Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(de+um+objecto)

  • 21 reposer

    [ʀəpoze]
    Verbe transitif repor
    Verbe pronominal descansar
    * * *
    I.
    reposer ʀəpoze]
    verbo
    1 ( descansar) repousar
    2 (parte do corpo) apoiar ( sur, em)
    3 (questão) tornar a colocar; repor
    4 (raciocínio, teoria) assentar; fundamentar-se
    5 (telefone, objecto) colocar
    6 ( assentar) (líquido, massa) repousar
    7 (cemitério) jazer
    8 figurado depender ( sur, de)
    II.
    1 (objecto) tornar a pousar
    2 ( descansar) repousar
    3 confiar
    se reposer sur quelqu'un
    contar com alguém

    Dicionário Francês-Português > reposer

  • 22 sujet

    [syʒɛ]
    Nom masculin (thème) assunto masculino
    au sujet de a propósito de
    * * *
    sujet syʒɛ]
    adjectivo
    1 ( submetido) sujeito
    sujet à caution
    duvidoso
    2 ( passível) susceptível
    être sujet à
    estar sujeito a
    nome masculino
    1 (pessoa) sujeito; indivíduo
    je n'aime pas ce sujet
    não gosto deste sujeito
    2 ( tema) assunto; questão
    au sujet de
    acerca de; a respeito de
    quel est le sujet de cette réunion?
    qual o tema desta reunião?
    3 (pesquisa) objecto
    je trouve que le sujet de cette étude n'est pas intéressant
    acho que o objecto deste estudo não é interessante
    4 ( causa) motivo; razão f.
    avoir sujet de
    ter motivo para
    sans sujet
    sem razão
    5 GRAMÁTICA sujeito

    Dicionário Francês-Português > sujet

  • 23 user

    [yze]
    Verbe transitif gastar
    Verbe pronominal gastar-se
    * * *
    I.
    user yze]
    verbo
    1 (pessoa, tempo) utilizar; usar; consumir
    2 (vestuário, objecto) usar; gastar
    3 (saúde) enfraquecer
    estragar; destruir
    4 (influência, estratagema) usar; utilizar
    servir-se (de, de)
    II.
    1 (instrumento) estragar-se; consumir-se
    2 (saúde) enfraquecer-se
    3 (vestuário, objecto) gastar-se
    desprestigiar-se
    4 (pessoa) desgastar-se

    Dicionário Francês-Português > user

  • 24 obicio

    ōbĭcĭo and objĭcĭo, jēci, jectum, 3 (cf. abicio, etc.; perf. subj. objexim, Plaut. Poen. 1, 3, 37:

    objexis,

    id. Cas. 2, 6, 52), v. a. [ob-jacio], to throw or put before or towards, to throw to, to hold before or out, to offer, present, expose; constr. usu. aliquid (aliquem) alicui, or simply aliquid; but sometimes also, instead of the dat., with pro aliquā re, contra, ad, in aliquid; v. the foll. passages; also with adversus; v. Liv. 2, 58, 5 Drak. (syn. oppono).
    I.
    Lit.:

    ei nos Glaucomam ob oculos obiciemus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 70:

    si alia quae obiciant non habuerint,

    Varr. R. R. 2, 4, 15:

    cibum canibus,

    Plin. 8, 40, 61, § 145:

    parricidae corpus feris,

    Cic. Rosc. Am. 26:

    offam (Cerbero),

    Verg. A. 6, 420:

    pisces diripiunt carnes objectas,

    Plin. 32, 2, 8, § 17 (Jan, abiectas): argentum, to throw to one, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—Esp., to throw to the wild beasts in the circus:

    aliquem feris,

    Cic. Rosc. Am. 26, 71; Suet. Calig. 27; Amm. 14, 2; 20, 5 et saep.:

    vivos homines laniandos obicere,

    Suet. Ner. 37:

    florem veteris vini naribus,

    to hold before, present to, Plaut. Curc. 1, 2, 1; 4, 2, 45; Varr. R. R. 2, 5, 17:

    si tale visum objectum est a deo dormienti,

    brought before, presented to, Cic. Ac. 2, 16, 49; cf. id. Div 1, 16, 30; id. Ac. 2, 15, 48:

    huic (sicae) ego vos obici pro me non sum passus,

    to be exposed, id. Mil. 14, 37:

    exercitum tantae magnitudinis flumini,

    Caes. B. C. 1, 64, 4:

    ne objexis manum,

    don't raise your hand, Plaut. Cas. 2, 6, 52. —
    B.
    In partic., to throw or place before by way of defence or hinderance; to cast in the way, set against, oppose:

    Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum... obicio et oppono,

    Cic. Pis. 33, 81:

    carros pro vallo,

    Caes. B. G. 1, 26:

    ericium portis,

    id. B. C. 3, 67:

    faucibus portūs navem submersam,

    id. ib. 3, 39;

    3, 66: se hostium telis,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89:

    se ei objecit,

    Nep. Hann. 5, 1:

    maximo aggere objecto,

    Cic. Rep. 2, 6, 11.—Esp. of arms:

    objecta tela perfregit,

    Cic. Har. Resp. 23, 49:

    scutum,

    Liv. 2, 10:

    hastas,

    id. 36, 18:

    clipeosque ad tela sinistris Protecti obiciunt,

    oppose, Verg. A. 2, 444:

    objecit sese ad currum,

    threw himself before the chariot, id. ib. 12, 372.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to throw before or over, to put or bring before, to present; to give up, expose to any thing; and, in gen., to bring upon one, to impart, superinduce, cause, occasion, etc.:

    noctem peccatis et fraudibus obice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    nubem oculis,

    Ov. M. 12, 32:

    plerique victi et debilitati objectā specie voluptatis,

    Cic. Fin. 1, 14, 47:

    consulem morti,

    to deliver up, abandon, id. Vatin. 9, 23:

    obicitur (consulatus) contionibus seditiosorum... ad omne denique periculum,

    id. Mur. 40, 87.—With ad, Cic. Fam. 6, 4, 3. —With in:

    numquam me pro salute vestrā in tot ac tantas dimicationes... objecissem,

    Cic. Arch. 6, 14:

    obicere se in impetus profligatorum hominum,

    id. ib. 6, 14. —With adversus:

    se unico consule objecto adversus tribuniciam potestatem perlatam legem esse,

    Liv. 2, 58, 5: qui multa Thebano populo acerba objecit funera, has brought on, i. e. caused, Plaut. Am. 1, 1, 35, moram alicui, id. Poen. 1, 3, 37; id. Trin. 5, 1, 8: ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem, that I might have set before him, i. e. prepared for him, Ter. Heaut. 1, 2, 12:

    alicui eam mentem, ut patriam prodat,

    to suggest, Liv. 5, 15:

    alicui lucrum,

    to procure, Plaut. Curc. 4, 2, 45:

    sollicitudinem,

    to cause, id. Mil. 3, 1, 29:

    terrorem hosti,

    Liv. 27, 1:

    spem,

    id. 6, 14:

    furorem alicui objecit,

    Cic. Rosc. Am. 14, 40:

    rabiem canibus,

    Verg. A. 7, 479.— Pass., to be occasioned, to befall, happen, occur to one:

    mihi mala res obicitur aliqua,

    Plaut. Merc. 2, 3, 5:

    malum mihi obicitur,

    Ter. Ad. 4, 3, 1; cf. id. Phorm. 3, 2, 18:

    obicitur animo metus,

    Cic. Tusc. 2, 4, 10.—
    2.
    To put in the way, interpose:

    omnis exceptio interponitur a reo,

    Gai. Inst. 4, 119:

    cui dilatoria obicitur exceptio,

    id. ib. 4, 123.—
    B.
    In partic., to throw out against one, to taunt, reproach, or upbraid with any thing, as a crime (cf.:

    criminor, exprobro): facinora,

    Plaut. Mil. 3, 1, 25:

    alicui multa probra,

    Cic. de Or. 2, 70, 285:

    ignobilitatem alicui,

    id. Phil. 3, 6, 15:

    obicit mihi, me ad Baias fuisse,

    id. Att. 1, 16, 10:

    parcius ista viris obicienda memento,

    Verg. E. 3, 7.—With quod:

    Cato objecit ut probrum M. Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset,

    Cic. Tusc. 1, 2, 3; id. Verr. 2, 4, 17, § 37: furta, Auct. Dom. 35, 93: eloquentiam ut vitium, Cic. ap. Sall. 8:

    crimen,

    Tac. A. 3, 12.—With de, to reproach one respecting, on account of any thing:

    de Cispio mihi igitur obicies? etc.,

    Cic. Planc. 31, 75; Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 2. —In pass.:

    nam quod objectum est de pudicitiā, etc.,

    Cic. Cael. 3, 6.—Hence, objec-tus, a, um, P. a.
    A.
    Lying before or opposite:

    insula objecta Alexandriae,

    Caes. B. C. 3, 112:

    silva pro nativo muro,

    id. B. G. 6, 10:

    flumina,

    Verg. G. 3, 253:

