-
1 ciskać
глаг.• бросать• бросить• вбрасывать• вбросить• забрасывать• закинуть• запрокинуть• кидать• кинуть• метать• метнуть• набрасывать• сбрасывать• швырнуть* * *ciska|ć\ciskaćny несов. бросать, кидать;● \ciskać gromy (pioruny) метать громы и молнии
+ rzucać, miotać* * *ciskany несов.броса́ть, кида́ть- ciskać piorunySyn: -
2 ciskać gromy
= ciskać pioruny мета́ть гро́мы и мо́лнии -
3 ciskać pioruny
= ciskać gromy -
4 ciskać się
несов.1) мета́ться, броса́ться2) разг. горячи́ться, кипяти́ться, зли́тьсяSyn: -
5 ciskać\ się
несов. 1. метаться, бросаться;2. разг. горячиться, кипятиться, злиться+rzucać się, miotać się
-
6 miotać
глаг.• бросать• бросить• вбрасывать• вбросить• ввергать• выбросить• выкидывать• выкинуть• добрасывать• забрасывать• закинуть• кидать• кинуть• метать• набрасывать• сбрасывать• скидывать• швырнуть* * *miota|ć\miotaćny несов. 1. метать; бросать;2. швырять, кидать;fale \miotaćły okrętem корабль швыряло на волнах;
3. kim-czym перен. терзать, мучить кого-что;\miotaćł nim strach его терзал страх+1, 2. rzucać, ciskać
* * *miotany несов.1) мета́ть; броса́ть2) швыря́ть, кида́тьfale miotały okrętem — кора́бль швыря́ло на во́лна́х
3) kim-czym перен. терза́ть, му́чить кого-чтоmiotał nim strach — его́ терза́л страх
Syn: -
7 piorun
сущ.• гром• молния* * *♂, Р. \piorunu/\pioruna 1. молния ž; гром;uderzył \piorun ударила молния; huk \piorunów раскаты грома; ciskać \piorunami перен. метать громы и молнии;
2. о знач, нареч. \piorunem разг. молниеносно, мигом;zrobić coś \piorunem мигом сделать что-л.+1. grom 2. błyskawicznie
* * *м, P piorunu / pioruna1) мо́лния ż; громuderzył piorun — уда́рила мо́лния
huk piorunów — раска́ты гро́ма
ciskać piorunami — перен. мета́ть гро́мы и мо́лнии
2) в знач. нареч. piorunem разг. молниено́сно, ми́гомzrobić coś piorunem — ми́гом сде́лать что́-л.
Syn:grom 1), błyskawicznie 2) -
8 śmigać
глаг.• мелькать• шуршать* * *śmiga|ć\śmigaćny несов. 1. хлестать, стегать;2. нестись, мчаться; мелькать; 3. кидать, швырять; 4. взметаться, взмывать+1. smagać 2. pędzić, pomykać;
migać 3. ciskać, rzucać 4. wzbijać się, wznosić się* * *śmigany несов.1) хлеста́ть, стега́ть2) нести́сь, мча́ться; мелька́ть3) кида́ть, швыря́ть4) взмета́ться, взмыва́тьSyn: -
9 miotać się
-
10 miotać\ się
несов. метаться+rzucać się, ciskać się, szamotać się
-
11 feuern
-
12 knallen
knallen vi ( einen Knall erzeugen) hukać, huknąć pf; Schuss, Donner a gruchać, gruchnąć pf; Peitsche, Tür trzaskać, trzasnąć pf; Korken, Schuss strzelać, fam. pukać, puknąć pf; Sonne palić; fam. (sn) gegen etwas knallen grzmotnąć się pf o (A), wpadać < wpaść> na (A);auf etwas knallen grzmotnąć pf, rymnąć pf na (A); v/t fam. ( werfen) ciskać < cisnąć>; Ball, Kugel wpakować pf;jemandem eine knallen gwizdnąć pf k-o w ucho;jemanden über den Haufen knallen rozwalić pf, puknąć pf (A) -
13 schleudern
schleudern aus wyrzucać <- cić> z (G); Wäsche odwirow(yw)ać; vi (sn) Wagen zarzucać <- cić>;ins Schleudern geraten wpadać < wpaść> w poślizg -
14 schmeißen
schmeißen fam. ( schmeißt, schmiss, geschmissen) vt ( werfen) rzucać <- cić>, ciskać <- snąć> (A, I); Runde stawiać < postawić>; fam. ( aufgeben) rzucać <- cić>;sie schmeißt den Haushalt ona jest w domu panią u siebie;vi mit Geld um sich schmeißen szastać pieniędzmi -
