-
81 rzucić
rzucać (-am) < rzucić> (-cę) piłkę, kamień werfen; rodzinę, chłopaka verlassen; palenie, studia aufgeben; uwagę fallen lassen; (ciskać) schleudern; hin und her werfen;rzucało samochodem das Auto wurde durchgerüttelt;rzucać kotwicę MAR vor Anker gehen, Anker werfen;rzucać cień einen Schatten werfen (a fig);rzucać spojrzenie k-u jemandem einen Blick zuwerfen;rzucać czary na k-o jemanden verhexen;losy rzuciły go tu es hat ihn hierher verschlagen;rzucać na kolana fig in die Knie zwingen;nie rzucać słów na wiatr sein Wort halten;rzucać się na ziemię sich auf den Boden werfen;rzucać się na łóżko sich aufs Bett werfen;rzucać się na k-o sich auf jemanden stürzen, jemanden angreifen;rzucać się do drzwi zur Tür stürzen;rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen;rzucać się pod pociąg sich vor den Zug werfen;rzucać się na szyję k-u jemandem um den Hals fallen;rzucać się sobie w ramiona sich in die Arme fallen;rzucać się w oczy in die Augen springen, auffallen;rzucać się ryba zappeln;rzucać się fam. aufmüpfig sein;rzucać grochem o ścianę fig gegen eine Wand reden;rzucać kłody pod nogi k-u jemandem Steine in den Weg legen;rzucać okiem (na A) einen Blick werfen (auf A) -
82 grom
ciskać [ lub rzucać] \gromy Blitze schleudern\gromy posypały się na kogoś jd hat sich Unannehmlichkeiten zugezogen -
83 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
84 wyrzucać
\wyrzucać śmieci den Müll wegbringenwyrzucić kogoś z pracy jdn entlassen, jdn feuern ( fam)3) ( ciskać) schmettern, schleudernfale wyrzuciły butelkę na brzeg die Wellen haben die Flasche ans Ufer geworfen\wyrzucać komuś coś jdm etw vorwerfen -
85 schießen
I. vi[auf jdn] \schießen strzelać [ perf strzelić] [do kogoś]mit dem Gewehr \schießen wypalić z broni2) ( den Schießsport betreiben) uprawiać strzelectwoum die Ecke \schießen wyskoczyć zza roguin die Höhe \schießen zrywać [ perf zerwać], się z miejsca, podskoczyć2) ( treten)den Ball auf das Tor \schießen oddać strzał na bramkęBlicke \schießen ciskać [o rzucać] spojrzenia -
86 wettern
-
87 hagis
1 ciskać2 miotać3 odlew4 odlewać5 rzucać6 rzut7 zarzucać8 zrzucać -
88 hilagpos
1 ciskać2 rzucać -
89 ilandang
1 ciskać2 rzucać -
90 magpahilagpos
1 ciskać2 rzucać -
91 magpailandang
1 ciskać2 miotać3 rzucać4 rzucić -
92 pukól
1 ciskać2 miotać3 odlew4 odlewać5 rzucać6 rzut7 zarzucać8 zrzucać -
93 sulyap
1 ciskać2 odlew3 odlewać4 rzucać5 zarzucać6 zerkać -
94 tapon
1 ciskać2 marnować3 miotać4 odlew5 odlewać6 odmawiać7 odpady8 odrzucić9 rzucać10 rzut11 wzbraniać12 zarzucać13 zrzucać -
95 tudlâ
1 cel2 celować3 ciskać4 dążyć5 kierować6 mierzyć7 odlew8 odlewać9 rzucać10 skierować11 zarzucać -
96 dá àgbëde
1) ciskać2) odlewać3) rzucać4) układać5) zarzucać -
97 πετώ
1) ciskać czas.2) miotać czas.3) rzucać czas.4) rzucić czas.5) zrzucać czas. -
98 geheien
1) ciskać2) lansować3) miotać4) pluć5) plwać6) podziać7) rzucać8) spluwać9) wodować10) wykrztusić11) wypluć12) zarzucać13) zrzucać -
99 puchen
1) ciskać2) miotać3) podziać4) rzucać5) zarzucać6) zrzucać -
100 werfen
1) ciskać2) lansować3) miotać4) pluć5) plwać6) podziać7) rzucać8) spluwać9) wodować10) wykrztusić11) wypluć12) zarzucać13) zrzucać
См. также в других словарях:
ciskać — Ciskać, miotać (na kogoś) bluźnierstwa, klątwy, przekleństwa, obelgi itp.; ciskać, miotać bluźnierstwami, przekleństwami, obelgami itp. «przeklinać, wyklinać, wyzywać kogoś, ubliżać, złorzeczyć komuś»: Lokalni urzędnicy zgrzytają zębami i miotają … Słownik frazeologiczny
ciskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciskaćam, ciskaća, ciskaćają, ciskaćany {{/stl 8}}– cisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ciskaćnę, ciśnie, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
ciskać się — I – cisnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} rzucać się całym ciałem na coś, w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestraszone zwierzęta ciskały się w klatce. Zmęczony cisnął się na pościel. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ciskać się II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskać [rzucać] gromy — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć, wymyślać na kogoś, na coś; głośno, w ostrych słowach dawać wyraz swojemu oburzeniu, wściekłości na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucał gromy na dzisiejszą młodzież, gdy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bluźnierstwo — Ciskać, miotać (na kogoś) bluźnierstwa; ciskać, miotać bluźnierstwami zob. cisnąć … Słownik frazeologiczny
przekleństwo — Ciskać, miotać (na kogoś) przekleństwa; ciskać, miotać przekleństwami zob. cisnąć. Zemleć, mleć w ustach, w zębach przekleństwa zob. zemleć … Słownik frazeologiczny
klątwa — Ciskać, miotać (na kogoś) klątwy zob. cisnąć … Słownik frazeologiczny
rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
тискать — тиснуть, укр. тискати, тиснути, цслав. тискати, тиснѫти, болг. стискам, стисна (Младенов 609), сербохорв. ти̏скати, ти̏снути, словен. tiskati, tiskam давить, печатать , чеш. tisknouti, слвц. tisknut᾽, польск. ciskac, cisnąc, в. луж. ciskac, н.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
тискать — Общеславянское – tiskati, tisati. Древнерусское – тищати (напирать). В русском языке известно употребление слова в значении «напирать» с XIII в. С XV в. существует значение «сжимать», «стискивать», а в XVI в. появляется слово «тиски» – «орудие… … Этимологический словарь русского языка Семенова