    Cyprus Syriae objecta,

    Plin. 5, 31, 35, § 129.—
    B.
    Exposed; constr. with dat. or ad:

    objectus fortunae,

    Cic. Tusc. 1, 46, 111:

    invidiae,

    Plin. 29, 1, 8, § 20:

    ad omnes casus,

    Cic. Fam. 6, 4, 3.—
    C.
    Subst.: objecta, ōrum, n., charges, accusations:

    de objectis non confiteri,

    Cic. Dom. 35, 93:

    objecta vel negare vel defendere vel minuere,

    Quint. 7, 2, 29:

    objecta diluere,

    id. 4, 2, 26; 9, 2, 93; cf. Amm. 27, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > obicio

  • 25 objecta

    ōbĭcĭo and objĭcĭo, jēci, jectum, 3 (cf. abicio, etc.; perf. subj. objexim, Plaut. Poen. 1, 3, 37:

    objexis,

    id. Cas. 2, 6, 52), v. a. [ob-jacio], to throw or put before or towards, to throw to, to hold before or out, to offer, present, expose; constr. usu. aliquid (aliquem) alicui, or simply aliquid; but sometimes also, instead of the dat., with pro aliquā re, contra, ad, in aliquid; v. the foll. passages; also with adversus; v. Liv. 2, 58, 5 Drak. (syn. oppono).
    I.
    Lit.:

    ei nos Glaucomam ob oculos obiciemus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 70:

    si alia quae obiciant non habuerint,

    Varr. R. R. 2, 4, 15:

    cibum canibus,

    Plin. 8, 40, 61, § 145:

    parricidae corpus feris,

    Cic. Rosc. Am. 26:

    offam (Cerbero),

    Verg. A. 6, 420:

    pisces diripiunt carnes objectas,

    Plin. 32, 2, 8, § 17 (Jan, abiectas): argentum, to throw to one, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—Esp., to throw to the wild beasts in the circus:

    aliquem feris,

    Cic. Rosc. Am. 26, 71; Suet. Calig. 27; Amm. 14, 2; 20, 5 et saep.:

    vivos homines laniandos obicere,

    Suet. Ner. 37:

    florem veteris vini naribus,

    to hold before, present to, Plaut. Curc. 1, 2, 1; 4, 2, 45; Varr. R. R. 2, 5, 17:

    si tale visum objectum est a deo dormienti,

    brought before, presented to, Cic. Ac. 2, 16, 49; cf. id. Div 1, 16, 30; id. Ac. 2, 15, 48:

    huic (sicae) ego vos obici pro me non sum passus,

    to be exposed, id. Mil. 14, 37:

    exercitum tantae magnitudinis flumini,

    Caes. B. C. 1, 64, 4:

    ne objexis manum,

    don't raise your hand, Plaut. Cas. 2, 6, 52. —
    B.
    In partic., to throw or place before by way of defence or hinderance; to cast in the way, set against, oppose:

    Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum... obicio et oppono,

    Cic. Pis. 33, 81:

    carros pro vallo,

    Caes. B. G. 1, 26:

    ericium portis,

    id. B. C. 3, 67:

    faucibus portūs navem submersam,

    id. ib. 3, 39;

    3, 66: se hostium telis,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89:

    se ei objecit,

    Nep. Hann. 5, 1:

    maximo aggere objecto,

    Cic. Rep. 2, 6, 11.—Esp. of arms:

    objecta tela perfregit,

    Cic. Har. Resp. 23, 49:

    scutum,

    Liv. 2, 10:

    hastas,

    id. 36, 18:

    clipeosque ad tela sinistris Protecti obiciunt,

    oppose, Verg. A. 2, 444:

    objecit sese ad currum,

    threw himself before the chariot, id. ib. 12, 372.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to throw before or over, to put or bring before, to present; to give up, expose to any thing; and, in gen., to bring upon one, to impart, superinduce, cause, occasion, etc.:

    noctem peccatis et fraudibus obice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    nubem oculis,