15 schmettern
an die Wand o ścianę); Ball ścinać < ściąć>; Blaskapelle grać z werwą, ciąć ( einen Marsch marsza);gegen etwas schmettern walnąć się pf o (A) -
16 werfen
werfen ( wirft, warf, geworfen) vt Ball, Stein usw rzucać <- cić>, ciskać < cisnąć> (A, I);die Tür ins Schloss werfen zatrzasnąć drzwi;Junge werfen <u>rodzić; i.e.S. Sau <o>prosić się; Schaf, Katze <o>kocić się; Hündin <o>szczenić się;vi mit einem Stein (nach jemandem, etwas) werfen rzucać <- cić> kamieniem (w A);fig mit Geld um sich werfen rzucać pieniędzmi na wszystkie strony;vr sich aufs Bett, ins Wasser werfen rzucić się na łóżko, do wody;sich werfen Holz <s>paczyć się -
17 wütend
jemanden wütend machen doprowadzać <- dzić> k-o do pasji;wütend sein pieklić się, ciskać się;ich bin wütend auf ihn jestem na niego wściekły
См. также в других словарях:
ciskać — Ciskać, miotać (na kogoś) bluźnierstwa, klątwy, przekleństwa, obelgi itp.; ciskać, miotać bluźnierstwami, przekleństwami, obelgami itp. «przeklinać, wyklinać, wyzywać kogoś, ubliżać, złorzeczyć komuś»: Lokalni urzędnicy zgrzytają zębami i miotają … Słownik frazeologiczny
ciskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciskaćam, ciskaća, ciskaćają, ciskaćany {{/stl 8}}– cisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ciskaćnę, ciśnie, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
ciskać się — I – cisnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} rzucać się całym ciałem na coś, w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestraszone zwierzęta ciskały się w klatce. Zmęczony cisnął się na pościel. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ciskać się II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskać [rzucać] gromy — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć, wymyślać na kogoś, na coś; głośno, w ostrych słowach dawać wyraz swojemu oburzeniu, wściekłości na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucał gromy na dzisiejszą młodzież, gdy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bluźnierstwo — Ciskać, miotać (na kogoś) bluźnierstwa; ciskać, miotać bluźnierstwami zob. cisnąć … Słownik frazeologiczny
przekleństwo — Ciskać, miotać (na kogoś) przekleństwa; ciskać, miotać przekleństwami zob. cisnąć. Zemleć, mleć w ustach, w zębach przekleństwa zob. zemleć … Słownik frazeologiczny
klątwa — Ciskać, miotać (na kogoś) klątwy zob. cisnąć … Słownik frazeologiczny
rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
тискать — тиснуть, укр. тискати, тиснути, цслав. тискати, тиснѫти, болг. стискам, стисна (Младенов 609), сербохорв. ти̏скати, ти̏снути, словен. tiskati, tiskam давить, печатать , чеш. tisknouti, слвц. tisknut᾽, польск. ciskac, cisnąc, в. луж. ciskac, н.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
тискать — Общеславянское – tiskati, tisati. Древнерусское – тищати (напирать). В русском языке известно употребление слова в значении «напирать» с XIII в. С XV в. существует значение «сжимать», «стискивать», а в XVI в. появляется слово «тиски» – «орудие… … Этимологический словарь русского языка Семенова