-
1 doskonalić
глаг.• облагораживать• совершенствовать• улучшать• улучшить• усовершенствовать* * *doskonal|ić\doskonalićony несов. совершенствовать+ulepszać, poprawiać
* * *doskonalony несов.соверше́нствоватьSyn: -
2 doskonalić się
несов.соверше́нствоваться -
3 doskonalić\ się
несов. совершенствоваться -
4 ćwiczyć
глаг.• заниматься• осуществлять• применять• тренировать• тренироваться• упражнять* * *ćwicz|yć\ćwiczyćony несов. 1. обучать; тренировать;\ćwiczyć wojsko обучать солдат;
\ćwiczyć w czymś обучать чему-л.;2. со тренироваться, упражняться в чём;\ćwiczyć
na skrzypcach заниматься на скрипке;3. сечь, хлестать+2. doskonalić się, wprawiać się 3. chłostać, smagać
* * *ćwiczony несов.1) обуча́ть; тренирова́тьćwiczyć wojsko — обуча́ть солда́т
ćwiczyć w czymś — обуча́ть чему́-л.
2) со тренирова́ться, упражня́ться в чёмćwiczyć na skrzypcach — занима́ться на скри́пке
3) сечь, хлеста́тьSyn: -
5 kształcić
глаг.• воспитать• воспитывать• выучить• изучать• инструктировать• исследовать• научить• обучать• обучить• растить• тренировать• учить• учиться• школить* * *kształc|ić\kształcićony несов. 1. kogo обучать кого, давать образование кому;\kształcić syna давать образование сыну; \kształcić młode kadry обучать (готовить) молодые кадры;
2. формировать, развивать, воспитывать;\kształcić smak воспитывать (вырабатывать) вкус+1. uczyć 2. rozwijać, doskonalić, urabiać
* * *kształcony несов.kształcić syna — дава́ть образова́ние сы́ну
kształcić młode kadry — обуча́ть (гото́вить) молоды́е ка́дры
2) формирова́ть, развива́ть, воспи́тыватьkształcić smak — воспи́тывать (выраба́тывать) вкус
Syn: -
6 udoskonalać
глаг.• совершенствовать• улучшать• улучшить* * *udoskonala|ć\udoskonalaćny несов. совершенствовать, улучшать+doskonalić, ulepszać
* * *udoskonalany несов.соверше́нствовать, улучша́тьSyn: -
7 ćwiczyć się
-
8 obrazować
изображать, иллюстрировать, образно представлятьstanowić, tworzyć образовать (создавать)ustanowić, utworzyć образовать (создать)kształcić образовать (обучать)wykształcić образовать (обучить)doskonalić, rozwijać, wypracowywać образовать (развивать)rozwinąć, udoskonalić, wypracować образовать (развить)tworzyć, zakładać образовать (составлять)utworzyć, założyć образовать (составить)* * *obrazowa|ć\obrazowaćny несов. изображать, образно представлять* * *obrazowany несов.изобража́ть, о́бразно представля́тьSyn: -
9 udoskonalać się
-
10 ćwiczyć\ się
несов. упражняться; тренироваться+doskonalić się, wprawiać się
-
11 udoskonalać\ się
несов. совершенствоваться, улучшаться+doskonalić się, ulepszać się
-
12 fortbilden
fortbilden v/t kształcić dalej, dokształcać;vr sich fortbilden dokształcać się, doskonalić się (w zawodzie) -
13 vervollkommnen
ver'vollkommnen ( vervollkommnete; p perf vervollkommnet) vt Methode, Technik udoskonalać <- lić>; Wissen, Kenntnisse doskonalić (vr sich się)
См. также в других словарях:
doskonalić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, doskonalićlę, doskonalićli, doskonalićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić doskonałym; ulepszać, poprawiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doskonalić metody nauczania. Doskonalić umiejętności, technikę robienia czegoś, swój… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doskonalić — ndk VIa, doskonalićlę, doskonalićlisz, doskonalićal, doskonalićlił, doskonalićlony «czynić coraz lepszym, doskonalszym, doprowadzać do doskonałości; ulepszać, poprawiać» Doskonalić swoje umiejętności, zdolności. Doskonalić technikę wykonywania… … Słownik języka polskiego
doskonalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doskonalić samego siebie; stawać się lepszym w czymś, zdobywać coraz lepsze umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doskonalić się duchowo, zawodowo. Doskonalić się w jeździe na nartach, w śpiewie, w grze na jakimś instrumencie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszlachetniać — ndk I, uszlachetniaćam, uszlachetniaćasz, uszlachetniaćają, uszlachetniaćaj, uszlachetniaćał, uszlachetniaćany uszlachetnić dk VIa, uszlachetniaćnię, uszlachetniaćnisz, uszlachetniaćnij, uszlachetniaćnił, uszlachetniaćniony 1. «czynić szlachetnym … Słownik języka polskiego
artystycznie — «pod względem artystycznym, w sposób artystyczny, odpowiadający wymaganiom sztuki, piękna, harmonii; doskonale, mistrzowsko, umiejętnie» Doskonalić się artystycznie. Coś jest artystycznie słabe. Coś jest artystycznie zdobione … Słownik języka polskiego
ćwiczyć — ndk VIb, ćwiczyćczę, ćwiczyćczysz, ćwicz, ćwiczyćczył, ćwiczyćczony 1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić» Ćwiczyć umysł, wolę. Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej. W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność… … Słownik języka polskiego
doskonalenie — ↨ doskonalenie się n I rzecz. od doskonalić (się) … Słownik języka polskiego
duchowo — przysłów. od duchowy (zwykle w zn. 1) Duchowo był młodszy od rówieśników. Doskonalić się duchowo … Słownik języka polskiego
kształcić — ndk VIa, kształcićcę, kształcićcisz, kształć, kształcićcił, kształcićcony 1. «przekazywać komuś pewien zasób wiedzy, umiejętności, wiadomości w jakiejś dziedzinie; uczyć kogoś, posyłać do szkół na naukę» Wyższe uczelnie kształcą tysiące studentów … Słownik języka polskiego
odtwórczość — ż V, DCMs. odtwórczośćści, blm rzad. «odtwarzanie czegoś (zwłaszcza utworów muzycznych lub scenicznych, dzieł sztuki)» Odtwórczość artystyczna, muzyczna, rzeźbiarska. Wirtuozowska odtwórczość muzyki Bacha. Doskonalić się w odtwórczości… … Słownik języka polskiego
polerować — ndk IV, polerowaćruję, polerowaćrujesz, polerowaćruj, polerowaćował, polerowaćowany «wygładzać ręcznie lub mechanicznie (także metodami chemicznymi albo elektrolitycznymi) powierzchnię danego przedmiotu, w celu nadania jej gładkości i połysku»… … Słownik języka polskiego