    Ov. M. 12, 32:

    plerique victi et debilitati objectā specie voluptatis,

    Cic. Fin. 1, 14, 47:

    consulem morti,

    to deliver up, abandon, id. Vatin. 9, 23:

    obicitur (consulatus) contionibus seditiosorum... ad omne denique periculum,

    id. Mur. 40, 87.—With ad, Cic. Fam. 6, 4, 3. —With in:

    numquam me pro salute vestrā in tot ac tantas dimicationes... objecissem,

    Cic. Arch. 6, 14:

    obicere se in impetus profligatorum hominum,

    id. ib. 6, 14. —With adversus:

    se unico consule objecto adversus tribuniciam potestatem perlatam legem esse,

    Liv. 2, 58, 5: qui multa Thebano populo acerba objecit funera, has brought on, i. e. caused, Plaut. Am. 1, 1, 35, moram alicui, id. Poen. 1, 3, 37; id. Trin. 5, 1, 8: ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem, that I might have set before him, i. e. prepared for him, Ter. Heaut. 1, 2, 12:

    alicui eam mentem, ut patriam prodat,

    to suggest, Liv. 5, 15:

    alicui lucrum,

    to procure, Plaut. Curc. 4, 2, 45:

    sollicitudinem,

    to cause, id. Mil. 3, 1, 29:

    terrorem hosti,

    Liv. 27, 1:

    spem,

    id. 6, 14:

    furorem alicui objecit,

    Cic. Rosc. Am. 14, 40:

    rabiem canibus,

    Verg. A. 7, 479.— Pass., to be occasioned, to befall, happen, occur to one:

    mihi mala res obicitur aliqua,

    Plaut. Merc. 2, 3, 5:

    malum mihi obicitur,

    Ter. Ad. 4, 3, 1; cf. id. Phorm. 3, 2, 18:

    obicitur animo metus,

    Cic. Tusc. 2, 4, 10.—
    2.
    To put in the way, interpose:

    omnis exceptio interponitur a reo,

    Gai. Inst. 4, 119:

    cui dilatoria obicitur exceptio,

    id. ib. 4, 123.—
    B.
    In partic., to throw out against one, to taunt, reproach, or upbraid with any thing, as a crime (cf.:

    criminor, exprobro): facinora,

    Plaut. Mil. 3, 1, 25:

    alicui multa probra,

    Cic. de Or. 2, 70, 285:

    ignobilitatem alicui,

    id. Phil. 3, 6, 15:

    obicit mihi, me ad Baias fuisse,

    id. Att. 1, 16, 10:

    parcius ista viris obicienda memento,

    Verg. E. 3, 7.—With quod:

    Cato objecit ut probrum M. Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset,

    Cic. Tusc. 1, 2, 3; id. Verr. 2, 4, 17, § 37: furta, Auct. Dom. 35, 93: eloquentiam ut vitium, Cic. ap. Sall. 8:

    crimen,

    Tac. A. 3, 12.—With de, to reproach one respecting, on account of any thing:

    de Cispio mihi igitur obicies? etc.,

    Cic. Planc. 31, 75; Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 2. —In pass.:

    nam quod objectum est de pudicitiā, etc.,

    Cic. Cael. 3, 6.—Hence, objec-tus, a, um, P. a.
    A.
    Lying before or opposite:

    insula objecta Alexandriae,

    Caes. B. C. 3, 112:

    silva pro nativo muro,

    id. B. G. 6, 10:

    flumina,

    Verg. G. 3, 253:

    Cyprus Syriae objecta,

    Plin. 5, 31, 35, § 129.—
    B.
    Exposed; constr. with dat. or ad:

    objectus fortunae,

    Cic. Tusc. 1, 46, 111:

    invidiae,

    Plin. 29, 1, 8, § 20:

    ad omnes casus,

    Cic. Fam. 6, 4, 3.—
    C.
    Subst.: objecta, ōrum, n., charges, accusations:

    de objectis non confiteri,

    Cic. Dom. 35, 93:

    objecta vel negare vel defendere vel minuere,

    Quint. 7, 2, 29:

    objecta diluere,

    id. 4, 2, 26; 9, 2, 93; cf. Amm. 27, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > objecta

  • 26 objicio

    ōbĭcĭo and objĭcĭo, jēci, jectum, 3 (cf. abicio, etc.; perf. subj. objexim, Plaut. Poen. 1, 3, 37:

    objexis,

    id. Cas. 2, 6, 52), v. a. [ob-jacio], to throw or put before or towards, to throw to, to hold before or out, to offer, present, expose; constr. usu. aliquid (aliquem) alicui, or simply aliquid; but sometimes also, instead of the dat., with pro aliquā re, contra, ad, in aliquid; v. the foll. passages; also with adversus; v. Liv. 2, 58, 5 Drak. (syn. oppono).
    I.
    Lit.:

    ei nos Glaucomam ob oculos obiciemus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 70:

