-
1 confession
confession f -
2 confession
confession [kən'feʃən](a) (of guilt) aveu m, confession f;∎ to make a full confession faire des aveux complets;∎ I have a confession to make j'ai un aveu à faire;∎ on my own confession de mon propre aveu∎ do you go to confession? allez-vous vous confesser?;∎ she made her confession elle s'est confessée;∎ the priest heard our confession le prêtre nous a confessés;∎ the seal of confession le secret de la confession ou du confessionnal;∎ a confession of faith une confession de foi✾ Book 'Confessions of an English Opium-Eater' De Quincey 'Les Confessions d'un mangeur d'opium anglais' -
3 confession
confession [kənˈfe∫ən]b. (to priest) confession f* * *[kən'feʃn]1) gen, Law aveu m (of de)2) Religion confession fto go to confession —
-
4 confession
2 ( in title) ‘Confessions of…’ ‘Les confessions de…’ ;3 Relig confession f ; to go to confession aller se confesser ; to make one's confession se confesser ; to hear sb's confession confesser qn. -
5 confession
-
6 confession
confession [kənˊfeʃn] n1) призна́ние (вины, ошибки)2) и́споведь3) вероиспове́дание -
7 confession
-
8 confession
-
9 confession
-
10 confession
признание; признание иска; признание в совершении преступления; признание вины; исповедь; признание на исповеди (в т.ч. в совершении преступления)confession and avoidance — признание фактов с отрицанием их юридических последствий ( путём приведения дополнительных фактов);
to obtain confession — добиться признания;
to surprize a person into confession — вынудить признание у кого-л., застав врасплох;
- confession of defenceconfession under influence of liquor — признание (в совершении преступления), сделанное под влиянием алкоголя
- confession of error
- confession of guilt
- confession of signature
- confession of third person
- admissible confession
- advertent confession
- coerced confession
- corroborated confession
- deathbed confession
- extorted confession
- extrajudicial confession
- hand-written confession
- implied confession
- inadmissible confession
- inadvertent confession
- in-custody confession
- induced confession
- intra-judicial confession
- judicial confession
- naked confession
- open confession
- own confession
- penitential confession
- plenary confession
- pre-trial confession
- quasi confession
- trustworthy confession
- uncorroborated confession
- untrustworthy confession
- verbal confession
- whole confession -
11 confession
зізнання (в т. ч. про вчинення злочину тощо), визнання вини; визнання позову; сповідь; зізнання на сповідіconfession gained in violation of the suspect's rights — зізнання, отримане шляхом порушення прав підозрюваного
confession obtained under torture — зізнання, отримане внаслідок застосування тортур
confession signed by a defendant — зізнання, підписане обвинуваченим
- confession and avoidanceconfession under influence of liquor — зізнання ( у вчиненні злочину), зроблене під впливом алкоголю
- confession at trial
- confession in open court
- confession in a trial
- confession made by a defendant
- confession of crime
- confession of offence
- confession of offense
- confession of an action
- confession of defence
- confession of defense
- confession of error
- confession of espionage
- confession of guilt confession
- confession of past crimes
- confession of signature
- confession of sins
- confession of third person
- confession out of court
- confession to a crime
- confession to a offence
- confession to a offense
- confession under duress
- confession's voluntariness -
12 confession
nounon or by one's own confession — nach eigenem Geständnis
* * *[-ʃən]1) (acknowledgment of a crime or fault: The youth made a confession to the police officer.) das Geständnis2) ((an) act of confessing one's sins to a priest: She went to confession every Friday.) die Beichte* * *con·fes·sion[kənˈfeʃən]nto have a \confession to make etw gestehen [o fam beichten] müssento go to \confession zur Beichte gehen* * *[kən'feSən]nto make a full confession of sth to sb (Jur also) — jdm ein volles Geständnis einer Sache (gen) ablegen
I have a confession to make — ich muss dir etwas beichten (inf) or gestehen; (Jur) ich möchte ein Geständnis ablegen
"confessions of a... " — "Bekenntnisse eines/einer..."
