-
1 ceregiele
- li; pl* * *pl.Gen. -i ceremony, formalities; zbędne ceregiele unnecessary formalities; zrobić coś bez ceregieli make no bones about sth; robić ceregiele make a fuss.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ceregiele
-
2 ceregiel|e
plt (G ceregieli) pot. fuss U; performance sg- przyjęła prezent po długich ceregielach she accepted the gift after making a big fuss (over it)- robić a. stroić ceregiele to make a fuss- robić z kimś/czymś ceregiele to make a fuss over a. of sb/sth- bez (żadnych/zbędnych) ceregieli (bezceremonialnie) without ceremony a. further ado; (bez skrupułów) without thinking twice, without any qualmsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ceregiel|e
-
3 korowody
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korowody
-
4 korow|ód
Ⅰ m (G korowodu) 1. (pochód) procession- korowód tancerzy/grajków a procession of dancers/musicians- iść korowodem to walk in a procession- barwny korowód sunął po ulicach a colourful procession made its way through the streets- roztańczony korowód gości weselnych a procession of dancing wedding guests2. książk., przen. procession- korowód twarzy/zdarzeń a procession of faces/events- wprowadza w swojej powieści cały korowód ludzkich typów in his novel he depicts a whole gamut of characters a. typesⅡ korowody plt (zabiegi) manoeuvring GB, maneuvering US; (ceregiele) fuss- po długich korowodach after a lot of fuss- trwają różne prawnicze korowody there’s all sorts of legal manoeuvring going onThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korow|ód
См. также в других словарях:
ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ceregieleli {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób zachowania przesadnie grzeczny, układny, sztywno trzymający się zwyczajowych (konwencjonalnych) form; także utrudniające proste załatwienie jakiejś sprawy konwencjonalne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ceregiele — 1. Bez (żadnych, wszelkich itp.) ceregieli «bez skrupułów, nie oglądając się na nic, na nikogo; bez ceremonii»: (...) bez zbędnych ceregieli, nawet nie pozorując rewizji, maszerował prosto do skrytki, gdzie właściciele chowali dolary. A.… … Słownik frazeologiczny
ceregiele — Zachowanie pełne narzekaс, niezdecydowania, sprzeciwu, zwłaszcza wobec rzeczy nieistotnych, szczegółowych, lub formalności Eng. Complaining, hesitant and objectionable behavior, especially with regard to trifles, formalities, and details … Słownik Polskiego slangu
robić ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co ceregielić się: Robisz ceregiele, zamiast po prostu podziękować za prezent. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi … Słownik języka polskiego
Джерегели — Джерегели (укр. джереґели) малоупотребительное, устаревшее название «женской причёски» на Украине в литературе встречается лишь в украинской «юмористической поэме И. Котляревского „Энеида“» (1798 год); в современном украинском… … Википедия
ceregielować się — ndk IV, ceregielować sięluję się, ceregielować sięlujesz się, ceregielować sięluj się, ceregielować sięował się pot. «robić ceregiele; certować się, ceremoniować się» Jedz, nie ceregieluj się. Ceregielować się z dziećmi … Słownik języka polskiego
ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… … Słownik języka polskiego
certować się — ndk IV, certować siętuję się, certować siętujesz się, certować siętuj się, certować sięował się «wymawiać się nieszczerze od czegoś; robić ceregiele, ceremonie; droczyć się; cackać się» Certować się z podaniem ognia. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… … Słownik języka polskiego