    si alia quae obiciant non habuerint,

    Varr. R. R. 2, 4, 15:

    cibum canibus,

    Plin. 8, 40, 61, § 145:

    parricidae corpus feris,

    Cic. Rosc. Am. 26:

    offam (Cerbero),

    Verg. A. 6, 420:

    pisces diripiunt carnes objectas,

    Plin. 32, 2, 8, § 17 (Jan, abiectas): argentum, to throw to one, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—Esp., to throw to the wild beasts in the circus:

    aliquem feris,

    Cic. Rosc. Am. 26, 71; Suet. Calig. 27; Amm. 14, 2; 20, 5 et saep.:

    vivos homines laniandos obicere,

    Suet. Ner. 37:

    florem veteris vini naribus,

    to hold before, present to, Plaut. Curc. 1, 2, 1; 4, 2, 45; Varr. R. R. 2, 5, 17:

    si tale visum objectum est a deo dormienti,

    brought before, presented to, Cic. Ac. 2, 16, 49; cf. id. Div 1, 16, 30; id. Ac. 2, 15, 48:

    huic (sicae) ego vos obici pro me non sum passus,

    to be exposed, id. Mil. 14, 37:

    exercitum tantae magnitudinis flumini,

    Caes. B. C. 1, 64, 4:

    ne objexis manum,

    don't raise your hand, Plaut. Cas. 2, 6, 52. —
    B.
    In partic., to throw or place before by way of defence or hinderance; to cast in the way, set against, oppose:

    Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum... obicio et oppono,

    Cic. Pis. 33, 81:

    carros pro vallo,

    Caes. B. G. 1, 26:

    ericium portis,

    id. B. C. 3, 67:

    faucibus portūs navem submersam,

    id. ib. 3, 39;

    3, 66: se hostium telis,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89:

    se ei objecit,

    Nep. Hann. 5, 1:

    maximo aggere objecto,

    Cic. Rep. 2, 6, 11.—Esp. of arms:

    objecta tela perfregit,

    Cic. Har. Resp. 23, 49:

    scutum,

    Liv. 2, 10:

    hastas,

    id. 36, 18:

    clipeosque ad tela sinistris Protecti obiciunt,

    oppose, Verg. A. 2, 444:

    objecit sese ad currum,

    threw himself before the chariot, id. ib. 12, 372.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to throw before or over, to put or bring before, to present; to give up, expose to any thing; and, in gen., to bring upon one, to impart, superinduce, cause, occasion, etc.:

    noctem peccatis et fraudibus obice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    nubem oculis,

    Ov. M. 12, 32:

    plerique victi et debilitati objectā specie voluptatis,

    Cic. Fin. 1, 14, 47:

    consulem morti,

    to deliver up, abandon, id. Vatin. 9, 23:

    obicitur (consulatus) contionibus seditiosorum... ad omne denique periculum,

    id. Mur. 40, 87.—With ad, Cic. Fam. 6, 4, 3. —With in:

    numquam me pro salute vestrā in tot ac tantas dimicationes... objecissem,

    Cic. Arch. 6, 14:

    obicere se in impetus profligatorum hominum,

    id. ib. 6, 14. —With adversus:

    se unico consule objecto adversus tribuniciam potestatem perlatam legem esse,

    Liv. 2, 58, 5: qui multa Thebano populo acerba objecit funera, has brought on, i. e. caused, Plaut. Am. 1, 1, 35, moram alicui, id. Poen. 1, 3, 37; id. Trin. 5, 1, 8: ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem, that I might have set before him, i. e. prepared for him, Ter. Heaut. 1, 2, 12:

    alicui eam mentem, ut patriam prodat,

    to suggest, Liv. 5, 15:

    alicui lucrum,

    to procure, Plaut. Curc. 4, 2, 45:

    sollicitudinem,

    to cause, id. Mil. 3, 1, 29:

    terrorem hosti,

    Liv. 27, 1:

    spem,

    id. 6, 14:

    furorem alicui objecit,

    Cic. Rosc. Am. 14, 40:

    rabiem canibus,

    Verg. A. 7, 479.— Pass., to be occasioned, to befall, happen, occur to one:

    mihi mala res obicitur aliqua,

    Plaut. Merc. 2, 3, 5:

    malum mihi obicitur,

    Ter. Ad. 4, 3, 1; cf. id. Phorm. 3, 2, 18:

    obicitur animo metus,

    Cic. Tusc. 2, 4, 10.—
    2.
    To put in the way, interpose:

    omnis exceptio interponitur a reo,

    Gai. Inst. 4, 119:

    cui dilatoria obicitur exceptio,

    id. ib. 4, 123.—
    B.
    In partic., to throw out against one, to taunt, reproach, or upbraid with any thing, as a crime (cf.:

    criminor, exprobro): facinora,

    Plaut. Mil. 3, 1, 25:

    alicui multa probra,

    Cic. de Or. 2, 70, 285:

    ignobilitatem alicui,

    id. Phil. 3, 6, 15:

    obicit mihi, me ad Baias fuisse,

    id. Att. 1, 16, 10:

    parcius ista viris obicienda memento,

    Verg. E. 3, 7.—With quod:

