-
1 dopuszczać
dopuszczać do świadomości sich bewusst machen;dopuszczać do głosu zu Wort kommen lassen; -
2 dopuszczać
dopuszczać [dɔpuʃʧ̑aʨ̑] < perf dopuścić>I. vt1) ( pozwolić się zbliżyć)\dopuszczać kogoś do siebie jdn an sich +akk heranlassendopuścić kogoś do tajemnicy jdn in ein Geheimnis einweihendopuścić coś do świadomości sich +dat einer S. +gen bewusst werden2) ( zezwolić na coś) etw zulassen, etw gestattendopuścić kogoś do egzaminu/matury jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassenII. vi1) ( przystać na)nie dopuszczę do tego das werde ich nicht zulassen2) ( przewidywać)\dopuszczać możliwość wypowiedzenia die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [ lub zulassen]\dopuszczać się przestępstwa ein Verbrechen begehen [ lub verüben] -
3 dopuścić
-
4 dopuścić się
-
5 pozwalać
pozwalać (-am) < pozwolić> (-lę, -wól!) (na A) erlauben (A); ofic genehmigen (A); (dopuszczać) zulassen (A);pozwalać na wszystko alles erlauben;pozwolę sobie zapytać ich erlaube mir zu fragen;nie pozwalać sobie na odpoczynek sich keine Erholung gönnen;nie pozwolę, żeby … ich lasse es nicht zu, dass …;za dużo sobie pozwalać fam. unverschämt sein, frech sein;jeśli pogoda pozwoli wenn das Wetter es zulässt -
6 zezwalać
zezwalać (-am) < zezwolić> (-lę, -ól!) (na A) erlauben (A); ofic genehmigen (A); (dopuszczać) zulassen (A);zezwalać k-u na wszystko jemandem alles erlauben -
7 dopuścić
dopuścić [dɔpuɕʨ̑iʨ̑] -
8 begehen
-
9 ranlassen
ran|lassen -
10 tätlich
-
11 vergehen
vergehen *1) ( verstreichen, vorbeigehen) Zeit: upływać; Tage, Urlaub, Schönheit: [prze]mijać [ perf [prze]minąć]; Winter odchodzić [ perf odejść], kończyć [ perf s-] sięjdm vergeht die Lust komuś przechodzi ochotada vergeht einem ja der Appetit! można stracić apetyt!3) ( fast umkommen)vor Hunger/Angst [fast] \vergehen umierać z głodu/ze strachu1) ( jdn vergewaltigen)sich an jdm \vergehen dopuścić się czynów nierządnych na kimś, gwałcić kogoś [ perf z-]sich an der Umwelt \vergehen niszczyć środowisko naturalnesich an fremdem Eigentum \vergehen targnąć się na czyjąś własnośćgegen etw \vergehen pogwałcić +akk, wykraczać [ perf wykroczyć] przeciwko czemuśsich gegen das Gesetz \vergehen łamać [ perf z-] prawo5) ( gegen eine Norm verstoßen) zakłócać [ perf zakłócić], przekroczyć [ perf przekraczać], dopuszczać [ perf dopóścić] się przekoczenia czegośer hat sich gegen die guten Sitten vergangen naruszył dobre obyczaje -
12 verhüten
verhüten *vt[etw] \verhüten Schlimmes, Empfängnis nie dopuszczać [ perf dopuścić] [do czegoś]; Schwangerschaft zapobiegać [czemuś] -
13 vorlassen
vor|lassenvt irr1) (fam: Vortritt lassen)jdn \vorlassen przepuszczać [ perf przepuścić] kogoś przodemer wurde zum Präsidenten vorgelassen został dopuszczony do prezydenta -
14 Wort
Wort [vɔrt] <-[e]s, -e> nt\Wort für \Wort słowo w słowomit anderen \Worten innymi słowy2) ( Begriff)etw in \Worte fassen wyrażać [ perf wyrazić] coś słowamimir fehlen die \Worte! brak mi słów!kein \Wort miteinander reden nie zamienić ze sobą ani słowaetw mit keinem \Wort erwähnen nie wspomnieć o czymś ani słowemjdm sein \Wort geben dać komuś słowojdn beim \Wort nehmen trzymać kogoś za słowosein \Wort halten dotrzymywać [ perf dotrzymać] [swego] słowasein \Wort brechen łamać [ perf z-] słowojdm ins \Wort fallen wpadać [ perf wpaść] komuś w słowojdn nicht zu \Wort kommen lassen nie dopuszczać [ perf dopuścić] kogoś do słowasein eigenes \Wort nicht mehr verstehen nie słyszeć nawet własnych słów6) ( Ausspruch)ein \Wort Goethes słowa ntPl Goethego7) jdm das \Wort im Mund [her]umdrehen przekręcać [ perf przekręcić] czyjeś słowa[bei jdm] ein gutes \Wort für jdn einlegen wstawiać [ perf wstawić] się za kimś [u kogoś]aufs \Wort gehorchen być posłusznymein \Wort gibt das andere od słowa do słowamit einem \Wort jednym słowem -
15 zuschulden
zuschulden [ʦ̑u'ʃʊldən]
См. также в других словарях:
dopuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopuszczaćam, dopuszczaća, dopuszczaćają, dopuszczaćany {{/stl 8}}– dopuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopuszczaćpuszczę, dopuszczaćci, dopuszczaćpuść, dopuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
dopuszczać się – dopuścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś, zwłaszcza złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopuścić się kłamstwa, zdrady, oszustwa, przestępstwa. Władza dopuszcza się nadużyć. Dopuszczono się karygodnego marnotrawstwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać — → dopuścić … Słownik języka polskiego
wypuszczać — Dopuszczać nowy prodkut do sprzedaży: wydawać, publikować, itd Eng. To show a new product for sale on the market; to release … Słownik Polskiego slangu
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
dopuścić — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
bronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bronićnię, bronićni, broń, bronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle za pomocą środków fizycznych nie dopuszczać do naruszenia integralności tego, co się posiada, nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powstrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, powstrzymywaćmuję, powstrzymywaćmuje, powstrzymywaćany {{/stl 8}}– powstrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, powstrzymywaćam, powstrzymywaća, powstrzymywaćają, powstrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utrącaćam, utrącaća, utrącaćają, utrącaćany {{/stl 8}}– utrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utrącaćcę, utrącaćci, utrąć, utrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dystans — Trzymać kogoś na dystans; trzymać się na dystans «nie dopuszczać kogoś do spoufalenia się; odnosić się do kogoś lub czegoś z rezerwą»: Czuliśmy niechęć do siebie, trzymaliśmy się na dystans, lecz każdy miał respekt przed drugim. A. Libera, Madame … Słownik frazeologiczny