confession magazine — Zeitschrift f mit Geschichten, die das Leben schrieb
to make one's confession — seine Sünden bekennen
3) (= faith) (Glaubens)bekenntnis nt, Konfession f* * *confession [kənˈfeʃn] smake a (full) confession ein (volles) Geständnis ablegen;he has made a confession auch er ist geständig;2. Einräumung f, Zugeständnis n3. JUR Anerkenntnis n, Anerkennung f (eines Rechts etc)4. REL Beichte f, Sündenbekenntnis n:go to confession zur Beichte gehen;hear sb’s confession jemandem die Beichte abnehmen; → academic.ru/4417/auricular">auricular 1, dying 25. REL Konfession f:a) Glaubensbekenntnis nb) Glaubensgemeinschaft f6. ARCH, REL Grabmal n oder Altar m eines Bekenners* * *noun1) (of offence etc.; thing confessed) Geständnis, dason or by one's own confession — nach eigenem Geständnis
2) (Eccl.): (of sins etc.) Beichte, die* * *(religion) n.Beichte -n f. n.Bekenntnis f.Geständnis n. -
13 confession
[kən'feʃn]1) dir. confessione f., ammissione f.2) relig. confessione f.to hear sb.'s confession — confessare qcn
* * *[-ʃən]1) (acknowledgment of a crime or fault: The youth made a confession to the police officer.) confessione2) ((an) act of confessing one's sins to a priest: She went to confession every Friday.) confessione* * *confession /kənˈfɛʃn/n.1 confessione; ammissione; riconoscimento: a confession of failure, un riconoscimento d'insuccesso; to make open confession of st., confessare (o ammettere) apertamente qc.; I have a confession to make, devo confessare una cosa2 (leg.) confessione: a confession to murder, la confessione di un omicidio; to make a full confession, rendere piena confessione; confessare tutto; to sign a confession, firmare una confessione3 ( anche Confession) (relig.) confessione ( il sacramento): to make one's confession, fare la confessione; confessarsi; to go to confession, (andare a) confessarsi; to hear sb. 's confession, confessare q.● (relig.) Confession box, confessionale □ «Confessions of…», «Le confessioni di…» ( titolo di libro).* * *[kən'feʃn]1) dir. confessione f., ammissione f.2) relig. confessione f.to hear sb.'s confession — confessare qcn
-
14 confession
- ʃən1) (acknowledgment of a crime or fault: The youth made a confession to the police officer.) confesión2) ((an) act of confessing one's sins to a priest: She went to confession every Friday.) confesiónconfession n confesiónhe made a confession hizo una confesión / confesótr[kən'feʃən]1 confesión nombre femenino\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto go to confession ir a confesarseto hear somebody's confession confesar a alguiento make a confession confesar, hacer una confesiónconfession [kən'fɛʃən] n: confesión fn.• confesión s.f.kən'feʃən1) c ( statement) confesión fto make a confession — confesar*, hacer* una confesión
2) c u ( of sins) confesión fto go to confession — ir* a confesarse
[kǝn'feʃǝn]N1) (=act, document) confesión fto make a confession — confesar, hacer una confesión
to make a full confession — confesarlo todo, confesar de plano
2) (Rel)confession of faith — profesión f de fe
* * *[kən'feʃən]1) c ( statement) confesión fto make a confession — confesar*, hacer* una confesión
2) c u ( of sins) confesión fto go to confession — ir* a confesarse
-
15 confession
{kən'feʃn}
1. (само) признание, изповед
on their own CONFESSION по тяхно собствено признание
by general CONFESSION по общо признание/мнение
CONFESSION of faith рел. символ на вярата, провъзгласяване на верую (и прен.)