    Cato objecit ut probrum M. Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset,

    Cic. Tusc. 1, 2, 3; id. Verr. 2, 4, 17, § 37: furta, Auct. Dom. 35, 93: eloquentiam ut vitium, Cic. ap. Sall. 8:

    crimen,

    Tac. A. 3, 12.—With de, to reproach one respecting, on account of any thing:

    de Cispio mihi igitur obicies? etc.,

    Cic. Planc. 31, 75; Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 2. —In pass.:

    nam quod objectum est de pudicitiā, etc.,

    Cic. Cael. 3, 6.—Hence, objec-tus, a, um, P. a.
    A.
    Lying before or opposite:

    insula objecta Alexandriae,

    Caes. B. C. 3, 112:

    silva pro nativo muro,

    id. B. G. 6, 10:

    flumina,

    Verg. G. 3, 253:

    Cyprus Syriae objecta,

    Plin. 5, 31, 35, § 129.—
    B.
    Exposed; constr. with dat. or ad:

    objectus fortunae,

    Cic. Tusc. 1, 46, 111:

    invidiae,

    Plin. 29, 1, 8, § 20:

    ad omnes casus,

    Cic. Fam. 6, 4, 3.—
    C.
    Subst.: objecta, ōrum, n., charges, accusations:

    de objectis non confiteri,

    Cic. Dom. 35, 93:

    objecta vel negare vel defendere vel minuere,

    Quint. 7, 2, 29:

    objecta diluere,

    id. 4, 2, 26; 9, 2, 93; cf. Amm. 27, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > objicio

  • 27 objectaculum

    objectāculum, ī n. [ objecto ]
    насыпь, плотина, дамба Vr

    Латинско-русский словарь > objectaculum

  • 28 objectamentum

    objectāmentum, ī n. [ objecto ]
    упрёк, укор Ap

    Латинско-русский словарь > objectamentum

  • 29 objectus

    I 1. a, um
    part. pf. к objicio
    2. adj.
    1)
    2) подверженный, оставленный на произвол, являющийся жертвой (fortunae C; ad omnes casūs C; invidiae alicujus PM)
    II objectus, ūs m. [ objicio ]
    terra objectu suo noctem effĭcit C (v. l.) — вследствие поворота земли (в отношении солнца) наступает ночь
    2) преграда ( montis T); выступ, заслон ( molium T)
    3) предмет, явление, зрелище Nep

    Латинско-русский словарь > objectus

  • 30 Ingenti gradu occupāvit pontem

    Поступью великана занял мост.
    Тит Ливий, II, 10:
    Circumferens inde truces minaciter oculos ad proceres Etruscorum nunc singulos provocare, nunc increpare omnes: "servitia regum superborum, suae libertatis immemores alienam oppugnatum venire". Cunctati aliquamdiu sunt, dum alius alium, ut proelium incipiant, circumspectant. Pudor deinde commovit aciem, et clamore sublato undique in unum hostem tela coniciunt. Quae cum in objecto cuncta scuto haesissent, neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtineret gradu, jam impetu conabantur detrudere virum, cum simul fragor rupti pontis simul clamor Romanorum, alacritate perfecti operis sublatus, pavore subito impetum sustinuit. Tum Cocles "Tiberine pater" inquit, "te sancte precor, haec arma et hunc militem propitio flumine accipias". Ita sic armatus in Tiberim desiluit, multisque superincidentibus telis incolumis ad suos tranavit, rem ausus plus famae habituram ad posteros quam fidei.
    "Грозно озирая врагов, он то вызывал отдельных из этрусских военачальников, то осыпал всех их бранью: "Рабы своевольных царей, вы забыли о своей свободе и приходите отнимать чужую!" Те сначала медлили, оглядываясь один на другого, кому начать сражение. Но затем стыд охватил весь строй, раздаются воинственные возгласы и в одинокого врага с разных сторон летят копья. Когда все они застряли в подставленном щите, а Коклес неустрашимо продолжал поступью великана удерживать за собой мост, этруски попытались общим натиском опрокинуть героя, когда внезапно грохот обрушивающегося моста и радостный крик воодушевленных римлян поразили смущением нападающих. Тогда Коклес воскликнул: "Тебя, отец Тиберин, с верой молю, прими благосклонным течением это оружие и этого воина", и так, вооруженный, бросился в Тибр, и среди множества намеченных в него копий невредимым доплыл к своим, совершив подвиг, которому суждено было встретить в потомстве больше восхвалений, чем доверия".
    - Эпизод из древнейшей истории римской республики - война с этрусским царем Порсенной (508 г. до н. э.). Легендарный характер этого эпизода подтверждается сообщениями других римских писателей (Тацит, "История", III, 72; Плиний, "Естественная история", XXXIV, 14, 39).
    Его труды легли в основание всех новейших разысканий о римской истории. Его нельзя более обойти, занимаясь древностями. Ingenti gradu occupavit pontem. Зато друзья и ученики с уважением собирают все написанное или сказанное им. (Т. Н. Грановский, Б. Г. Нибур.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ingenti gradu occupāvit pontem

