-
1 dźwięczeć
глаг.• бренчать• бряцать• греметь• дребезжать• зазвенеть• звенеть• звонить• звучать• звякать• прозвонить• прозвучать• раздаваться• раздаться• шуметь* * *несов. звучать* * *несов.звуча́ть -
2 dzwonić
глаг.• бренчать• бряцать• вызвать• вызывать• выкликать• дребезжать• зазвенеть• звать• звенеть• звонить• звучать• звякать• именовать• кликать• кликнуть• назвать• называть• наименовать• обзывать• окликнуть• позвать• призвать• призывать• прозвонить• скликать• созывать• телефонировать• шуметь* * *dzwon|ićнесов. 1. звонить;\dzwonić przez telefon звонить по телефону;
\dzwonić do kogoś звонить кому-л.;2. звенеть;● \dzwonić zębami стучать зубами; \dzwonići mi w uszach y меня в ушах звенит;
\dzwonić na alarm (na trwogę) бить тревогу+2. dźwięczeć
* * *несов.1) звони́тьdzwonić przez telefon — звони́ть по телефо́ну
dzwonić do kogoś — звони́ть кому́-л.
2) звене́ть•- dzwoni mi w uszach
- dzwonić na alarm
- dzwonić na trwogęSyn:dźwięczeć 2) -
3 rozbrzmiewać
глаг.• греметь• звучать• раздавать• раздаваться• резонировать* * *несов. 1. раздаваться, разноситься, звучать;2. (napełniać się dźwiękami) оглашаться+1. brzmieć, dźwięczeć, rozlegać się
* * *несов.1) раздава́ться, разноси́ться, звуча́ть2) ( napełniać się dźwiękami) оглаша́тьсяSyn: -
4 odzywać się
несов.1) говори́ть, произноси́тьnie odzywać się się do kogoś — не разгова́ривать с ке́м-л.
2) раздава́ться, слы́шаться3) перен. отзыва́ться4) отзыва́ться, подава́ть вестьSyn: -
5 odzywać\ się
[od-zywać się] несов. 1. говорить, произносить;nie \odzywać\ się się do kogoś не разговаривать с кем-л.; 2. раздаваться, слышаться; 3. перен. отзываться; 4. отзываться, подавать весть; 5. карт. объявлять (масть); ср. odezwać się+2. dźwięczeć, brzmieć 4. przesyłać wiadomość
См. также в других словарях:
dźwięczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIa, dźwięczećczy, dźwięczećczał {{/stl 8}}– dźwięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźwięczećnie, dźwięczećnął, rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być źródłem dźwięku, wydawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźwięczeć — ndk VIIb, dźwięczećczy, dźwięczećczał, dźwięczećczeli rzad. dźwięknąć ndk Va, dźwięczećnie, dźwięczećnął, dźwięczećnęli «wywoływać wrażenie akustyczne, słuchowe, być słyszanym jako pewien dźwięk lub zespół dźwięków; brzmieć, rozbrzmiewać, wydawać … Słownik języka polskiego
dźwięknąć — → dźwięczeć … Słownik języka polskiego
jasno — jaśniej 1. «roztaczając lub zawierając dużo światła, blasku; nie ciemno, nie mroczno; widno» Palić się, płonąć, świecić jasno. W pokoju było jasno. Słońce świeci coraz jaśniej. przen. «radośnie, wesoło, beztrosko, pogodnie» Patrzeć jasno w… … Słownik języka polskiego
dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… … Słownik języka polskiego
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego
dźwięczenie — n I rzecz. od dźwięczeć … Słownik języka polskiego
jęczeć — ndk VIIb, jęczećczę, jęczećczysz, jęcz, jęczećczał, jęczećczeli jęknąć dk Va, jęczećnę, jęczećniesz, jęczećnij, jęczećnął, jęczećnęła, jęczećnęli, jęczećnąwszy 1. «wydawać przeciągłe żałosne dźwięki pod wpływem bólu, cierpienia; wydawać jęki»… … Słownik języka polskiego
jękliwie — przysłów. od jękliwy Mówić, skarżyć się jękliwie. Dźwięczeć, wyć jękliwie … Słownik języka polskiego
podzwaniać — ndk I, podzwaniaćam, podzwaniaćasz, podzwaniaćają, podzwaniaćaj, podzwaniaćał «dzwonić z lekka, cicho, od czasu do czasu, dzwonić z przerwami; wydawać od czasu do czasu lekki metaliczny dźwięk, dźwięczeć» Podzwaniać ostrogami, wiadrami. Tramwaje… … Słownik języka polskiego
brzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, brzmię, brzmi, brzmiał, brzmieli {{/stl 8}}– zabrzmieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być odbieranym zmysłem słuchu, dawać się słyszeć; rozlegać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