2. църк. изповед
to hear CONFESSION изповядвам (за свещеник)
3. вяра, вероизповедание, хора от дадено вероизповедание* * *{kъn'feshn} n 1. (само)признание; изповед; on their own confession п* * *самопризнание; признание; изповед;* * *1. (само) признание, изповед 2. by general confession по общо признание/мнение 3. confession of faith рел. символ на вярата, провъзгласяване на верую (и прен.) 4. on their own confession по тяхно собствено признание 5. to hear confession изповядвам (за свещеник) 6. вяра, вероизповедание, хора от дадено вероизповедание 7. църк. изповед* * *confession[kən´feʃən] n 1. признание, самопризнание; изповед, конфесия; on their own \confession по тяхно собствено признание; by general \confession по общо признание (мнение); a \confession of faith провъзгласяване на своето верую (и прен.); 2. рел. изповед; auricular \confession тайна изповед, изповед насаме; public \confession обща изповед (в църква); to hear \confession изповядвам (за свещеник); the C. изповед (част от молитвеника на Англиканската църква); \confession box конфесионал, отделение за изповед в католическа църква; TV has become the modern \confession box телевизията се превърна в съвременната изповедница; 3. вяра, вероизповедание; 4. археол. гроб (на мъченик, светец и пр.). -
16 confession
------------------------------------------------------------[English Word] confession[English Plural] confessions[Swahili Word] kitubio[Swahili Plural] vitubio[Part of Speech] noun[Class] 7/8[Derived Word] tubu v------------------------------------------------------------[English Word] confession[English Plural] confessions[Swahili Word] toba[Part of Speech] noun[Swahili Example] omba toba[Terminology] religious------------------------------------------------------------[English Word] confession[Swahili Word] ukiri[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] confession[English Plural] confessions[Swahili Word] ungamo[Swahili Plural] maungamo[Part of Speech] noun[Class] 5/6------------------------------------------------------------[English Word] confession[Swahili Word] uungamaji[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] confession of faith[English Plural] confessions of faith[Swahili Word] shahada[Swahili Plural] shahada[Part of Speech] noun[Class] 9/10[English Example] for a warning is not like the Islamic confession of faith, it is not issued twice[Swahili Example] kwani "onyo" si kama shahada, halitolewi mara tatu [Sul][Terminology] Islamic------------------------------------------------------------[English Word] hear a confession[Swahili Word] -ungamisha[Part of Speech] verb[Terminology] religious------------------------------------------------------------[English Word] one who elicits a confession[Swahili Word] mwungamishi[Swahili Plural] waungamishi[Part of Speech] noun[Class] 1/2[Derived Word] ungama V------------------------------------------------------------[English Word] one who receives a confession[Swahili Word] mwungamishi[Swahili Plural] waungamishi[Part of Speech] noun[Class] 1/2[Derived Word] ungama V------------------------------------------------------------[English Word] rel.confession[English Plural] confessions[Swahili Word] muungamo[Swahili Plural] miungamo[Part of Speech] noun[Class] 3/4[Derived Word] ungama V------------------------------------------------------------[English Word] rel.confession[English Plural] confessions[Swahili Word] mwungamo[Swahili Plural] miungamo[Part of Speech] noun[Class] 3/4[Derived Word] ungama V------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ -
17 confession
[kənˈfeʃən]auricular confession устное признание confession вероисповедание confession исповедь confession признание (вины, ошибки) confession признание confession признание иска confession сознание confession of faith символ веры make a confession заявлять о признании вины secret confession тайное признание unqualified confession безоговорочное признание вины voluntary confession добровольное признание -
18 confession
n1) признание ( своей вины)2) конфессия; вероисповедание; принадлежность к какой-л. религии или церкви3) церк. исповедь•to extort / to extract / to force a confession from / out of smb — вырывать у кого-л. силой признание своей вины
to repudiate / to retract one's earlier confession — отказываться от сделанного ранее признания своей вины
to squeeze a confession from / out of smb — вырывать у кого-л. силой признание своей вины
- forced confessionto take back / to withdraw one's earlier confession — отказываться от сделанного ранее признания своей вины
- public confession
- voluntary confession -
19 confession
kənˈfeʃən сущ.
