) Beschicken neutro; (de una máquina) Zufuhr femenino [con von+dativo]; alimentación de energía Energiezufuhr femenino; alimentación de papel informática Papierzuführung femenino -
16 alimentar
alimen'tarv1) ernähren, verköstigen, verpflegenalimentar con — füttern mit, speisen mit
2) (fig: fomentar) anheizen, nähren3) (fig: suministrar datos) INFORM speisen, einspeisenverbo transitivo1. [ser vivo] ernähren2. [máquina] speisen3. (figurado) [sentimiento] nähren————————verbo intransitivo[nutrir] nahrhaft sein————————alimentarse verbo pronominalalimentaralimentar [alimeDC489F9Dn̩DC489F9D'tar]nahrhaft seinnum2num (animales) fütternnum3num (horno, caldera) beschicken; (máquina) speisen; alimentar la máquina con energía der Maschine Energie zuführen -
17 bandeja
-
18 bollo
-
19 carbonera
carboneracarbonera [karβo'nera] -
20 ceba
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Horno de microondas — en una cocina. Un horno de microondas es un electrodoméstico usado en la cocina para calentar alimentos que funciona mediante la generación de ondas electromagnéticas en la frecuencia de las microondas, en torno a los 2,45 GHz … Wikipedia Español
Horno de Alcedo — / el Forn d Alcedo … Wikipedia Español
horno — (Del lat. furnus). 1. m. Fábrica para caldear, en general abovedada y provista de respiradero o chimenea y de una o varias bocas por donde se introduce lo que se trata de someter a la acción del fuego. 2. Montón de leña, piedra o ladrillo para la … Diccionario de la lengua española
Horno — romano de Abia de las Torres (Palencia, Castilla y León), para la elaboración de cerámica y materiales de construcción … Wikipedia Español
Horno Martin-Siemens — Saltar a navegación, búsqueda Horno Martin Siemens Los hornos Martin Siemens son hornos de reverbero y se utilizan principalmente para la fusión y afino del acero destinado a la fabricación de lingotes, y representaron la forma de fabricación de… … Wikipedia Español
horno — sustantivo masculino 1. Parte de la cocina o aparato donde se asan los alimentos: horno empotrable. Ya he puesto el pollo en el horno. horno de gas. horno eléctrico. horno microondas. 2. Obra de albañilería, con forma de bóveda o rejilla, donde… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Horno de aire caliente — Horno de esterilización Los hornos de aire caliente, también llamados hornos de calor seco, son dispositivos eléctricos utilizados para esterilización que forman parte del equipamiento de laboratorio. El horno utiliza calor seco para esterilizar… … Wikipedia Español
Horno para calentar los mares — Álbum de Illya Kuryaki and the Valderramas Grabación Mayo y junio de 1993 en los estudios Supersónico Género(s) Rock, Rock alternativo, Hard rock Dis … Wikipedia Español
Horno — is a mud adobe built outdoor oven used by Native Americans and early settlers of North America. It was used to cook corn and bread. The procedure still used in parts of New Mexico and Arizona is to build a fire inside the Horno and when the… … Wikipedia
Horno de cal — de la Sierra de Tramontana en la isla Balear de Mallorca … Wikipedia Español
Horno de reverbero — es un tipo de horno generalmente rectangular, cubierto por una bóveda de ladrillo refractario y con chimenea, que refleja (o reverbera) el calor producido en un sitio independiente del hogar donde se hace la lumbre. Es utilizado para realizar la… … Wikipedia Español