  • 31 error

    El diccionario Español-ruso jurídico > error

  • 32 abaisser

    [abese]
    Verbe transitif (manette) abaixar
    * * *
    I.
    abaisser abese]
    verbo
    1 (objecto) baixar
    abaisser la vitre de la voiture
    baixar o vidro do carro
    abaisser une manette
    puxar uma alavanca
    2 (quantidade) descer; diminuir
    abaisser le coût du main-d'œuvre
    baixar os custos da mão-de-obra
    abaisser les impôts
    baixar os impostos
    3 CULINÁRIA (massar) estender
    4 GEOMETRIA traçar
    abaisser une perpendiculaire
    traçar uma perpendicular
    5 figurado rebaixar; humilhar
    II.
    1 descer; baixar-se
    2 figurado rebaixar-se; humilhar-se

    Dicionário Francês-Português > abaisser

  • 33 abandon

    [abɑ̃dɔ̃]
    Nom masculin à l'abandon ao abandono
    laisser quelque chose à l'abandon deixar algo ao abandono
    * * *
    abandon abɑ̃dɔ̃]
    nome masculino
    1 (pessoa, objecto) abandono
    abandon d'enfant
    abandono de uma criança
    laisser à l'abandon
    deixar ao abandono
    2 (local) abandono; afastamento
    abandon du domicile conjugal
    abandono do domicílio conjugal
    3 DIREITO abandono
    abandon de poste
    abandono do local de trabalho
    4 ( abdicação) abandono; renúncia f.
    abandon de la vie politique
    renúncia à vida política
    abandon des hostilités
    abandono das hostilidades
    5 DESPORTO desistência f.
    gagner par abandon
    ganhar por desistência
    6 ( falta de cuidado) abandono
    maison à l'abandon
    casa abandonada
    7 ( relaxamento) abandono; desleixo
    une expression d'abandon
    uma expressão de abandono
    8 ( falta de constrangimento) confiança f.
    parler avec abandon
    falar livremente

    Dicionário Francês-Português > abandon

  • 34 abat-jour

    [abaʒuʀ]
    Nom masculin invariable abajur masculino
    * * *
    abat-jour abaʒuʀ]
    nome masculino
    1 (objecto) abajur
    quebra-luz
    2 ARQUITECTURA clarabóia f.

    Dicionário Francês-Português > abat-jour

  • 35 abîmé

    [abim]
    Nom masculin abismo masculino
    * * *
    abîmé abime]
    adjectivo
    (objecto) deteriorado
    danificado
    estragado
    une veste abîmée par la pluie
    um casaco estragado pela chuva

    Dicionário Francês-Português > abîmé

  • 36 accessoire

    [akseswaʀ]
    Nom masculin acessório masculino
    * * *
    accessoire akseswaʀ]
    nome masculino
    1 ( equipamento) acessório
    2 (objecto de adorno) acessório
    3 TEATRO, CINEMA adereço; acessório
    4 FILOSOFIA acessório
    distinguer l'essentiel de l'accessoire
    distinguir o essencial do acessório
    adjectivo
    ( não fundamental) acessório
    secundário
    frais accessoires
    despesas suplementares