1) а) признание( вины, ошибки), раскаивание, покаяние to make a confession ≈ признаться to extort, force a confession from ≈ вынудить кого-либо признаться в чем-либо to repudiate, retract, take back, withdraw a confession ≈ отказываться от признания, брать слова обратно forced confession ≈ вынужденное признание full confession ≈ абсолютное признание public confession ≈ публичное признание voluntary confession ≈ добровольное признание, чистосердечное признание б) исповедь( признание своих ошибок в церкви перед исповедником)
2) вера, вероисповедание;
конфессия Syn: creed, religion признание, сознание (своей вины) признание (права, требования и т. п.) ;
- extrajudicial * (юридическое) внесудебное признание;
- * of signature признание своей подписи (церковное) исповедь символ веры (тж. C. of Faith) вероисповедание;
принадлежность к какой-л. религии или церкви могила, алтарь или часовня мученика или исповедника auricular ~ устное признание confession вероисповедание ~ исповедь ~ признание (вины, ошибки) ~ признание ~ признание иска ~ сознание ~ of faith символ веры make a ~ заявлять о признании вины secret ~ тайное признание unqualified ~ безоговорочное признание вины voluntary ~ добровольное признаниеБольшой англо-русский и русско-английский словарь > confession
-
20 confession
См. также в других словарях:
confession — [ kɔ̃fesjɔ̃ ] n. f. • 980; lat. ecclés. confessio → confesser 1 ♦ Déclaration, aveu de ses péchés que l on fait à un prêtre catholique, dans le sacrement de la pénitence. ⇒ confesse, pénitence. Confession sincère. ⇒ attrition, contrition,… … Encyclopédie Universelle
confession — con·fes·sion n 1: an act of confessing 2: an acknowledgment of a fact or allegation as true or proven; esp: a written or oral statement by an accused party acknowledging the party s guilt (as by admitting commission of a crime) compare admission; … Law dictionary
confession — CONFESSION. s. f. Aveu, déclaration que l on fait de quelque chose. Confession sincère, franche, ingénue. Confession forcée, extorquée. Vous demeurez d accord par votre propre confession que.... Désirez vous une plus ample, une plus entière, plus … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
confession — Confession. s. f. v. Aveu, declaration que l on fait de quelque chose. Confession sincere, franche, ingenuë. confession forcée, extorquée. vous demeurez d accord par vostre propre confession. que desirez vous? une plus ample, une plus entiere,… … Dictionnaire de l'Académie française
Confession — Con*fes sion, n. [F. confession, L. confessio.] 1. Acknowledgment; avowal, especially in a matter pertaining to one s self; the admission of a debt, obligation, or crime. [1913 Webster] With a crafty madness keeps aloof, When we would bring him… … The Collaborative International Dictionary of English
Confession — Álbum de estudio de Ill Niño Publicación 8 de octubre 2003 Grabación Water Music Studios en Hoboken Jersey y grabadores de imagen en espejo de Nueva York Género(s) Alternative metal … Wikipedia Español
confession — Confession, Confessio. Une faulse et fainte confession faite par aucun de soy mesme et d autres, qu il dit estre ses complices, Indicium adumbratum. Lesquelles choses par la confession d un chacun, sont deshonestes, Quae ex confesso sunt turpia.… … Thresor de la langue françoyse
Confession — (v. lat. Confessio), 1) (Rechtsw.), Geständniß, s.d.; 2) das Bekenntniß eines Schuldners gegen den Gläubiger vor Gericht od. vor Zeugen, die genannte Summe diesem wirklich schuldig zu sein; 3) Geständniß des sündhaften Zustandes od. einer… … Pierer's Universal-Lexikon
Confession — Confession, Bekenntniß, daher vorzüglich in religiöser Hinsicht, das Glaubensbekenntniß. Man bezeichnet mit diesem Worte gewöhnlich die Urkunde, welche eine religiöse Partei als die Grundlage ihres Glaubens und Lehrens aufstellt, so wie auch… … Damen Conversations Lexikon
confession — late 14c., action of confessing, originally in religion, from O.Fr. confession (10c.), from L. confessionem (nom. confessio) confession, acknowledgement, noun of action from pp. stem of confiteri (see CONFESS (Cf. confess)). In law, from 1570s.… … Etymology dictionary
confession — [kən fesh′ən] n. 1. the act of confessing; acknowledgment; specif., a) an admission of guilt, esp. formally in writing, as by a person charged with a crime b) the confessing of sins to a priest in the sacrament of penance c) a general… … English World dictionary