    Dicionário Francês-Português > accessoire

  • 37 achat

    [ãʃa]
    Nom masculin compra feminino
    faire des achats fazer compras
    * * *
    achat aʃa]
    nome masculino
    1 (acção) compra f.
    faire des achats
    fazer compras
    2 (objecto comprado) compra f.; aquisição f.
    montre-moi tes achats
    mostra-me as tuas compras
    compra a crédito
    compra a pronto pagamento
    poder de compra
    um vale de compra

    Dicionário Francês-Português > achat

  • 38 agglutiner

    [aglytine]
    Verbe pronominal aglutinar-se
    * * *
    I.
    agglutiner aglytine]
    verbo
    (objecto) aglutinar
    II.
    (multidões) aglutinar-se

    Dicionário Francês-Português > agglutiner

  • 39 agiter

    [aʒite]
    Verbe transitif agitar
    Verbe pronominal (mer) agitar-se
    (personne) estar irrequieto(ta)
    * * *
    I.
    agiter aʒite]
    verbo
    1 (objecto) agitar; abanar
    2 literário (espírito, pessoa) perturbar; inquietar
    3 (problema, questão) debater; discutir; examinar
    II.
    1 ( mexer-se) agitar-se
    2 (pessoa) atarefar-se
    3 ( perturbar-se) agitar-se; inquietar-se

    Dicionário Francês-Português > agiter

  • 40 agrément

    agrément agʀemɑ̃]
    nome masculino
    1 DIREITO aprovação f.; consentimento
    2 (pessoa, lugar, objecto) graça f.; encanto
    3 (estada, lugar) distracção f.; diversão f.
    voyage d'agrément
    viagem de lazer/recreio

    Dicionário Francês-Português > agrément

См. также в других словарях:

  • objecto — (del lat. «obiectus»; ant.) m. Objeción. * * * objecto. (Del lat. obiectus). m. desus. Objeción, tacha, reparo …   Enciclopedia Universal

  • objecto — |ét| s. m. 1. Tudo o que é exterior ao espírito. 2. Coisa. 3. Assunto, matéria, causa, motivo. 4. Fim, escopo.   ♦ [Portugal] Grafia de objeto antes do Acordo Ortográfico de 1990.   ♦ Grafia no Brasil: objeto …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • objecto — (Del lat. obiectus). m. desus. Objeción, tacha, reparo …   Diccionario de la lengua española

  • porta-objecto — |ét| s. m. Parte do microscópio em que se coloca o objeto que se quer analisar. • [Portugal] Plural: porta objectos.   ‣ Etimologia: foma de portar + objeto   ♦ [Portugal] Grafia de porta objeto antes do Acordo Ortográfico de 1990.   ♦ Grafia no… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Invidia plus officit subjecto quam objecto. — См. В зависти нет корысти …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • José Saramago — Born José de Sousa Saramago 16 November 1922(1922 11 16) Azinhaga, Santarém, Portugal Died 18 June 2010 …   Wikipedia

  • Jan Antonín Scrinci — Kupferstich von Johann Balzer (1772) Jan Antonín Scrinci auch Johannes Antonius Josephus Scrinci (* 16. Oktober 1697 in Prag; † 28. April 1773 ebenda) war ein tschechischer Arzt und Wissenschaftler. Leben Scrinci st …   Deutsch Wikipedia

  • Scrinci — Jan Antonín Scrinci (* 16. Oktober 1697 in Prag; † 28. April 1773 ebenda) war tschechischer Arzt und Wissenschaftler. Leben Scrinci stammte aus italienischen Baumeister Familie. Ursprünglich wollte er Jura studieren, entschied sich jedoch nach… …   Deutsch Wikipedia

  • Tatbestandsirrtum — Der Tatbestandsirrtum, auch Tatumstandsirrtum, ist eine der im Strafrecht auftretenden Irrtumsformen. Die rechtliche Behandlung seiner Spielarten wird abgegrenzt gegenüber denen des Verbotsirrtums. Der Tatbestandsirrtum behandelt das Abweichen… …   Deutsch Wikipedia

  • Esquema de una base de datos — Saltar a navegación, búsqueda Diagrama de un complejo Esquema de Base da datos. El Esquema de una Base de datos (en Ingles Database Schema) describe la estructura de una Base de datos, en un lenguaje formal soportado por un Sistema administrador… …   Wikipedia Español

  • Pronombre débil en catalán — En catalán, se usa el término tradicional pronombres débiles (o pronoms febles) para referirse a un conjunto de proformas átonas monosílabas. El hecho de ser átonas significa que siempre se pronuncian formando grupo fónico con el verbo al que… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»